Geinstalleerd als Kamerlid!

Met dank overgenomen van B. (Boris) van der HamĀ i, gepubliceerd op zaterdag 2 december 2006.

Het is vrijdagavond, 1 december. Gisteren ben ik geinstalleerd als Tweede Kamerlid. "Belooft u trouw aan de grondwet, aan de koningin etc.", wordt je dan gevraagd. Dan moet je naast je stoel gaan staan. Als je religieus bent zeg je "Zo waarlijk helpe mij God almachtig!" Ik als agnost mag zeggen: "Dat verklaar en beloof ik!" Na de installatie van de 150 kamerleden poseerde ik samen met mijn persoonlijke campagneteam Arend en Floris op de stoelen van de Tweede Kamer. Ze noemden zichzelf de 'Boris Boys' en noemden mij 'Baas B'. Zonder hun tomeloze inzet had ik er waarschijnlijk niet gezeten. Dag in, dag uit samen met me in de weer, -letterlijk- door weer en onweer. Bedankt heren!!

Afscheid van goede collega's

Donderdag was de dag van de installatie. Woensdag was de dag van de weemoed. Op die dag namen 70 kamerleden afscheid van de Kamer. Het afscheid viel me harder dan ik had verwacht. Van mijn eigen fractie namen Boris Dittrich, Bert Bakker, Ursie Lambrechts en Lousewies van der Laan afscheid. De afgelopen weken en maanden had ik daar al aan kunnen wennen en heb ik daar destijds mijn commentaar op gegeven. Het afscheid van Bert Bakker was meer onverwacht. Ik ga hem missen. Niet alleen zijn enorme ervaring en netwerk, maar ook zijn gevoel voor humor en zijn passie.

In de Kamer wordt bij het afscheid bij elk lid een kort woordje gehouden. Zeventig van dat soort korte woordjes achter elkaar is dik drie uur luisteren. Maar het verveelde geen moment. Omdat je al die mensen bent gaan kennen, en hun passies hebt leren te waarderen. Het is heel menselijk. Je informeert tijdens een debat, dat tot midden in de nacht duurt, hoe het thuis is, hoe hij of zij onder de mediadruk is, zelfs of iemand gelukkig is. Een wonderlijk geheel, die Tweede Kamerleden; allemaal mensen met hun eigen achtergronden, eigenaardigheden, maar ook met hun individuele missies voor een betere wereld. Gezamenlijk trotseer je het cynisme. Bij het voorlezen van al die verhaaltjes komen al die particuliere geschiedenisjes even langs. Gek genoeg raakte ik pas echt onroerd, niet bij een lid van mijn eigen fractie, maar bij iemand van een andere. Mijn goede collega Niesco Dubbelboer van de PvdA nam namelijk ook afscheid. Hij zat nog maar 3 1/2 jaar in de Kamer maar ik had intensief met hem samengewerkt rond het initiatiefwetsvoorstel over het Europees Referendum en trok veel met hem op rond de vernieuwing van de Kamer. Echt een moordgozer. Wars van partijpolitieke fratsen en altijd optimistisch en creatief. Waarom heeft de PvdA hem op een onverkiesbare plaats gezet?! Ik ga hem erg missen en pinkte een traantje weg.

De Formatie

Tijdens al het verhuis van Kamers, alle afscheidsrecepties, het voorbereiden van het werk en de normale werkzaamheden, is er ook nog de formatie van een nieuw kabinet. Wordt het een CDA, PVDA, SP kabinet? Premier Balkenende met Bos en Marijnissen als vicepremiers? Of toch iets anders? Mijn verwachting is dat als de drie partijen het echt willen, dat het dan kan. Naast de grote verschillen tussen de drie, vallen immers vooral de overeenkomsten op. Ze hangen alledrie aan de vakbonden, zijn alledrie redelijk conservatief bij het verder hervormen van de economie, en zijn qua normen en waarden betrekkelijk behoudend. Ik heb NU al zin om oppositie te voeren!

De eerste winst is binnen!

Gisteren op de eerste dag van de Nieuwe Kamer is er in ieder geval een mooi eerste resultaat. Een nipte meerderheid stemde voor een Pardon voor de asielzoekers die door toedoen van de overheid hier veel te lang hebben moeten blijven. Natuurlijk wil de starre Minister Verdonk dat besluit van de Kamer niet uitvoeren. Daar gaan we haar volgende week meteen op aanspreken! Dit keer zal zij niet het laatste woord hebben, vermoed ik...