Overlijden Hans van Mierlo - Hoofdinhoud

Lieve Hans,

Je nieuwsgierige en geïnteresseerde blik sluit ik in mijn hart. Je hebt mij en velen geïnspireerd en geraakt. Ik had het voorrecht om je te leren kennen, te spreken en met je te lachen. Ik dank je zeer voor deze momenten en je adviezen.

In gedachten draai ik het filmpje van onze wandeling vanaf de Herengracht naar het centraal station in Amsterdam af. Trots dat ik aan je arm loop verwikkeld in een gesprek over de veranderende samenleving en je zorgen over de steeds harder wordende integratie discussie. Ik zwaai je na als we afscheid nemen.

Gisteren hoorde ik het bericht. Je bent er niet meer. Ik geloof dat ik maar wat heb gestameld aan de telefoon. Vanochtend had ik een gesprek met Bianca Bolleurs, initiatiefneemster van een petitie om de screeningsleeftijd van borstkanker te verlagen. Teveel vrouwen krijgen voor hun 50^e borstkanker. Het is nodig dat er ook voor jonge vrouwen meer aandacht komt voor deze bedreigende ziekte.

Ik begon met een dubbel gevoel aan het gesprek, mijn gedachten waren bij jou. Maar aan het eind van dit gesprek kon ik een glimlach niet onderdrukken, omdat deze mensen met hun initiatief precies deden waar jij je altijd zo voor hebt ingezet. Zo'n 365.000 mensen hebben hun handtekening onder de petitie “”Borstkanker onderzoek vervroegen” gezet. Mensen die initiatief nemen om in de politiek gehoord te worden.

Vanavond ga ik mij van de wereld afsluiten en naar de documentaire “Hans van Mierlo, Wat ik nog steeds te schrijven droom” kijken.

Ik omhels je,

Fatma