Uitspraken Bert Bakker, Auschwitzherdenking en familie Avenier - Hoofdinhoud
Na wat minder drukke weken, trekt de arbeid nu weer aan. Echt druk in de Kamer is het niet; iedereen lijkt te wachten op het nieuwe kabinet. Maar daarbuiten is het wel degelijk druk. Veel op werkbezoek geweest en veel mensen gesproken. Het meest indrukwekkend moment van de afgelopen dagen was vanochtend. Ik woonde de herdenking van de holocaust bij die plaatshad bij het Auschwitz-monument in Amsterdam. Vele honderden mensen waren aanwezig om te luisteren naar toespraken, naar muziek, en om kransen te leggen.
Europa, Filmfestival en Avenier
Terwijl de suggesties voor 'bijnamen' voor het christelijk-linkse kabinet nog steeds binnen- komen, zijn veel lobbyisten bezig om met hun invloed de formatie te beinvloeden. Provincies, natuurorganisaties, werkgevers en werknemers; allen proberen met brieven, petities en gesprek- jes de onderhandelaars van CDA, PvdA en CU te beinvloeden. Of dat effect heeft weten we waarschijnlijk in de loop van de volgende week.
Gevolg is wel dat de Kamerwerkzaamheden op een lager pitje staan. Er zijn wel vergaderingen, maar stukken minder dan normaal. Er is dus nu iets meer tijd om naar activiteiten buiten de Kamer te gaan. Daarom kon ik afgelopen woensdag bijvoorbeeld tijd vrij maken om naar een zeer interessant debat te gaan over de toekomst van Europa. Hoe moet het nu verder na de afwijzing van de Europese Grondwet in Nederland? Antwoorden kwamen van EU-terrorisme-goeroe Gijs de Vries, van Andrew Duff, een Britse links-liberaal en van vele andere aanwezigen. Bij de bijeenkomst bleek dat er weinig gevoel was voor de tegenstanders van het verworpen EU-verdrag. Dat verontrustte me wel: We kunnen de oude EU-grondwet niet 'opgepimpt' opnieuw aan de Nederlanders voorleggen. Als het aan mij ligt moeten er echt een fiks aantal wijzigingen in komen. Speeking of which: donderdagochend had ik meteen een debat over het Europees Landbouwbeleid. Dat moet drastisch hervormd worden, wat mij betreft.
Op donderdag ook aandacht gevraagd voor het dreigende verdwijnen van een belangrijke internationale prijs die op het Internationaal Filmfestival Rotterdam. Het nieuwsbericht daarover lees je hier.
Op donderdagavond naar de premiere geweest van de 'De geschienenis van de Familie Avenier'. Een nieuw stuk van toneelschrijfster Maria Goos. Het stuk handelt over een brabantse familie die je als publiek in verschillende tijdsvakken meemaakt. Het begint in de spaarzame en donkere jaren vijftig en het tweede deel speelde zich af in de jaren zeventig. Het was een mooie avond en ik heb erg gelachen. De acteurs speelden fenomenaal. Met name Gijs Scholten van Asschat steelde de show. Toch was het stuk zelf niet briljant. Er waren iets teveel maatschappelijke en emotionele thema's ingepropt waardoor je op den duur wat verdoofd raakte. Maar de dialogen en karakters waren vaak erg fraai. Dus gaan!
Sowieso bijzonder om bij zo'n premiere te zijn. In de stadsschouwburg te Amsterdam zijn de afgelopen eeuwen vele nieuwe toneelstukken in premiere gegaan die eeuwigheidswaarde hebben gekregen. Maria Goos heeft in het verleden al juweeltjes afgeleverd als Cloaca en 'Familie' die hier waarschijnlijk ook aan voldoen. Hoewel dit nieuwe stuk wat minder goed is, is het nog steeds van hoog niveau. Bijzonder om bij de 'geboorte' van zoiets te zijn.
Uitspraken van Bert Bakker
Op vijdagavond was ik te gast bij de afdeling Brabant voor een soort campagne bijeenkomst voor de verkiezingen van de provinciele staten, op 7 maart. Daar aanwezig druppelde het nieuws binnen dat voormalig D66-Kamerlid Bert Bakker de volgende dag in de Volkskrant pittige uitspraken zou doen over een aantal politieke kwesties uit het verleden. Hij vertelde onder meer over de gang van zaken rond het debat over Uruzgan. Precies één jaar geleden besloot de Kamer om soldaten naar dat gebied te sturen, iets waar D66 het niet mee eens was. In die tijd leek D66 zelfs even te dreigen uit het kabinet te stappen als de missie toch door zou gaan, maar toen 2/3 van de Kamer er toch mee instemde, stemde D66 welliswaar tegen, maar stapte niet uit het kabinet. Bakker doet uit de doeken dat dit vooral kwam omdat een aantal D66-ers in het kabinet en in de Eerste Kamer grote druk uitoefende. Het eindigde in een ordinaire machtsstrijd. Het interview probeert een reconstructie van de affaire te geven.
Ik heb het artikel met veel interesse, en herkenning zitten lezen. Hoewel ik niet alle verhalen over een aantal besloten vergaderingen op precieze handeling kan checken, is het allemaal niet nieuw. Uit eigen waarneming en ervaring uit die periode weet ik dat het een verschrikkelijke tijd was, waar overigens nog veel meer over te vertellen en onthullen valt dan Bert nu heeft gedaan. Maar het is de vraag of het nu zo interessant is om eindeloos elkaars versie van de geschiedenis te gaan vertellen. Immers, Boris Dittrich heeft na deze slechte periode namens alle betrokkenen ontslag genomen als partijleider. Dat deed hij niet alleen vanwege het ene slecht verlopen debatje over Uruzgan, maar ook vanwege de perikelen die tot nu toe nog niet naar buiten waren gekomen. Het is goed dat het beeld over die periode deels is bijgesteld door het interview van Bert. Maar nu is het wel van belang dat we (alweer één jaar na dato) naar de toekomst kijken. D66 was zichzelf niet in die periode en is zich proberen te hervinden. Daarvoor is het van belang dat iedereen een beetje boven zichzelf uit durft te stijgen. Dat is hard nodig want in het conservatieve klimaat van nu, is een vrije en vrijzinnige partij zo ontzettend nodig.
Toevallig was afgelopen zaterdag ook de zogenaamde ´Nieuwe Ledendag´ in de Tweede Kamer en waren er bijna 200 nieuwe D66-leden. Mensen die geloven in de missie van de partij en het gedoe van een jaar geleden graag achter zich willen laten. Een goed teken!