Recesklussen - Hoofdinhoud
De Kamer vergadert deze week niet, maar de politiek staat daarmee bepaald niet stil. Mijn kamermail, die ik ook thuis kan bijhouden, puilt uit van de berichten van politie-agenten. Zij uiten hun ongenoegen over het loonbod van minister Ter Horst. Nu hoor ik niet tot de zeldzame categorie kamerleden, die liefhebber zijn van email-bombardementen. Maar het aardige van deze actie is wel, dat er persoonlijke salarisplaatjes in verwerkt zijn. Het is inderdaad bepaald geen vetpot! De wens voor een serieuze loonverhoging is zeker billijk. Dat hebben we ook eerder in debatten naar voren gebracht. Dat geldt trouwens ook voor bijvoorbeeld leraren en verpleegkundigen. Maar de precieze omvang van die loonverhoging, is nu echt een kwestie die in de CAO-onderhandelingen thuishoort.
Een recesperiode is bij uitstek ook een periode om wat achterstallige huiselijke klusjes op te knappen, variërend van het schoonmaken van de frituurpan tot het hier en daar vervangen van een kapotte lamp. Terwijl ik een gloeilamp vervang door een politiek-correcte spaarlamp, bedenk ik me dat aan heel veel privé-activiteiten toch ook weer een politieke kant zit. Als je het over gezinswaarden hebt, en zegt dat de overdracht van waarden en normen thuis begint, is het weinig geloofwaardig als je daar zelf geen invulling aan geeft. En als je het rentmeesterschap serieus zegt te nemen, moet je niet vreemd opkijken dat er af en toe ook vragen komen over hoe je dat persoonlijk invult. Andersom geldt dat het politieke debat thuis soms ook doorgaat: schieten we er nu echt wat mee op, om gloeilampen door spaarlampen te vervangen? Ik laat de lastige details maar even zitten en zeg de VROM-website na: “Ja, spaarlampen gebruiken circa 80% minder energie dan een gloeilamp. Dat is goed voor het milieu en goed voor je portemonnee.”