Groeten uit Jeruzalem - Hoofdinhoud
Bevrijdingsdag in Jeruzalem! Een bijzondere ervaring om weer in Israel te zijn. Bijna een jaar geleden was ik hier voor het eerst. Ik vind het een groot voorrecht om met een kleine groep de gelegenheid te hebben voor een nadere verdieping in het land van de Bijbel. Het land, waarin Gods trouw in de terugkeer van de joden naar dit land zo kennelijk is uitgekomen.
We hebben er inmiddels al een heel programma opzitten. Na aankomst gisterenmiddag was Askelon onze eerste bestemming. Ook in deze grote stad zijn raketten vanuit Gaza terechtgekomen. Het terroristische Hamasbewind daar heeft bovendien een funeste invloed gehad op de onderlinge verhoudingen. Allerlei samenwerkingsprojecten tussen inwoners van Gaza en Askelon zijn helaas door hen stopgezet.
Vanmorgen bezochten we in Askelon een absoptiecentrum, bedoeld om Ethiopische joden wegwijs te maken in de Israelische samenleving. Zij leren hebreeuws en worden ingewijd in de gewoonten en gebruiken hier.
De overgang van dit arme, Afrikaanse land naar de moderne samenleving is groot. Velen waren bijvoorbeeld helemaal geen elektrische verlichting gewend!
Van Askelon gingen we naar Sederot. Deze plaats ligt dicht bij de Gaza-strook en heeft de afgelopen acht jaar ontzettend veel geleden onder de raketaanvallen. Soms waren er wel vijftig op een dag. Gelukkig is de veiligheid na het Gaza-offensief enorm verbeterd. Niettemin komen er nog steeds een of twee raketten per week neer. Overal in de stad zie je dan ook schuilbunkers staan. Bij huizen, maar bijvoorbeeld ook gecombineerd met bushokjes. Bij een schoolklas hoorden we van de impact die de raketdreiging op de leerlingen heeft. Het is elke keer weer schrikken, als er een snerpend alarm afgaat... In de stad zelf is weinig van verwoestingen te zien. Het beleid is om steeds zo snel mogelijk de schade te herstelllen. Het toont de veerkracht van de Israeli's.
Via Nitzan en Jaffa - uit de Bijbel bekend als Joppe - zetten we vanmiddag koers naar Jeruzalem. Heel waardevol om vanuit verschillende invalshoeken de visie en ervaringen te horen op het vredesproces. De teleurstelling ook, van de Israeli's die na het besluit tot terugtrekking uit de Gazastrook in 2005 gedwongen hun woonplaats moesten verlaten. Een bittere pil voor hen om te zien hoe in korte tijd alles wat zij opgebouwd hadden door het Hamas-bewind werd afgebroken.
Leerzaam vond ik ook het verhaal van een christelijke arabische Israeli - een minderheid in een minderheid..
De gesprekken tot nu toe versterken mij in de overtuiging dat een 'snelle vrede' volgens het concept land voor vrede geen realistische optie is. Het zou goed kunnen zijn dat minder dan in het verleden Israel zich wat dat betreft onder druk laat zetten.
Er moet van onderaf gewerkt worden aan de groei van onderling vertrouwen, door praktische samenwerking met degenen die terrorisme en geweld afwijzen.
En wat Jeruzalem betreft blijf ik voorstander van een ongedeeld Jeruzalem als hoofdstad van Israel, dat het goede zoekt voor alle inwoners.