Terug uit Israel - Hoofdinhoud
Het bezoek aan Israël zit er weer op. Gisterenavond kwamen we terug van een bijzonder intensieve en boeiende week.
De gesprekken met enkele leden van het parlement, de Knesset, en met een tweetal ministers laten zien dat in deze tijd de concrete plannen van het nieuwe kabinet worden gesmeed. Op 18 mei is een ontmoeting gepland tussen premier Netanyahu en de Amerikaanse president Obama. Dan zal er duidelijkheid moeten komen. Opvallend vond ik dat tijdens onze ontmoeting vice-premier Ya'alon in grote lijnen hetzelfde betoog hield als tijdens mijn eerste bezoek aan Israel vorig jaar. Toen was hij nog geen minister. De boodschap was ook nu helder en overtuigend: neem het gevaar van het wereldwijde jihadisme serieus. De realiteit is dat grondconcessies in de afgelopen jaren zowel in Zuid-Libanon als in Gaza terreur in plaats van vrede hebben opgeleverd. Denk niet dat met een van bovenaf opgelegd akkoord daadwerkelijk vrede bereikt kan worden. Werk in plaats daarvan nu van onderop aan daadwerkelijke verbetering van leefomstandigheden in de Palestijnse gebieden, verbetering van bestuur, economische ontwikkeling, hervorming van het onderwijssysteem en ontgifting haatzaaiende schoolboekjes.
Kortom: het sleutelwoord is eerst en vooral het werken aan verbetering van onderop. Bovendien moet de internationale gemeenschap de dreiging vanuit Iran serieus nemen. Niet alleen is het levensgevaarlijk dat Iran aan een nucleair programma werkt. Ook gaat er een funeste invloed uit van de steun van Iran aan de terreurbewegingen Hamas en Hezbollah.
Nog nooit heb ik mij enthousiast uitgelaten over de zogenaamde twee-statenoplosing. Door dit werkbezoek is mijn scepsis alleen maar versterkt. We hebben diverse plaatsen in de zogenaamde westbank bezocht, inclusief Israëlische steden in dit gebied zoals Ariel en Ma'ale Adumim.
Het valt op hoe gemakkelijk door kwaadwillenden vanuit het omstreden gebied de veiligheid van het smalle grondgebied van Israel kan worden bedreigd. Nu hebben Israëlische veiligheidstroepen hier nog een cruciale rol in het tegengaan van terreur.
Ook de Golanhoogte in het noorden is militair-strategisch van groot belang. Dat springt gelijk in het oog als je in dit gebied rondwandelt en de geschiedenis ervan op je laat inwerken. Niet voor niets is dit gebied door Israel veroverd op de vijandelijke buurman Syrië.
Zonder spijkerharde veiligheidsgaranties is elk afstaan van grond door Israel politiek en ethisch onverantwoord.
In onze gesprekken en bezoeken is uitdrukkelijk ook aandacht besteed aan de positie van de Palestijnen en de Israëlische Arabieren. We spraken er bijvoorbeeld over in Bethlehem en Nazareth. Er moet optimaal recht wordt gedaan aan hun bewegingsvrijheid en economische ontwikkeling. Overigens blijken de veel bekritiseerde Israëlische 'nederzettingen' in de Westbank juist ook veel banen voor palestijnen op te leveren...
In verschillende ontmoetingen kwam de moeilijke positie van christenen naar voren. Vanuit de Westbank trekken er velen weg. Zij hebben het als minderheid binnen een minderheid vaak dubbel moeilijk. Bijzonder waardevol vond ik ook de gesprekken met messiasbelijdende joden. Gelukkig zijn er vanuit Nederland met hen ook goede contacten. Een bijzondere ervaring was het om 's zondags in de oude stad van Jeruzalem een christelijke dienst te bezoeken.
Meer dan eens hoorden we bezorgde geluiden over radicalisering onder moslims. Dat beperkt zich niet tot Hamas in de Gazastrook. Ook in de Westbank hebben radicaal-islamitische krachten hun invloed. Bij een christelijke kerk in Nazareth zagen we dat moslims grote spandoeken hadden opgehangen, met daarop pittige teksten tegen 'ongelovigen'. Het gemeentebestuur treedt er uit vrees voor repercussies niet tegen op. Veelzeggend..
Leerzaam waren ook de bezoeken aan sociale projecten. Er is in Israel heel wat armoede, nota bene zelfs onder holocaustoverlevenden. Er wordt veel goed werk verricht door organisaties zoals Hazon Yeshaya. Niet alleen door maaltijden aan te bieden vanuit gaarkeukens, maar ook door tegelijk vakonderwijs aan te bieden. De kansen om in het eigen levensonderhoud te voorzien worden daardoor versterkt. Uitstekende initiatieven!
Indrukwekkend is ook het werk van Hineni, een organisatie die zich inzet voor opvang en begeleiding van slachtoffers van terreur. Het raakt je om het persoonlijke verhaal te horen van jongeren uit Sderot die getraumatiseerd zijn door voortdurende raketbeschietingen, met alle ellende van dien. Goed om te horen en te merken hoe waardevol het 'lotgenotencontact' is dat door Hineni wordt georganiseerd.
Al met al was het een buitengewoon inspirerend en verrijkend werkbezoek!
Het komt goed uit dat ik vanavond gelijk mijn ervaringen kan delen met jongeren in Amsterdam, die zijn verbonden met het CIDI, het centrum voor informatie en documentatie Israël.