Verkeerd verbonden - Hoofdinhoud

Wie in de grensstreek is en mobiel gebeld wordt, merkt dat er soms een internationaal telefoongesprek is afgerekend voor een inkomend of uitgaand binnenlands gesprek. Wie in de grensstreek woont of er een bedrijf heeft, heeft er duurzaam last van.

Onredelijk

Een sterkere buitenlandse gsm-mast neemt soms het signaal over van de Nederlandse provider waarvan je dacht dat je mobieltje op stond afgesteld. Dat kan zelfs een firma zijn die in België of Duitsland actief is onder dezelfde bedrijfsnaam. Erik Meijer van de SP brengt dit probleem onder de aandacht van de Europese Commissie, omdat er nog steeds mensen onredelijk hoge rekeningen krijgen. Het factureringsprobleem kan zich tot liefst 10 kilometer buiten de grens voordoen. Omdat nationale providers zoals KPN je in de grensstreek vaak ook nog eens een zwak bereik leveren, betekent dat dubbel pech.

Grenslandabonnement

Er zijn technische oplossingen, maar de telecomsector heeft weinig zin om de verkoop van zogenaamde grensabonnementen te promoten. Ze zouden ‘niet winstgevend’ zijn bij ‘een relatief gering aantal klanten’. Waarschijnlijk bedoelt KPN dat zij meer verdient aan de huidige abonnementen. En het geringe aantal klanten heeft te maken met de onbekendheid van de oplossing die grenslandabonnementen zouden opleveren.

Goedkope oplossing

De oplossing is simpel. Nu steekt de EU veel propaganda-energie in de boodschap dat “dankzij haar inzet lagere internationale beltarieven zijn afgedwongen”. Wie veel over de grens gaat wordt steeds opnieuw via sms’jes hier aan herinnerd. Erik Meijer heeft voor de Europese Commissie een suggestie: steek die propaganda-energie in het bekend maken van de mogelijkheden tot goedkope grenslandabonnementen. Erik heeft zijn vragen zo gesteld, dat de Europese Commissie nog ruim vóór de verkiezingen van 4 juni 2009 met een antwoord moet komen.

Brussel is best in staat om te bevorderen iedereen die ‘te duur belt’ een automatisch sms’je krijgt met de mededeling dat er een goedkoop belalternatief is. Zou de Europese Commissie haar nek hiervoor durven uitsteken?