Dood Osama Bin Laden duidelijk signaal - Hoofdinhoud

Gisteren maakten Amerikaanse militairen een einde aan de mythe van de onvindbare Bin Laden. Zijn dood zal, naar ik hoop, Amerikanen helpen om de wonden van 9/11 verder te doen helen. Zijn dood is ook een duidelijk signaal aan andere terroristen: het kan kort duren, het kan lang duren, maar uiteindelijk zal je de dans niet ontspringen. Wij geven niet op in de strijd tegen terreur en dat signaal moet helder overkomen. Maar het zou naïef zijn te denken dat hiermee een einde komt aan de terreur.

Kort na de aanslagen van 11 september 2001 waren wij met de oudste twee kinderen in New York. De puinhopen bij Ground Zero, het grijze stof dat de hele stad bedekte, de onbeschrijfelijke stank die overal in Lower Manhattan te ruiken was, maar ook het onvoorstelbare gevoel van samenhorigheid, het zal ons altijd bijblijven. Met z'n vieren stonden we, tussen duizenden anderen, te staren door de hekken bij Ground Zero naar de verwoesting die de terroristen daar hadden aangericht.

Onze gedachten gingen uit naar de duizenden slachtoffers, naar de moedige politiemensen en brandweerlieden, naar de nabestaanden die hun leven voor altijd veranderd zagen door de waanzin van fundamentalistische terroristen. Tien jaar lang wist de bedenker van deze waanzin zijn straf te ontlopen. Het leek wel alsof hij in rook was opgegaan, alsof hij zichzelf onvindbaar had weten te maken. Tien jaar lang konden bij vele New Yorkers, bij vele mensen in Washington en in feite bij heel veel Amerikanen van kust tot kust de wonden niet echt helen, omdat de hoofdschuldige had weten te ontkomen.

Tot gisteren, toen Amerikaanse militairen een einde maakten aan de mythe van de onvindbare Bin Laden. Zijn dood zal, naar ik hoop, Amerikanen helpen om de wonden van 9/11 verder te doen helen. Zijn dood is ook een duidelijk signaal aan andere terroristen: het kan kort duren, het kan lang duren, maar uiteindelijk zal je de dans niet ontspringen. Wij geven niet op in de strijd tegen terreur en dat signaal moet helder overkomen.

Maar het zou naïef zijn te denken dat hiermee een einde komt aan de terreur. Sterker nog, er zullen altijd wel weer idioten zijn die in de dood van Bin Laden weer een aanleiding zien om nieuw terreurdaden te plannen en tot uitvoering te brengen. Waakzaamheid blijft geboden en de het is helder dat onze strijd tegen terreur nog lang niet voorbij is. Een strijd die nooit alleen met militaire middelen gewonnen kan worden, maar die uiteindelijk te winnen is, als wij er in slagen onrecht terug te dringen, rechtvaardige oplossingen voor conflicten te helpen vinden, miljoenen mensen in uitzichtloze situaties weer perspectief weten te bieden op een waardig bestaan, op werk op een kans op een beter leven.

Verder kunnen we niet om de conclusie heen dat Bin Laden kennelijk lange tijd ongestoord en relatief zichtbaar in Pakistan kon verblijven. Dat plaatst de vele en luidruchtige verklaringen van Pakistaanse autoriteiten, dat zij een partner zijn in de strijd tegen terreur, in een vreemd daglicht. Kennelijk zijn de Pakistanen bereid geweest de meest gezochte terroristenleider ter wereld ongemoeid te laten binnen hun grenzen. Dat geeft te denken over de oprechtheid van deze 'partner' en drukt ons nogmaals met de neus op de feiten in een regio waar de allianties volkomen door elkaar heenlopen en waar Westerse sjablonen van goed en kwaad, van vriend en vijand op geen enkele manier toepasbaar zijn.