Kleine getuigen - Hoofdinhoud

Bij opruiming van een zolderkast komt een stapeltje oude paspoorten van een lang overleden grootvader te voorschijn. Het zijn kleine getuigen van het Europa van vlak na de Oorlog. Op de fiets ging opa al enkele maanden na het einde van de oorlog elke paar weken naar Brussel en Parijs, en later met de trein naar Milaan en Madrid, voor zijn eenmansbedrijfje in im- en export.

Alle pagina’s in zijn paspoort staan vol stempels, zegels en handtekeningen. Voor elk verblijf in Brussel of Parijs moest hij een visum aanvragen. Op de heen- en terugreis moest hij in de rij staan aan de grens voor een stempel. Bij elke reis moest hij deviezen aangeven, geld wisselen. Zijn aantekeningen gaan over de kosten van inklaren van goederen, en de beperkingen en verplichtingen op de handel.

De paspoorten laten zien hoe Europa er uit zag voor een kleine Hollandse ondernemer in een Europa met binnengrenzen. Ze vertellen het verhaal van het na-oorlogse Europa vol obstakels, waarin opa - en velen met hem - ploeterend de wederopbouw tot stand brachten.

Opa heeft helaas de verworvenheden van Schengen en de eurozone niet meer meegemaakt. Maar wat zou hij het geweldig hebben gevonden! En wat zou hij geschokt zijn geweest hoe achteloos we omgaan met die verworvenheden.

Voor mijn opa, en voor al die andere opa’s en oma’s, moeten we het Europa zonder binnengrenzen en met een gemeenschappelijke munt koesteren.

Tags: binnengrenzen, Eurozone, paspoort, Schengen