Monddood? O ja? - Hoofdinhoud

(Mohamed Rabbae)

Onder de kop ‘Rabbae wil opvattingen verbieden en past dus niet in GroenLinks‘ schreef historicus Dik Verkuil gisteren een opiniestuk in de Volkskrant. Kennelijk vindt ook iemand die er voor doorgeleerd heeft dat het geen pas geeft als iemand naar de rechter stapt om, zoals de historicus meent, een politicus ‘monddood’ te maken.

De term ‘monddood’ kan nu wel op het lijstje van het nieuwe politiek-correcte rechtse vocabulaire, waarmee je je Pappenheimers meteen politiek kunt plaatsen. Net als ‘islamkritiek’, ‘massa-emigratie’, en ‘de grachtengordelelite’.

Vanochtend verscheen in de krant mijn ingezonden brief:

Is het werkelijk noodzakelijk om Mohamed Rabbae weg te zetten als iemand die ‘opvattingen wil verbieden’, omdat hij zich tot de rechter heeft gewend? Historicus Dik Verkuil (Opinie& Debat, 9 november) vindt dat er iets mis mee is als iemand Wilders ‘via de rechter monddood’ wil maken, maar heeft het met geen woord over de uitspraken van Wilders die daar aanleiding toe waren. En waar toch wel meer Nederlanders zich met kracht van distantiëren. Nederland is een rechtsstaat, we hebben wetten, we hebben een rechtbank, we hebben burgerrechten. Elke burger die vindt dat de wet wordt overtreden heeft de mogelijkheid dat door de rechter te laten toetsen. Geeft de rechter Rabbae ongelijk, dan heeft hij Wilders niet monddood gemaakt. Geeft de rechter Rabbae gelijk, dan is het terecht dat zekere uitspraken over de schreef gaan en dan heeft hij Wilders ook niet monddood gemaakt, maar aan de wet gehouden. Het lijkt mij geheel ongepast om Rabbae schuldig te verklaren als hij niets anders doet dan gebruik te maken van de rechten die we als burgers allemaal hebben.

Anja Meulenbelt, Amsterdam