Dienstbare levenshouding past bij de cultuur van de ChristenUnie

Het is koud buiten. Bij de PvdA gaan stemmen op om raadsverkiezingen later in het jaar te houden, vanwege koude in de campagnemaand februari. Ik krijg het juist warm van campagnevoeren. Het is ook een tijd waarin je veel leuke dingen kunt doen. Vorige week mocht ik bijvoorbeeld weer een oude hobby oppakken: plaatjes draaien, in de Utrechtse Club Monza ter ondersteuning van een actie van PerspectieF.

Als je in een mooie zaal achter vier heel mooie CD-spelers staat en 5 meter basbox onder je mag laten dreunen, dan ben ik weer het jongetje in de speelgoedwinkel. Voor PerspectieF schakelden we later over op koptelefoons om een zogenaamde Stille Disco te houden. Ook weer bijzonder: mensen zonder klaarblijkelijke aanleiding te zien dansen.

Vrijdag mocht ik met scholieren in debat in Wijk en Aalburg. Een bijzonder leermoment voor de burgemeester, toen een meisje zei niet goed te begrijpen wat de gemeente met het jongerencentrum aanwil. ,,Ik vind het een lelijk fietsenhok!’', zei ze. De gemeente had blijkbaar met iedereen over het centrum gesproken, maar niet met de jongeren zelf. Na een werkbezoek aan een school en een maaltijd die door de leerlingen was klaargemaakt, mocht ik nog meedoen aan een Kamerledendebat voor alle inwoners.

Zaterdag hiel de ChristenUnie haar jubileumcongres. Het was goed. Ik sluit me aan bij alle woorden die daarover gesproken zijn. Ik wil daar echter nog twee dingen aan toevoegen. Arnold van Heusden hield ons voor dat Jezus zijn volgelingen de voeten wast. Dat is een dienstbare levenshouding. Dat past bij de cultuur van de ChristenUnie. We zijn niet van de opgeblazen verhalen over onszelf. In NOVA hoor ik die avond Twan Huys aan André Rouvoet vragen stellen over macht en invloed. Dat is dan toch een heel andere wereld.

Op het congres heb ik de uitslag van de dichtwedstrijd Dichtbij de ChristenUnie bekend mogen maken. Luc Borkes is een mooie Belg, die bij ons op de fractie stage loopt. Hij schreef een gedicht over de ChristenUnie. Het is mooi en persoonlijk. Een beetje te persoonlijk om hem te laten winnen, maar een bijzondere vermelding is op zijn plaats. De winnares is Aster Koolsbergen. Zij schreef het gedicht IJs. Hoe koel het onderwerp ook is, het gedicht is hartverwarmend mooi.

Ed Anker

IJS

oppervlakkig gezien

gaat het goed met een land

als mensen verdienen

zich warm kunnen kleden

in zilveren glinster

en dooi nooit meer inzet

maar van dichtbij beschouwd

zijn de mensen verhard

hun ogen gesloten

want licht is verduisterd

als bronnen gedicht zijn

en spiegeling mat schijnt

wie breekt hier door

opdat het water leeft

wie maakt gloed nieuw

zodat de ochtend gloort

en wind de stroom beweegt

Aster Koolsbergen

• 1. 

  Jong Tweede Kamerlid voor de ChristenUnie in de jaren 2007-2010 en daarna wethouder in Almere en Zwolle. Begon zijn loopbaan als medewerker van de Statenfractie van de CU in Noord-Holland en was raadslid in Zaanstad. Daaruit bleek al zijn bijzondere belangstelling voor het decentrale bestuur. Met onderwerpen op dat terrein hield hij zich dan ook als Kamerlid bezig en daarnaast voerde hij het woord over justitie (asielbeleid), onderwijs, constitutionele zaken en openbaar vervoer. Had veel aandacht voor werkwijze, agendering en omgangsvormen in de Kamer. Na zijn Haagse periode enige tijd presentator bij EO-radio en in 2012-2022 wethouder.