Huiswerk en een hengstveulen.

Met dank overgenomen van H.J. (Henk Jan) Ormel i, gepubliceerd op vrijdag 18 mei 2007.

Gisteren was hemelvaartsdag en dat zorgt voor een aantal dagen waarin er niet veel wordt georganiseerd in Nederland. Dus geen spreekbeurten en werkbezoeken.Maar dat betekent niet dat ik niets te doen heb. Allereerst is er de frustratie van het steeds maar weer vollopende stuwmeer, mijn emailbox. Gisterochtend stonden er 448 mails te wachten en dat had ik gisteravond teruggebracht tot 286. maar nu zijn het er weer 303 ! Alleen al met je emailbox kun je uren vullen. Helaas heb ik meer te doen. De CDA inbreng van alle onderwerpen die op de agenda van de Kamer komen, moeten door de woordvoerder worden uitgeschreven en dit moet uiterlijk vrijdag worden rondgezonden naar alle fractieleden. In het weekend kun je dan de inbreng van je collega's lezen en in de fractievergadering worden alle inbrengen besproken die op de plenaire agenda van die week staan. In de fractiecommissievergaderingen worden de inbrengen voor Algemeen Overleg met een minister besproken. Volgende week moet ik vaak aan de bak en dat betekent dus veel huiswerk. Gisteren heb ik een bijdrage voor het Algemeen Overleg met de minister van Landbouw over CITES geschreven. Binnenkort is er in Nederland een wereldconferentie over de handel in bedreigde dier- en plantensoorten. Het verdrag dat hierover gaat heet CITES. Vandaag een schriftelijk verslag geschreven voor een wijziging van de Embryowet waardoor het verbod op het maken van embryo's voor instrumentele doeleinden gehandhaafd blijft. Vandaag ook een voorbereidende tekst geschreven voor het spoeddebat volgende week woensdag over de Europese verdragswijziging. En morgen moet ik schrijven aan een memo voor de fractie over medisch ethische zaken. Kortom, gewoon hard werken en veel lezen en nadenken hoe het beste politiek stelling te nemen. Als woordvoerder ben je toch een frontsoldaat van je fractie en heb je een voorsprong als het gaat om het uitzetten van de politieke koers.....

Ik schrijf mijn bijdragen het liefst thuis. Ik kan me hier beter afsluiten en tussendoor wat ontspannen door een rondje te lopen met de hond. Ik loop zo het platteland op en geniet van de pracht van het voorjaar. De maïs schiet nu de grond uit. Ik liep over de Bargelsdijk en zag een boer bezig met zijn merrie en pasgeboren veulen. De boerin stond bij het hek te kijken. Het hengstveulen was 11 dagen oud en dan moet je hem wennen aan een halster. Met veel geduld deed de boer het halstertje om. Bij het weggaan zei hij;"bedankt voor de belangstelling dokter!" "dat is ie niet meer"zei z'n vrouw. Waarop de boer de voor mij geruststellende woorden sprak:"ja,hoor, voor mij blijft-ie dat".