Heerlijk avondje, en nu weer 5 jaar Europa-stilte? - Hoofdinhoud
Om een uurtje of een 's middags ging ik stemmen. Was nog best druk op stembureau. Ik maakte het vakje D66 rood, en gaf een voorkeurstem aan Marietje Schaake. De nummer drie van de D66-lijst. Om half negen 's avonds -half uur voordat de stembus sloot- hadden we met de Tweede Kamerfractie + partijvoorzitter + lijsttrekker Sofie In 't Veld + Gerben-Jan Gerbrandy (nr. 2) + Marietje + fractievoorzitter Eerste Kamer + allerhande medewerkers een vooroverleg. Wat zouden we doen als de uitslag toch zou tegenvallen en hoe zouden we reageren wanneer de uitslag nog lang onduidelijk zou zijn. Om negen uur zaten we gespannen rond de televisie: de eerste prognoses werden bekend. D66 was in percentage ten opzichte van de Tweede Kamerverkiezingen vervijfvoudigd. We stoven op van onze stoelen. Wat een geweldig resultaat!
Positief en negatief
In het Europees Parlement kregen we 3 zetels, waar we er nu maar een hebben. Even later zagen we op tv dat de D66-ers die massaal naar club Havanna waren gekomen ook uitzinnig hadden gereageerd. Sofie en Alexander zouden later op de avond een toespraak geven en wachtte tot meer zekerheid. Ik ging samen met wat anderen al naar Havana toe om de eerste reactie te geven. Bij de NOS kon ik kwijt dat het 'optimisme vandaag ook had gewonnen'. Want naast D66 had ook de PVV forse winst geboekt, met een negatieve campagne. 'D66 is terug, en is het antwoord op het pessimisme en negativisme'. Ik denk dat D66 ook heeft gewonnen omdat we zo'n goede campagne hadden. Je struikelde werkelijk over de bossen met vrijwilligers die dagenlang folderden en met grote overtuiging D66 over het voetlicht brachten. Echt fantastich.
De rest van de avond, en de dagen erna, ging het toch vooral weer over Wilders. De PvdA, het CDA en de VVD raakten niet uitgepraat over de winst van de PVV. En journalisten schreven er de ene na de andere column over. Toch gek. Ja, 15% van de kiezers heeft op Wilders gestemd, en dat is een boel, maar de rest toch niet? Een beetje meer evenwicht in de berichtgeving zou wel op z'n plaats zijn. Ook politieke partijen moeten ophouden Wilders als alfa en omega van elke politieke zelfanalyse te verheffen. Negeer Wilders niet, debateer gerust met hem, maar hou ook vooral je eigen verhaal. Los de problemen die er zijn op, doe je werk, durf je nek uit te steken, en stort niet je hele hebben en houden, je kostbare energie uit in het meeleunen met Wilders of je als een schaap bij onweer er door laten verlammen. Hervorm de sociale zekerheid, investeer in onderwijs, lap de oude wijken op, hervorm de woningmarkt, denk en handel internationaal, waardeer hen die goed doen en wees streng voor de kwaadwilligen, wees vrijzinnig en tolerant. Dat is zo'n beetje waar D66 mee gewonnen heeft.
En nu weer 5 jaar zonder Europa?
Door al het interne, binnenlandse geweld zou je haast vergeten dat de verkiezingen over Europa gingen. En dat is meteen het gevaar. Na een wekenlange campagne over de Europese samenwerking mag het debat over de Europese Unie niet stilvallen. Hopelijk dat de publieke omroep (of de commerciele) de komende vijf jaar met regelmaat zal blijven berichten over onze mensen in het Europees Parlement. Waarom is er nog steeds niet een Brussel Vandaag, net als een Den Haag Vandaag?
Wat nog meer?
De afgelopen dagen nog veel meer gedaan dan de EP-verkiezingen verteren. Zo ontmoette ik vrijdag de Dalai Lama, spande ik me in voor de 'kleine kunstzinnige bioscoop' en schreef ik een artikel in NRC-Handelsblad. Maar over dat laatste morgen meer.