Val van de muur - Hoofdinhoud

Vandaag is het twintig jaar geleden dat de muur viel. Ik was toen 26 jaar en zat gekluisterd aan de TV.

Een paar weken later lukte het me ook nog naar Berlijn te komen voor het Pink Floyd concert The Wall. Ook nog een stukje steen uitgehakt zelfs maar geen foto-bewijs, dat had Sarkozy beter geregeld.

Ergens heb ik nog een fotocollage met krantenfoto's van hoe de wereld in een paar maanden tijd veranderde: de demonstraties in Praag van mensenmassa's met rinkelende sleutelbossen als protestsymbool, de pikhouwelen in de Muur en nog weer enkele maanden later de vrijlating van Mandela.

Kerst 1989 bracht ik door bij mijn vader die toen ambassadeur was in Sudan. Op TV zagen we de dode Ceaucescu. Een paar dagen later kregen we de kerstkaart van de Roemeense ambassadeur waar bij de voorgedrukte tekst "Season's greetings from the ambassador of the Socialist Republic of Romania" het woord "Socialist" snel was doorgestreept. Ik moet die kaart nog ergens hebben.

Nu twintig jaar later heb ik een G20-conferentie in Schotland achter de rug waar Russen en Amerikanen elkaar vriendschappelijk op de schouders slaan en waar de zwarte Minister van Financiën van Zuid Afrika een blanke vrouw aan ons voorstelt als zijn nieuwe bankpresident. En ben ik vandaag op weg naar Brussel waar we de zelfde munt voeren als Slovenen en deel uit maken van het zelfde Europa als Letten en Polen. Je zou het niet geloven als je er niet zelf bij was geweest!