Driemaal daags VARA-actualiteiten, dat is geen gebalanceerd dieet - Hoofdinhoud
Vorige week behandelde de Kamer de begroting Buitenlandse Zaken. Gelukkig steunde een meerderheid van de Kamer mijn verzoek aan de minister om minder te bezuinigen op het basisonderwijs. Daarmee komt vooralsnog er 20 miljoen beschikbaar voor Mozambique, Mali en Bangladesh. Vanuit dit laatste land kreeg ik net weer een bericht dat er 40.000 kinderen in de zogenaamde rattenmijnen werken. Wat een leven voor een kind. Afschuwelijk.
Uiteindelijke steunde de Kamer ook mijn motie om bedrijven openheid van zaken te geven over hun mogelijke kinderarbeid in de gehele productieketen. Als er sprake is van kinderarbeid moeten we deze bedrijven kunnen aanpakken. Mooi om te zien hoe groot het draagvlak hiervoor is in de Kamer. Nu de bedrijven nog. Het zal niet makkelijk zijn, schreven we al eerder in ons rapport naar aanleiding van ons bezoek aan India. We zijn de vrijwilligheid voorbij en moeten helemaal terug gaan in de keten, tot aan de productie van grondstoffen. Onmogelijk is dat niet, laten sommige bedrijven reeds zien. Na een optreden in het tv-programma Goede Morgen Nederland en een artikel in dagblad Metro nam Philips weer contact met me op. Er zal nu binnenkort weer een gesprek volgen om te bezien wat er mogelijk is.
Het zijn soms lange dagen en ik merk bij mezelf dat ik er beter op moet letten om in ieder geval tijdig te eten. Dat schiet er wel eens bij in. Ik had me na de zomer voorgenomen om naar de sportschool te gaan vanwege rugklachten. Met goede moed begon ik daaraan samen met mijn zoon, maar na vier keer kwam er alweer de klad in. De zaterdagen vullen zich snel met partijbijeenkomsten en spreekbeurten op conferenties. Ik probeer nu om eens in de twee weken een zaterdag vrij te plannen voor het gezin. Afgelopen zaterdag lukte dat goed. In de ochtend ben ik op stap geweest met mijn zoon, op zoek naar een snorfiets. Hij wordt volgende maand 16 jaar en pa wilde wel iets meebetalen als zoon voor een snorfiets gaat in plaats van een brommer. Dat was de deal. Pa wilde ook graag voor een elektrische gaan, maar deze maakte geen lawaai dus was die niet cool genoeg. Gek trouwens dat we alles wat schoon is subsidiëren, zelfs elektrische auto’s, maar elektrische brommers niet. Hoe ik ook probeerde, het lukte me niet om hem te overtuigen. Tja wat dan… ‘s avonds met mijn dochter nog naar een klassieker op musicalgebied geweest: The Sound of Music. Tussen al het mooie zingen van met name de nonnen door, viel me nu voor het eerst op hoe politiek de inhoud van deze musical voor die tijd was. Eigenlijk een strijd van Oostenrijk tegen de Anschluss met Duitsland en hoe dat door hele families heen sneed.
Volgende week behandelen we de mediabegroting. Ik overweeg een motie om de actualiteitenrubrieken meer een afspiegeling te laten zijn van de pluriformiteit van het omroep bestel. Het is toch vreemd dat de VARA in drie dagelijkse actualiteitenrubrieken zit: De Wereld Draait Door, Nova en Pauw&Witteman. Ik kijk er graag naar, maar ten opzichte van andere omroepen is dit echt uit balans.
Volgende week zal ook de begroting van Defensie in de Kamer behandeld worden. Ook defensie moest bezuinigen, maar doet dat wel op in ieder geval één verkeerde post namelijk het trainings- en oefenbudget. Onze militairen moeten goed voorbereid op missie kunnen gaan en daarop moeten we dus niet gaan beknibbelen. Met name Afghanistan is een gevaarlijk gebied, en men moet dus op alles voorbereid zijn. Daarom heb ik een amendement gemaakt om deze bezuiniging ongedaan te maken. Ik heb er alle vertrouwen in dat de collega’s hier ook zo over denken. Verder doen we er mogelijk goed aan om meer gespecialiseerd personeel uit het buitenland in te huren of tijdelijk vanuit het bedrijfsleven omdat we personeelstekorten hebben. Nu komen we steeds weer monteurs en instructeurs te kort. Dat moet toch op die manier op te lossen zijn. Ook de inzet van reservisten voor missies is in Nederland nog zeer beperkt (1,3%), terwijl een groot deel van de Amerikaanse militairen reservisten zijn.
Dat wordt dus weer een vol weekje volgende week. Deze week gelukkig iets meer lucht. Ondertussen bereid ik mijn kerstreis naar Tanzania voor. Ik hoop samen met mijn gezin een aantal kinderprojecten van de hulporganisatie World Vision te bezoeken. En uiteraard om te genieten van elkaar, de natuur en het dierenrijk aldaar. Ik zie ernaar uit.
Joël Voordewind