Strijd tegen kinderporno en gevoelige Europese kwesties - Hoofdinhoud
Mijn werkdag begon vanmorgen in de file. Ik zou een overleg hebben met een PvdA-collega over een amendement (wetswijziging) op de Luchtvaarwet, maar het lukte mij niet op tijd in Den Haag te zijn. In plaats van een ontmoeting werd het nu een telefoongesprek (natuurlijk hands-free). We zijn het eens geworden over een gezamenlijk amendement waardoor het mogelijk moet blijven om beroep in te stellen tegen besluiten ten aanzien van vliegvelden.
Gelukkig was ik daarna nog precies op tijd voor een belangwekkend debat over kinderporno.
De bestrijding van seksueel misbruik van kinderen en het tegengaan van de afschuwelijke vunzigheid die kinderporno heet, is voor mij een buitengewoon belangrijk onderwerp. We hebben als fractie uitdrukkelijk veel tijd ingeruimd om dit overleg goed voor te bereiden. Onze inzet is om echt een stevige impuls te geven aan de bestrijding van kindermisbruik in de komende periode. Gelukkig bleek in het debat dat er wat dat betreft een grote mate van eensgezindheid is. Al blijft onze kritiek dat het allemaal wel wat sneller kan, en discussie over de vraag welke aanpak het beste is. Internetproviders moeten wat ons betreft nu echt verplicht worden om mee te werken aan het blokkeren van kinderpornosites. En er is ook alle reden om de strafmaat te verhogen en het kinderporno-artikel in het wetboek van strafrecht verder aan te scherpen. We kregen het debat met minister Hirsch Ballin vanmorgen niet af. Aan het eind van de maand wordt het vervolgd.
In de loop van de middag mocht ik flink wat uren in de plenaire zaal doorbrengen over gevoelige Europese onderwerpen. Eerst was het kabinetsbesluit aan de orde om geen referendum over het nieuwe Europese Verdrag te houden. Wij hadden als SGP wel een aardige, unieke positie in dit debat. Wij vonden en vinden het niet juist en niet wenselijk om een referendum te houden, in plaats van de normale parlementaire weg te volgen. Bovendien is een referendum een bot instrument. Tegelijkertijd hebben we wel de draai van met name de PvdA bekritiseerd - eerst hebben zij destijds een referendum mogelijk gemaakt, en nu maken zij een nieuw referendum onmogelijk. Dat is blijft een kwetsbare positie en zadelt de politiek als geheel met een geloofwaardigheidsprobleem op.
Na dit debat met de minister-president en staatssecretaris Timmermans was er met dezelfde bewindslieden nog een kort debatje over de vermeende weigering van de handtekening van het kabinet onder een eventueel initiatiefvoorstel dat een referendum alsnog mogelijk moet maken. De premier en de SGP-fractie bleken het hierover geheel eens: het is het recht van een kabinet om zo’n zogenoemd contraseign te weigeren, maar die discussie is hier helemaal niet aan de orde. Er is nog helemaal geen initiatief-wetsvoorstel, laat staan parlementaire steun daarvoor. Het is dus prematuur om het daarover nu te hebben. Komt tijd, komt raad.
Dit debat verliep misschien ook wel snel doordat de etenstrek van de aanwezigen inmiddels flink begon toe te nemen - pas rond een uur of half negen werd er een punt achter gezet en de dinerpauze ingeluid!