Hulde voor Hannie - Hoofdinhoud
(Hannie van Leeuwen in de salon van de Eerste Kamer. Met het karakteristieke borreltje dat ze zichzelf na de zitting gunde.)
Ik had het er al eerder over op dit weblog. In de vorige termijn zaten wij nog samen in de Eerste Kamer, zij voor het CDA, ik voor de SP. We waren het in feite vaak met elkaar eens als het ging over de groepen in de samenleving waar ook Hannie van Leeuwen een groot sociaal hart voor had: voor alleenstaande moeders, bijvoorbeeld, voor ouderen, voor mensen met een handicap. Keer op keer moest ik meemaken dat ze vocht als een leeuwin voor haar doelen, maar toch bakzeil moest halen omdat haar partij anders besliste.
Dan kwam ze nog wel eens naar me toe, en zei: Anja, je weet wat ik vind, ik heb er echt alles uitgehaald wat ik kon, maar meer kreeg ik niet voor elkaar. Eens werd ik echt kwaad. Ik had een zwak voor haar, maar ergerde me ook verschrikkelijk dat ze toch elke keer weer meestemde met haar fractie. Ik weet niet eens de aanleiding meer, maar ze stemde mee met ‘haar’ minister terwijl ik bijna zeker wist dat ze het er niet mee eens was. Ik viel, achter de schermen, tegen haar uit: Hannie, je bent aan het eind van de politieke carrière, wat heb je nog te verliezen, kun je niet één keer gewoon zeggen wat je vindt en je daaraan houden?
Later zei ze dat ze er slecht van had geslapen. En als grap, maar met enige afgunst zei ze: ja, jij hebt er natuurlijk geen last van dat je slecht slaapt. Dat klopte, al is het duidelijk dat je het in de oppositie altijd makkelijker hebt met je geweten dan wanneer je in een spagaat terechtkomt tussen wat je vindt en je CDA minister of staatssecretaris van je wil. De partijloyaliteit woog voor Hannie altijd erg zwaar, en ze zei wel eens, half als grap, ik ben te oud om nog van partij te wisselen. Ze hield van het CDA, het was haar natuurlijke politieke omgeving als christen, en daarom is ze nu ook zo kwaad. Haar partij en haar principes worden verkwanseld.
En nu heeft Hannie van Leeuwen precies dat gedaan: haar geweten laten spreken. Voor het eerst zegt ze niet alleen achter de schermen, maar voor de camera precies wat ze vindt. Die Gerd Leers, die zich nu als minister met de integratie bezig gaat houden, en voor zijn benoeming nog even gezellig ging buurten bij Wilders, had toch eens luid en duidelijk gezegd wat hij over Wilders dacht: ‘de vleesgeworden voorman van alle ordinaire vuilspuiters op het internet’. Een draaikont, oordeelt Van Leeuwen. En wat haar betreft is de maat vol, ze legt haar functie als partijbestuurslid neer. En wil nu wel eens een echte discussie waar de C van CDA nog voor staat.
Ik denk dat Hannie van Leeuwen nu eindelijk toekomt aan een goede nachtrust. En wens dat haar van harte toe. Hulde!
Kijk zelf wat ze zei: