Moed en visie - Hoofdinhoud

Deze week weer druk geweest met het verkiezingsprogramma. Na intensieve vergaderingen zit er nu echt schot in en naderen we de eindstreep. We hebben het onszelf niet makkelijk gemaakt, en willen echt met een geloofwaardig verhaal komen om ook het miljardengat op de rijksbegroting te dichten. Een slimmere en slankere overheid is daarvoor een eerste voorwaarde.

We kregen donderdag de langverwachte resultaten van de ambtelijke werkgroepen die bezuinigingsmogelijkheden in kaart hebben gebracht. Voor de communicatie met de burger is het niet erg gelukkig dat er nu een grote grabbelton aan bezuinigingen is gepresenteerd. Het was veel beter geweest, als het kabinet vorig jaar al meer politiek leiding had gegeven aan dit proces.

Wat er nu ligt is nuttig werk, maar het komt natuurlijk uiteindelijk wel op de politieke keuzes aan. Dat vraagt moed en visie.

Wij voelen bijvoorbeeld niks voor het uit het strafrecht halen van softdrugs, zoals geopperd wordt door de commissie. Ja, dat levert natuurlijk bezuinigingen op: minder politie en justitie nodig. Als je woniningbraken legaliseert, heb je ook veel minder politie nodig. Maar in zo’n land wil ik niet wonen….

Een nuttige analyse vond ik wel, dat de ‘kindregelingen’ inmiddels een onoverzichtelijk stelsel zijn geworden. Wij zijn voorstander van een gezonde hervorming. Een stevig en eerlijk kindbudget waarin het geld van de kinderbijslag en het kindgebonden budget helemaal opgaan. Dat bestaat uit een inkomensonafhankelijke basis per kind en een inkomensafhankelijke aanvulling. Daarbij wordt dan de helft van de Rijksuitgaven voor kinderopvang verdeeld over alle ouders. Dit bedrag wordt ook toegevoegd aan het kindbudget. Zo krijgen ouders de optimale mogelijkheid om zelf een keuze te maken voor de opvoeding. Extra prikkels om te stimuleren dat beide ouders buitenshuis werken zijn onrechtvaardig. Bovendien valt de effectiviteit ervan vies tegen. Eerlijker en zuiniger dus.

Vanmiddag staat een bijzondere vergadering van de Adoptievereniging Gereformeerde Gezindte op de agenda. Het is een mijlpaal dat vanmiddag een statutenherziening voorligt, waarmee we, dertig jaar na de oprichting, officieel een vereniging van adoptie-ouders en geadopteerden worden. Heel mooi dat we in de loop van de tijd zijn uitgegroeid tot een vereniging, waarin niet alleen adoptie-ouders, maar ook geadopteerden zich thuisvoelen.

We willen dat nu formeel gaan bezegelen.

Als inhoudelijk onderwerp hopen we vanmiddag na te denken over Gods leiding in het leven van adoptiekinderen en geadopteerde jongeren. Een aansprekend thema, op deze stille zaterdag. Toen Christus gekruisigd werd en begraven werd, waren veel mensen bedroefd en in verwarring. Was dit nu de weg van de beloofde Messias? Onbegrijpelijk toch? Maar als God Zijn licht erop laat schijnen, zoals later bij de Emmausgangers, dan wordt helder zichtbaar dat de dood niet het laatste woord heeft. Goede paasdagen toegewenst!