We had to shake you up a little! - Hoofdinhoud

Bij het ontbijt neem ik met Roland Duong de dag door. Hij is een van de makers van het klimaatjournaal van de VPRO en Llink. De ploeg heeft nog steeds geen accreditatie voor het Bella Center dus moeten ze roeien met de riemen die ze hebben. Ik vertel hem over wat ik vandaag allemaal ga doen.

In het Bella Center begin ik met het delegatieoverleg. De ambtenaren doen verslag over de onderhandelingen die ze tot ’s avonds laat hebben gevoerd. We lopen alle verschillende onderwerpen af. Het blijkt dat er op sommige punten achter de schermen toch weer inhoudelijk gepraat wordt. Kopenhagen heeft nog een polsslag.

Na het delegatieoverleg ga ik naar de EU-coördinatie. Dat is een dagelijks overleg met alle Europese milieuministers. Hoofdonderhandelaar Maas Goote neemt de stand van zaken met ons door. Een kraakhelder verhaal. Verschillende ministers spreken hun verbazing uit over berichten in sommige media over een zogenaamd gewijzigd Europees standpunt. Hoe vaak moet de EU het nog herhalen: 30% is 30%, dat is onze inzet voor de deal. Punt uit. Helderder kunnen we het niet zeggen!

Vervolgens heb ik een gesprek met de internationale president van het Wereld Natuur Fonds en praat ik de NGO’s bij over de laatste ontwikkelingen. Ik wijs nogmaals op de Nederlandse inzet die al dik 2 jaar hetzelfde is: we komen onze Kyoto afspraken na, en willen een nieuw, bindend Kopenhagen akkoord waarin goede afspraken staan over reductiedoelen en geld. Je hoeft volgens mij echt geen Kremlinwatcher te zijn om onze positie te kunnen begrijpen.

Tijd voor een frisse neus. In de haven ontmoet ik 150 jongeren die met elektrische scooters van Den Bosch naar Kopenhagen zijn gereden. (Luister naar de radioreportage van de NOS) Daarna snel weer terug naar de zaal voor de ceremoniële opening. Het gesteggel van gisteren heeft plaatsgemaakt voor gedragen woorden van VN-chef Ban Ki Moon, Prins Charles, Connie Hedegaard en anderen. In de wandelgangen loop ik de Zuid-Afrikaanse minister Sonjica tegen het lijf, een van de belangrijkste spelers hier in Kopenhagen. Ik breng nog even de clash met de ontwikkelingslanden van gisteren ter sprake. “Oh Jacqueline”, zegt ze, “we had to shake you up a little!” Waarna ze me glimlachend op de schouders slaat. Een goede relativering aan het einde van weer een lange dag.