Op bezoek in een 'psychose-ziekenhuis' - Hoofdinhoud

Op bezoek in een ‘psychose-ziekenhuis’. Vanmorgen waren beleidsmedewerker Willem de Wildt en ik te gast bij een opnamekliniek van een psychiatrisch ziekenhuis in Capelle a/d IJssel. De bedoeling was om een indruk te krijgen van het werken en leven in deze omgeving. Het gaat dan vooral om opnames die plaatsvinden op grond van de wet BOPZ. Dat is een wet die het mogelijk maakt om mensen die een gevaar vormen voor zichzelf of hun omgeving gedwongen op te nemen.

Bij zo’n gesloten afdeling denk je al gauw aan een gebouw met hoge hekken erom heen. Dit bleek niet het geval te zijn. Het gaat in feite om een ‘normaal’ gebouw waarvan de deuren op slot zitten. We kregen een heldere uitleg over het functioneren van de kliniek en maakten een rondleiding door het gebouw. Je moet er wel tegen kunnen om hier te werken! Er komt heel wat triestheid op je af en er wordt veel van de werknemers gevraagd. Dat merkten we ook, toen onze begeleiders plotseling moesten inspringen in een situatie waarin een bewoner agressief gedrag vertoonde.

Als bijzonder aandachtspunt heb ik van dit bezoek nog meegenomen, dat de mogelijkheden om na opname daadwerkelijk tot behandeling over te kunnen gaan, soms echt te beperkt zijn. Gedwongen opname is één, maar gedwongen behandeling is nog weer een volgend station. Als iemand met ernstige waanideeën - bijvoorbeeld dat de hele omgeving hem probeert te vermoorden - niet met medicijnen geholpen kan worden, omdat hij binnen de kliniek niet echt een gevaar vormt, lijkt mij dat toch een doorgeschoten vorm van patiëntenbescherming.