De straten van Kabul - Hoofdinhoud
Het is de vierde keer dat ik in Kabul ben en sinds de vorige keer in januari 2007 is er veel veranderd. Als ik het straatbeeld vergelijk met de herinneringen van mijn eerste bezoek in 2003 is Kabul een andere stad geworden. In 2003 lag de stad in puin. Open riolen en mensen die woonden in kapotgeschoten flatgebouwen. Nu lopen er veel minder vrouwen in burka, schoolkinderen hebben allemaal schoenen aan en er wordt volop gebouwd. Tijdens het spitsuur staan er files en de open riolen zijn weg. Kappers scheren hun klanten niet meer in een kapotte stoel die half op de weg staat. Maar de eerste keer kon ik , weliswaar begeleid door een gewapende soldaat, een stuk door het centrum lopen en de vorige keer hoefde ik in de auto geen helm op en kogelvrij vest aan. Nu moesten we via een omweg van het vliegveld naar de stad, kunnen de auto niet uit en hebben een zwaarbewapende militair in de auto. Er wordt gezegd dat het voorzorgsmaatregelen zijn en dat er niet geschoten wordt in Kabul, maar het toont aan dat de hoofdstad van Afghanistan onveiliger is geworden.
samen met collega Raymond Knops gehelmd op transport.
We hebben de hele dag gesprekken gehad, o.a. met minister van defensie Wardak.....(lees verder)...
Wardak gaf aan dat de overwinning binnen bereik is, maar dat we nu moeten doorpakken. Ook gaf hij aan dat de Taliban instrumenten zijn in de handen van buitenlandse inlichtingendiensten en fundamentalisten, maar dat de regering in contact is met elementen uit de Taliban.
de NAVO PA delegatie in gesprek met minister Wardak.
Vanavond is het Kamerdebat over Afghanistan en ik vroeg minister Wardak of hij iets zou willen zeggen richting Nederland. In onze delegatie zit ook een journalist en niet de minste: Bernard Hammelburg. Hij levert commentaar op BNR radio en kon direct een interview met minister Wardak opnemen.
minister Wardak en Bernard Hammelburg; Karzai luistert mee...
Lunch met generaal Formica, hoofd van de trainingsmissie voor het Afghaanse leger en daarna door naar minister Atmer van Binnenlandse Zaken. Hoofd van de Afghan Police Force en een man met een duidelijke mening en visie. Ook hij bedankte ons voor onze solidariteit en deed een dringende oproep om een bijdrage te blijven leveren. Hij vroeg om meer trainersvoor politie en leger.
na ieder bezoek moeten we ons weer in de kogelvrije vesten hijsen en op de achterbank proppen met helm op. Als laatste deze dag bezoeken we de vertegenwoordiger van de Europese Commissie Segui, een Italiaanse diplomaat.De internationale gemeenschap werkt op een zeer intensieve manier met elkaar samen. Militairen zijn alleen door het vlaggetje op hun linker mouw te herleiden naar hun land van herkomst. Zo wordt het ISAF hoofdkwartier bewaakt door Macedonische soldaten en zaten we bij de trainingsmissie aan tafel met Duitsers,Denen, een Brit,een Canadees, een Australier en Amerikanen.
Onderweg zie je door het autoraam het leven van de Afghanen waarbij de sterk toegenomen activiteit steeds weer opvalt. Kabul begint een stad te worden die ook in Pakistan of het midden - oosten had kunnen liggen. Alleen verplaatsen wij ons als aliens, verpakt in staal, door deze wereld...