Reces - Hoofdinhoud
Het zit erop! Nog voor twaalven liet de Voorzitter de hamer gisterenavond al vallen. De normale kamervergaderingen liggen nu tot begin september stil. De Kamer is met reces, zoals dat heet. Maar dat betekent niet dat we al die tijd niets uitvoeren!- zeggen we als hardwerkende kamerleden er altijd gelijk achteraan. Vooral als we naar waarheid hebben geantwoord op de vraag hoe lang het reces duurt - en als reactie daarop de vragensteller een langgerekt ‘zóóoo’ laat horen.
Het gebeurt nogal eens dat er toch onverwacht debatten worden gevoerd naar aanleiding van actuele kwesties. Vorig jaar bijvoorbeeld midden in de zomer over de oorlog tussen Israël en Hezbollah. Maar daarnaast zijn er allerlei klusjes die zijn blijven liggen in de laatste drukke weken voorafgaand aan het reces. Nog even reageren op die ene asielzaak bijvoorbeeld, of die uitwerking van een eerder gehouden lezing aanleveren. Bovendien merk je dat de ambtenaren op de ministeries niet tegelijk op vakantie gaan. Vanmiddag had ik al weer meteen een journalist aan de telefoon: wat vindt u van de brief die minister Verburg zojuist naar de Kamer heeft gestuurd over de omstreden ontpoldering? En zo zal het nog wel even doorgaan. Genoeg te doen tot we als gezin in de laatste week van juli hopen te vertrekken voor een echte vakantie!
Maar gelukkig is het nu al gelijk veel rustiger dan in een drukke kamerperiode. Is er ook meer tijd dan normaal om het bijbelgedeelte wat je ’s morgens leest, eens even wat beter op je te laten inwerken. Is er meer tijd voor achtergrondstudie - vanmorgen al gelijk een eerste hoofdstukje gelezen in een boek over het Midden-Oosten van Bernard Lewis, een bekend historicus en arabist. Van die rust geniet ik al gelijk vanaf dag 1 van het reces. Alle populistenpraat ten spijt, geloof ik dat het landsbelang eerder is gediend met meer dan met minder kamerrecessen.