Nooit werkloos in Chicago (milieu, wiet en koopzondagen) - Hoofdinhoud
Chicago, wat een aangename stad. Ja, New York bruisender en indrukwekkender. Maar Chicago is vriendelijk, groener, schoner. Alles op z'n tijd. Ik ben nu anderhalve week in Amerika. De eerste week voor werk, de tweede week -op eigen kosten!- ben ik hier voor een soort vakantie. Althans, tussen alle mail/sms/telefoongesprekken/interviews met Nederland door. Nooit een werkloos moment. En eigenlijk vind ik dat ook wel lekker. Nu met laptop op schoot, op een terras tegenover mijn hotel, koffie verkeerd op tafel deze blog tikken. Over mijn werkbezoek vorige week, over milieu, softdrugs, en daarna het robbertje vechten met het de vakbond CNV over de koopzondag!
Milieu en Amerika
Vorige week hield ik een blog bij op de website van Trouw over het werkbezoek aan Amerika. We waren er met een delegatie van 7 kamerleden om met allerhande milieuorganisaties te praten, met het ministerie van Energie en Milieu en met allerhande groene bedrijven. Eind dit jaar, in Kopenhagen, wordt (hopelijk) een nieuw wereldwijd klimaatakkoord gesloten. Amerika is daarbij cruciaal. President Obama is wel 'in' voor meer schone energie, maar in het Amerikaanse parlement liggen voorstellen daartoe lastig. Ik schreef daarover twee columns: over de rol van Amerikaanse milieuorganisaties daarin (en over een mogelijke uitweg mocht Amerika het toch erg lastig krijgen in zijn eigen parlement. Die vind je onder deze weblog.
Naast Washington bezochten we ook de Bay-area. Dat is de omgeving rond San Francisco. Daar zijn ook de befaamde nieuwe ict en groene bedrijven gevestigd. In de staat Californie zijn ze sowieso voortrekkers van het Amerikaanse milieubeleid. Vaak steekt Califiornie eerst zijn nek uit met nieuwe wetgeving, en volgt de rest daarna. Dat is overigens een verdienste van gouverneur Arnold Schwarzenegger ("I'll be Back"). Hij was in staat om als (progressieve) Republikein goed samen te werken met de Democraten in het parlement van Californe. In dat parlement in Sacramento (de regeringszetel) werden we zelfs even welkom geheten, en spraken we met een aantal verantwoordelijke politici.
Cannabis in Californie
Op vrijdag aan het eind van de dag, na het officlele programma, ben ik zelf even naar Oakland gegaan, een soort voorstad van San Francisco. Daar bezocht ik een 'Cannabis Club'. Een plek waar medicinale cannabis wordt verkocht. De definitie van wat 'medicinaal' is en 'recreatief' is wel dun. Voor veel mensen werkt het systeem ongeveer zoals een Nederlandse coffeeshop werkt, met dat verschil dat je het op doktersrecept krijgt. Een dink doen ze daar wel slim: de teelt. De cannabis die verkocht wordt in de cannabisclub wordt geteeld door mensen die ook lid zijn van de club. Officieel heet het dat mensen die voor eigen gebruik telen de meeropbrengst van de teelt aan de cannabisclub mogen leveren. In Oakland mogen mensen 72 planten voor eigen gebruik hebben, in Nederland is dat 5. Gevolg is dat de teelt dus een soort van gereguleerd is, iets dat in Nederland voor de coffeeshops nog onbespreekbaar is. Jammer, want veel maffia is nu betrokken bij de teelt, en dat moet anders. Ook kan je meer controle houden op de kwaliteit en de gebruikers.
Ik ben er wel voor om met een systeem a la de cannabisclubs een proef te doen bij een aantal coffeeshops. Een andere proef zou kunnen zijn dat een aantal grote tuinders de cannabis gereguleerd gaan telen. In de SPITS van maandag hield ik een pleidooi om dergelijke proeven te doen. Dat nieuwsbericht vind je op de nieuwspagina van mijn site. Ook is het interessant dat in Oakland er over een week wordt gestemd om een soort accijns te gaan heffen op de cannabis. De cannabistelers van Oakland hebben zelf het initiatief voor dat voorstel gedaan. Dat levert de schatkist van Oakland 1 miljoen dollar met jaar op. Schwarzenegger overweegt dat in heel Califonie te gaan doen.
Banen en winkeltijden
En vandaag had ik (vanuit Amerika) een interview met Nu.nl over de koopzondag. De regering wil die aan banden leggen. Slecht plan, zeker in deze tijden van recessie. Laat ondernemers ondernemen, zou ik zeggen. Daarnaast kan het banen kosten. Met name de ChristenUnie en de SP zijn het niet met mij eens. Ook de vakbond CNV roerde zich vandaag tegen mij. Zij stelde dat de koopzondagen nauwelijks extra banen oplevert. Oja? Het Platform voor de Detailhandel becijferde dat beperken van de koopzondagen wel tot 20.000 banenverlies kan oplopen. Die cijfers van het platform worden door het CNV als gebakken lucht betiteld. Maar, ok, stel dat het maar de helft van 20.000 banen is, of maar 5000 banen zou kosten, is het dan wel een goed idee? Ik denk van niet. Vooral in de grensregio zijn er veel nieuwe banen bijgekomen, ook omdat veel Duitsers en Belgen op zondag komen winkelen. Ook wierp het CNV mij voor de voeten dat het niet om 'volwaardige banen' zou gaan, omdat het veel deeltijdarbeid zou zijn. Sinds wanneer is deeltijd niet volwaardig? Juist jongeren en vrouwen (en mannen) met kinderen kunnen juist op die manier aan het werk. Beetje arrogant van het CNV om dat soort arbeid als minderwaardig te kwalificeren. D66 vindt dat gemeenten zelf moeten kunnen bepalen of ze een koopzondag willen en niet aan gekke criteria hoeven te voldoen of het wel 'toeristisch' is, of niet. Lees mijn interview op NU.nl hier, en de woedende reactie van het CNV hier.
En nu naar familie
Goed. Mijn koffie verkeerd is op, en de tijd dringt. Ik moet naar het vliegveld. Zo meteen vlieg ik naar Grand Rapits, een stad in de staat Michigan. Daar woont familie van mij. Drie oudere zussen en een broer van mijn moeder. Zij emigreerden in de jaren vijftig naar Amerika. Regelmatig komen ze naar Nederland, maar ikzelf ben er sinds mijn anderhalfste niet meer geweest. Ben benieuwd hen daar te zien, en allemaal andere familie.
Over een paar dagen ben ik weer in Nederland.