Saoedi - Arabie - Hoofdinhoud

na een lange dag zit ik nu in achter een computer van het conference centre in Riad. Ons bezoek aan Saoedi-Arabie is begonnen. Gisteravond nog om 23 uur stemmingen over Verdonk en gisteren de hele dag plenair debat over de embryokwestie. Vanmorgen was ik alweer om 05.30 uur op Schiphol. Ik heb niet veel geslapen deze week! Gistermiddag waren ook de stemmingen voor het verdrag van Lissabon. Het verdrag is met ruime meerderheid aangenomen en ook mijn amendement en motie. Dit was een belangrijk moment en het is verbazend dat er zo weinig media aandacht voor was. Nu dus Riad. Ik leid een kamerdelegatie die op uitnodiging van het Saoedische parlement dit weekend hier op bezoek is. We vlogen over eindeloze woestijn en landden op een geel en stoffig vliegveld. Een soort zandstorm had de hele atmosfeer vergeeld. het voordeel daarvan was, zo vertelde ambassadeur Beets, dat het aanmerkelijk koeler was omdat de zon werd gefilterd. Lekker om te wennen; het is hier nu 39 graden! We werden naar een groot conferentiehotel gereden. Onderweg een roadblock en militaire bewaking bij de ingang van het hotelcomplex. Dat is ook de reden waarom we op de uitnodiging van de Saoedi's zijn ingegaan: hier kunnen ze4 onze veiligheid garanderen. Bovendien overnachten alle delegaties die hier op bezoek komen hier op deze wijze en zou afwijzen en zelf een hotel zoeken een belediging van de Saoedische gastvrijheid zijn. We vertrekken na een korte pauze naar de residentie van ambassadeur Beets en krijgen een uitgebreide briefing. Bovendien komt een lid van de Shura met zijn vrouw op bezoek. De Shura is het Saoedische parlement. De leden worden niet gekozen, maar aangewezen door de koning. Meer een adviescollege dus. De heer Usamah Al-Kurdi en zijn vrouw spreken vrijuit en beantwoorden onze vele vragen. Moderne Saoedi's, die trots zijn op hun land en volop inzetten op verandering, maar dan wel geleidelijk. Er is in dit land veel discussie over de positie van de vrouw en die spitst zich toe op het verbod voor vrouwen om auto te rijden. De koning wil dit wel veranderen, maar 80% van de bevolking wil het houden zoals het nu is! De heer al Kurdi spreekt over het tribal syndrome. In dit land overleef je in je eentje niet. Het is extreem belangrijk tot een groep te behoren. De stam is nu vervangen door de familie. De familie is alles en het hoofd van de familie bepaalt alles. Individualisme wordt hier beschouwd als wezensvreemd voor deze cultuur.....