Bericht uit India: parlement komt van 'parler' - Hoofdinhoud

Vandaag was onze laatste dag in New Delhi, morgen gaan we naar het zuiden, naar Hyderabad. We hebben uitgebreide gesprekken gevoerd met collega’s uit het parlement van India, de Lok Sabha. Het blijkt dat men ook in India zeer bezig is met het onderwerp klimaatverandering, In de Lok Sabha is er zelfs een aparte werkgroep voor opgericht. Uiteraard staat daarbij water en watermanagement hoog op de agenda.

Het water goed managen is erg belangrijk want vele Indiërs zijn direct afhankelijk van het voedsel dat het land oplevert. Zonder water geen voedsel. India is echter groot, en het klimaat grillig. Het afgelopen jaar zijn de gebruikelijke moessonregens grotendeels uitgebleven. De slechte oogsten hebben tot flinke stijgingen van de voedselprijzen geleid. Gemiddeld ruim tien procent, maar sommige belangrijke soorten wel met dertig procent of meer. Gevolg: demonstraties in New Delhi, en veel tumult in het Parlement.

Want na die gesprekken nam onze EP-delegatie plaats op de publieke tribune om hét Parlementsdebat van de afgelopen maanden bij te wonen. Er werd gestemd over twee moties van de oppositie waarin het wantrouwen in de regering werd uitgesproken. Deze moties waren kansrijk, want in de coalitie van premier Manmohan Singh waren al spanningen, en die kwamen vandaag meteen zeer luid en duidelijk aan de orde. Singh’s socialistische coalitie-genoten leverden flinke kritiek op de regering. Singh en de zijnen hadden niets gedaan om de landbouwprijzen laag te houden, de boeren te helpen, de Dalits te steunen en zo nog wat meer. Voor de oppositie was dit natuurlijk koren op de molen en die begonnen Singh’s coalitiegenoten op te roepen, uit de regering te stappen. Dat deden ze zo luidruchtig dat de vergadering minutenlang met veel herrie en veel gepraat door ging. De coalitiegenoten begonnen op hun beurt de oppositie uit te maken voor huichelaars die bij een afluisterschandaal en een cricketschandaal betrokken zouden zijn. Het heen- en weergeroep werd voor Singh’s socialistische coalitiegenoten de redding: zij voelden zich zeer geschoffeerd door de oppositie en verlieten met veel kabaal de vergaderzaal. Allemaal onderdeel van het grote spel: zo konden de socialisten rechtop de vergaderzaal verlaten, de schuld geven aan de oppositie en zo behoefden ze zelf niet tegen hun regering te stemmen met moties ingediend door diezelfde oppositie.

Rustig werd het daarna niet direct. Allerlei parlementariërs wilden hun zegje doen over deze gang van zaken. Madam Speaker moest veel geduld en takt betrachten om iedereen weer in het gareel te krijgen. Ik heb er zeer van genoten. Wat zijn wij in ons Europarlement dan rustig.