Gekte van dopingcontroles

Met dank overgenomen van H. (Helma) Neppérus i, gepubliceerd op woensdag 11 november 2009.

Gistermiddag heb ik me eerst in de woningcorporaties verdiept en de zogeheten Vogelaarheffing. Dit omdat collega Brigitte van der Burg mondelinge vragen had over het bericht dat de heffing nietig zou zijn verklaard door de rechter. Als iemand van je fractie een vraag heeft in het zogeheten vragenuur, mogen daarna andere fracties ook vragen stellen aan de betrokken minister en ook iemand van de eigen fractie. De Vogelaarheffing moet door alle woningcorporaties in het land worden betaald en komt enkel ten goede aan veertig wijken in stedelijk gebied. Minsister Van der Laan zei dat de beslissing van de rechter nog niet definitief was. Ik heb hem gevraagd of al die honderden miljoenen niet beter zouden kunnen worden besteed aan de veiligheid in die wijken en in andere delen van ons land. Er volgde als reactie een lofzang op de wijken. Kortom die rare heffing blijft nog wel even bestaan totdat de rechter er definitief nee tegen zegt en zolang betalen corporaties in alle uithoeken van Nederland mee.

Vanochtend las ik dat een 13-jarige schaatstalent aan de Nederlandse Dopingautoriteit moet doorgeven waar ze steeds zal zijn en dat er ook altijd onverwacht een dopingcontroleur kan langs komen. Ik verbaas me al langer over de inbreuk op de privacy bij dit soort controles. Zelf vond ik als roeister zulke controles al vervelend, maar nu kunnen al je gangen worden gevolgd. Dat is helemaal raar en buitenproportioneel als het gaat om een 13-jarige die nog ver van de top verwijderd is. Ik heb er daarom schriftelijke vragen over gesteld. Ik hoop dat de staatssecretaris actie gaat ondernemen om dit toch anders te gaan doen. De Nederlandse overheid stopt veel geld in de Dopingautoriteit en de mondiale tegenhanger er van, de WADA. Dan mogen we ook kritisch kijken, wat er gebeurt.