Van oranje katers en ander afscheid - Hoofdinhoud

We zijn alweer dagen verder. De oranjeroes is weer neergedaald. De Oranjekater is uitgejankt. Bij mij in de straat zijn de slingers weg. Oranje is weer gewoon de kleur van de uitverkoop, of van een goedkope luchtvaartmaatschappij. Jammer, helaas. Hopelijk doen we het beter op het Wereld Kampioenschap. En laten we als troost op de Olympische Spelen ook wat edelmetaal binnenslepen, ajb.

Vorige week stond ook in het teken van een ander afscheid. Jan Marijnissen stapte op als leider van de Socialistische Partij. In de vorige kamerperiode zaten de SP en D66 naast elkaar in het pand. Daar kwam ik hem regelmatig 's ochtends tegen bij het koffiezetapparaat. Aardige man, leek me. En 'gevaarlijk'. Dat is een goede eigenschap. Dat hij altijd zo werd weggezet als streng en hard, vond ik raar. In een documentaire over de Tweede Kamer van een paar jaar geleden was er een fragment te zien waar hij een fractiegenoot (Agnes Kant) hard bekritiseerde. Mensen spraken daar schande van, maar ik vond het niet zo verbazend. Politiek is een hard vak, en het is beter om binnen je partij elkaar scherp te houden en alles tegen elkaar durft te zeggen. Ik vond het wel sterk, eigenlijk. Interessant dat Agnes Kant dat ook vond. Ik ben benieuwd hoe het ze het gaat doen.

En verder

Afgelopen week veel debatten gedaan, opnieuw. Dit weekend weer gezorgd voor mijn moeder. Gisteren samen met Jeroen Dijsselbloem (PvdA) op werkbezoek geweest naar een school in Lisse en 's avonds een verhaal over onderwijs gehouden bij de lokale D66-ers in Almelo. Deze ochtend mag ik de aftrap geven voor een groot onderzoek naar de tevredenheid over het onderwijs. Daarna weer naar Den Haag. De laatste twee weken voor het reces..