Lastige knopen - Hoofdinhoud

De kou is uit de lucht. Tijdens het boeiende, afsluitende kamerdebat gisterenavond bleek welk compromis de coalitiepartijen die dag in elkaar geknutseld hebben. Nederland gaat vooralsnog gewoon door in de testfase van de JSF. De definitieve beslissing over de aanschaf van de opvolger van de F16 verschuift naar 2010 naar 2012. Ik ben persoonlijk blij dat het kabinet eruit is gekomen en de PvdA heeft geslikt dat de volgende stap in het JSF-proces nu wordt gezet. Ongelukkig is echter de prijs die hiervoor betaald moest worden:

de hete aardappel van de echte aanschaf van nieuwe jachtvliegtuigen is vooruitgeschoven naar het volgende kabinet. Een nieuw kabinet hoeft niet te klagen dat het politieke gras onder de voeten is weggemaaid. Het lijstje met ‘lastige knopen’ groeit. Ik zat al te peinzen wat voor kabinet je eigenlijk straks moet hebben, dat voortvarend werk maakt van de definitieve invoering van de kilometerheffing, de grote order doet voor de aanschaf van JSF’s, en ook nog de noodzakelijke ingrijpende hervormingen rond hypotheekrentes en huurtoeslagen gaat aanbrengen. Lijkt me niet zo eenvoudig…

Net als afgelopen woensdag eindigde het debat gisteren kort voor de klok van twaalf uur. Daarmee is nu het meireces van de Kamer begonnen. Ieder heeft zo zijn eigen belangen. Mijn thuisfront was ook erg blij dat de politieke rust gisterenavond laat is weergekeerd.

Niet zozeer omdat ze zo betrokken zijn op de stabiliteit van het kabinet of op de aanschaf van jachtvliegtuigen. De reden voor de vreugde was dat daarmee het gevaar is geweken dat onze privé-plannen voor volgende week worden getorpedeerd door nieuwe JSF-debatten..

De kamerdebatten zitten er voorlopig nu even op. Even tijd voor andere dingen. Vanavond hoop ik in Almelo het woord te voeren bij een herdenking van de Armeense genocide van 1915. Het is goed dat de herinnering aan deze afschuwelijke, massale afslachting van Armeniërs levend wordt gehouden. Dat is ook een actuele politieke kwestie in de relatie tussen Turkije en Armenië, en tussen de Europese Unie en Turkije. We mogen de Armeense genocide niet vergeten. En zeker ook niet ontkennen. En het is al helemaal de wereld op de kop, dat in Turkije mensen strafrechtelijk vervolgd zijn, omdat zij gewoon de historische waarheid vertelden. Die waarheid moet blijven klinken, en juist de ontkenning aangepakt.

Juist om herhaling van deze gruwelijkheden zoveel mogelijk te voorkomen, mogen wij deze gebeurtenissen niet vergeten, verdringen, of ontkennen.