Europese pensioenplannen: soms een goed idee, soms niet

Met dank overgenomen van P.H. (Pieter) Omtzigt i, gepubliceerd op vrijdag 18 november 2011.

Het witboek van Europa over nationale pensioenen is uitgelekt. Er zijn weinig belangrijkere zaken in Europa dan de pensioenstelsels, die in hun voegen kraken. Zowel de omslagstelsels in Griekenland en Frankrijk als de kapitaalgedekte stelsels in Nederland en het Verenigd Koninkrijk hebben forse problemen.

Moet Europa zich met pensioenen bemoeien dan? Nou, niet met de inhoud van de regeling, maar wel met de houdbaarheid. een belangrijke oorzaak van de crisis is dat landen als Griekenland veel meer geld uitgegeven hebben dan ze binnenkregen en daardoor enorme schulden hebben. Daarom zijn er nu heel erg strenge begrotingseisen. Maar die zijn op kasbasis: dus het gaat erom of je dit jaar genoeg binnenkrijgt om de uitgaven van dit jaar te betalen.

Pensioenstelsels werken anders: je belooft nu wat (bv. opbouw van AOW) en krijgt daar als staat premies voor. Maar je hoeft pas over 40 jaar te betalen. Pensioenstelsel hebben dus een mogelijkheid om je financiële huishouding op te blazen. Daar zal Europa veel strakker toezicht op moeten houden.

Iedereen die denkt dat je Griekenland kunt controleren of Italië (waar grote groepen op hun 40e met pensioen zijn gegaan in het verleden) zonder op de pensioenstelsels te letten, die hebben het niet begrepen.

Maar de Unie moet een paar dingen niet doen. Daarover is onze motie over het groenboek pensioenen (dat voorafgaat aan een witboek) heel duidelijk geweest. Zo moet er geen nieuwe overdraagbaarheidsrichtlijn komen waarbij pensioenfondsen uit Nederland geld moeten overmaken naar Griekenland of Italie. Het lijkt erop dat de Commissie dat begint te beseffen. Dat is winst voor Nederland, want onze pensioenfondsen, ook al hebben ze problemen, hoeven die problemen niet te vergroten door in Italiaanse zwarte gaten of Griekse afgronden geld te gaan storten. Daar zal ik keihard voor staan.

Nader info: de motie uit november 2010