Nieuw kabinet beëdigd & WEG MET DE GLOEILAMP! - Hoofdinhoud
"Zit mijn jasje goed, zit m'n dasje goed?", dat waren waarschijnlijk de laatste gedachten die door de kersverse ministers schoten voordat ze vochtige trappen van Paleis Huis Ten Bosch betraden. Want toen eenmaal de salondeuren van Hare Majesteits residentie openklapten volgde een lawine aan fotogeklik, die elke onvolkomenheid in aankleding zou kunnen vereeuwigen. Iedereen was echter goed voorbereid: de nieuwe kabinetsploeg zag er opgewekt en afgemeten uit. Balkenende IV kan van start! Wat moeten we er van denken?
Nieuwe ministers en staatssecretarissen
Vorige week gaf ik al mijn eerste commentaar op het regeerakkoord. Er staan veel goede dingen in (milieu, sociaal), maar ook veel slechte (ethische vraagstukken, economie, jongeren en AOW). Als je die blog nog wilt lezen, klik dan hier.
Inmiddels heb ik ook nogal wat media gehaald met mijn kritiek op het feit dat het volgende kabinet wil bezien of ambtenaren voortaan huwelijken tussen mensen van het gelijke geslacht mogen weigeren. Meer weten? Klik hier.
Maar naast het programma, zijn inmiddels dus ook de nieuwe ministers bekend. Veel vertrouwde namen (Donner, Hirsch Balin, Bos en Koenders) maar ook veel nieuwe. Vooral Ronald Plassterk op Onderwijs en Cultuur viel op. Ik vind hem altijd erg scherp en ben benieuwd hoe hij zich als minister opstelt. Ik hoop dat hij zich in de media en onderwijsdebatten niet blind laat influisteren door de gevestigde orde en door allerhande belangenorganisaties, maar ook hier z'n onafhankelijkheid weet te bewaren. Ik vind het jammer dat Achmed Aboutaleb geen minister is geworden. Gunde ik hem wel. Wel leuk dat Frank Heemskerk staatssecretaris van Buitenlandse Handel is. Goeie vent, die ik al lang ken.
Zoals dat hoort: we geven ze allen ruimhartig het voordeel van de twijfel!
Bos met das
Dat Wouter Bos nu minister van Financien is geworden, is voor veel mensen aanleiding voor spot. Immers: Had Bos niet gezegd dat hij niet onder Balkenende als premier zou dienen? Ik vind dat een flauw verwijt. Tja, ik vond het niet zo verstandig dat hij dat ooit gezegd heeft, maar het is wel verstandig dat hij het nu toch doet. Hij kan als minister laten zien dat hij niet alleen in staat is de hippe vogel uit te hangen, maar ook om noeste arbeid te verrichten voor het landsbelang. Ik denk dat Bos inzet om wat minder hip, en wat meer saai te worden. Dat vergroot over 4 jaar zijn kansen voor het premierschap. Nederlanders willen namelijk over het algemeen geen hippe premiers, ze willen een saaie. Die vertrouw je. Zie Kok, zie Balkenende. Dat Bos vorige week op de voorpagina van de Telegraaf, op theatrale wijze voor het eerst in vier jaar een stropdas omdeed, is dus niet alleen een slimme publiciteitsstunt, het is ook een blijk van langdurige strategie: Saaier worden.
Bijnaam voor het kabinet
Al een paar weken hebben lezers van mijn Blog suggesties kunnen aanleveren voor een bijnaam voor dit nieuwe kabinet. Er kwamen erg geestige voorbij, die vaak wel wat negatief waren (zoals 'gordelroos-coalitie', 'Pepermunt-coalitie' en 'Harry Potter and the Deadly Hallows'). Inmiddels zijn er ook een aantal positieve suggesties binnengekomen ('The Wave', en het neutrale 'Vu-coalitie'). Welke is volgens jou het leukst? Stuur me je
Provinciale Staten Verkiezingen
"Huh? Opnieuw verkiezingen?". Die reactie is veelgehoord op straat als je als politicus staat te folderen op straat dezer dagen. Zelfs als je uitlegd dat het voor de Provinciale Statenverkiezingen is, beziet men je met ene glazige blik. Toch is het niet onbelangrijk. De provinciale democratie beslist over de inrichting van het land. Dus als je bijvoorbeeld tegen de wildgroei van bedrijventerreinen bent in het landschap, kies dan (je raadde het al) D66! Maar zelfs als je vindt dat die provincies maar moeten worden opgeheven of moeten worden samengevoegd tot wat grotere (en meer tot de verbeelding sprekende) landsdelen, dan is D66 eigenlijk de enige partij die dat durft te zeggen. Nóg een belangrijke reden om op 7 maart te gaan stemmen is dat de leden van de Provinciale Staten de Eerste Kamer kiezen. Die eerste kamer beslist om besluiten en voorstellen van de Tweede Kamer (waar ik in zit) wel doorgang mogen hebben. Dus als je vindt dat het komende kabinet belangrijke vrijheden niet moet terugdraaien, dan is het van groot belang dat er voldoende vrijzinnige Eerste Kamerleden komen om dat te voorkomen.
Intussen heb ik de afgelopen week al in Utrecht, Flevoland, Overijssel en Gelderland campagne gevoerd en doe dat komend weekend in Noord- en Zuid-Holland en Zeeland.
Weg met de gloeilamp!
De gloeilamp heeft zijn langste tijd gehad! Ze hebben het er ook naar gemaakt, laten we eerlijk zijn. Ze zijn zeer verspillend; ze kosten nodeloos veel geld en vervuilen ook nog eens nodeloos het milieu. Spaarlampen zijn veel beter, want ze gebruiken maar een kwart van de stroom die een gloeilamp gebruikt. Door dit simpele besluit kan er op zeer eenvoudige wijze vele honderden miljoen kilo’s CO2 worden bespaard. Inmiddels heeft Australie al aangekondigd binnen een aantal jaar de gloeilamp uit te bannen en ook de Amerikaanse deelstaat Californie doet het. Een paar weken geleden vroeg ik de regering om het voorbeeld van Gouverneur Schwarzenegger te volgen (lees hier het artikel daarover). Waarschijnlijk is het vanwege handelstechnische belemmeringen erg lastig om dit als Nederland alléén te doen in Europa, maar wat we in Nederland in ieder geval kunnen doen is een heffing op gloeilampen leggen of de spaarlampen goedkoper in aanschaf te maken. Actie dus!
Ten Slotte: Bij premiere Kicks
Deze week ook veel andere leuke dingen. Zo gaf ik vandaag een gastcollege over politiek op mijn oude opleiding: de geschiedenisopleiding van de Hogeschool van Amsterdam waar ik 15 jaar geleden heenging. En afgelopen maandag was ik op de galapremiere van een nieuwe Nederlandse speelfilm: Kicks. De film is gemaakt door de mensen die ook Shouf Shouf Habibi draaiden, en hoofdrolspeler Mimoun Oaissa ken ik al zo'n dertien jaar zeer goed, vanaf de tijd dat we naar de toneelschool gingen. Mijzelf in smoking gestoken en vergezeld door mijn goede vriendin Nienke (in mooie jurk) liepen we door een haag van fotografen en tv-camera's het Krasnapolski film theater in Amsterdam binnen. Het was een mooie film. Het handelt over de gevolgen van de dood van een Marokkaanse jongen, die door een politiekogel wordt getroffen. Je ziet allemaal onafhankelijke verhaaltjes van mensen in elkaar overlopen, die in hun geheel een fraai inkijkje geeft van onze maatschappij. Hoewel het geen komedie was, viel er veel te lachen. Soms gaat de film wat traag, maar dat wordt goedgemaakt door het fantastische spel (o.a. van Hadewijch Minis, Eva Duyvenstein, Mimoun Oaissa, Roeland Fernhout en Marcel Musters) en het indrukwekkende slot. Gaat dat zien, gaat dat zien!