Vuurwerk en vliegeraar - Hoofdinhoud
Twee weken reces zitten er inmiddels op. De scholen zijn weer begonnen. We hebben een heel fijne tijd gehad met gezin, familie, met vrienden en in de kerkelijke gemeente. Ook genoten van de prachtige natuur. Zeker toen het rijp in de bomen zo prachtig te zien was tegen de achtergrond van een strakblauwe lucht. Heerlijk om ook weer eens wat meer tijd te hebben om wat te lezen: van een interessante terugblik op het afgelopen jaar met het dagboek van Andries Knevel, tot een recent vertaalde boeiende roman van de Colombiaanse schrijver Eduardo Caballero Caderon, “Priester in de bergen”. Van de preken van ‘oudvader’ Florentius Costerus over de Geestelijke mens, tot het relaas van de Britse psychiater Theodore Dalrymple over beschaving, of wat er van over is.
Vanmorgen ben ik voor het eerst in het nieuwe jaar weer even in Den Haag geweest. De poststapel viel mee. De afgelopen week heb ik ook van huis uit al weer de nodige mailtjes weggewerkt, en vragen beantwoord over bijvoorbeeld de schade rond de jaarwisseling. Elk jaar komt dat thema weer terug, zoals ook de waanzin rond het vuurwerk. Vorig jaar hebben we de minister van milieu schriftelijk gevraagd om de gemeentes meer mogelijkheden te geven om het vuurwerk afsteken aan banden te kunnen leggen. Ook hebben we ons sterk gemaakt voor een milieuheffing op vuurwerk. Een thema, om ook in de komende tijd zeker nog eens op terug te komen.
Vandaag heb ik naar het blad Wapenveld een bijdrage opgestuurd, die ik enige tijd had toegezegd naar aanleiding van het boek van Khaled Hosseini, de Vliegeraar. Tegen de achtergrond van de politieke besluitvorming over Afghanistan is het boeiend zo’n boek te lezen. Het dringt nog weer eens goed door wat generatiegenoten in dat land allemaal meegemaakt hebben! Het is opvallend dat deze debuutroman van een Afghaans-Amerikaanse arts zo’n verkoopsucces is geworden. Die belangstelling zal niet alleen komen doordat het vlot geschreven is, en over een land gaat dat in het brandpunt van de belangstelling staat. Ongetwijfeld speelt ook een rol dat het over universele thema’s als vriendschap en loyaliteit gaat, en over schuld en verlossing. Zo’n
boek kan je niet op een afstandelijke manier lezen. Het doet wat met je!
En dan is het nu tijd om de koffers te gaan pakken voor Ethiopië. Met de woordvoerders Ontwikkelingssamenwerking hopen we morgenochtend voor een ruim een week naar dit Afrikaanse land te gaan. Zo spoedig als mogelijk is, hoop ik verslag te doen van onze belevenissen daar!