Nu even niet - Hoofdinhoud

Ziezo, de komende 2 weken ben ik er even niet. Even uitgebreid bijkomen van de parlementaire verplichtingen. Bij een ander heet dat vakantie, verlof of springbreak. Bij ons heet dat reces. En, daar zijn we met z’n allen zeer aan toe. Want de druk staat vol op de ketel, daar in Den Haag.

Op dinsdag, woensdag en donderdag worden wij geacht op het Binnenhof te zijn. Dat zijn lange dagen vol plenaire bijeenkomsten, kamervragen, partijmoties, commissievergaderingen, fractiebesprekingen , collegiaal overleg en wandelganggesprekken. Wij worden die dagen allemaal geacht aanwezig te zijn. Want bij deze krappe meerderheid telt elke stem en wordt afwezigheid bepaald niet op prijs gesteld.

Op de andere dagen trek ik zoveel mogelijk het land in. Om lezingen te geven, (bedrijfs)bezoeken af te leggen, vergaderingen bij te wonen, bijeenkomsten op te luisteren, spreekbeurten te geven, toespraken te houden, in forums plaats te nemen, belangengroepen toe te spreken, in programma’s op te treden of partijverplichtingen te vervullen.

Tussendoor vinden nog tal van besprekingen plaats met de meest uiteenlopende belangenbehartigers. Dat varieert van wethouders tot werkgevervoorzitters. En tussen de bedrijven door dien je als Tweede Kamerlid elke dag een meter papier weg te werken en door te lezen.

Drukte alom dus. Het is een slopend, maar meeslepend bestaan. Maar mij hoor je niet klagen. Zo was ik afgelopen week te gast bij een groep Haagse kermisexploitanten. Die boden me een uitgebreide blik achter de schermen van de kermis. En een paar dagen daarvoor moesten er in Limburg nieuwe asperges gestoken en geproefd worden. Ook geen straf. En afgelopen zondag zit je dan weer bij Harry Mens in het programma je portefeuille te verdedigen. Ja, zo kom je nog eens ergens.

Maar voorlopig even niet. De komende 2 weken even helemaal niks. Ik groet u vanaf een ver eiland.