SCHANDE ( Kamp, Wilders, Arib )

Met dank overgenomen van B. (Boris) van der Ham i, gepubliceerd op zaterdag 10 maart 2007.

Het woordje 'Schande' viel de afgelopen week meerdere malen. Vooral Geert Wilders gebruikte het regelmatig. Zijn steen des aanstoots was deze week Mevrouw Arib, Tweede Kamerlid voor de PvdA. Ze zit (onbetaald) in een adviescommissie in Marokko om daar de mensenrechten en de vrouwenemancipatie te bevorderen. Maar dat is natuurlijk een 'schande', volgens Wilders, want daarmee 'dien' je een buitenlandse mogendheid. Het was lang geleden dat ik zo'n genant debat meemaakte in de Kamer.

De straat in de Kamer?

Er is de afgelopen jaren veel gesproken over de manier waarop de Tweede Kamer moet functioneren. Zo zouden de onderwerpen die op straat worden bediscussieerd ook meer in het parlement moeten worden besproken. Ik ben het daar altijd volledig mee eens geweest. En nog steeds. Daarom vind ik het zeer goed dat er de afgelopen jaren veel debatten zijn geweest over integratie, over hoofddoekjes en andere veel bediscussierde onderwerpen. Ik vind het niet erg als media- en maatschappelijke hypes doordringen tot het parlement, sterker nog: het is juist goed dat politici onvrede, onrust of angsten van burgers serieus nemen, hoe ongericht ze soms ook zijn. Maar wel op voorwaarde dat die onvrede, onrust of angsten worden gekanaliseerd, dat we er bedding aan geven, dat we het in verstandige banen leiden, dat we oplossingen bieden, maatregelen nemen of geruststelling geven. Daar worden politici voor betaald: om verstandige dingen te doen in het belang van de maatschappij. Maar steeds meer politici lijken juist uit op ontsporing. Ze willen geen oplossing, ze willen muiten, ze willen problemen groter maken dan ze zijn.

Zo ook nu bij de kwestie van mevrouw Arib. Een Marokaanse mevrouw, volledig geintegreerd, probeert in haar land van oorsprong mee te denken over verbetering van de positie van vrouwen. Hartstikke goed. Sterker nog: in de Nederlandse grondwet (Artikel 90) staat zelfs dat Nederland de ontwikkeling van de internationale rechtsorde wil bevorderen. Dus als een Nederlands kamerlid probeert bij te dragen aan de verbetering van mensenrechten in andere landen is dat volstrekt in lijn met de Nederlandse kernwaarden. Maar Wilders heeft die grondwet blijkbaar niet gelezen. Tijdens het debat bleek dat zijn verweer uiterts dun was, en vooral bedoeld om opnieuw moslims in een kwaad daglicht te zetten. Maar hij maakte een karikatuur van zichzelf omdat hij nu zijn tanden in iemand gezet had die men juist zou moeten prijzen om het feit dat ze zich tegen tirannie en fundamentalisme had verzet. Jeroen Dijsselbloem van de PvdA zei het tegen Wilders het mooist:

"Voorzitter. Aan het eind van de inbreng van de heer Wilders resteert ons eigenlijk maar één vraag en die luidt: Mijnheer Wilders, hoe haalt u het in uw hoofd om de positie en de integriteit ter discussie te stellen van een collega die zich al meer dan twintig jaar inspant voor de handhaving van de mensenrechten, die een staat van dienst heeft waar u bij lange na niet aan kunt tippen en die in 1989 samen met haar kleine kinderen in de Marokkaanse gevangenis heeft gezeten vanwege haar inzet voor de mensenrechten? Hoe haalt u het in uw hoofd om haar integriteit op deze manier ter discussie te stellen? Mijnheer Wilders, u moet zich schamen."

Liberale veren?

Wie zich ook zou moeten schamen is Henk Kamp. Ik ben de afgelopen jaren persoonlijk wel een beetje fan van Kamp geworden toen hij minister van Defensie was, maar hier heeft hij het laten liggen. Op zeer oppurtunistische wijze hebben eerst Mark Rutte en daarna Kamp zich op mevrouw Arib geworpen. Gisteren zag ik hem bij Pauw en Witteman en zei hij steeds tegen Arib dat ze met haar 'dubbele orientatie' geen goed voorbeeld was voor haar 'groep'. Dat woordje 'groep' herhaalde hij meerdere malen. Sinds wanneer behandelen VVD-ers individuele mensen als onderdeel van een groep? Ik wist niet wat ik hoorde. De VVD verliest in rap tempo haar liberale veren en krijgt er geblondeerde haren voor terug.

Boris Dittrich in New York

Over mensenrechten gesproken: oud D66-leider Boris Dittrich heeft een nieuwe baan. Hij gaat aan de slag als advocaat in New York bij 'Human Right Watch', een belangrijke mensenrechtenorganisatie. Dat is fantastisch voor hem en zeer verdiend.

Wil je hem feliciteren: surf naar zijn website:www.borisdittrich.nl