Heen en weer tussen ziekenhuizen (nog 5 dagen!) - Hoofdinhoud

Het is de laatste week van de Kamer. Maar die gaat niet onopgemerkt voorbij. Vorige week werd mijn moeder voor een hersteloperatie opgenomen in het ziekenhuis. Dat was echter volgens planning. Maar nu ligt ook mijn vader in het ziekenhuis. Dat was onverwachts. Donderdagavond was ik in Tilburg voor een lezing over Europa, en de batterij van mijn telefoon was leeg. Toen ik om half een thuis kwam in Amsterdam en 'm in de oplader deed, stond mijn voice-mail vol boodschappen. Diverse tantes hadden hadden alarm geslagen over mijn vader. Hij zou benauwd klinken. Op mijn voice-mail hoorde ik dat ze hem naar een ziekenhuis hadden gebracht.

Ik sprong meteen in de taxi en ging naar de afdeling spoedeisende hulp. Daar zaten mijn tante, oom en mijn vader. Het bleek dat hij een longontsteking had. Voor mijn vader, met een nogal een zwak gestel, is dat een gevaarlijke aandoening. Terwijl elders op de gang politieagenten over de gang in de weer waren een aantal bebloede mannen uit elkaar te houden die elkaar met messen hadden toegetakeld, werd mijn vader verder onderzocht. Om een uur of drie 's nachts werd hij naar de longafdeling van het ziekenhuis gebracht. Vrijdag de hele dag in het ziekenhuis geweest. Mijn zus, haar vriend en dochter kwamen langs, en hebben samen mijn vader in de gaten gehouden. De dagen daaropvolgend krabbelde hij steeds meer overeind. Intussen pendelde we steeds heen en weer tussen dit ziekenhuis en het 2 kilometer verderliggende ziekenhuis waar mijn moeder lag. Met beiden gaat het nu beter.

Nog 5 dagen vóór aanvang van het reces.