Meiblog - Hoofdinhoud

Over onder meer de stadsconferentie van de PvdA Den Haag, de glans van premier Rutte en een werkbezoek aan Servië, Kosovo en Albanië.

Elke maand stadsconferentie!

Wat een mooie stadsconferentie afgelopen zaterdag. Nu eens niet de hele dag in een zaaltje, maar bijna allemaal de stad in, Kortenbosch, de Haagse Markt, China Town, Moerwijk, op al deze plekken zag men bij elkaar vele tientallen PvdA’ers de stad intrekken, zonder rode jasjes dit keer, maar even nieuwsgierig als altijd. Naar de mensen, de winkels, de ondernemers, de huizen, de openbare ruimte, de veiligheid, de integratie, de armoede. Hoe staat het ervoor? Hoe gaat het ermee? Wat kunnen we doen in raad, Staten en parlement om de Hagenezen te helpen er samen een nog betere stad van te maken? Wat mij betreft doen we elke maand een stadsconferentie. Of, om het een beetje behapbaar te maken, een stadsdeelconferentie. Complimenten voor de organisatie.

Binnenhof: de glans is eraf

Op het Binnenhof wordt steeds duidelijker hoezeer het kabinet afhankelijk is van steeds meer en ingewikkelder gedoogconstructies. Eerst waren er de CDA-gedoogdissidenten, toen de PVV met leden die binnenboord werden gehouden vanwege de coalitie maar die er eigenlijk uitgekieperd zouden worden, daarna de SGP (‘funshoppen is ook zondagsrust’), vervolgens het Zeeuwse Statenlid Robesin.

Bij het debat over de eurocrisis werd het wel duidelijk: de glans is eraf bij premier Mark Rutte. Zichtbaar tegen beter weten in zegt hij het heftige debat met Wilders wel goed te vinden, beschuldigingen als ‘ezel’ of ‘verkwanselaar van de belangen van VVD-kiezers’ niet erg te vinden en het evenmin een probleem te vinden om de oppositie om steun te vragen voor de hele buitenlandse politiek (minus Vlaanderen). Maar intussen rommelt het binnen het CDA als in een IJslandse vulkaan op uitbarsten, deelt de JOVD zwarte kousen uit aan de VVD en wordt onze positie er in het buitenland ook niet sterker op.

En waarom? Om een schijnbare bezuiniging van achttien miljard euro. Schijnbaar omdat een steeds groter deel gewoon lastenverlichting betreft (neem bijvoorbeeld de deal met de waterschappen). Schijnbaar omdat wordt afgezien van daadwerkelijke ombuigingen op termijn door verhoging van de AOW-leeftijd of de beperking van de villasubsidie. En de bezuinigingen die wél plaatsvinden, zijn bijna stuk voor stuk schrijnend: cultuur, natuur, speciaal onderwijs en sociale werkvoorziening.

Eigenlijk blijft alleen wat klein grut over: het roken in cafés, 130 kilometer op een paar stukjes snelweg en een paar maatregelen voor de bühne op het gebied van veiligheid. En dat in een tijd dat grote vraagstukken (financiële crisis, Europa, energie, grondstoffen, vergrijzing) een krachtige, stabiele regering vergen.

Westelijke Balkan

Omdat collega Albayrak van haar zwangerschapsverlof geniet en andere ‘buitenlandwoordvoerders’ verhinderd waren, ben ik namens de PvdA meegegaan op werkbezoek met de Commissie Europese Zaken naar Servië, Kosovo en Albanië. Een programma van een week met ontmoetingen met presidenten, premiers, ministers, parlementariërs, ambassadeurs, vele ‘internationals’ en ook nog een enkele keer ‘gewone’ Balkanezen. Heftig.

De democratie is in deze landen nog wel erg pril, om het eens eufemistisch te zeggen. Servië zegt er wel alles aan te doen Mladi? voor het Haagse Joegoslavië-tribunaal te krijgen, maar het is er tot nu toe niet in geslaagd. Het is maar de vraag of Kosovo als zelfstandig land bestaansrecht heeft en of het z’n minderheden een volwaardige plaats geeft. En Albanië toont zowel ernstige armoede als een groot openbaar bestuur en veel rijkdom en staat niet voor niets laag op internationale lijsten van transparante en integere staten.

Zo’n bezoek geeft weer een heel andere dimensie aan onze Haagse lokale ambitie om internationale stad van recht en vrede te willen zijn, namelijk dat het bevorderen daarvan pure noodzaak is, niet alleen ver weg maar ook in onze Europese achtertuin. Zo’n bezoek maakt ook duidelijk dat we zuinig moeten zijn op onze rechtsstaat en z’n instituties, waaronder niet in de laatste plaats de onafhankelijke rechtspraak.

Ambassadeur Haeghe Groep

Zo mag ik me sinds kort noemen. Vanwege het succes van het plaatsen van SW’ers en Wajongers bij de rijksoverheid. Mooi. Maar we zijn er nog lang niet. Te veel mensen staan aan de kant en het dreigen er door de maatregelen van dit kabinet alleen maar meer te worden. Afgelopen zondag met een team van de Haeghe Groep aandacht gevraagd voor de kwaliteiten van deze medewerkers onder de vele sponsors van de Sdu Royal Ten. En zelf een PR gelopen van 53.39 op de tien kilometer. Ook mooi meegenomen.