33086 - Versterking van de eigen verantwoordelijkheid van de inburgeringsplichtige

Dit wetsvoorstel werd op 16 november 2011 ingediend door de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, Donner¹.

Dit voorstel is gebaseerd op de overweging, dat het ter versterking van de eigen verantwoordelijkheid van de inburgeringsplichtige wenselijk is te regelen dat de inburgeringsplichtige de kosten voor zijn inburgering zelf draagt.

Wijziging van de Wet inburgering en enkele andere wetten in verband met de versterking van de eigen verantwoordelijkheid van de inburgeringsplichtige

Van deze pagina bestaat een uitgebreide versie met het inleidende gedeelte van de memorie van toelichting, alle documenten in dit dossier, een overzicht van door dit wetsvoorstel gewijzigde wetten, een overzicht van Kamerleden en bewindslieden die bij de behandeling van dit dossier het woord hebben gevoerd en een overzicht van verwante dossiers.

• 1. 

  Piet Hein Donner (1948) was van 1 februari 2012 tot 1 november 2018 vicepresident van de Raad van State. Hij was van 22 juli 2002 tot 21 september 2006 minister van Justitie, van 22 februari 2007 tot 14 oktober 2010 minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en van 14 oktober 2010 tot 16 december 2011 minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Daarvoor was de heer Donner onder meer voorzitter van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid en lid van de Raad van State (1998-2002). In 2001-2002 leidde hij een commissie die adviseerde over de WAO-problematiek en in 2002 en 2003 trad hij op als informateur. In de periode november 2006-februari 2007 was hij Tweede Kamerlid voor het CDA. Sinds december 2018 is hij minister van staat.
   
• 2. 

  Politicus van D66, die voor die partij deel uitmaakte van beide Kamers. Was zeven jaar Eerste Kamerlid, waarvan drie jaar fractievoorzitter, en vijf jaar Tweede Kamerlid. Hij begon al op jonge leeftijd als fractiemedewerker en was later wethouder van Dordrecht en partijvoorzitter. Verder was hij directeur van het Netherlands Institute for City Innovation Studies (Maatschappelijk Topinstituut voor steden). In de Eerste Kamer voorzitter van de commissie voor Verkeer en Waterstaat. Als Tweede Kamerlid woordvoerder op het gebied van binnenlands bestuur, justitie, asiel en immigratie en landbouw en betrokken bij diverse initiatiefvoorstellen, onder meer over referenda, de benoemingswijze van de burgemeester en weigerambtenaren. Had ook een aandeel in de nieuwe opzet van de formatie. Daarna was hij directeur van de Nederlandse Vereniging voor Innovatieve Geneesmiddelen. Vasthoudend debater.
   
• 3. 

  Vasthoudend Tweede Kamerlid voor de SP, dat zich vastbeet in dossiers als de burgerslachtoffers van het NAVO-bombardement in Hawija (Irak), de affaire met de giftige verfstof Chroom-6, de schuldenproblematiek en mensenrechtenschendingen in Turkije. Dochter uit een Turks-Koerdisch gastarbeidersgezin. Was, voor zij eind 2006 Kamerlid werd, coördinator drugsbeleid in de Bijlmermeer en gemeenteraadslid in Amsterdam. Hield zich aanvankelijk bezig met sociale zaken (onder meer sociale werkvoorziening, koopkracht, bijstand), inburgering en wonen, en later met ontwikkelingssamenwerking, buitenlandse zaken en defensie. Fel en bedreven in het debat, waarin zij zich als studentenleidster al had bekwaamd. Was vaak slachtoffer van (online) bedreigingen.
   
• 4. 

  Op Curaçao geboren afgevaardigde van de ChristenUnie die in de Tweede Kamer zes jaar met veel overgave uiteenlopende dossiers behandelde. Zij was woordvoerster economische zaken, sociale zaken en werkgelegenheid, integratie, volkshuisvesting en Koninkrijksrelaties. Vooral op dat laatstgenoemde terrein speelde zij als delegatielid vaak een actieve rol. Daarnaast was zij lid van de onderzoekscommissie onderwijsvernieuwingen. Voor zij Kamerlid werd, was mevrouw Ortega directeur van een adviesbureau op het gebied van organisatie en personeelsbeleid en daarvoor als ambtenaar adviseur van de gemeente Rotterdam.
   
• 5. 

  Jonge, spraakmakende GroenLinks-politicus die vanuit de collegebanken in de Tweede Kamerbankjes terechtkwam. Was behalve student cultuur en media in Amsterdam actief in buurtverenigingen en als organisator van demonstraties. In de Kamer woordvoerder onderwijs, justitie, jeugd en integratie en pleitbezorger van het kinderpardon. Tevens was hij fractiesecretaris en lid van de onderzoekscommissie onderwijsvernieuwingen. Ging in 2012, na ruim vijf Kamerlid te zijn geweest, zonder succes de strijd aan om het lijsttrekkerschap van zijn partij en keerde daarna niet terug in het parlement.
   
• 6. 

  Cora van Nieuwenhuizen (1963) was van 26 oktober 2017 tot 31 augustus 2021 minister van Infrastructuur en Waterstaat in het kabinet-Rutte III. In 2010-2014 was zij Tweede Kamerlid en in 2014-2017 lid van het Europees Parlement voor de VVD. Mevrouw Van Nieuwenhuizen was in 2007-2010 gedeputeerde voor mobiliteit en infrastructuur van Noord-Brabant. Van huis uit is zij sociaal geografe. In 1994 werd zij actief in de lokale politiek van haar woonplaats Oisterwijk. In 2003 werd zij Statenlid en korte tijd later fractievoorzitter. Als Tweede Kamerlid was zij voorzitter van de vaste commissie voor financiën. Sinds 1 oktober 2021 is zij voorzitter van de brancheorganisatie van energiebedrijven.
   
• 7. 

  Uit Flevoland afkomstige politicus op de rechtervleugel. Als Tweede Kamerlid maakte hij van juni 2010 tot maart 2014 deel uit van de PVV-fractie. Na een breuk was hij enige tijd onafhankelijk lid en sinds 15 april 2014 vormde hij een fractie met Louis Bontes. Hij was leraar en daarna medewerker van de PVV-Tweede Kamerfractie. Eerder was hij drie jaar gemeenteraadslid voor de VVD in Almere. Was woordvoerder op terreinen als integratie, defensie, justitie, sociale zaken en ontwikkelingssamenwerking. Actief met initiatiefvoorstellen over onder meer een minarettenverbod, het recht op beledigen en het organisaren van een referendum over het Nederlandse EU-lidmaatschap.
   
• 8. 

  In Eindhoven opgeleide technisch-bedrijfskundige, die na in 2003 op jonge leeftijd PvdA-Tweede Kamerlid te zijn geworden voortvarend carrière maakte in de Haagse politiek. Eerder was hij voorzitter van de Jonge Socialisten. Was als Kamerlid een helder formulerende woordvoerder mediabeleid, buitenlandse zaken en asiel en immigratie en werd in november 2012 tweede man in de PvdA-fractie. Had eerder dat jaar zonder succes meegedaan aan de lijsttrekkersstrijd. In 2015 volgde een overstap naar het kabinet-Rutte II toen hij staatssecretaris van Economische Zaken, belast met landbouw werd. Verliet in 2017 de politiek en werd lid van de Raad van Bestuur van de Nederlandse Publieke Omroep (NPO). Is sinds 2022 bestuurder van Nederlandse Datakluis.
   
• 9. 

  Tien jaar een sociaal betrokken en actief Tweede Kamerlid voor het CDA. Was voor zij parlementslid werd bestuursassistent van wethouder Sjaak van der Tak van Rotterdam en daarvoor docent godsdienst en ethiek en redacteur bij de IKON. Als Kamerlid hield zij zich bezig met armoedebeleid, arbeidsverhoudingen, Wajong, sociale werkvoorziening en de WW. Maakte zich onder meer hard voor verbetering van de regeling voor schuldhulpverlening. Van november 2010 tot september 2012 was zij vicefractievoorzitter. In 2013-2015 ambassadeur jeugdwerkloosheid en daarna directeur bij MEE, de branchevereniging voor zorgverleners. Emigreerde in 2018 naar de Verenigde Staten waar zij werkzaam was als moderator en auteur. Sinds februari 2022 is zij gedeputeerde van Utrecht.
   
• 10. 

  Limburgs CDA-Tweede Kamerlid, gemeentebestuurder en minister. Was geruime tijd werkzaam op het snijvlak van bestuur en bedrijfsleven en kwam in 1990 tussentijds in de Tweede Kamer. Hield zich daar bezig met handelsbeleid en grote infrastructurele projecten en was een geducht tegenspeler van de verkeersministers. Kaartte in 2001 met Van Gijzel de bouwfraude aan. Vanaf 2002 een populaire burgemeester van Maastricht, die krachtig optrad tegen criminele activiteiten. Stapte in 2010 op toen een deel van de raad het vertrouwen opzegde vanwege een integriteitskwestie. Werd in oktober dat jaar vrij onverwacht minister voor Immigratie en Asiel (en sinds 16 december 2011 tevens voor Integratie) in het kabinet-Rutte I . Moest schipperen tussen verlangens van gedoogpartij PVV en de realiteit van internationale afspraken over asiel. In 2018-2020 was hij waarnemend burgemeester van Brunssum.
   
• 11. 

  Sociaaldemocrate en sociologe, die als wetenschapper en bestuurder bijzonder goed is ingevoerd in de zorgsector. Zes jaar Eerste Kamerlid voor de PvdA. Als zodanig hield zij zich onder meer bezig met volksgezondheid en asiel en migratiebeleid. Was hoogleraar bestuur in de gezondheidszorg aan de Erasmus Universiteit en lid van de WRR. In 2014-2019 voorzitter van de Raad voor de Volksgezondheid en Zorg (Raad voor Volksgezondheid en Samenleving) en vanaf 1 februari 2013 lid van de Onderzoeksraad voor Veiligheid. Als dochter van een diplomaat woonde zij tot haar achttiende in het buitenland.
   
• 12. 

  Deskundige op het gebied van justitie en veiligheid, die met een onderbreking van enkele maanden vijf jaar deel uitmaakte van de VVD-Eerste Kamerfractie. Was daarvoor onder meer advocaat, (hoofd)officier van justitie, advocaat-generaal op Curaçao en hoofd corporate security bij KLM. Coördineerde als officier van justitie op de Antillen de invoering van het nieuwe Wetboek van Strafvordering en speelde een belangrijke rol bij de aanpak van cocaïnesmokkel (via 'bolletjesslikkers') vanaf Curaçao. In de Eerste Kamer hield hij zich onder meer bezig met justitie (met name asielbeleid). Is sinds 2016 werkzaam bij Qatar Airways.
   
• 13. 

  Marcel de Graaff (1962) was van 12 februari 2020 tot 16 juli 2024 lid van het Europees Parlement. Hij maakte tot oktober 2022 deel uit van de fractie Identiteit & Democratie. Sinds 20 januari 2022 was dat namens FVD, daarvoor voor de PVV. Eerder was hij Europarlementariër van 1 juli 2014 tot 2 juli 2019. In 2011-2014 was de heer De Graaff Eerste Kamerlid en in 2012-2014 voorzitter van de PVV-Eerste Kamerfractie. Hij was lijsttrekker van de PVV bij de Europese verkiezingen 2014 en in 2019. De heer De Graaff was ICT-consultant. Hij studeerde theologie in Nijmegen.
   
• 14. 

  Tineke Strik (1961) is sinds 2 juli 2019 lid van het Europees Parlement voor GroenLinks. Zij maakt deel uit van de fractie van de Groenen/Vrije Europese Alliantie. Mevrouw Strik was van 12 juni 2007 tot 11 juni 2019 Eerste Kamerlid voor GroenLinks en vanaf 2015 fractievoorzitter. Zij was eerder onder meer werkzaam bij Vluchtelingenwerk en bij de Tweede Kamerfractie van GroenLinks en was vier jaar wethouder van Wageningen. Zij promoveerde in 2011 op een proefschrift over het Europees asiel- en migratiebeleid. Sinds mei 2020 is zij in Nijmegen deeltijd-hoogleraar. In de Eerste Kamer hield mevrouw Strik zich onder meer bezig met justitie, asiel- en migratiebeleid, bestuurlijke vernieuwing, buitenlandse zaken, defensie en Europese zaken. Zij is in het Europees Parlement lid van de commissie burgerlijke vrijheden, justitie en binnenlandse zaken.
   
• 15. 

  Thom de Graaf (1957) is sinds 1 november 2018 vicepresident van de Raad van State. Daarvoor was hij van 7 juni 2011 tot 20 september 2018 Eerste Kamerlid voor D66. Van juni 2015 tot juni 2018 was hij tevens fractievoorzitter. In 2007-2012 was hij burgemeester van Nijmegen en van 1 februari 2012 tot 26 september 2018 was hij voorzitter van de Vereniging Hogescholen. De heer De Graaf werd op jonge leeftijd gemeenteraadslid in Leiden en was daarnaast topambtenaar op Binnenlandse Zaken. In 1994 werd hij Tweede Kamerlid. Hij was lid van de enquêtecommissie IRT. In 1997 volgde hij Wolffensperger op als fractievoorzitter en hij leidde de D66-fractie tijdens paars II en Balkenende I, maar stapte na de verkiezingsnederlaag van 2003 op. Keerde in het kabinet-Balkenende II terug als vicepremier en minister voor Bestuurlijke vernieuwing. Zag in 2005 zijn voorstel voor de gekozen burgemeester stranden in de Senaat en trad toen af.
   
• 16. 

  Wetenschapper in de CDA-Eerste Kamerfractie, met bijzondere belangstelling voor het staatsbestel in alle delen van het Koninkrijk. Universitair hoofddocent Europees en Internationaal Publiekrecht in Tilburg en daar sinds oktober 2010 tevens bijzonder hoogleraar religie, rechtsstaat en samenleving. Was lid van de Raad voor het Openbaar Bestuur en had bestuursfuncties op het raakvlak van kerk en maatschappij. In de Eerste Kamer hield zij zich behalve met constitutionele zaken onder meer bezig met bestuurlijke organisatie, kiesrecht, justitie en rechtsstaat. Stond bekend als een consciëntieus, principieel en vasthoudend Kamerlid.
   
• 17. 

  Gepensioneerde hoogleraar scheikunde aan de Vrije Universiteit, die in 2011 voor OSF in de Eerste Kamer kwam. Hield zich in de Eerste Kamer met vele onderwerpen bezig. Was als OSF'er tevens nauw verbonden met 50PLUS, waarvan hij bestuurder was, tot het in 2012 na een conflict met Jan Nagel tot een breuk kwam. Kort voor de verkiezingen van 2015 brak hij ook met de OSF, waarna hij als zelfstandige eenmansfractie doorging. Een rol als eenling leek voor hem, als wetenschapper en onafhankelijk denker, ook het best passend. Bij interrupties moest de Voorzitter hem geregeld vragen enige bondigheid in acht te nemen. Was in 2009-2011 tevens voorzitter van de Nederlandse Bond voor Pensioenbelangen.
   
• 18. 

  Maatschappelijk betrokken rechter, die acht jaar voor de SP in de Eerste Kamer zat. Specialiseerde zich op het gebied van kinderrechten en was bestuurslid van de Nederlandse tak van Defence for Children. In de Eerste Kamer hield zij zich, met veel juridische deskundigheid, bezig met onderwerpen op justitiegebied, jeugdzorg en vreemdelingenbeleid. Opgevoed in een katholiek milieu als dochter van een KVP-Kamerlid. Was lid van de Staatscommissie parlementair stelsel.