Verordening 2009/1007 - Handel in zeehondenproducten - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 286/36

Zeehonden zijn wezens met gevoel die pijn, kwellingen, angst, en andere vormen van lijden kunnen ervaren. In zijn verklaring over het verbod op zeehondenproducten in de Europese Unie (3) verzocht het Europees Parlement de Commissie onmiddellijk een verordening op te stellen om de invoer, uitvoer en verkoop van alle producten van zadelrobben en klapmutsen te verbieden. In zijn resolutie van 12 oktober 2006 over een communautair actieplan inzake de bescherming en het welzijn van dieren 2006-2010 (4) riep het Europees Parlement de Commissie op een totaalverbod op de invoer van zeehondenproducten in te stellen. In zijn Aanbeveling 1776 (2006) van 17 november 2006 over de zeehondenjacht beval de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa aan om de lidstaten van de Raad van Europa die op zeehonden jagen, te vragen alle wrede jachtmethoden die niet waarborgen dat de dieren onmiddellijk en zonder te lijden sterven, te verbieden, het verdoven van dieren met instrumenten zoals hakapiks (knuppels met een haak), ploertendoders en vuurwapens te verbieden en initiatieven die erop gericht zijn de handel in zeehondenproducten te verbieden, te bevorderen.

De invoer in de lidstaten met commercieel oogmerk van de huiden van jongen van zadelrobben en jongen van klapmutsen en daarvan vervaardigde producten is verboden overeenkomstig Richtlijn 83/129/EEG van de Raad van 28 maart 1983 betreffende de invoer in de lidstaten van huiden van bepaalde zeehondenjongen en daarvan vervaardigde producten (5).

Er wordt binnen en buiten de Gemeenschap op zeehonden gejaagd met het oog op het verkrijgen van producten en artikelen zoals vlees, olie, spek, organen, bont en daarvan afgeleide waren, met inbegrip van zo uiteenlopende producten als Omega-3-capsules en kledingstukken waarin behandelde zeehondenvellen en -bont zijn verwerkt. Deze producten worden verhandeld op diverse markten, met inbegrip van die van de Gemeenschap. Het is voor consumenten, juist vanwege de aard van deze producten, moeilijk of onmogelijk hen te onderscheiden van soortgelijke, niet van zeehonden vervaardigde producten.

De jacht op zeehonden heeft geleid tot grote bezorgdheid bij het publiek en regeringen, die gevoelig zijn voor overwegingen in verband met het dierenwelzijn, zulks vanwege de pijn, kwellingen, angst en andere vormen van lijden die het doden en villen van zeehonden op de manier waarop dit momenteel meestal geschiedt, de dieren veroorzaakt.

Ingevolge de bezorgdheid van burgers en consumenten in verband met de dierenwelzijnsaspecten van het doden en villen van zeehonden en de mogelijke aanwezigheid op de markt van producten die afkomstig zijn van dieren die zijn gedood en gevild op manieren die pijn, kwellingen, angst en andere vormen van lijden veroorzaken, hebben diverse lidstaten wetgeving vastgesteld, of zijn dit van plan, om de handel in zeehondenproducten te reguleren door de invoer en productie ervan te verbieden, terwijl in andere lidstaten geen beperkingen op de handel in deze producten bestaan.

Er bestaan bijgevolg verschillen tussen nationale bepalingen inzake de handel, invoer, productie en het in de handel brengen van zeehondenproducten. Deze verschillen hebben een ongunstig effect...