COM(2003)453 - Totstandbrenging van een kader voor het vaststellen van eisen inzake ecologisch ontwerp voor energieverbruikende producten

officiële titel

officiële Engelstalige titel

 

Rechtsinstrument	Richtlijn
Besluitvormingsprocedure	Gewone wetgevingsprocedure (COD)
COM-nummer103	COM(2003)453
Extra COM-nummers	COM(2004)800; COM(2005)219
Procedurenummer105	2003/0172(COD)
Celex-nummer106	52003PC0453

Van deze pagina bestaat een uitgebreide versie met de stand van zaken van het dossier, de samenvatting van de European Parliament Legislative Observatory, de Europese rechtsgrond, de juridische context, een overzicht van verwante dossiers, de betrokken Europese organisaties (denk aan directoraten-generaal van de Europese Commissie, EP-commissies en Raadsformaties) en personen (denk aan eurocommissarissen en Europarlementariërs) en tot slot documenten van het Europees Parlement, de Raad van Ministers en de Europese Commissie.

• 1. 

  'How to do EcoDesign?', een gids voor uit milieu- en economisch oogpunt degelijk ontwerp, uitgegeven door het Duitse federale milieuagentschap, Verlag Form, 2000.
  
   
• 2. 

  Beschikking van de Commissie van 21 december 2001 tot vaststelling van het werkprogramma inzake communautaire milieukeuren (Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 7 van 11-1-2002, pagina 28 ).
  
   
• 3. 

  COM(2001) 68 DEFINITIEF.
  
   
• 4. 

  COM(2000) 769 van 29 november 2000.
  
   
• 5. 

  COM(2003) 302 definitief van 18 juni 2003.
  
   
• 6. 

  STUDIE VAN ESTO/IPTS: 'ECO-DESIGN: EUROPEAN STATE OF THE ART', BLZ.39.
  
   
• 7. 

  WAARNEMINGSPOST VOOR HET EUROPESE MKB, 2002/NR. 4: 'EUROPEAN SMES AND SOCIAL AND ENVIRONMENTAL RESPONSIBILITY', BLZ. 40, BESCHIKBAAR OP: EUROPA.EU.INT/COMM/ENTERPRISE/ENTERPRISE_POLICY
  
   
• 8. 

  'TOWARDS THE ACTUAL IMPLEMENTATION OF ECO-DESIGN IN INDUSTRY' - THE 'HAVES' AND 'NEEDS' VIEWED BY THE EUROPEAN ECODESIGN COMMUNITY", MCALOONE, BEY ET AL., GEPRESENTEERD IN CARE INNOVATION 2002.
  
   
• 9. 

  COM(2002) 719 definitief van 11.12.2002.
  
   
• 10. 

  COM(2002) 728 van 5.12.2002.
  
   
• 11. 

  Richtlijn 92/42/EEG betreffende de energierendementseisen voor nieuwe centraleverwarmingsketels, Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 167 van 22-6-1992, pagina 17; Richtlijn 96/57/EG betreffende normen voor de energie-efficiëntie van huishoudelijke elektrische koelkasten, diepvriezers en combinaties daarvan, Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 236 van 18-9-1996, pagina 36; Richtlijn 2000/55/EG inzake de energierendementseisen voor voorschakelapparaten voor fluorescentielampen, Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 279 van 1-11-2000, pagina 33 .
  
   
• 12. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 52 van 23-2-1978, pagina 32.
  
   
• 13. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 1 van 4-1-2003, pagina 1 .
  
   
• 14. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 344 van 6-12-1986, pagina 24.
  
   
• 15. 

  Richtlijn 2002/96/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende afgedankte elektrische en elektronische apparatuur, Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 37 van 13-2-2003, pagina 24 .
  
   
• 16. 

  Richtlijn 2002/95/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende beperking van het gebruik van bepaalde gevaarlijke stoffen in elektrische en elektronische apparatuur, Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 37 van 13-2-2003, pagina 19 .
  
   
• 17. 

  Tot die landen behoren: VS, Canada, Japan, China, Thailand, Zwitserland, Zuid-Korea, Filipijnen, Mexico, Nieuw-Zeeland, Australië en Taiwan.
  
   
• 18. 

  Verordening (EG) nr. 1980/2000 van het Europees Parlement en de Raad van 17 juli 2000 inzake een herzien communautair systeem voor de toekenning van milieukeuren (Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 237 van 21-9-2000, pagina 1 ).
  
   
• 19. 

  Richtlijn 96/61/EG van de Raad van 24 september 1996 inzake geïntegreerde preventie en bestrijding van verontreiniging (Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 257 van 10-10-1996, pagina 26).
  
   
• 20. 

  Verordening (EG) nr. 761/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 19 maart 2001 inzake de vrijwillige deelneming van organisaties aan een communautair milieubeheer- en milieuauditsysteem (EMAS).
  
   
• 21. 

  EUROPA.EU.INT/COMM/ENTERPRISE/ELECTR_EQUIPMENT
  
   
• 22. 

  IEA-rapport over energie-etiketten en -normen.
  
   
• 23. 

  Gegevens in 2003 verstrekt door de brancheorganisatie speciaal glas.
  
   
• 24. 

  Terwijl in grote toestellen weinig soorten en grote stukken kunststof worden gebruikt, bevat IT- en telecommunicatieapparatuur (die 26% van het totale kunststoffenverbruik in elektrische en elektronische apparatuur voor haar rekening neemt) heel wat soorten polymeren. Brochure van de Association of Plastics Manufacturers in Europe (APME), 2001.
  
   
• 25. 

  GEBASEERD OP DE COMMUNAUTAIRE PROGNOSE VAN DE BRANDSTOFMIX VOOR ELEKTRICITEITSOPWEKKING VOOR DE DESBETREFFENDE PERIODE.
  
   
• 26. 

  Zie APPLE, maart 2000 - 'A case-study of the Power Mac G4 desktop Computer', blz. 4.
  
   
• 27. 

  'European SMEs and social and environmental responsibility', blz. 40.
  
   
• 28. 

  'Het industriebeleid na de uitbreiding', mededeling van de Commissie COM(2002) 714 definitief van 11.12.2002.
  
   
• 29. 

  "In terms of business-to-business communications, there are strong market drivers within the sector for the provision of product environmental information. These include requests for information from public procurers, voluntary environmental management and eco-design initiatives... As a result, several of the large multinational end-product manufacturers developed their own supply chain questionnaires, which typically focused on the hazardous chemical and heavy metal content of the components being supplied. However, providing and requesting information in different formats presented difficulties for both procurers and suppliers. It made it difficult for procurers to compare the information provided, and from a supplier's perspective, filling in different questionnaires is extremely time consuming and inefficient. As a result there was clearly a need to develop standardised responses and information formats" (Met betrekking tot communicatie tussen ondernemingen onderling zijn er sterke marktfactoren binnen de sector die pleiten voor het verstrekken van milieu-informatie over producten. Daartoe behoren verzoeken om informatie vanuit aanbestedende overheidsdiensten, vrijwillige initiatieven inzake milieubeheer en ecologisch ontwerp ... Als gevolg daarvan hebben diverse grote multinationale fabrikanten van eindproducten hun eigen vragenlijsten voor de toeleveringsketen ontwikkeld, waarin doorgaans het accent lag op het gehalte aan gevaarlijke chemische stoffen en zware metalen in de geleverde componenten. Het verstrekken van en het verzoeken om informatie in verschillende formaten leverde echter zowel voor de afnemers als de leveranciers problemen op. Het maakte het voor de afnemers moeilijk om de verstrekte informatie te vergelijken, en voor de leverancier is het invullen van verschillende vragenlijsten uitermate tijdrovend en inefficiënt. Daardoor bestond er duidelijk behoefte aan de ontwikkeling van gestandaardiseerde antwoorden en informatieformaten.) Studie voor de Commissie, DG Milieu, over 'Environmental Product Declaration Schemes' (regelingen inzake milieuverklaringen voor producten, 2002.
  
   
• 30. 

  Een kortere tijd voor demontage vergroot de recyclebaarheid voor de meeste energieverbruikende apparatuur; door tijdens het ontwerp te streven naar verkorting van die tijd, wordt tegelijkertijd een verkorting verkregen van de tijd die nodig is voor de assemblage van het product tijdens de fabricage. Een lager energieverbruik in de interne schakelingen van elektronische apparatuur zal ook leiden tot een vermindering van de vrijkomende afvalwarmte en bijgevolg zal minder ventilatie nodig zijn, waardoor de productie wordt vereenvoudigd en de kosten dalen.
  
   
• 31. 

  Zie verslag van het GreenPackproject 'Green is the colour of money -- Commercial success stories from eco-design', augustus 2001.
  
   
• 32. 

  Zie ook 'Environmental concern in electronics Product development' , G. Johansson, IVF, maart 2002.
  
   
• 33. 

  Resolutie van de Raad betreffende een globale aanpak op het gebied van de overeenstemmingsbeoordeling, Publicatieblad van de Europese Unie C-reeks nr. 10 van 16-1-90, pagina 1.
  
   
• 34. 

  Besluit 90/683/EEG van de Raad van 13 december 1990 betreffende de modules voor de verschillende fasen van de overeenstemmingsbeoordelingsprocedures die in de richtlijnen voor technische harmonisatie moeten worden gebruikt, Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 380 van 31-12-1990, pagina 13.
  
   
• 35. 

  Met name de beoordeling van het werkelijke effect op het milieu, wat een integrerend deel van de ISO 14040-serie normen uitmaakt, heeft een aantal beperkingen (differentiëring in ruimte en tijd van milieuprocessen en ecosystemen, afwezigheid van lineaire respons tussen belasting van het systeem en het milieu, verschillende onderliggende waarden en beginselen van partijen, hetgeen leidt tot ongelijke formulering van milieuvraagstukken en interpretatie van resultaten), zie 'Evolution and development of the conceptual framework and methodology of life-cycle impact assessment', SETAC, januari 1998.
  
   
• 36. 

  Hierbij zij opgemerkt dat het cijfer alleen geldt voor elektrische toestellen en dat het potentieel voor verwarmingstoestellen die andere energiebronnen gebruiken, veel groter is.
  
   
• 37. 

  'How to do EcoDesign?', een gids voor uit milieu- en economisch oogpunt degelijk ontwerp, uitgegeven door het Duitse federale milieuagentschap, Verlag Form, 2000.
  
   
• 38. 

  Beschikking van de Commissie van 21 december 2001 tot vaststelling van het werkprogramma inzake communautaire milieukeuren (Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 7 van 11-1-2002, pagina 28 ).
  
   
• 39. 

  COM(2001) 68 DEFINITIEF.
  
   
• 40. 

  COM(2000) 769 van 29 november 2000.
  
   
• 41. 

  COM(2003) 302 definitief van 18 juni 2003.
  
   
• 42. 

  STUDIE VAN ESTO/IPTS: 'ECO-DESIGN: EUROPEAN STATE OF THE ART', BLZ.39.
  
   
• 43. 

  WAARNEMINGSPOST VOOR HET EUROPESE MKB, 2002/NR. 4: 'EUROPEAN SMES AND SOCIAL AND ENVIRONMENTAL RESPONSIBILITY', BLZ. 40, BESCHIKBAAR OP: EUROPA.EU.INT/COMM/ENTERPRISE/ENTERPRISE_POLICY
  
   
• 44. 

  'TOWARDS THE ACTUAL IMPLEMENTATION OF ECO-DESIGN IN INDUSTRY' - THE 'HAVES' AND 'NEEDS' VIEWED BY THE EUROPEAN ECODESIGN COMMUNITY", MCALOONE, BEY ET AL., GEPRESENTEERD IN CARE INNOVATION 2002.
  
   
• 45. 

  COM(2002) 719 definitief van 11.12.2002.
  
   
• 46. 

  COM(2002) 728 van 5.12.2002.
  
   
• 47. 

  Richtlijn 92/42/EEG betreffende de energierendementseisen voor nieuwe centraleverwarmingsketels, Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 167 van 22-6-1992, pagina 17; Richtlijn 96/57/EG betreffende normen voor de energie-efficiëntie van huishoudelijke elektrische koelkasten, diepvriezers en combinaties daarvan, Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 236 van 18-9-1996, pagina 36; Richtlijn 2000/55/EG inzake de energierendementseisen voor voorschakelapparaten voor fluorescentielampen, Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 279 van 1-11-2000, pagina 33 .
  
   
• 48. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 52 van 23-2-1978, pagina 32.
  
   
• 49. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 1 van 4-1-2003, pagina 1 .
  
   
• 50. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 344 van 6-12-1986, pagina 24.
  
   
• 51. 

  Richtlijn 2002/96/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende afgedankte elektrische en elektronische apparatuur, Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 37 van 13-2-2003, pagina 24 .
  
   
• 52. 

  Richtlijn 2002/95/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende beperking van het gebruik van bepaalde gevaarlijke stoffen in elektrische en elektronische apparatuur, Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 37 van 13-2-2003, pagina 19 .
  
   
• 53. 

  Tot die landen behoren: VS, Canada, Japan, China, Thailand, Zwitserland, Zuid-Korea, Filipijnen, Mexico, Nieuw-Zeeland, Australië en Taiwan.
  
   
• 54. 

  Verordening (EG) nr. 1980/2000 van het Europees Parlement en de Raad van 17 juli 2000 inzake een herzien communautair systeem voor de toekenning van milieukeuren (Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 237 van 21-9-2000, pagina 1 ).
  
   
• 55. 

  Richtlijn 96/61/EG van de Raad van 24 september 1996 inzake geïntegreerde preventie en bestrijding van verontreiniging (Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 257 van 10-10-1996, pagina 26).
  
   
• 56. 

  Verordening (EG) nr. 761/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 19 maart 2001 inzake de vrijwillige deelneming van organisaties aan een communautair milieubeheer- en milieuauditsysteem (EMAS).
  
   
• 57. 

  EUROPA.EU.INT/COMM/ENTERPRISE/ELECTR_EQUIPMENT
  
   
• 58. 

  IEA-rapport over energie-etiketten en -normen.
  
   
• 59. 

  ' Revising the ecolabel criteria for lamps ', 1999. AEA-rapport opgesteld voor DG Milieu, blz.11.
  
   
• 60. 

  Gegevens in 2003 verstrekt door de brancheorganisatie speciaal glas.
  
   
• 61. 

  Terwijl in grote toestellen weinig soorten en grote stukken kunststof worden gebruikt, bevat IT- en telecommunicatieapparatuur (die 26% van het totale kunststoffenverbruik in elektrische en elektronische apparatuur voor haar rekening neemt) heel wat soorten polymeren. Brochure van de Association of Plastics Manufacturers in Europe (APME), 2001.
  
   
• 62. 

  GEBASEERD OP DE COMMUNAUTAIRE PROGNOSE VAN DE BRANDSTOFMIX VOOR ELEKTRICITEITSOPWEKKING VOOR DE DESBETREFFENDE PERIODE.
  
   
• 63. 

  Zie APPLE, maart 2000 - 'A case-study of the Power Mac G4 desktop Computer', blz. 4.
  
   
• 64. 

  'European SMEs and social and environmental responsibility', blz. 40.
  
   
• 65. 

  'Het industriebeleid na de uitbreiding', mededeling van de Commissie COM(2002) 714 definitief van 11.12.2002.
  
   
• 66. 

  "In terms of business-to-business communications, there are strong market drivers within the sector for the provision of product environmental information. These include requests for information from public procurers, voluntary environmental management and eco-design initiatives... As a result, several of the large multinational end-product manufacturers developed their own supply chain questionnaires, which typically focused on the hazardous chemical and heavy metal content of the components being supplied. However, providing and requesting information in different formats presented difficulties for both procurers and suppliers. It made it difficult for procurers to compare the information provided, and from a supplier's perspective, filling in different questionnaires is extremely time consuming and inefficient. As a result there was clearly a need to develop standardised responses and information formats" (Met betrekking tot communicatie tussen ondernemingen onderling zijn er sterke marktfactoren binnen de sector die pleiten voor het verstrekken van milieu-informatie over producten. Daartoe behoren verzoeken om informatie vanuit aanbestedende overheidsdiensten, vrijwillige initiatieven inzake milieubeheer en ecologisch ontwerp ... Als gevolg daarvan hebben diverse grote multinationale fabrikanten van eindproducten hun eigen vragenlijsten voor de toeleveringsketen ontwikkeld, waarin doorgaans het accent lag op het gehalte aan gevaarlijke chemische stoffen en zware metalen in de geleverde componenten. Het verstrekken van en het verzoeken om informatie in verschillende formaten leverde echter zowel voor de afnemers als de leveranciers problemen op. Het maakte het voor de afnemers moeilijk om de verstrekte informatie te vergelijken, en voor de leverancier is het invullen van verschillende vragenlijsten uitermate tijdrovend en inefficiënt. Daardoor bestond er duidelijk behoefte aan de ontwikkeling van gestandaardiseerde antwoorden en informatieformaten.) Studie voor de Commissie, DG Milieu, over 'Environmental Product Declaration Schemes' (regelingen inzake milieuverklaringen voor producten, 2002.
  
   
• 67. 

  Een kortere tijd voor demontage vergroot de recyclebaarheid voor de meeste energieverbruikende apparatuur; door tijdens het ontwerp te streven naar verkorting van die tijd, wordt tegelijkertijd een verkorting verkregen van de tijd die nodig is voor de assemblage van het product tijdens de fabricage. Een lager energieverbruik in de interne schakelingen van elektronische apparatuur zal ook leiden tot een vermindering van de vrijkomende afvalwarmte en bijgevolg zal minder ventilatie nodig zijn, waardoor de productie wordt vereenvoudigd en de kosten dalen.
  
   
• 68. 

  Zie verslag van het GreenPackproject 'Green is the colour of money -- Commercial success stories from eco-design', augustus 2001.
  
   
• 69. 

  Zie ook 'Environmental concern in electronics Product development' , G. Johansson, IVF, maart 2002.
  
   
• 70. 

  Resolutie van de Raad betreffende een globale aanpak op het gebied van de overeenstemmingsbeoordeling, Publicatieblad van de Europese Unie C-reeks nr. 10 van 16-1-90, pagina 1.
  
   
• 71. 

  Besluit 90/683/EEG van de Raad van 13 december 1990 betreffende de modules voor de verschillende fasen van de overeenstemmingsbeoordelingsprocedures die in de richtlijnen voor technische harmonisatie moeten worden gebruikt, Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 380 van 31-12-1990, pagina 13.
  
   
• 72. 

  Met name de beoordeling van het werkelijke effect op het milieu, wat een integrerend deel van de ISO 14040-serie normen uitmaakt, heeft een aantal beperkingen (differentiëring in ruimte en tijd van milieuprocessen en ecosystemen, afwezigheid van lineaire respons tussen belasting van het systeem en het milieu, verschillende onderliggende waarden en beginselen van partijen, hetgeen leidt tot ongelijke formulering van milieuvraagstukken en interpretatie van resultaten), zie 'Evolution and development of the conceptual framework and methodology of life-cycle impact assessment', SETAC, januari 1998.
  
   
• 73. 

  Hierbij zij opgemerkt dat het cijfer alleen geldt voor elektrische toestellen en dat het potentieel voor verwarmingstoestellen die andere energiebronnen gebruiken, veel groter is.
  
   
• 74. 

  PB C
   
• 75. 

  PB C
   
• 76. 

  PB C
   
• 77. 

  PB C
   
• 78. 

  COM(2001) 68 definitief.
  
   
• 79. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 242 van 10-9-2002, pagina 1 .
  
   
• 80. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 130 van 15-5-2002, pagina 1 .
  
   
• 81. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 220 van 30-8-1993, pagina 23.
  
   
• 82. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 204 van 21-7-1998, pagina 37 , als gewijzigd bij Richtlijn 98/48/EG (Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 217 van 5-8-1998, pagina 18 ).
  
   
• 83. 

  Publicatieblad van de Europese Unie C-reeks nr. 136 van 4-6-1985, pagina 1.
  
   
• 84. 

  Publicatieblad van de Europese Unie C-reeks nr. 141 van 19-5-2000, pagina 1 .
  
   
• 85. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 297 van 13-10-1992, pagina 16.
  
   
• 86. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 237 van 21-9-2000, pagina 1 .
  
   
• 87. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 332 van 12-12-2001, pagina 1 .
  
   
• 88. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 37 van 13-2-2003, pagina 24 .
  
   
• 89. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 37 van 13-2-2003, pagina 19 .
  
   
• 90. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 167 van 22-6-1992, pagina 17.
  
   
• 91. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 236 van 18-9-1996, pagina 36.
  
   
• 92. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 279 van 1-11-2000, pagina 33 .
  
   
• 93. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 52 van 23-2-1978, pagina 32, als gewijzigd bij Richtlijn 82/885/EEG (Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 378 van 31-12-1982, pagina 19).
  
   
• 94. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 196 van 26-7-1990, pagina 15, als gewijzigd bij Richtlijn 93/68/EEG.
  
   
• 95. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 1 van 4-1-2003, pagina 65 .
  
   
• 96. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 344 van 6-12-1986, pagina 24.
  
   
• 97. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 184 van 17-7-1999, pagina 23 .
  
   
• 98. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 194 van 25-7-1975, pagina 39.
  
   
• 99. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 114 van 24-4-2001, pagina 1 .
  
   
• 100. 

  PB 196 van 16.8.1967, blz. 1-5.
  
   
• 101. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 262 van 27-9-1976, pagina 201-203.
  
   
• 102. 

  Publicatieblad van de Europese Unie L-reeks nr. 59 van 27-2-1998, pagina 1 .
  
   
• 103. 

  De Europese Commissie kent nummers toe aan officiële documenten van de Europese Unie. De Commissie maakt onderscheid in een aantal typen documenten door middel van het toekennen van verschillende nummerseries. Het onderscheid is gebaseerd op het soort document en/of de instelling van de Unie van wie het document afkomstig is.
   
• 104. 

  De Raad van de Europese Unie kent aan wetgevingsdossiers een uniek toe. Dit nummer bestaat uit een vijfcijferig volgnummer gevolgd door een schuine streep met de laatste twee cijfers van het jaartal, bijvoorbeeld 12345/00 - een document met nummer 12345 uit het jaar 2000.
   
• 105. 

  Het interinstitutionele nummer is een nummerreeks die binnen de Europese Unie toegekend wordt aan voorstellen voor regelgeving van de Europese Commissie.
  Binnen de Europese Unie worden nog een aantal andere nummerseries gebruikt. Iedere instelling heeft één of meerdere sets documenten met ieder een eigen nummering. Die reeksen komen niet overeen met elkaar of het interinstitutioneel nummer.
   
• 106. 

  Deze databank van de Europese Unie biedt de mogelijkheid de actuele werkzaamheden (workflow) van de Europese instellingen (Europees Parlement, Raad, ESC, Comité van de Regio's, Europese Centrale Bank, Hof van Justitie enz.) te volgen. EURlex volgt alle voorstellen (zoals wetgevende en begrotingsdossiers) en mededelingen van de Commissie, vanaf het moment dat ze aan de Raad of het Europees Parlement worden voorgelegd.
   
• 107. 

  Als dag van bekendmaking van een Europees besluit geldt de dag waarop het besluit in het Publicatieblad wordt bekendgemaakt, en daardoor in alle officiële talen van de Europese Unie bij het Publicatiebureau beschikbaar is.
   
• 108. 

  Dit bindende besluit van de Europese Unie bevat doelstellingen waar alle lidstaten van de Europese Unie aan moeten voldoen. De lidstaten zijn verplicht de doelstellingen te verwezenlijken; de wijze waarop staat de lidstaten vrij. Lidstaten zijn verantwoordelijk voor de juiste en tijdige implementatie van richtlijnen.