Broeikasgassen en politie-CAO - Hoofdinhoud

Een lang debat vandaag over het klimaat- en energiepakket van de Europese Commissie. Maar liefst zeven uur was voor dit overleg met de ministers Cramer en Van der Hoeven uitgetrokken. Een goede zaak dat er ruime tijd is uitgetrokken om hierover te debatteren. Het is immers een belangrijk thema hoe we invulling geven aan de doelstelling om tot een stevige inperking te komen van de uitstoot van broeikasgassen. Het valt niet meer te ontkennen dat die uitstoot bijdraagt aan de opwarming van de aarde, met alle negatieve gevolgen van dien. Maar ook is het belangrijk om tijdig en uitvoerig over een maatregelenpakket in het parlement te spreken. Zodat we niet eerst ‘Brussel’ groen licht geven voor vergaande maatregelen, en pas later er achter komen welke pijnpunten dat oplevert. Ik heb dan ook beklemtoond dat de Kamer ook bij de verdere uitwerking van deze plannen steeds tijdig en grondig wordt ingelicht.

Het debat over het klimaatbeleid heb ik niet tot het einde bijgewoond, omdat ik ook nog aanwezig wilde zijn bij het plenaire spoeddebat met minister Ter Horst over het CAO-akkoord over de politie. Helaas is het akkoord (nog) niet tot stand gekomen, en was dat nu juist waar het debat over ging. Dat is wel lastig, omdat de Kamer niet aan de onderhandelingstafel zit. Dan is het wat goedkoop om nu goede sier te maken met concrete voorstellen uit de losse pols om de salarissen op te krikken. Aan dat populisme heb ik dan ook niet meegedaan. Wel heb ik een duidelijk politiek signaal gegeven dat wij als SGP vinden dat er voldoende geld beschikbaar moet komen voor de politie. Dat de maatschappelijke waardering en het respect voor de agenten ook recht moet worden gedaan door fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden. Dat vraagt niet alleen om een goede CAO, maar ook om ‘boter bij de vis’ als straks de resultaten van een nieuwe functiewaardering beschikbaar komen. De onderlinge sfeer in het debat vond ik vanmiddag niet prettig. Het ging veel over respect, maar het ontbrak pijnlijk.