Verordening 2009/767 - In de handel brengen en het gebruik van diervoeders - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 229/1

Het streven naar een hoog beschermingsniveau voor de gezondheid van mensen en dieren is één van de fundamentele doelstellingen van de levensmiddelenwetgeving, zoals vastgelegd in Verordening (EG) nr. 178/2002 van het Europees Parlement en de Raad van 28 januari 2002 tot vaststelling van de algemene beginselen en voorschriften van de levensmiddelenwetgeving, tot oprichting van een Europese Autoriteit voor voedselveiligheid en tot vaststelling van procedures voor voedselveiligheidsaangelegenheden (3). In die verordening werd ook de benadering „van boer tot bord” vastgelegd, waarbij diervoeders worden aangewezen als een gevoelige fase aan het begin van de voedselketen. Eén van de basisdoelstellingen van deze verordening is het waarborgen van een hoog niveau van bescherming van de volksgezondheid.

De productie van diervoeder vormt een belangrijk afzetgebied voor de Europese landbouwproducten, aangezien de meeste voor voederproductie gebruikte middelen bestaan uit landbouwproducten die in bijlage I bij het Verdrag worden vermeld. Bovendien is diervoeder van cruciaal belang voor de 5 miljoen veehouders in de Gemeenschap omdat het de belangrijkste kostenfactor is.

Diervoeders kunnen de vorm aannemen van voedermiddelen, mengvoeders, toevoegingsmiddelen, voormengsels of diervoeders met medicinale werking. De voorschriften voor het verhandelen van toevoegingsmiddelen in diervoeders zijn uiteengezet in Verordening (EG) nr. 1831/2003 van het Europees Parlement en de Raad van 22 september 2003 betreffende toevoegingsmiddelen voor diervoeding (4) en die voor diervoeders met medicinale werking in Richtlijn 90/167/EEG van de Raad van 26 maart 1990 tot vaststelling van de voorwaarden voor de bereiding, het in de handel brengen en het gebruik van diervoeders met medicinale werking (5).

De bestaande wetgeving inzake het verkeer en het gebruik van voedermiddelen en mengvoeders, waartoe ook voeders voor gezelschapsdieren behoren, namelijk Richtlijn 79/373/EEG van de Raad van 2 april 1979 betreffende het verkeer van mengvoeders (6), Richtlijn 93/74/EEG van de Raad van 13 september 1993 betreffende diervoeders met bijzonder voedingsdoel (7) („dieetvoer”), Richtlijn 96/25/EG van de Raad van 29 april 1996 betreffende het verkeer en het gebruik van voedermiddelen (8) en Richtlijn 82/471/EEG van de Raad van 30 juni 1982 betreffende bepaalde in diervoeding gebruikte producten (9) („bioproteïnen”), moet worden geactualiseerd en door één enkele verordening worden vervangen. Om redenen van duidelijkheid moeten Richtlijn 83/228/EEG van de Raad van 18 april 1983 tot vaststelling van richtsnoeren voor de beoordeling van bepaalde producten die worden gebruikt in de diervoeding (10) en Richtlijn 80/511/EEG van de Commissie van 2 mei 1980 houdende machtiging om, in bepaalde gevallen, mengvoeders in de handel te brengen in niet-gesloten verpakkingen of...