De laatste dagen van de Kamer (Uruzgan, holland huis, drank en (afwijkend) stemmen )

Met dank overgenomen van B. (Boris) van der Ham i, gepubliceerd op zaterdag 22 december 2007.

Het is ijzig koud buiten. Ik zit in Den Haag op mijn kantoor. Het is zaterdagmiddag, maar heb nu even de tijd genomen om hier orde op zaken te stellen. De afgelopen week is zo hectisch geweest dat ik niet heb kunnen opruimen. Overal om mij heen liggen grote en kleine stapeltjes papier. Een derde kan ik weggooien, en twee derde moet ik deze vakantie lezen.

Het was een drukke week, dus heb de afgelopen dagen de tijd niet kunnen nemen om de blog bij te werken.

Terug uit Bali, meteen aan de slag

Op zondagmorgen 16 december, zeer vroeg, kwam ik aan op Schiphol vanuit Indonesië. Aan boord van het vliegtuig had ik goed geslapen, dus geen last van een jetlag. Ik ging meteen aan het werk, want de week die zou volgen werd druk. Maandagmorgen schreef ik een blog voor NRC-handelsblad over de ommezwaai van de Amerikanen tijdens de klimaattop. Op radio 1 was ik al eerder te horen over de opstelling van de Amerikanen.

Een Holland huis in New York? Op maandagmiddag had ik de begroting voor cultuur. Een van mijn voorstellen daar behelsde de oprichting van een holland-huis in New York. In 2009 is het 400 jaar geleden dat het Nederlandse schip 'de Halve Maen' Manhattan binnenvoer en daar Nieuw Amsterdam stichtte. Dat jubileum moet Nederland aangrijpen om de band tussen Nederland en New York structureel te versterken, was mijn pleidooi. Goed voor de cultuur en de geschiedenis, maar ook goed voor het aanwakkeren van toerisme en het zakenleven. De meerderheid van de Kamer steunde mijn voorstel en ook in de media was er aandacht voor. Kennen jullie trouwens het boek 'Island at the Centre of the world'? Dat gaat over de Nederlandse tijd van New York. Fantastisch boek. Dat boek heeft me in het bijzonder geïnspireerd voor dit idee.

Kerst in de Kamer en overmatig alcohol

Maandagavond hadden we het kerstdiner van onze fractie. Ok, D66 heeft maar drie zetels. Maar toch was het behoorlijk druk. Naast 4 vaste medewerkers, drie secretaresses en een voorlichter, hebben we evenveel stagiaires en andere tijdelijke medewerkers. Erg gezellig!

Niet alleen D66, maar alle andere fracties hebben verspreid over de laatste week ook kerstdiner. In elk zaaltje waar dat maar mogelijk is, staan tafeltjes gedekt. De een is voor de PvdA, de ander voor de SGP enzovoort. De debatten gaan echter gewoon door, ook 's avonds. Dus komt het voor dat Kamerleden, opgedirkt en in kersttenue gestoken, vanuit de eetzaal wegrennen en aanschuiven bij een debat. Soms nog met een smeltend chocokransje in de hand.

Een van de debatten die tot laat doorgingen was het debat over jongeren en alcohol. Het kabinet was gekomen met een schare aan repressieve maatregelen. Sommigen steunden we, maar een aantal ook niet. Zo was er het plan om per gemeente een verschillende leeftijdsgrens te bepalen. Tijdens het debat werd dat ook teruggetrokken. Ik diende een voorstel in om voor jongeren tussen de 12 en 18 meer uitgaansmogelijkheden te creëren. Door het gebrek aan mogelijkheden gaan jongeren, vooral op het platte land, zuipen in zogenaamde 'keten', met alle gevolgen van dien. Het voorstel werd door een meerderheid van de Kamer gesteund.

(Nog meer varia deze week: Ook een debat gehad over luchtkwaliteit rond snelwegen en een artikel geschreven in dagblad Trouw over de kerosinetaks voor vliegtuigen. En vrijdagavond was ik te gast bij het tv-programma 'Thank God it's Friday!' van Claudia de Breij.)

(Afwijkend) Stemmen

Dinsdag moest er gestemd worden. Bijna 20 pagina's aan stemmingen! Bij een van de stemmingen heb ik anders gestemd dan mijn D66-collega's. Er lag een voorstel voor om bij zeden- en geweldsmisdrijven een speciale regeling voor slachtoffers in het leven te roepen. Als een rechter immers bepaald dat er een schadevergoeding moet worden betaald, dan kan het gebeuren dat een dader in gebreke blijft en dat het slachtoffer eindeloos moet trekken aan het geld. Het voorstel was om, als binnen een half jaar niet door de dader betaald is, de overheid het bedrag aan het slachtoffer uitkeert. De overheid gaat dan vervolgens zelf achter het nog te verhalen bedrag aan. Ik was zeer voor dit voorstel, omdat ik vind dat in dit soort situaties de overheid voor het slachtoffer moet staan, om te voorkomen dat hij/zij nog meer pijn moet ondergaan bij het halen van z'n recht. Mijn collega's in de fractie hadden echter een andere overweging. Die vreesden voor een glijdende schaal als de overheid iemands 'schuld' op zich neemt. Want waar eindigt dat? Ook daar zat wat in, natuurlijk. We hadden in de fractie vervolgens een interessante, inhoudelijke discussie. Het is zijn precies de dilemma’s waar je als sociaal-liberaal soms mee worstelt: Wanneer grijp je als overheid in, en wat laat je aan mensen zelf. Uiteindelijk besloten we om verdeeld te stemmen. Ik stemde voor, mijn collega's tegen. Mooi om onderling zo'n goed, respectvol debat te hebben. En, trots op D66 dat in dit soort zaken een eigen afweging kan worden gemaakt.

Uruzgan

De afgelopen week was ook de week van Uruzgan. Maandag was het grote debat en dinsdag werden de conclusies getrokken. Alexander Pechtold voerde namens D66 het woord. Na lang wikken en wegen heeft D66 besloten de verlening van de missie niet te steunen. D66 is over het algemeen vóór vredesmissies. Maar we geloven niet in deze missie.

Allereerst lijkt de NAVO en Amerika iets anders te willen dan Nederland. Nederland wil zich vooral richten op de wederopbouw, terwijl de Verenigde Staten zich concentreren op het vechten met de Taliban. Daarnaast denken we dat het opbouwen van de regio pas echt tot z'n recht kan komen als je niet minder, maar méér troepen stuurt. Nu is de aanwezigheid dweilen met de kraan open. Ten slotte hebben we moeite met de belofte van het kabinet dat de missie twee jaar zal duren. Twee jaar geleden heeft het kabinet immers dezelfde afspraak gemaakt met de NAVO, maar die werd niet nagekomen. Voor mij speelt ook mee dat het kabinet überhaupt gek omgaat met militaire missies. Zo wil Balkenende nog steeds geen onderzoek naar de oorlog in Irak.

Alexander deed het debat uitstekend. Hij bleef, bijvoorbeeld, op goede afstand van SP, PVV en Groenlinks. Deze partijen zijn ook tegen de missie, maar om andere redenen. De PVV lijkt tegen alles te zijn dat internationaal is, en bij Groenlinks en de SP speelt ook een wat algemene weerzin tegen militair optreden, de NAVO en de VS. Dat is overigens te respecteren, maar D66 is daar genuanceerder in.

Desondanks gaat de missie toch door. Een meerderheid van de Kamer steunde de verlenging. Nu dat besloten is, moeten we als parlement (ook de tegenstanders) achter de soldaten staan. Ze zullen het opnieuw zwaar krijgen. Aan hun inzet zal het niet liggen.

Klaar voor kerst

Zometeen ga ik naar de Haagsche premiere van Eline Vere. Een toneelstuk naar het gelijknamige boek van Louis Couperus. Drie van voormalige schoolgenoten van de toneelacademie spelen er in mee. Morgen wassen, strijken en uitslapen. En ons voorbereiden op de kerstdagen. Ik zie er wel naar uit. Jullie?