Populariteit en goed klimaatbeleid gaan niet altijd samen - Hoofdinhoud

De berichtgeving uit China is nogal wisselend. Vandaag weer even goed nieuws (itsgettinghotinhere.org) uit het oosten: "Ons doel is geen politieke verklaring of een gedeeltelijk akkoord, maar een akkoord dat alle kwesties die spelen in de onderhandelingen dekt", aldus de Amerikaanse president Barack Obama gisteren na afloop van een onderhoud met zijn Chinese ambtgenoot Hun Jintao.

Dat stemt vrolijk. Hoewel ik nog altijd ga voor een solide politiek akkoord in plaats van een minder stevig alles dekkende verklaring, is het goed te lezen dat de twee grootste vervuilers (google.com) op aarde Kopenhagen tot een succes willen maken.

China en de VS verklaarden ook dat ze beter en nauwer zullen samenwerken op het gebied van schone energietechnologie en zuiniger energiegebruik.

De verklaringen van gisteren zijn wel wat steviger dan die van afgelopen zaterdag tijdens het Asia-Pacific Economic Co-operation (Apec). Wellicht zijn Obama en Hu Jintao wat geschrokken van de reacties.

Het moge duidelijk zijn dat het voeren van een serieus klimaatbeleid niet voor hen is die graag op de eerste plaats eindigen van populariteitswedstrijden. Wat ik of mijn collega’s ook besluiten te doen, er is altijd een zekere mate van tegenstand tegen wat voor plan dan ook.

De 900 miljoen euro die collega Van der Hoeven uittrekt voor het windpark in Urk, is ontvangen met gejuich en met boe-geroep. De kilometerheffing van minister Eurlings eveneens. Ik ervaar hetzelfde in Barendrecht (vrom.nl) met betrekking tot de CO2-opslag.

Hoewel ik de zorgen van de bewoners erken en de groots mogelijke zorgvuldigheid betracht, blijft het een lastig project. Het wantrouwen is groot, hoe objectief de onderzoeken ook zijn en wat de resultaten van al die onderzoeken ook bewijzen. Het is erg lastig bewoners te overtuigen dat de opslag van CO2 veilig is.

Zoals gezegd: wie werkt aan een effectief klimaatbeleid, moet zich niet druk maken over de eigen populariteit.