Eurogroep 14 maart 2011 - Hoofdinhoud

Gisteren en vandaag heb ik weer in Brussel doorgebracht. Na de eurotop van afgelopen vrijdagnacht, was het aan de ministers van Financiën om verder te praten over de uitwerking van het akkoord over de aanpak van de crisis in de eurozone. Er is altijd veel media-aandacht voor de noodmechanismen (EFSF en ESM).

Daar is nog geen akkoord over bereikt gisteren. Volgende week maandag praten we er verder over. Belangrijker voor mij is dat we gisteren eindelijk een enorme stap gezet hebben om de Europese begrotingsregels - het zogenaamde Stabiliteits- en Groeipact - aan te scherpen. We zijn het met de ministers van alle 27 EU-landen eens geworden over een pakket aan maatregelen om de begrotingsdiscipline in de EU aan te halen. Het gaat daarbij om het voorkomen van een nieuwe crisis in de toekomst. En daar gaat de echte discussie over: preventie en vroegtijdig ingrijpen om bij te sturen. Dan hoeft er normaal gesproken ook nooit meer een beroep op een noodmechanisme gedaan te worden.

Het mooie is dat we onze Nederlandse inzet eigenlijk volledig binnengehaald hebben en dat is eerlijk gezegd meer dan we verwacht hadden. Op initiatief van de Benelux-landen is het proces voor sancties zo automatisch mogelijk. De lidstaten hebben zich er politiek aan verbonden om in principe de Europese Commissie te volgen. Daarnaast komt er een Europese richtlijn die minimumeisen stelt aan de begrotingssystematiek in de lidstaten. Deze worden op Noord-Europese (Nederlandse) leest geschoeid. Alhoewel de Europese regels nog niet zo ver gaan als de strenge Nederlandse begrotingsregels, zijn we ook hier verder gekomen dan verwacht. Ik heb het dan over normen voor statistieken, ramingen, begrotingsregels, aandacht voor garanties, en de scheiding van inkomsten en uitgaven. Tot nu toe waren de procedures vooral gefocust op het saldo. Nu zullen ook landen met een hoge schuld deze in 20 jaar moeten terugbrengen tot het afgesproken maximum van 60% BBP. Voor een aantal landen zal dat forse maatregelen vereisen. Dat was dan ook geen populaire ingreep. Ook wordt de ontwikkeling van de uitgaven beter in de gaten gehouden en zijn ook sancties mogelijk indien deze ongewenst uit de pas lopen. Tot slot vind ik het heel belangrijk dat er aandacht komt voor macroeconomische onevenwichtigheden, zoals bijvoorbeeld een tekort op de lopende rekening. Ook daar geldt, landen die niet voldoende doen om hun zaken op orde te brengen, kunnen sancties krijgen.