Grote veranderingen - Hoofdinhoud
Dit was het bericht dat ik vorige week zaterdagmorgen gereed had gemaakt voor mijn weblog:
“Het was leven in twee werelden, deze week. Het meest en het diepst was ik de afgelopen dagen niet betrokken op het politieke nieuws, maar op privé-omstandigheden. De gezondheidssiuatie van mijn lieve moeder is ernstig verslechterd. Daarom zijn we als gezin daar de afgelopen dagen veel geweest, en was het heel fijn om deze tijd nog met elkaar te kunnen delen. Bijzonder om te merken hoezeer verdriet ook weer een diepe verbondenheid kan geven. Gelukkig was er ook vanuit de fractie alle begrip dat ik in deze tijd af en toe wat politieke activiteiten laat lopen om naar mijn ouders te kunnen gaan.
Wat de politieke activiteiten betreft, ging het langverwachte debat over de Algemene wet behandeling niet door wegens ziekte van diverse deelnemers. Wel discussieerde ik voor de radio nog met een vertegenwoordiger van homojongeren. Jammer dat het debat vervuild werd met halve waarheden en hele leugens over verklaringen die jongeren op christelijke scholen zouden moeten ondertekenen. Dit doet op geen enkele manier recht aan de faire en evenwichtige manier waarop reformatorische school hun eigen grondslag voluit ernstig nemen, en tegelijkertijd homoseksuele gevoelens van jongeren serieus nemen.
Afgelopen woensdag discussieerden we over medisch-ethische vraagstukken. Jammer om te merken dat het kabinet geen invulling geeft aan de stevige teksten in het regeerakkoord om de overtijdbehandeling onder de Wet afbreking Zwangerschap te brengen. Via gekunstelde redeneringen die alleen de coalitiepartijen overtuigden probeerde de minister van Justitie duidelijk te maken dat het bij nader inzien toch niet nodig was de wet te wijzigen. De wet verandert niet en de praktijk verandert niet, zo is de conclusie.
Het blijft schrijnend dat de abortuspraktijk in Nederland zo algemeen geaccepteerd is. Dat blijkt nog weer eens tijdens zo’n debat. Zelfs selectieve abortussen wegens een lichte handicap stuitten tijdens dit debat niet of nauwelijks op tegenstand. Echt schokkend hoe er in een hoogbeschaafd land met ongeboren menselijk leven wordt omgegaan.
Donderdag was ik aanwezig bij de presentatie van het boek van dr. Matthijs de Blois over Israel: een staat ter discussie. Dit boek was hard nodig, merkte prof. Grunfeld op, tijdens het aansluitende symposium. Het internationaal recht wordt vaak gebruikt als wapen tegen Israel. Te weinig wordt er in Nederland vanuit een pro-Israel perspectief een juridische bijdrage aan de discussie geleverd. Daarom ben ik erg blij met dit boek. Zomaar een interessant feit dat tijdens het symposium naar voren kwam: de Veiligheidsraad heeft nog nooit een bindend mandatoir besluit tegen Israel aanvaard. Degenen die suggereren dat Israel zomaar allerlei bindende resoluties aan de laars lapt, hebben volstrekt ongelijk.
Een heel mooi werkbezoek legden we als fractie vrijdag af in Tholen. We bezochten onder meer een prachtig nieuwe brede school in Sint Annaland en de veiling in dit dorp. Rust en ruimte zijn op Tholen nog volop te vinden! De SGP-fractie op Tholen wil dat graag zo houden, zo bleek tijdens een drukbezochte verkiezingsavond in het Calvijn college.”
Tot zover mijn weblog van vorige week.
Het was mijn bedoeling dit vorige week zaterdagavond te plaatsen. Uiteindelijk is dat er toen niet van gekomen. Mijn moeder is namelijk vorige week zaterdagavond op 67-jarige leeftijd overleden. Heel bewust en intens hebben we als kinderen haar laatste levensuren met elkaar mogen delen. Een onvergetelijke ervaring. We zijn verdrietig een lieve, betrokken moeder en oma te moeten missen.
Afgelopen donderdag heeft de begrafenis plaatsgevonden. In de rouwdienst klonken de woorden van Psalm 90 - over de eeuwige God en de vergankelijke mens. Indrukwekkend.
De afgelopen week was ook een week van veel politieke turbulentie, die uiteindelijk zelfs leidde tot de val van het kabinet. Eerlijk gezegd is veel van die turbulentie van de afgelopen week langs me heen gegaan. Alles wordt ineens heel relatief in het aangezicht van de dood van iemand van wie je zoveel hebt gehouden.
Nu de val van het kabinet realiteit vannacht realiteit is geworden, betekent dat wel dat de komende tijd er heel anders uit gaat zien. Versnelde voorbereidingen van verkiezingen, en alles wat daarmee samenhangt. We hebben vandaag afgesproken dat we direct maandagmorgen beginnen met een extra fractievergadering, om eens goed door te spreken over de consequenties hiervan. Het nieuws van de val van het kabinet komt niet uit de lucht vallen. Zo langzamerhand was er al weinig vertrouwen meer in dat dit kabinet daadwerkelijk de eindstreep zou halen. Toch blijft het treurig dat de PvdA-bewindslieden zo’n ramkoers hebben gekozen.