Beschamend - Hoofdinhoud

Op 18 februari 2010 hield de Tweede Kamer een debat over de procedure rond het NAVO-verzoek om trainingstroepen e.d. in Uruzgan te houden. In de media werd dit vertaalt in"wel of niet weg uit Uruzgan.

De CDA-positie was helder. We hadden net het debat over de commissie Davids gehad waarna we beloofd hadden de procedures netjes te volgen. Dus eerst een kabinetsstandpunt en dan bespreking in de Kamer.

Het standpunt van de CDA-fractie was destijds door Karien van Gennip verwoord in de Tweede Kamer: vechtmissie weg, maar wel opleidings-/trainingsmissie met bescherming van onze mensen.

Omdat onze mensen het best ingevoerd waren in Uruzgan was het volgens mij logisch om in Uruzgan te blijven en niet naar het Noorden te gaan waar weer vertrouwen opgebouwd moet worden.

Echter daar ging het in het debat niet om. Het ging over de eenheid van beleid en of het kabinet met een mond spreekt.

Vrijdag 12 februari had Bos als vice-minister president een verklaring afgegeven dat opties afgewogen moesten worden. Dan is het logisch dat tot anders besloten wordt in de ministerraad elk bewindspersoon zijn mond houdt. Geen fractie- maar ministerdiscipline.

Tijdens het debat in de Kamer was duidelijk dat er geen discipline was. Maar nog erger maakte de voorzitter dit. Op zich bepaalt de regering wie naar de Kamer komt want ze spreken met een mond. Dus dat naast Balkenende ook Rouvoet en Bos aanwezig waren, was niet logisch.

Erger maakte Hamer het toen zij toeliet (geen behoefte maar wij verhinderen niet) dat naast de 3 (vice)premiers ook nog Verhagen en Koenders naar de Kamer geroepen werden.

Normaal is in de Kamer dat iemand vragen stelt in zijn termijn en vervolgens een minister antwoord geeft. De minister kan geïnterrumpeerd worden En dan volgt de volgende minister, etc. Echter in dit bebat liet de voorzitter toe dat de Kamerleden zeiden ik hoor die en nu de andere minister horen. De Kamerleden bepaalden de debatstructuur. Pechtold nam feitelijk op een moment een voorzitterschap over door te zeggen ik wil antwoord van die minister en dan dat van die minister en daarna is mevrouw Halsema en die zal aan de andere minister iets vragen. Dat kan natuurlijk niet.

Het ergste was Rita Verdonk met een ordinaire scheldpartij. Tot onze verontwaardiging deed niemand hier iets aan. De voorzitter gaf op onze onvrede alleen maar aan dat de aangesproken Bos daartegen kon protesteren maar dat hij dat niet deed. Logisch, want hij stond helemaal niet achter de microfoon. Bos was verstandig en zei, ach laat maar.

De hamvraag voor mij na het zien van dit debat was wel, waarom liet de PvdA, fractievoorzitter Hamer en Kamervoorzitter Verbeet hun partijleider zo bejegenen? Waarom beschermden ze hem niet? Willen ze van hem af?

Die vraag stelde ik mezel opnieuw toen Bos zei zonder voordracht van congres, dat hij de nieuwe lijsttrekker wordt.