Thijs Berman - PvdA: De overeenkomst tussen SP, PVV, CDA en Margaret Thatcher

Met dank overgenomen van Partij van de Arbeid (PvdA) i, gepubliceerd op vrijdag 29 mei 2009.

'Wat hebben Dennis de Jong, Barry Madlener, Wim van de Camp en Margaret Thatcher gemeen? They want their money back! Wie makkelijk wil scoren in verkiezingstijd roept dat Europa alleen maar geld kost en dat die euro’s direct terug moeten naar de Nederlandse schatkist.' Dat schrijft thijs Berman in zijn weblog.

'Wat hebben Dennis de Jong, Barry Madlener, Wim van de Camp en Margaret Thatcher gemeen? They want their money back! Wie makkelijk wil scoren in verkiezingstijd roept dat Europa alleen maar geld kost en dat die euro’s direct terug moeten naar de Nederlandse schatkist. Of beter nog, terug in de portemonnee van de hardwerkende belastingbetaler.

Het klinkt mooi. Dus presenteert de SP, in navolging van het CDA, vandaag een plan om de Europese begroting te halveren. Het is simpel te zeggen dat het allemaal weg moet, maar het getuigt niet van enige sociale en internationale ambitie van die partijen voor Nederland of Europa. Laten we in plaats van te zeggen dat het allemaal afgeschaft moet worden nu eens zeggen dat het moderner moet.

Het CDA leeft nog in de 20e eeuw wat de landbouw betreft. Zo verdwijnen subsidies voor landbouw in de zakken van multinationals en koningshuizen in plaats van noodlijdende boeren te helpen. Wim van de Camp wil dat graag zo houden, maar ik wil dat die subsidies stoppen.

Moderniseer Europa is daarom het motto van de PvdA. Dat doe je zo: nu besteedt Europa zeven procent aan onderzoek en 35 procent aan landbouw. Laten we die percentages omdraaien. Geef het geld in Brussel beter uit.

Dus 35 procent voor onderzoek en innovatie en zeven procent voor landbouw. Dan maak je Europa duurzaam en zorg je voor werkgelegenheid. Het bouwen van één windmolen betekent al zeven werkplekken. Die zijn heel hard nodig als je bedenkt dat er, met de crisis, in heel Europa 26,5 miljoen mensen op straat komen te staan. Dan zeg ik niet minder Brussel, maar een beter Europa om te zorgen dat iedereen aan het werk kan blijven.

Dan heb je ook nog het verhuiscircus van Brussel naar Straatburg en de structuurfondsen voor rijke landen. En ja daar willen we van af. Maar om dat geld nou terug te halen naar Nederland? Nee, dat is niet mijn bedoeling. Het is onverstandig, onverantwoordelijk en weinig sociaal en zelfs roekeloos om de geldkraan dicht te draaien. Als we niet zorgen dat juist die armere landen in Europa, zoals Polen, snel welvarend worden, blijft het grote verschil in inkomens bestaan en zullen diezelfde Polen in Nederland willen komen werken, al dan niet tegen redelijke lonen. Dat is niet goed voor onze werknemers.

Ik ben het dus volmondig met Wouter Bos eens als hij zegt dat zeventig procent van de Europese begroting anders besteed moet worden. Niet terug naar onze schatkist, maar beter besteden aan onderwijs, economische ontwikkeling, duurzame energie en aan een schoner klimaat. Dennis, Wim en Barry zeggen er niks over, alsof er geen crisis is. Maar dit is het moment om ambitie te tonen in Europa. Wouter met zijn collega-ministers van financiën en ik met mijn collega-Europarlementariërs.

De Partij van de Arbeid huldigt daarom een oud Hollandse wijsheid; ‘de kost gaat voor de baat uit’. Daar zijn we groot mee geworden en daar zullen we groot mee blijven. Aan opportunistische schetsjes op bierviltjes over geld terughalen heeft de kiezer niets.’

Thijs Berman