Memorie van toelichting - Vaststelling van de begrotingsstaat van het Ministerie van Binnelandse Zaken voor het jaar 2006 - Hoofdinhoud

Deze memorie van toelichting i is onder nr. 2 toegevoegd aan wetsvoorstel 30300 VII - Vaststelling begroting Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties 2006.

Officiële titel	Vaststelling van de begrotingsstaat van het Ministerie van Binnelandse Zaken voor het jaar 2006; Memorie van toelichting
Document­datum	20-09-2005
Publicatie­datum	12-03-2009
Nummer	KST88430_2
Kenmerk	30300 VII, nr. 2
Van	Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) Bestuurlijke Vernieuwing en Koninkrijksrelaties (BVK)
Originele document in PDF

Tweede Kamer der Staten-Generaal

Vergaderjaar 2005–2006

30 300 VII

Vaststelling van de begrotingsstaat van het Ministerie van Binnelandse Zaken voor het jaar 2006

Nr. 2

MEMORIE VAN TOELICHTING

Inhoudsopgave

Blz.

Blz.

A.

• 1. 

  2.

ARTIKELSGEWIJZE TOELICHTING BIJ HET BEGROTINGSWETSVOORSTEL

BEGROTINGSTOELICHTING

Leeswijzer Het beleid

• 1. 

  Beleidsagenda

• 2. 

  Veiligheid Nationale Veiligheid (beleidsartikel 5) Politie (beleidsartikel 2) Crisisbeheersing (beleidsartikel 15) Brandweer en GHOR ((beleidsartikel 16) Partners in veiligheid (beleidsartikel 4) Toezicht en onderzoek openbare orde en veiligheid (beleidsartikel 14)

• 3. 

  Bestuur en Democratie Grondwet en democratie (beleidsartikel 1) Functioneren Openbaar Bestuur (beleidsartikel 6) Grotestedenbeleid (beleidsartikel 9)

• 4. 

  Kwaliteit Openbare Sector Innovatie en Informatiebeleid Openbare Sector (beleidsartikel 7)

Arbeidszaken Overheid (beleidsartikel 10) Kwaliteit Rijksdienst (beleidsartikel 11)

Niet-beleidsartikelen

Algemeen (artikel 12)

Nominaal en onvoorzien (artikel 13)

Diensten die een baten-lastenstelsel voeren

Informatie- en Communicatietechnologie Organisatie (ITO)

Het advies van de Raad van State wordt niet openbaar gemaakt, omdat het zonder meer instemmend luidt, dan wel uitsluitend opmerkingen van redactionele aard bevat (artikel 25a, vierde lid, onderdeel b, van de Wet op de Raad van State).

Centrale Archief Selectiedienst (CAS)                                           99

2                  Tijdelijke baten-lastendienst P-Direkt                                          102 Basisadministratie Persoonsgegevens en Reis-3 documenten (BPR)                                                                        107

Korps Landelijke Politiediensten (KLPD)                                     111

3      5. Verdiepingshoofdstuk                                                                  115

4                  1.Veiligheid                                                                              115 4 Nationale Veiligheid (beleidsartikel5)                                115

15 Politie (beleidsartikel2)                                                        117

15 Crisisbeheersing (beleidsartikel 15)                                    119

18 BrandweerenGHOR (beleidsartikel 16)                             121

30 Partnersinveiligheid (beleidsartikel4)                              123 36 Toezicht en onderzoek openbare orde en veiligheid

43 (beleidsartikel 14)                                                                 125

• 2. 

  BestuurenDemocratie                                                        126

48 Grondwetendemocratie (beleidsartikel1)                        126

52 Functioneren Openbaar Bestuur (beleidsartikel 6)            128

52 Grotestedenbeleid (beleidsartikel9)                                   130

58 3. Kwaliteit Openbare Sector                                                   131 64 Innovatie en informatiebeleid Openbare Sector

72 (beleidsartikel7)                                                                   131

Arbeidszaken overheid (beleidsartikel 10)                          133

72 Kwaliteit Rijksdienst: (beleidsartikel 11)                             134

79 4. Niet beleidsartikelen                                                            136

84 Algemeen (artikel 12)                                                           136

92 Nominaalenonverzien (artikel 13)                                     138

92      6. Burgemeestersbenoemingen                                                      140

93      7.         De overzichtsconstructie extra-comptabeloverzicht

94                  grotestedenbeleid (ECO GSB) en de doelstellingen en indicatoreninGSB III                                                                    141

94 8. ZBO’senRWT’s                                                                             153

• 9. 

  Motiesentoezeggingen                                                               154

A.     Door de Staten-Generaal aanvaarde moties                      154 A.1. Inbehandeling zijnde moties                                      154 A.2. Afgedane moties                                                          156

B.      Door de bewindslieden gedane toezeggingen                   159 B.1. In behandeling zijn de toezeggingen                          159 B.2. Afgedane toezeggingen                                               161

• 10. 

  Lijst van afkortingen en trefwoordenregister                            170

B.

3.

4.

begrotingswetsvoorstel

A. ARTIKELSGEWIJZE TOELICHTING BIJ HET BEGROTINGSWETSVOORSTEL

Wetsartikel 1 (begrotingsstaat ministerie)

De begrotingsstaten die onderdeel uitmaken van de Rijksbegroting, worden op grond van artikel 1, derde lid, van de Comptabiliteitswet 2001 elk afzonderlijk bij de wet vastgesteld. Het onderhavige wetsvoorstel strekt ertoe om de begrotingsstaat van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties voor het jaar 2006 vast te stellen.

Alle voor dit jaar vastgestelde begrotingswetten tezamen vormen de Rijksbegroting voor het jaar 2006. Een toelichting bij de Rijksbegroting als geheel is opgenomen in de Miljoenennota 2006.

Met de vaststelling van dit wetsartikel worden de uitgaven, verplichtingen en de ontvangsten voor het jaar 2006 vastgesteld. De in de begroting opgenomen begrotingsartikelen worden in onderdeel B van deze memorie van toelichting toegelicht (de zogenaamde begrotingstoelichting).

Wetsartikel 2 (begrotingsstaat baten-lastendiensten)

Met de vaststelling van dit wetsartikel worden de baten en lasten en de kapitaaluitgaven en -ontvangsten van de baten-lastendiensten ITO, KLPD, BPR, CAS en P-Direkt voor het jaar 2006 vastgesteld. De in die begrotingen opgenomen begrotingsartikelen worden toegelicht in onderdeel B (Begrotingstoelichting) van deze memorie van toelichting en wel in de paragraaf inzake de baten-lastendiensten.

De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, J. W. Remkes

De Minister voor Bestuurlijke Vernieuwing en Koninkrijksrelaties, A. Pechtold

B. BEGROTINGSTOELICHTING

• 1. 

  LEESWIJZER

Opbouw begroting 2006

De begroting van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) is opgebouwd uit twaalf beleidsartikelen en twee niet-beleidsartikelen. In paragraaf 2 «het beleid» van de begrotingstoelichting worden de beleidsartikelen toegelicht.

In de beleidsagenda wordt op hoofdlijnen het beleid voor het komende jaar uiteengezet. De nadere verdieping en de financiële onderbouwing vinden plaats per (niet-)beleidsartikel en in het verdiepingshoofdstuk (paragraaf 5). De beleidsartikelen worden daarbij steeds in samenhang gepresenteerd in een drietal beleidsclusters, te weten: Veiligheid, Bestuur & Democratie en Kwaliteit Openbare sector.

Voor elk beleidsartikel worden de algemene beleidsdoelstelling, de verantwoordelijkheid van de minister(s), de succesfactoren, de budgettaire gevolgen van beleid, de operationele doelstellingen en een overzicht van evaluatieonderzoek weergegeven. Bij elke operationele doelstelling wordt een motivering gegeven, staan de activiteiten voor 2006 opgesomd en worden de relevante nota’s genoemd.

Diensten die een baten-lastenstelsel voeren

In paragraaf 4 «diensten die een baten-lastenstelsel voeren» wordt de begrotingsstaat inzake de baten-lastendiensten toegelicht. Beleidsmatig zijn de baten-lastendiensten terug te vinden bij de operationele doelstellingen van de verschillende beleidsartikelen (KLPD op artikel 2.3, ITO op artikel 4.3, CAS op artikel 7.3 en BPR op artikel 7.4). Nieuw is de tijdelijke baten-lastendienst P-direkt (artikel 11.8). Omdat P-Direkt op 1 januari 2006 nog niet vol in productie is, is de tijdelijke baten-lastendienststatus aangevraagd met als doel om op 1 januari 2007 de definitieve baten-lastendienst status te krijgen. IVOP (voorheen artikel 10.1) vindt u niet meer terug in deze begroting voor 2006. Deze dienst komt per 1 januari 2006 te vervallen; dit zal in de verantwoording over

2005 worden verwerkt. Voor elke baten-lastendienst wordt ingegaan op de bedrijfsvoering voor

2006 en wordt aandacht besteed aan de vermogensontwikkeling, de investeringen en de exploitatie. Voor elke dienst wordt een kasstroomoverzicht en een begroting van baten en lasten weergegeven. Voor P-direkt is ook een indicatieve openingsbalans opgenomen.

Bijlagen

Na het verdiepingshoofdstuk treft u een vijftal bijlagen, te weten: de Burgemeestersbenoemingen, de overzichtsconstructie «extra-comptabel overzicht grotestedenbeleid (ECO GSB)», waarin ook de doelstellingen en indicatoren in GSB III zijn opgenomen, de bijlage ZBO’s RWT’s, een overzicht van moties en toezeggingen en tot slot zijn een lijst van afkortingen en een trefwoordenoverzicht opgenomen.

• 2. 

  HET BELEID

• 1. 

  BELEIDSAGENDA

Tevreden met hun eigen leven, ontevreden over de regering, de overheid en de samenleving als geheel: dat is het beeld dat naar voren komt uit verschillende onderzoeken naar de wensen en verwachtingen van Nederlanders. Veel mensen maken zich zorgen over een mogelijke verslechtering van de eigen economische situatie en voorzien grotere veiligheidsproblemen. Ook is er weinig optimisme over de integratie van allochtonen. De nationale identiteit binnen Europa, onze grondrechten, overlast en verloedering en de prestaties van de overheid zijn de gespreksonderwerpen van de dag. En niet alleen in de Tweede Kamer, maar ook thuis, in kerken en moskeeën, in kroegen en op scholen. Met andere woorden: de samenhang in onze samenleving vraagt om nieuwe evenwichten, zodat mensen de toekomst weer met optimisme tegemoet kunnen zien.

Ontevredenheid over de overheid

Eind jaren negentig van de vorige eeuw had de Nederlandse bevolking veel vertrouwen in het functioneren van de regering en de overheid: 80% had vertrouwen in de regering en 67% in het functioneren van de overheid. In korte tijd is dit omgeslagen: uit een meting in 2002 bleek dat deze tevredenheid ongeveer was gehalveerd. Dit is overigens geen specifiek Nederlands fenomeen. Het vertrouwen in de overheid is ook verminderd in andere westerse landen en hangt voor een belangrijk deel samen met de economische ontwikkelingen. Andere zaken die bij dit onbehagen een rol spelen: mensen vinden dat de overheid en «de» politiek minder betrouwbaar zijn, ze hebben hogere verwachtingen van de overheid en de communicatie van de overheid hapert. In de beeldvorming versterken deze zaken elkaar. Hogere verwachtingen in combinatie met het gevoel van achterblijvende prestaties, leiden tot een negatieve publieke opinie over het functioneren van de overheid. Het gezegde «vertrouwen komt te voet en gaat te paard» lijkt hier op te gaan. Veel nieuwe ideeën en maatregelen van dit kabinet waren daarom noodzakelijk. Veel gaat al goed, maar we zijn er nog niet.

Als uit de massale afwijzing van de Europese grondwet iets opnieuw duidelijk is geworden dan is het wel dat mensen zich tegenwoordig assertief en zeer kritisch opstellen ten opzichte van regering en volksvertegenwoordiging. Dit wil zeggen dat ze een nadrukkelijke rol zien voor de overheid. Volgens ons mogen Nederlanders vooral drie dingen van hun overheid verwachten: zichtbare veiligheid, slagvaardig bestuur en een goede dienstverlening.

Herstel van vertrouwen is nodig

We hebben de opgave om het vertrouwen in de politiek en overheid te herstellen. Recente onderzoeken¹ bieden hiervoor belangrijke aanknopingspunten. Zo is de samenleving eensgezind over de richting van veranderingen. Nederlanders willen een samenleving met een grotere gemeenschapszin. Een samenleving die veel kenmerken bevat die ze nu juist zien verdwijnen. Verder wil de bevolking strenge regels om veiligheid te waarborgen, solidariteit en rechtvaardigheid. Andere aanknopingspunten zijn: grote belangstelling voor politiek, de wens om meer betrokken te worden bij belangrijke beslissingen en men heeft een realistisch besef van de economische positie van Nederland.

Voor afzonderlijke beleidsmaatregelen is de steun van de bevolking veel «21 minuten.nl»                                             groter dan voor het kabinetsbeleid als geheel. Daarbij is de vitaliteit en het

¹ Zowel «In het zicht van de toekomst: Sociaal en Cultureel Rapport 2004» als

optimisme in de samenleving vaak groter dan de teneur in de media soms doet vermoeden. Na de moord op Theo van Gogh zijn vanuit particulier initiatief verschillende nationale acties gestart zoals «Nederland heeft een slinger nodig», «Nederland. Niet kapot te krijgen» en «21minuten.nl». Deze getuigen van de veerkracht van onze samenleving. Via het Breed Initiatief Maatschappelijke Binding heeft het kabinet laten zien hoe belangrijk het deze initiatieven vindt. Wij willen de resultaten in ons beleid gebruiken.

Ook op lokaal niveau gebeurt veel om overlast en verloedering te verminderen. Dit leidt tot grotere tevredenheid van bewoners over de kwaliteit van leven in hun buurten en wijken. Essentieel voor de rol van de overheid is hierbij: op alle bestuurlijke niveau’s intensief contact zoeken en houden met de samenleving en zoeken naar nieuwe wegen om de betrokkenheid van mensen te benutten en goede prestaties te leveren. Alleen zo wordt aan het herstel van vertrouwen gewerkt.

Voortouw bij het ministerie van BZK

Vanwege onze verantwoordelijkheid voor veiligheid, democratie, een integere en beter presterende overheid, grondrechten en burgerschap, mag men van ons een forse inzet verwachten. Wij willen op een aantal thema’s uitdrukkelijk het voortouw nemen en daarmee bijdragen aan het herwinnen van het vertrouwen in de overheid. Onder het motto aanjagen, bijspringen en ingrijpenzijn al belangrijke stappen gezet. Neem bijvoorbeeld de prestatieafspraken met politiekorpsen. Deze methode werkt. In 2006 zetten we deze koers voort aan de hand van drie speerpunten die bijdragen aan een groter vertrouwen:

1.   Een veiliger Nederland

2.   Democratische vernieuwing

3.   Minder regels, meer kwaliteit door elektronische overheidsdienstverlening

In 2006 nemen we de volgende maatregelen die direct merkbaar zijn voor mensen,

bedrijven en instellingen:

+ de invoering van de gezichtsopname op een chip in het paspoort en Nederlandse

identiteitskaart. Hiermee zijn deze documenten beter beveiligd zijn tegen vervalsing en

frauduleus gebruik. + voor alle jongeren die 14 jaar worden is vanaf 2006 de eerste identiteitskaart gratis.

Bovendien wordt de identiteitskaart in 2006 en 2007 niet duurder dan in 2005; + verhoging van de nationale veiligheid door uitbreiding van de capaciteit van de

Algemene Inlichtingen en Veiligheidsdienst (AIVD) met 200 personen ten opzichte van

2005. Dit is een capaciteitsgroei van ongeveer 20%. + per 1 januari 2006 wordt het gebruikersdeel van de onroerende zaakbelasting (OZB)

afgeschaft. Dit houdt een belastingverlaging in voor alle gebruikers van woningen.

Gemeenten ontvangen hiervoor een financiële compensatie. + het Burgerforum Kiesstelsel zal een voorstel voor een nieuw kiesstelsel aan het kabinet

presenteren. + iedereen krijgt een burgerservicenummer (BSN). Het nummer treedt als het ware in de

plaats van het sociaal-fiscaalnummer. Met dit nummer hoeven mensen niet steeds

opnieuw hun naam, adres en andere basisgegevens aan overheidsdiensten te

verstrekken. + het gemak groeit om met de overheid zaken te regelen via Internet. In ieder geval moet

eind 2006 60% van de dienstverlening elektronisch beschikbaar zijn.

Speerpunt 1: Een veiliger Nederland

Ondanks dat uit de Politiemonitorbevolking 2005 naar voren komt dat het gevoel van onveiligheid is gedaald de afgelopen periode, neemt juist de ongerustheid toe over veiligheid in de toekomst. Dit komt vooral voort uit overlast en verloedering in de directe omgeving en een afname van de sociale cohesie. Maar ook door toenemend onaangepast gedrag van mensen, door criminaliteit en terrorisme. Een effectieve aanpak zonder bestuurlijke component is onmogelijk. Daarom moeten alle onderdelen van de overheid samenwerken om Nederland veiliger te maken.

Concreet gaat het daarbij in 2006 om:

+ opstellen van een nieuw Veiligheidsprogramma

+ ondersteunen van de lokale aanpak door het wetsvoorstel bijzondere maatregelen

grootstedelijke problematiek + een maximale inspanning om terrorisme te bestrijden + meer grootschalig oefenen

+ samenwerking tussen rijksdiensten in het terrorismedomein verbeteren + radicalisering signaleren en aanpakken op lokaal niveau

+ het paspoort en de Nederlandse identiteitskaart van biometrische kenmerken voorzien + het politiebestel aanpassen + moderne technologie inzetten

• a) 

  bestrijding van overlast en verloedering

Nieuw Veiligheidsprogramma

Met het Veiligheidsprogramma 2002–2006 hebben wij een substantieel pakket aan maatregelen afgekondigd om overlast en criminaliteit met 20 à 25% in de periode 2008–2010 te verminderen. In 2006 moet dit al in de 50 wijken met de grootste problemen zijn volbracht. De resultaten tot nu toe zijn positief.

Maar de aandacht voor overlast en criminaliteit mag niet verslappen. Veiligheid verdient permanente prioriteit. Daarom gaan wij door en komen met aanvullende maatregelen om de sociale veiligheid te verhogen en de criminaliteit verder te verminderen in 2005 en 2006 zoals aangekondigd in de MidTerm review.

In het najaar van 2006 presenteren wij een nieuw Veiligheidsprogramma: veiligheidsbeleid staat niet stil. De concrete maatregelen voor het laatste jaar van deze kabinetsperiode krijgen daarin een prominente plek. Voor de jaren er na heeft het programma vooralsnog een indicatief karakter waarover een volgend kabinet definitief zal besluiten. Naast verhoging van de sociale veiligheid en vermindering van de criminaliteit denken wij aan een meer samenhangend kabinetsbeleid gericht op achterstandswijken. De lopende trajecten «herstructurering wijk» (VROM), «justitie in de buurt» (Justitie), «drugsoverlast» (VWS) en «school in de buurt» (OC&W) vallen daaronder. Maar ook oplossingen voor overlast die gemeenten ervaren, zullen onderdeel moeten vormen van het nieuwe programma en onderdeel moeten uitmaken van de prestatieafspraken met de politie.

Daarnaast staan nieuwe thema’s als crisisbeheersing en terrorismebestrijding, waarbij het lokale bestuur een prominentere rol kan spelen, hoog op de agenda. En voor een veiliger Nederland is de inzet van moderne technologie noodzakelijk. Dit geldt ook voor de borging van de veiligheid van hulpverleners. Samen met andere departementen voeren wij al in 2006 o.a. pilots uit met inzet van intelligente camera’s en verbetering van uitrusting van hulpverleningsdiensten.

Lokale aanpak en bijspringen Rijk

Zichtbare veiligheid is bereikbaar door zowel preventief als repressief optreden. Met andere woorden: zowel het voorkomen van overlast en criminaliteit door bijvoorbeeld het tegengaan van recidive van ex-gedetineerden, als het opsporen en straffen van bijvoorbeeld veelplegers, is belangrijk. Dit vraagt om een scherpe regierol van gemeenten en afstemming met alle partners in veiligheid. De politie blijft hierbij een cruciale rol spelen.

Het accent ligt op de lokale overheid: gemeenten kunnen veel zelf en krijgen hier ook meer ruimte voor. Als ze niet uit de voeten kunnen met bestaande wet- en regelgeving, moeten ze snel een beroep kunnen doen op het Rijk. Voorbeeld hiervan is het wetsvoorstel bijzondere maatregelen grootstedelijke problematiek. Een wetsvoorstel dat niet alleen Rotterdam betreft; alle gemeenten met ernstige problemen kunnen hiermee de instroom van mensen in bepaalde wijken reguleren of malafide huiseigenaren nog strenger aanpakken. Een ander voorbeeld betreft de extra bevoegdheden voor burgemeesters om adequaat op te treden bij huiselijk geweld.

De betrokkenheid van mensen met hun buurt is essentieel voor de kwaliteit van de leefomgeving. Dit moet wel vanuit de gemeenten zelf komen, een Haags programma heeft geen zin. Wij stimuleren gemeenten dan ook aan zoveel mogelijk tot deze «open bestuursstijl» door bijvoorbeeld werkbezoeken, door ondersteuning van het Landelijk Samenwerkingsverband Achterstandswijken en door uitwisseling van ervaringen.

• b) 

  crisisbeheersing en terrorismebestrijding

De bestrijding van terrorisme voor een veiliger Nederland is een topprioriteit voor het kabinet. Samen met de minister van Justitie zullen wij in 2006 doorgaan op de ingezette koers. De recente aanslagen in Londen bevestigen dat we moeten zijn voorbereid op een aanslag in ons land. Maximale bestrijding van terrorisme en voorbereiding van hulpverleningsorganisaties blijven sleutelelementen. Volledige uitvoering van het Beleidsplan Crisisbeheersing zal leiden tot verdere versterking van de crisisbeheersing. Door het aantal grootschalige oefeningen te verhogen, worden de diverse hulpverlening- en veiligheidsorganisaties beter getraind en verloopt de samenwerking soepeler.

Daarbij is de civiel-militaire samenwerking steeds belangrijker voor de effectieve bestrijding van grootschalige crises. Met de minister van Defensie is daartoe een samenwerkingsverband tot stand gekomen dat ook betrekking heeft op de inlichtingendiensten AIVD en Militaire Inlichtingen en Veiligheidsdienst (MIVD). In 2006 zullen wij verdere afspraken maken over de inzet van defensiecapaciteit voor objectbeveiliging en luchtruimbescherming, gemeenschappelijke opleidingen en oefeningen, gezamenlijke onderzoeken en kennisuitwisseling. Bescherming van vitale infrastructuur is ook voor de economische structuur cruciaal. Het Kabinet heeft daarom besloten binnen de extra ontstane ruimte voor het Fonds Economische Structuurversterking middelen hiervoor te reserveren. Samen met de Minister van Justitie worden op korte termijn projectvoorstellen op het gebied van terrorisme en veiligheid (inclusief vitale infrastructuur) ingediend bij het Fonds. Hierbij wordt ook aandacht besteed aan innovatieprogramma’s en toponderzoek.

Samenwerking van AIVD, KLPD en regiokorpsen met veiligheidspartners op rijksniveau

De recente evaluatie van het functioneren van de AIVD en de kabinetsbesluitvorming over de intensivering van de terrorismebestrijding leiden in 2006 tot een aanzienlijke capaciteitsuitbreiding. Ook vindt er vergaande samenwerking plaats met het Korps Landelijke Politiediensten, het Openbaar Ministerie, de Immigratie en Naturalisatie Dienst, de MIVD en de regiokorpsen. Deze samenwerking onder de coördinatie van de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding vereist een betere informatieuitwisseling: het voluit benutten en uitbouwen van de zogeheten Contra-terrorisme-infobox. De CT-infobox met juiste informatie maakt een afgewogen risico-inschatting in een vroeg stadium mogelijk en op basis daarvan adequaat optreden. Ook het project «Keten en kwaliteit AIVD-politie-RID» is gericht op een gelijkgerichte aanpak tussen de diensten. Na aanvaarding van het wetsvoorstel «verruiming mogelijkheden opsporing en vervolging terroristische misdrijven» krijgt de politie in 2006 meer opsporingsmogelijkheden.

Aanpak radicalisering

Het voorkomen, isoleren of indammen van radicalisme is cruciaal om terrorisme duurzaam te bestrijden. Meer dan voorheen moet het lokale bestuur radicalisme in al zijn hoedanigheden signaleren en aanpakken. Daar bestaat immers het beste zicht op radicaliseringtendensen. Amsterdam, Rotterdam en Den Haag zijn al van start gegaan door informatie (signalering en alertering) op buurt- en wijkniveau te winnen; bijvoorbeeld door het aanstellen van buurtregisseurs, wijkagenten in scholen en buurten clubhuiswerk. Samen met provincies jagen wij ook de overige gemeenten aan: brede verspreiding van informatie over een succesvolle aanpak en inrichting van een centrale vraagbaak.

Internationale samenwerking

In Europees verband is afgesproken paspoorten en identiteitskaarten te voorzien van biometrische kenmerken, om de toenemende problematiek van vervalsing en frauduleus gebruik van en met reisdocumenten tegen te gaan. Als eerste kenmerk voert Nederland in 2006 de gezichtsopname op een chip in. Na vaststelling van de technische eisen door de Europese Commissie volgt de invoering van vingerafdrukken. Daarbij zal online gebruik van vingerafdrukken uit de reisdocumentenadministratie ook mogelijk zijn.

Ook vindt nauwe internationale samenwerking plaats tussen de diverse veiligheidsdiensten in Europa. De EU-coördinator voor terrorismebestrijding heeft hiertoe specifieke maatregelen gepresenteerd voor de Lidstaten.

• c) 

  aanpassingen van het politiebestel

De Stuurgroep Evaluatie Politieorganisatie heeft de knelpunten en verworvenheden geïnventariseerd in het huidige politiebestel. De stuurgroep heeft naar aanleiding hiervan aanbevelingen gedaan over de inrichting van de politieorganisatie. Het Kabinet zal op Prinsjesdag een kabinetsstandpunt presenteren, waarin ook de reactie op het Interdepartementaal Beleidsonderzoek Beheer beheerstwordt betrokken. Hoofdpunten hierbij zijn: + de lokale inbedding van de politieorganisatie zal onverminderd

gewaarborgd blijven; + het gezag over de politie wordt niet gewijzigd; + de positie van de gemeenteraad wordt versterkt doordat het regionaal

politiebestuur verplicht wordt de inbreng te vragen van de gemeenteraden in de regio ten behoeve van de prioriteitstelling van de politie in de regio;

+ op het moment dat de samenvoeging van het brandweerbestuur en GHOR-bestuur tot één veiligheidsbestuur is gerealiseerd (1 juli 2006) zal integratie van dat bestuur met het regionale politiebestuur verder in gang gezet worden (1 januari 2008);

+ er komt één politieorganisatie. Hiertoe behoren de regionale korpsen en het KLPD;

+ er komt één centrale aansturing van politie Nederland op het vlak van beheer. Het beheer van de politieorganisatie zal onder de verantwoordelijkheid van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijkrelaties komen. Met deze beslissing wil het kabinet zowel de aansturing van de politie op het terrein van beheer als de effectiviteit en efficiëncy versterken als ruimte scheppen voor een sterkere rol voor en betrokkenheid van gemeenten bij de uitvoering van de politietaken, zoals ook door de Stuurgroep is geadviseerd.

Speerpunt 2: Democratische vernieuwing

Mensen moeten weer meer het gevoel krijgen dat de overheid hun overheid is. Een overheid die eerst luistert en dan handelt. En een overheid die ruimte geeft om zelf verantwoordelijkheid te kunnen nemen. Maar de overheid kan niet alles en mensen mogen ook niet het onmogelijke eisen. Wederzijds vertrouwen is noodzakelijk voor de legitimiteit van onze representatieve democratie. Met de democratische vernieuwingsagenda willen wij het vertrouwen herwinnen en de politiek dichter bij de kiezer brengen; dat is de rode draad:

Democratische vernieuwingsagenda:

+ Burgerforum Kiesstelsel

+ Nationale Conventie staatsbestel

+ analyse van vormen van referenda waar Nederland behoefte aan heeft

+ grondwetswijziging voor directe verkiezing gekozen burgemeester

+ zwaarder gewicht voorkeursstem bij Tweede Kamer verkiezingen

+ stimulering burgemeesterreferenda

+ spreiding gemeenteraadsverkiezingen

+ onderzoek naar versterking rol minister president

De komende jaren zetten we in op versterking van het democratische leiderschap en uitbreiding van de mogelijkheden voor mensen, die actief willen participeren om de buurt, gemeente of ons land vooruit te helpen. Deze impulsen zijn zowel hoognodig voor het nationale als lokale niveau. De betekenis van politieke partijen als verbindende schakel tussen kiezer en gekozene is daarbij onverminderd belangrijk.

Versterking democratie op landelijk niveau

Nieuwe methoden zijn nodig om democratische vernieuwing vorm te

geven, omdat het vertrouwen in bestaande structuren is afgenomen. Zo

zullen deelnemers aan het Burgerforum Kiesstelsel de inrichting van onze

democratie onder de loep nemen. Het forum zal een voorstel voor een

nieuw kiesstelsel aan het kabinet presenteren. Het kabinet zal dit voorstel,

voorzien van een standpunt, aan het parlement voorleggen.

Via de Nationale Conventie willen wij richting geven aan het bredere

debat over de inrichting van ons staatsbestel. Hierbij gaat het om

denkbare en mogelijke grondwettelijke aanpassingen om de relatie tussen

kiezers en hun bestuur te verbeteren. Deze conventie moet geen studeerkamercommissie worden, maar juist het debat centraal stellen tussen mensen, belangstellenden en deskundigen. De uiteindelijke voorstellen moeten immers aansluiten op de belevingswereld van mensen.

Het kabinet bekijkt dit najaar zelf de mogelijkheden tot versterking van de positie van de minister-president en de gevolgen daarvan voor de wijze van aanstelling.

Het referendum over de Europese grondwet heeft veel teweeg gebracht. Heel veel mensen hebben gestemd. Daarmee bewijst het landelijke referendum als democratisch instrument zijn waarde. Ook op lokaal niveau brengen referenda veel te weeg. Daarom komen wij kort na de zomer van 2005 met een voor- en nadelenanalyse van diverse vormen van referenda. In overleg met de Tweede Kamer zal deze analyse gelijktijdig en in samenhang met het initiatiefwetsvoorstel van de leden Duyvendak en Dubbelboer worden behandeld.

De democratische legitimatie van het optreden van de Europese Unie heeft in de aanloop naar het referendum over de Europese grondwet terecht veel aandacht gekregen. Versterking van de democratie op landelijk niveau is niet mogelijk zonder voldoende democratische legitimatie van de Europese besluitvorming. Daarom zal het kabinet voortdurend de Europese arrangementen en de invloed daarvan op de positie en functioneren van de Nederlandse staatsinstellingen betrekken bij de uitvoering van de democratische vernieuwingsagenda.

Bij de verkiezing van de Tweede Kamer in 2007 zal de voorkeurstem een groter gewicht krijgen. Zo krijgt de kiezer een zwaardere stem bij de samenstelling van de Tweede Kamer. Het stimuleert kandidaten zich in een persoonlijke verkiezingsstrijd tot de kiezer te wenden om hun vertrouwen te winnen. Dat is winst in de relatie tussen kiezers en gekozenen.

Om het stemmen in praktische zin eenvoudiger te maken wordt in 2006 een tweede proef voorbereid om het stemmen in elk gewenst stemlokaal binnen de eigen gemeente mogelijk te maken. Alle gemeenten die dat willen, kunnen aan deze proef deelnemen. Het voornemen is de Kieswet zo spoedig mogelijk aan te passen vanwege de goed verlopen experimenten tot nu toe. Daarnaast start in 2006 een andere proef om het stemmen vanuit het buitenland te vergemakkelijken.

Extra slagkracht door verminderen van bestuurlijke drukte In 2005 heeft de gemengde commissie Bestuurlijke Coördinatie onder leiding van de heer De Grave een aantal aanbevelingen gedaan om de bestuurlijke coördinatie te verbeteren en daarmee de bestuurlijke drukte te verminderen. Het kabinet werkt die aanbevelingen uit om de efficiëntie, effectiviteit en operationele slagkracht van het openbaar bestuur te verhogen. De aanbevolen verplichte toets op bestuurlijke drukte iseen toets op inhoud, organisatie en sturing. Deze zal via het MR-formulier worden toegepast. Daarop zullen voor een bestuurlijk arrangement de bestuurlijke en financiële gevolgen voor decentrale overheden staan. De commissie heeft vier casussen onderzocht: voortijdig schoolverlaten, illegale arbeid, bedrijfsontwikkeling op Schiphol en het Besluit Risico’s Zware Ongevallen. Maar bestuurlijke drukte manifesteert zich ook op een groot aantal andere terreinen. BZK wil daarom samen met andere departementen en overheden vóór eind 2005 inzicht in de omvang en

intensiteit van de problematiek en daarbij passende oplossingsrichtingen (zoals bijvoorbeeld die in Operatie Jong) krijgen. Hiervoor wordt een quick scan uitgevoerd.

De bestuurlijke druktezal verder verminderen in 2006. Er zullen besluiten worden genomen over de inrichting van interbestuurlijke shared services. Ook zal het kabinet een voorstel doen voor het verminderen van de omvang van vertegenwoordigende lichamen.

Middenbestuur

In het middenbestuur («alles tussen rijk en gemeenten») leven een aantal vraagstukken, die om een integrale visie vragen: geringe betrokkenheid van mensen bij het bestuur, ontwikkelingen in Europees verband, het vraagstuk van de bestuurlijke drukte, interbestuurlijk toezicht, de schaalvergroting van maatschappelijke organisaties, de positie van de waterschappen, de organisatie van veiligheid, en de mogelijkheid van differentiatie tussen provincies. Van belang is daarbij ook de verhouding tussen de «oude» territoriale verbanden (gemeente, provincie, Rijk), de nieuwe territoriale verbanden (samenwerkingsverbanden, netwerkconstructies, Grote Steden) en de verhouding tussen territoriale verbanden en moderne functionele organen. Hierbij staat de vraag centraal wat de gezamenlijke bijdragen aan de oplossing van maatschappelijke problemen zijn. Eind 2006 leveren wij in een notitie aan de Eerste en Tweede Kamer hierover een probleemverkenning op als aftrap voor een breder debat over de toekomst van het middenbestuur.

Lokaal bestuur

Het kabinet zal een voorstel tot wijziging van de Grondwet indienen zodat directe verkiezing van de burgemeester mogelijk is. Nu is de burgemeester de belangrijkste, best betaalde en machtigste figuur in de gemeente zonder directe democratische legitimatie.

Een direct gekozen burgemeester moet het verschil kunnen maken. Op korte termijn zullen wij de positie en specifieke bevoegdheden van de gekozen burgemeester aangeven, om daarmee het democratisch leiderschap te verankeren. Vooruitlopend op de invoering van de gekozen burgemeester zijn ook in 2006 middelen beschikbaar om te stimuleren dat gemeenten burgemeestersreferenda organiseren,.

Lokale verkiezingen staan door de gelijktijdigheid van de raadsverkiezingen nu te veel in het teken van de nationale politiek. Wij zullen daarom voorstellen uitwerken om de gemeenteraadsverkiezingen te spreiden. Dit betekent een stimulans voor gemeenteraadsleden en lokale politieke partijen: lokale politici krijgen meer kans op eigen kracht vertrouwen te winnen van de kiezer en verantwoording af te leggen. Deze voorstellen zullen in samenhang totstandkomen met de invoering van de gekozen burgemeester.

Speerpunt 3: Minder regels, meer kwaliteit door elektronische overheidsdienstverlening

Mensen, bedrijven en instellingen hebben recht op goede, tijdige en zorgvuldige dienstverlening. Hun perspectief staat centraal en niet de logica van de overheidsorganisatie. Dit is ook verwoord in het Programma Andere Overheid. Daarbij geldt: minder regels, meer kwaliteit.

Agenda Elektronische Overheid

+ in 2006 60% van de overheidsdienstverlening beschikbaar via Internet

+ meerkanalen-aanpak: naast overheidsdienstverlening via e-mail en internet behouden van dienstverlening aan het loket en via de telefoon

+ voorbereidingen van het contactcentrum voor de overheid

+ eenmalige gegevensverstrekking door mensen, bedrijven en instellingen aan overheidsdiensten

+ technische voorbereidingen om op termijn wereldwijd betrouwbaar stemmen mogelijk te maken

+ intensieve samenwerking overheidsorganisaties

Informatie en communicatietechnologie (ICT) is een belangrijk instrument om de dienstverlening van de overheid te verbeteren. Eind 2006 moet minstens zestig procent van de overheidsdiensten via Internet beschikbaar zijn. Dat betekent dat mensen niet onnodig vrijaf hoeven te nemen of de deur uit moeten, om zaken met de overheid te doen. Hierdoor zal de overheid zeven maal vierentwintig uur per week bereikbaar moeten worden.

Ook volgend jaar zullen klantgerichte portalsop Internet met intelligente zoekmachines de weg naar overheidsorganisaties, -produkten en -informatie (onder andere via overheid.nl) vergemakkelijken. Nieuwe elektronische identificatie- en authenticatiemiddelen zorgen voor betrouwbare en veilige elektronische dienstverlening en dragen bovendien bij aan de bestrijding van fraude.

Voorts zetten wij in 2006 verdere stappen in het proces om te komen tot «eenmalige gegevensverstrekking». Dit betekent dat mensen, bedrijven of instellingen niet steeds opnieuw dezelfde gegevens moeten verstrekken aan diverse overheidsdiensten. Hierdoor dalen de administratieve lasten. Ook zal dit de irritatie verminderen. Vooral bedrijven profiteren hiervan maar ook instellingen, zieken, gehandicapten, ouderen, uitkeringsgerechtigden en vrijwilligers, die veel met de overheid te maken hebben. Deze ICT-toepassingen leveren een substantiële bijdrage aan de kabinetsdoelstelling om de administratieve lasten te verminderen. Dit geldt ook voor de administratieve lasten die samenhangen met verkiezingen. In het volgende decennium moeten Nederlandse kiezers wereldwijd hun stem volledig betrouwbaar kunnen uitbrengen in een virtuele stembus.

Voor alle duidelijkheid: de elektronische overheid betekent niet dat mensen, bedrijven of instellingen nog slechts op elektronische wijze zaken met de overheid kunnen doen. Integendeel, veelal blijft het overheidsloket of de telefoon het belangrijkste communicatiekanaal met de overheid. Verbetering van de publieke dienstverlening vergt daarom een «meerka-nalen»-aanpak, waarin ook aandacht is voor nieuwe vormen van dienstverlening via het loket en telefoon. In 2006 bereiden we de oprichting van één contactcentrum voor de overheid voor samen met gemeenten en uitvoeringsorganisaties. Eerste doel van dit contactcentrum is iedereen die dat wenst vanaf 2007 snel in contact te brengen met de juiste overheidsdienst. Medio volgend jaar valt het definitieve besluit op basis van een gedegen invoeringsplan.

Al deze ontwikkelingen moeten tot gevolg hebben dat als mensen of bedrijven iets willen ondernemen (bijvoorbeeld een huis verbouwen, een bedrijf starten, een kind adopteren), zij er snel en eenvoudig achter kunnen komen of dat mag, welke zaken met de overheid gedaan moeten worden (bijvoorbeeld een vergunning of een ontheffing) en wat de

overheid daarbij aanbiedt (bijvoorbeeld professionele hulp of subsidie). Vervolgens handelt de overheid de gevraagde dienst eenvoudig en snel af, zonder dat onnodige last ontstaat. Mensen, bedrijven of instellingen kunnen hun zaken regelen via het door hen zelf gewenste kanaal. In 2006 zullen we nog niet zover kunnen zijn. Maar we werken er hard aan om alles wat er voor nodig is beschikbaar te krijgen. Hiervoor is een grote inspanning vereist van alle overheidsorganisaties. Het verbeteren van de publieke dienstverlening blijft primair de verantwoordelijkheid van elke overheidsorganisatie. Tegelijkertijd is samenwerking van alle ministeries, uitvoeringsorganisaties en medeoverheden wel cruciaal om wat kan ook waar te maken.

Slotwoord

De nadruk op deze drie speerpunten – een veiliger Nederland, democratische vernieuwing en minder regels, meer kwaliteit door elektronische overheidsdienstverlening – neemt niet weg dat wij ook andere noodzakelijke ontwikkelingen in gang zetten en blijven stimuleren in 2006. Daarbij gaat het om het voortzetten van het Programma Andere Overheid met acties de overheid anderste laten functioneren zodat de slagvaardigheid stijgt. Eén van de speerpunten in dat programma is de uitwerking van de rijksbrede en departementale takenanalyses, waarmee het kabinet de organisatie van de departementen beter wil laten aansluiten op de huidige problemen van mensen, bedrijven en instellingen. De uitwerkingen van deze takenanalyses komen gelijktijdig uit met deze begroting. Maar het gaat in 2006 ook om realisatie van voornemens als de verbetering van de overheidscommunicatie, het grotestedenbeleid en de archieffunctie binnen het Rijk. Om al deze ontwikkelingen in goede banen te leiden zijn goede mensen nodig. Daarom zorgen we dat het Rijk een aantrekkelijke werkgever blijft.

Wij gaan voor een integere overheid die niet automatisch vervalt in nieuwe regels en competentiestrijd, maar de handen ineenslaat, lef toont en heldere keuzes maakt. Alleen op die manier zien wij kans om het vertrouwen in de overheid te herstellen.

Belangrijkste financiële gevolgen van nieuw beleid vanaf 2005

Zoals hierboven al geschetst beogen wij met deze middelen voor nieuw beleid:

a) Nederland veiliger te maken.

Investeringen in biometrische kenmerken in Nederlandse reisdocumenten zijn gericht op het voorkomen van lookalike-fraude en maken geautomatiseerde controle van reisdocumenten mogelijk. Van de reisdocumenten zal de prijs van de identiteitskaart voor volwassenen in 2006 en 2007 even hoog zijn als in 2005. Voor jongeren van 14 jaar, die voor het eerst een identiteitskaart moeten aanschaffen, is de kaart gratis. Daarnaast zijn diverse maatregelen van kracht om de dip in de sterkte-groei van de Nederlandse politie maximaal tegen te gaan. In het antwoord op de motie Verhagen c.s (TK, 2004–2005, 28 824, nr.24) vormen deze maatregelen het plan van aanpak.

Tot slot zijn extra middelen nodig om het omvangrijke takenpakket van de Onderzoeksraad Veiligheid uit te voeren.

b) Nederland democratisch te vernieuwen.

Het Burgerforum en de Nationale Conventie bieden een structuur voor brede debatten over de inrichting van onze democratie met als doel de politiek dichter bij de kiezer te brengen. In de aanloop op de invoering van de direct gekozen burgemeester willen wij gemeenten stimuleren burgemeesterreferenda te organiseren. Voor zowel de voorstellen om de raadsverkiezingen te spreiden als onderzoek naar de bestuurlijke verhoudingen van alle lagen tussen Rijk en gemeenten zijn extra middelen benodigd.

Om de toenemende stroom vragen vanuit het publiek te kunnen beantwoorden, maar ook de nieuwe taak als het toezicht op de financiering van politieke partijen uit te voeren.

c) de (elektronische) dienstverlening door de overheid te verbeteren. De elektronische handtekening op de Nationale identiteitskaart maakt de (elektronische) dienstverlening efficiënter en vermindert de administratieve lasten van mensen, bedrijven en instellingen. Door de oprichting van de Gemeenschappelijke Beheerorganisatie is voorts centraal beheer van ontwikkelde basisvoorzieningen voor elektronische dienstverlening mogelijk.

Om de interne dienstverlening van het Rijk te verbeteren, zal RijksWEB worden ontwikkeld. RijksWEB wordt het Intranet van alle departementen samen.

Tot slot willen wij het imago van het Rijk in combinatie met de departementale wervingsprocessen versterken. Ook in de toekomst is voldoende gekwalificeerd personeel nodig om de gewenste dienstverlening van de overheid op peil te houden.

• 2. 

  VEILIGHEID

NATIONALE VEILIGHEID (BELEIDSARTIKEL 5)

• 1. 

  Algemene beleidsdoelstelling:

Een bijdrage leveren aan een veilige samenleving door op het gebied van de Nationale Veiligheid tijdig dreigingen en risico’s te onderkennen die niet direct zichtbaar zijn¹.

• 2. 

  Verantwoordelijkheid Minister

De AIVD vervult zijn eigen rol in het netwerk van overheidsorganisaties die de veiligheid nationaal en internationaal beschermen. Hiertoe + doet de dienst onderzoek in binnen- en buitenland; + deelt de dienst gericht kennis en informatie die samenwerkingspartners en belangendragers in staat stelt gepaste maatregelen te nemen; + signaleert, adviseert en mobiliseert de dienst anderen en reduceert

zelfstandig risico’s. De Minister van BZK is verantwoordelijk voor de prioriteiten binnen het operationele beleid van de AIVD. Deze prioriteiten worden bepaald in overleg met de samenwerkingspartners en belangendragers en opgenomen in het Jaarplan AIVD. Over inhoud en voortgang van het jaarplan wordt door de Minister informatie verstrekt aan de Commissie voor de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten.

• 3. 

  Succesfactoren

Van belang voor een goede uitvoering van de taken is de mate waarin de AIVD met partners en met belangendragers op het gebied van de nationale veiligheid samenwerkt. Zowel in het binnenland, met bijvoorbeeld de MIVD, als in EU-verband zal daaraan in 2006 een belangrijke impuls worden gegeven. De uitvoering van de taken door de AIVD is voorts met name afhankelijk van een optimale afstemming tussen prioriteiten en beschikbare middelen.

De minister van BZK beïnvloedt de afstemming door verantwoordelijkheid te nemen, indien daartoe aanleiding bestaat, voor aanpassing van prioriteiten en/of middelen. Dit gebeurt al dan niet in overleg met de samenwerkingspartners en belangendragers.

¹ E.e.a. binnen de bepalingen van de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten, Wiv 2002, en de Wet veiligheidsonderzoeken, Wvo.

• 4. 

  Budgettaire gevolgen van beleid

• 5. 

  Operationele doelstellingen

De taken en activiteiten worden in de begroting niet verder uitgewerkt in operationele doelstellingen. Wel wordt gerapporteerd over:

• a. 

  de mate waarin de AIVD er in slaagt het apparaat te versterken

• b. 

  het verrichten van veiligheidsonderzoeken door de AIVD

a. Versterken van het apparaat

Motivering

Bereiken, met behulp van extra verkregen begrotingsmiddelen, van een beter evenwicht tussen prioriteiten in de taakuitvoering en beschikbare middelen.

Activiteiten 2006

Uitbreiden van het apparaat in de periode 2005–2009 met circa 585 fte.

Voor 2006 is een uitbreiding met ca. 200 fte gepland.

Met de uitbreiding richt de AIVD zich in 2006 met name op:

+ een kwalitatieve en kwantitatieve versterking van, conform de

kabinetsreactie op de bevindingen van de commissie bestuurlijke

evaluatie AIVD; + een intensivering van de controle op risicovolle personen in het

domein van terrorismebestrijding en radicalisering, en + een versterking van het stelsel bewaken en beveiligen.

Prestatie indicator

Indicator

Basiswaarde

Streefwaarde

FTE’s

1 100

1 300

Realisatie

Eind 2006 (in een oplopende reeks tot 1 500 in 2008)

Relevante beleidsnota’s

Brief Evaluatie AIVD, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 29 876, nr. 1 Brief Terrorismebestrijding, Tweede Kamer vergaderjaar 2004–2005, 29 754, nr. 1

b. Verrichten van veiligheidsonderzoeken door de AIVD

Motivering

Het bevorderen dat vertrouwensfuncties worden vervuld door personen waartegen uit het oogpunt van de nationale veiligheid geen bedenkingen bestaan

Activiteiten 2006

+ het beoordelen van en instemmen met de lijst vertrouwensfuncties; + het uitvoeren van veiligheidsonderzoeken naar personen die vertrou-

wensfuncties (gaan) bekleden en het afgeven, intrekken of weigeren van verklaringen van geen bezwaar;

het houden van toezicht op veiligheidsonderzoeken die, onder mandaat van de AIVD, worden uitgevoerd door de politie en de Koninklijke marechaussee.

Prestatie indicator

• 6. 

  Evaluatieonderzoek

De AIVD onderzoekt haar activiteiten op periodieke basis. De Commissie van Toezicht en de president van de Algemene Rekenkamer hebben toegang tot de onderzoeksresultaten. Politiek relevante bevindingen worden aangeboden aan de Commissie voor de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten.

POLITIE (BELEIDSARTIKEL 2)

• 1. 

  Algemene beleidsdoelstelling:

Een bijdrage leveren aan een veilige samenleving via een goed functionerende politieorganisatie.

Hoofddoelstellingen

Aan het begin van deze kabinetsperiode is dit kabinet geconfronteerd met een roep vanuit de samenleving om meer veiligheid. Ook was er sprake van een handhavingstekort en een gebrek aan samenwerking tussen (keten)partners. De ministers van BZK en van Justitie hebben daarom met de politie drie hoofddoelstellingen afgesproken:

A.  intensiveren van het toezicht en de handhaving;

B.  versterken van de algemene criminaliteitsbestrijding;

C.  verhogen van de politiesterkte en verbeteren van de doelmatigheid.

Landelijk Kader 2003–2006

De algemene veiligheidsambities van het kabinet zijn verwoord in het Veiligheidsprogramma «Naar een veiliger samenleving»¹. Voor de politie heeft dat een vervolg gekregen in het Landelijk Kader Nederlandse Politie 2003–2006². Het landelijk kader is verder ingevuld met (regionale) prestatieafspraken met de korpsen en de Politie Academie. Uit de eerste ervaringen met de prestatieafspraken blijkt dat dit sturingsmechanisme werkt³.

In 2006 bezien de ministers van BZK en Justitie op welke wijze een vervolg op de prestatieafspraken wordt gegeven. Deze prestatieafspraken worden gemaakt in de context van het nieuw Veiligheidsprogramma 2007–2010. Ik verwijs u hiervoor naar de beleidsagenda.

Nieuwe accenten

In 2004 is, in aanvulling op het Veiligheidsprogramma, de Midterm Review naar de Tweede Kamer gezonden⁴. Bovendien zijn op basis van het Nationaal dreigingsbeeld speerpunten in de bestrijding van zware of georganiseerde criminaliteit bepaald⁵.

¹  Naar een veiliger samenlevingvan 16 oktober 2002, Tweede Kamer, vergaderjaar 2002–2003, 28 684, nr. 1.

²  Aan de Tweede Kamer aangeboden bij brief van 19 maart 2003, Tweede Kamer, vergaderjaar 2003–2004, 28 824, nr. 1.

³  Voor een uitgebreide verantwoording over de voortgang van de afspraken uit het Landelijk Kader, zie jaarverslag BZK 2004 (Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 30 100 VII, nr. 2) en jaarverslag Nederlandse Politie 2004, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 29 628, nr. 15.

⁴  Midterm Review Veiligheidsprogramma, 23 november 2004, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 28 684, nr. 44.

⁵  Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 29 754, nr. 5.

Dit heeft geleid tot de volgende nieuwe accenten voor de politie, die er toe

moeten leiden dat de veiligheid voor de burger verbetert. Het gaat daarbij

concreet om bestrijding van:

– geweld;

– terrorisme en andere extreme vormen van ideologisch gemotiveerde

misdaad; – handel in cocaïne en heroïne; – productie van en handel in synthetische drugs; – mensenhandel en -smokkel;

– handel in en gebruik van vuurwapens en explosieven; – witwassen.

Terrorismebestrijding

Het kabinet zal in 2006 meer aandacht geven aan het versterken van de informatie- en analysefunctie, bewaken en beveiligen, persoonsbeveiliging, objectbewaking en het uitbreiden van de Nationale Recherche. De activiteiten van de inlichtingendiensten en de politie sluiten hierdoor beter op elkaar aan.

De beleidsmatige coördinatie voor terrorismebestrijding is sinds eind 2004 gebundeld bij de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding

(NCTb)¹

Versterking politie-organisatie

Het kabinet investeert in het volgende om de politie optimaal in staat te

stellen haar taken uit te voeren:

– formuleren nieuwe visie op de politie;

– heroriëntatie op de kerntaken;

– versterken van de samenwerking

+ tussen de korpsen;

+ met de (keten)partners;

+ internationaal (mede op basis van het Haags programma); – investeren in forensisch technisch onderzoek en andere innovaties; – operationaliseren van het concept Tegenhouden²; – versterken van de grensoverschrijdende samenwerking; – het aanpassen van de Politieorganisatie naar aanleiding van evaluatie

van het politiebestel; – vernieuwen van het bekostigingsstelsel (BVS); – project Shared Services.

Het kabinet formuleert een nieuwe integrale visie op de politie. In die visie wordt benadrukt dat een flexibele politieorganisatie nodig is om goed in te kunnen spelen op de diversiteit aan problemen die op de politie afkomen, van overlast op buurtniveau tot internationale criminele netwerken. Belangrijke bouwstenen voor de visie zijn de uitkomsten van de Stuurgroep Leemhuis over het politiebestel en de kerntakendiscussie³. In 2006 komen de ministers van BZK en van Justitie op basis daarvan met voorstellen om de organisatie en taakuitvoering van de politie te verbeteren. Ook de werkwijze van tegenhouden sluit daarop aan. Bij deze aanpak signaleert de politie alternatieve strategieën die partners kunnen inzetten. Daarnaast zijn de initiatieven van de minister van BZK voor de versterking van de regierol van gemeenten op het veiligheidsbeleid van belang.

¹  Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 29 754, nr. 5.

²  «Tegenhouden» en «grensoverschrijdende samenwerking» zijn genoemd in de Midterm Review.

³  Als startpunt voor deze kerntakendiscussie is een gezamenlijke brief van de ministers van BZK en Justitie naar de Tweede Kamer verzonden op 15 juli 2004, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 29 628, nr. 4).

Op het punt van de evaluatie van de politieorganisatie heeft de Stuurgroep Leemhuis onderzoek gedaan en op 30 juni het rapport opgeleverd. De onderzoeksopdracht luidde als volgt: – de eisen in beeld brengen die nu en in de nabije toekomst aan de

politieorganisatie, de sturing van beheer en de taakuitvoering (moeten)

worden gesteld; – de sterke punten en de knelpunten op dit terrein inventariseren,

uitgaande van het huidige bestel; – voorstellen doen om de knelpunten weg te nemen en te adviseren

over verdere ontwikkelmogelijkheden en daarbij ook de voor- en

nadelen aangegeven.

Het kabinet zal haar standpunt op het rapport van de Stuurgroep

Leemhuis formuleren en de Kamer daarover separaat informeren.

De daadwerkelijke bereikbaarheid en de kwaliteit van dienstverlening van het landelijke telefoonnummer politie (LTP) en de daadwerkelijke

bereikbaarheid van het alarmnummer 1-1-2.

De beschikbaarheid van de politie in de eigen buurt, zoals de burger deze ervaart. Bij de basiswaarde is de Politiemonitor Bevolking (PMB) 2002

gehanteerd (die uitspraken doet over 2001); bij de realisatie 2004 de PMB 2005 (met uitspraken over 2004).

De tevredenheid over de politie bij het laatste politiecontact, zoals de burger deze beleeft. Er wordt gestreefd naar een substantiële verbetering

van het percentage van de bevolking dat zegt (zeer) tevreden te zijn over het laatste politiecontact. Bron: Politiemonitor Bevolking.

Elke burger moet zien en ervaren dat regels consequent worden gehandhaafd, vooral op het gebied van overlast en verstoring van de openbare

orde die te typeren zijn als ergernissen in de directe omgeving. Dit zal leiden tot een stijging van het aantal boetes en transacties met circa 15%

ten opzichte van 2002.

¹   Het gaat hierbij om het aantal verdachten waarvan de politie proces-verbaal naar justitie stuurt (incl. KLPD).

²   Deze indicator betreft de gewenste intensivering van het toezicht op de aanwezigheid van (criminele) illegale vreemdelingen. Het besluitvormingsproces hierover is nog niet afgerond. Het besluitvormingsproces zal worden afgerond na behandeling van deze indicator in het Korpsbeheerdersberaad.

• 2. 

  Verantwoordelijkheid minister

Decentraal wat kan, centraal wat moet. Dit motto kenmerkt de verantwoordelijkheidsverdeling binnen het Nederlandse politiebestel. De uitvoering van politietaken op regionaal en lokaal niveau vindt plaats onder gezag van de burgemeesters en het Openbaar Ministerie. De minister van BZK is samen met de minister van Justitie verantwoordelijk voor het doelmatig en doeltreffend functioneren van het politiebestel. Hij zorgt voor wat betreft de strafrechtelijke rechtshandhaving samen met de minister van Justitie voor de beheersmatige kaders waarbinnen de politieorganisatie functioneert (budgettair, juridisch, organisatorisch). Ook is de minister van BZK de beheerder van het Korps Landelijke Politiediensten (KLPD).

Als vervolg op de brief over gewenste versterkte sturingsrelaties t.a.v. regionaal beleid taakuitoefening politie van 26 september 2003¹ ligt in de Tweede Kamer een wetsvoorstel dat de bevoegdheden op rijksniveau versterkt. Belangrijke aspecten uit het wetsvoorstel zijn: – de ministers van BZK en van Justitie stellen tenminste eenmaal per

vier jaar hoofdlijnen vast voor de taakuitvoering van de Nederlandse

politie; – de minister van BZK doet hetzelfde voor het beheer;

¹ Tweede Kamer, vergaderjaar 2003–2004, 29 200 VII, nr. 4.

2

3

4

– op basis van deze hoofdlijnen stellen de minister(s) per politieregio

landelijke doelstellingen op regionaal niveau vast; – de korpsbeheerder legt rechtstreeks verantwoording af aan de

minister(s); – de ministers kunnen een bijzonder onderzoek laten verrichten, de

korpsbeheerder aanwijzingen geven of – als uiterst middel – de

korpsbeheerder schorsen of ontslaan, als er aanwijzingen zijn dat de

landelijke doelstellingen niet worden gehaald.

Inmiddels heeft de Tweede Kamer een wetsvoorstel¹ aangenomen om bestaande vormen van samenwerking tussen politieregio’s op het gebied van het beheer beter te structureren en transparant te maken.

• 3. 

  Succesfactoren

Om aan het einde van het begrotingsjaar te kunnen spreken van een

succesvolle uitvoering van de voornemens, is de minister ook afhankelijk

van een aantal factoren waar hij geen directe invloed op heeft. Kritische

succesfactoren zijn:

– de doorvertaling van beleid naar praktijk;

– inspanningen van (keten)partners;

– actuele ontwikkelingen.

Om te beginnen moet de politie de beleidskaders van het kabinet goed doorvertalen in het dagelijkse werk. Succes is echter niet alleen afhankelijk van de inspanningen van de politie zelf. Om daadwerkelijk een reductie in de criminaliteit te bewerkstelligen, zijn de inspanningen die (keten)partners leveren van groot belang. In het Veiligheidsprogramma komen de bijdragen van verschillende partners samen. Daarnaast is het ook in 2006 mogelijk dat onvoorziene gebeurtenissen het niet mogelijk maken dat de voorgenomen inspanningen worden gerealiseerd. Zo heeft recent de terrorismebestrijding prioriteit gekregen.

• 4. 

  Budgettaire gevolgen van beleid

¹ Tweede Kamer, vergaderjaar 2003–2004, 29 703, nr. 1.

De garantieverplichtingen betreffen de garantstelling door het vakdepartement voor de politieregio’s voor het geïntegreerd middelenbeheer bij het ministerie van Financiën. Opgenomen is het maximale uitstaande bedrag voor de rekening courant en leningen (rente en aflossing). Gebruik van de kredietfaciliteiten het ministerie van Financiën is alleen mogelijk als het vakdepartement (BZK) een garantstelling afgeeft. Tot 1 augustus 2005 is een bedrag aan garanties afgegeven van afgerond € 260 mln. De afgegeven garanties dienen als verplichting te worden vastgelegd. Dit heeft tot gevolg dat de verplichtingenraming voor 2005 verhoogd wordt met het bedrag van de afgegeven garanties. Dit legt geen beslag op het beschikbare kasbudget.

• 5. 

  Operationele doelstellingen

Aangezien de geldstromen binnen het beleidsartikel Politie niet direct gekoppeld zijn aan output-doelstellingen, worden op dit artikel «instrumenten» beschreven in plaats van «operationele doelstellingen».

Instrument 2: Regionale politiekorpsen

Motivering                                                Met een algemene bijdrage en een aantal bijzondere bijdragen stelt de

minister van BZK de politiekorpsen in staat om de regionale en lokale politietaken op een adequaat niveau uit te voeren. De beschikbare middelen voor de korpsen worden vooral ingezet op de accenten zoals gemeld in het algemene deel van dit beleidsartikel.

De opbouw van het totale budget voor een korps ziet er als volgt uit:

Algemene bijdrage:                      Bijzondere bijdragen:            Aanvullende bijdragen:

• 1. 

  Basisbekostiging                      1. Bovenregionale                 1. Bijdrage Artikel 4

voorzieningen                         (Politiewet)

• 2. 

  Regiospecifiek                          2. Prestatiebekostiging

• 3. 

  Asiel                                           3.Bijdrage Artikel 3

(Politiewet) 4. Overig

Algemene bijdragen:

• 1. 

  Basisbekostiging: deze wordt berekend met behulp van het budget-verdeelsysteem;

• 2. 

  Regiospecifiek: voor bijzondere omstandigheden kan geld worden uitgekeerd in de vorm van regiospecifieke bekostiging. Voorbeelden zijn de Zeehavenpolitie en het hofstadcontingent (Den Haag);

• 3. 

  Asiel: politiekorpsen krijgen een bijdrage voor de asielgerelateerde politietaken.

Bijzondere bijdragen:

• 1. 

  Bovenregionale voorzieningen: voor de combinaties Bovenregionale teams (BRT) en de Interregionale fraudeteams wordt structureel 1% van instrument 2 afgeroomd en overgeheveld naar instrument 3 Bovenregionale en landelijke politiezorg;

2.   Prestatiebekostiging: voor een toelichting zie instrument 4 Prestatievermogen;

• 3. 

  Bijdrage artikel 3 (Politiewet): deze bijzondere bijdrage wordt verstrekt op basis van de meerjarenafspraken 2004–2007;

• 4. 

  Overig: de belangrijkste andere bijzondere bijdragen zijn de regionale inlichtingendiensten, de regionale infodesks en jeugdcriminaliteit (zie hiervoor instrument 4).

Aanvullende bijdragen:

• 1. 

  Bijdrage artikel 4 (Politiewet): indien een regiokorps over meerdere jaren geen sluitende begroting kan opstellen en structureel tekorten vertoont, kan BZK dat korps een aanvullende bijdrage verstrekken. Deze bijdrage wordt in mindering gebracht op de algemene bijdrage en wordt dus niet apart op de BZK-begroting geraamd. Voor 2006 gaat het om de regiokorpsen: Gooi en Vechtstreek, Zeeland en Flevoland.

Voor 2006 ziet de verdeling van de algemene bijdrage en de bijzondere bijdragen over de korpsen er als volgt uit. Deze gegevens zijn gebaseerd op de junicirculaire 2005.

Groningen

Fryslân

Drenthe

IJsselland

Twente

Noord- en Oost-Gelderland

Gelderland-Midden

Gelderland-Zuid

Utrecht

Noord-Holland-Noord

Zaanstreek-Waterland

Kennemerland

Amsterdam-Amstelland

Gooi en Vechtstreek

Haaglanden

Hollands Midden

Rotterdam-Rijnmond

Zuid-Holland-Zuid

Zeeland

Midden en West Brabant

Brabant-Noord

Brabant Zuid-Oost

Limburg-Noord

Limburg-Zuid

Flevoland

Algemene bijdrage (%)

Bijzondere bijdrage (%)

Activiteiten 2006

+ verhogen van de politiesterkte

In 2004 zijn meerjarenafspraken gemaakt met de korpsbeheerders over onder meer sterkte, ICT en de consequenties daarvan voor de verdeling van de beschikbare budgetten. Voor sterkte is de doelstelling een eindsterkte van 52 128 fte’s eind 2010 (exclusief functionele inzetbaarheid van aspiranten). De gerealiseerde sterkte in 2004 komt overeen met de verwachting van medio 2004 en met de prognoses die bij de begroting voor 2005 zijn gegeven. Op basis van de meest recente prognoses van de korpsen beloopt de raming voor 2005 50 798 fte’s en voor 2006 50 762 fte’s. In deze prognoses zijn overigens de effecten van de motie Verhagen

nog niet meegenomen. Hieronder zal dat verder toegelicht worden. Deze prognoses liggen onder het peil dat vorig jaar voor die jaren is gepresenteerd en wordt veroorzaakt door een hogere uitstroom door leeftijdsontslag van executief personeel en het uitblijven van volledige compensatie daarvan door aspiranten die hun opleiding hebben voltooid. Uiteindelijk zullen de korpsen uitkomen op de landelijke eindsterkte in 2010 zoals afgesproken in het kader van het Veiligheidsprogramma. Per brief van 10 december 2004¹ bent u geïnformeerd over een aantal maatregelen die als uitvloeisel van de motie van het lid Verhagen c.s.² zijn getroffen om tot een versnelling van de sterktegroei tot en met 2007 te komen. De effecten van deze maatregelen zijn in de onderstaande tabel apart zichtbaar gemaakt. Om te voorkomen dat deze afspraken straks in strijd blijken te zijn met de uitkomsten van de herziening van het huidige budgetverdeelsysteem van de Nederlandse politie, zijn vooralsnog alleen extra sterkteafspraken tot en met 2007 gemaakt. Voor de jaren 2005, 2006 en 2007 gaat het om respectievelijk 329, 349 en 384 extra fte’s. De sterktemaatregelen vanaf 2008 zal ik daarom bezien in het licht van de herziening van het huidige budgetverdeelsysteem. In onderstaande tabel wordt de feitelijke politiesterkte tot en met 2004 en de prognose tot en met 2010 gepresenteerd.

(t/m 2004) en prognose Politiesterkte 2005–2010 (in fte’

2002         2003         2004         2005         2006         2007         2008         2009

2010

Feitelijke sterkte (excl. FI)

Effecten Motie Verhagen

Feitelijke sterkte (excl. FI) en incl. Motie

Verhagen

Feitelijke sterkte (incl. FI en incl. Motie

Verhagen)

51 516 52035 51097 50798 50762 50848 51126 51801 52103

329           349           384 n.t.b. n.t.b.          n.t.b.

51 516 52 035 51 097 51 127 51 111 51 232 51 126 51 801 52 103

52 452 53 466 52 941 53 328 53 375 53 519 53 417 54 050 54 278

Daarnaast is er nog een aantal ontwikkelingen dat van invloed is op de afgesproken sterktedoelstelling in 2010. Ten eerste is bij de eindsterkte rekening gehouden met een daling van de inzet van politiepersoneel bij de afwikkeling van asielaanvragen en de overdracht van taken van de vreemdelingendienst bij de politie naar IND (totaal 1 350 fte). Op basis van de meest recente prognoses zal de asielinzet lager uitkomen dan verwacht. Dit heeft een neerwaarts effect op de sterktedoelstelling. Ten tweede is in het kader van terrorismebestrijding budget voor extra capaciteit aan de korpsen en KLPD verstrekt. Dat zal een opwaarts effect hebben op de totale sterkteontwikkeling. Ten slotte is voor de overgang van het politiepersoneel dat overgaat naar CIP/ISC met korpsen afgesproken dat de prognoses en eindsterkte 2010 mogen worden verminderd met het overeenkomstige aantal fte’s. De nu opgenomen sterkte voor 2010 (52 103 fte’s) zal daarom nog aangevuld worden tot de bovengenoemde 52 128 fte’s met deze medewerkers. In het vervolg zullen ook die effecten in beeld gebracht worden. Met de politiekorpsen zal ik over aanpassing van de sterkteprognose als gevolg van bovengenoemde ontwikkelingen in overleg treden. Ik zal de Tweede Kamer daarover in dit najaar informeren.

¹  Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005,

28 824, nr. 24.

²  Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005,

29 800, nr. 4.

verhogen presterend vermogen door inzet van technologie: De technologische toepassingsmogelijkheden voor de politie nemen toe. De inzet van intelligente camera’s, forensisch technisch onderzoek (bijv. DNA-onderzoek) en ICT zijn voorbeelden die het presterend vermogen van de politie sterk vergroten. In 2006 wordt een onderzoek

gestart naar factoren die van invloed zijn op het presterend vermogen van de politie. Dit levert bouwstenen op voor de (budgettaire) afweging tussen de inzet van extra personeel en het in gebruik van nemen van technologische toepassingen.

intensiveringen in het kader van de terrorismebestrijding: In het kader van de intensivering van de bestrijding van terrorisme is besloten om vanaf 2005 op regionaal niveau extra geld beschikbaar te stellen voor zowel de Regionale Inlichtingendienst (RID) als de analysecapaciteit. De totale extra uitgaven hieraan lopen op tot € 12,8 mln vanaf 2006. Daarnaast investeert een aantal regionale korpsen verder in de regionale bewakings- en beveiligingstaak.

budgetverdeelsysteem (BVS): Om de verdeling van de financiële middelen beter te laten aansluiten bij de ontwikkelingen van de (relatieve) veiligheidssituatie is een onderzoek gestart naar mogelijkheden tot een herzien stelsel. Invoering van het nieuwe stelsel is voorzien in 2007. Met de migratie naar het nieuwe stelsel zal zo mogelijk al in 2006 worden begonnen.

Asielbekostiging: De methodiek voor de bekostiging is op grond van het onderzoek naar de asielbekostiging aangepast. Hierbij wordt gebruik gemaakt van het integrale ketenmodel dat ontwikkeld is door de minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie. De meerjarige prognoses uit dit model gelden als leidraad voor alle partners binnen de vreemdelingenketen. De politiekorpsen krijgen een bijdrage voor asielgerelateerde politietaken. Met het normbedrag dat per budget-verdeeleenheid (bve) beschikbaar is, ziet het aantal bve’s voor asieltaken er als volgt uit:

2005

2006

2007

2008

2009

Asieltaken (x € 1mln) Normbedrag per bve Asieltaken (in bve’s)

Relevante beleidsnota’s

+ werkwijze tegenhouden: In 2006 zullen de korpsen de werkwijze tegenhouden verder implementeren. Het werken met het in 2005 vastgestelde model bestuurlijk advies, maakt daar onderdeel van uit ¹.

+ Verdeling van de beschikbare budgetten: Tweede Kamer, vergaderjaar

2003–2004, 28 824, nr. 9; + Terrorismebestrijding: Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 29 754,

nr. 5

Instrument 3: Bovenregionale en landelijke politiezorg

Motivering

Vanuit het oogpunt van doelmatigheid is de politiezorg voor een aantal terreinen op landelijke of bovenregionale wijze georganiseerd.

Activiteiten 2006

¹ Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 29 911, nr. 1.

landelijke en bovenregionale voorzieningen: Een aantal bovenregionale en landelijke voorzieningen wordt bekostigd. Het gaat onder meer om de onderdelen van het KLPD (zoals de Nationale Recherche, de Dienst Koninklijke en Diplomatieke Beveiliging (DKDB) en het Nationaal Informatieknooppunt (NIK)), het Centraal Informatiepunt Voetbalvandalisme (CIV) en het Financieel Expertisecentrum. intensiveringen in het kader van de terrorismebestrijding: Op landelijk niveau heeft het kabinet in het kader van de intensivering van de bestrijding van het terrorisme vanaf 2005 geld beschikbaar gesteld

Relevante beleidsnota’s

voor de persoonsbeveiliging bij de DKDB, de Unit Terrorismebestrijding en Bijzondere Taken (UTBT) en de analysecapaciteit bij het NIK. Tevens is besloten om vanwege een groeiend gebruik van «groot materieel» daarin extra te investeren. In overleg met de minister van Justitie stelt de minister van BZK vast hoe dit jaarlijks wordt besteed.

Terrorismebestrijding: Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 29 754, nr. 5

Instrument 4: Prestatievermogen van de politie

Motivering

Het verhogen van het prestatievermogen van de politie (doelmatigheid en doeltreffendheid) vraagt om permanente aandacht. De minister ondersteunt dit door een aantal maatregelen en randvoorwaarden. Deze dragen indirect bij aan een hogere veiligheid in Nederland.

Activiteiten 2006

toekennen van prestatiebeloning voor afgesproken prestaties uit het Landelijk Kader Politie. Hiernaast worden vormen van benchmarken ontwikkeld;

verstrekken van stimuleringsbijdragen voor (nieuwe) beleidsinitiatieven en innovaties die passen binnen het Veiligheidsprogramma;

versterken van de politiële jeugdtaak (Bolkesteingelden); vergroten van de kennis over de taakuitvoering en het beheer van de politie en dienstbaar maken aan de beleidsontwikkeling en -uitvoering. Dit betreft de versterking van de informatiepositie van de minister van BZK, ondermeer door gericht onderzoek en afspraken met de korpsen over de informatie-uitwisseling (informatiestatuut). De bestaande prestatieafspraken worden geëvalueerd en nieuwe prestatieafspraken worden voorbereid. Er wordt een nieuwe veiligheidsmonitor voor de belangrijkste veiligheidspartners ingevoerd; uitwerken van de evaluatie van het politiebestel en de wettelijke voorziening gericht op samenwerking tussen korpsen. De Stuurgroep Leemhuis is in 2005 nagegaan of de huidige organisatievorm de meest effectieve is om de uitdagingen, waarvoor de Nederlandse samenleving en de politie zich gesteld zien, het hoofd te bieden. Ook zal de wettelijke voorziening om de samenwerking tussen de politiekorpsen en hun partners te versterken, worden uitgewerkt in een besluit.. Eind 2006 wordt in aanloop naar een nieuwe kabinetsperiode onderzoek gedaan naar het normbedrag per budgetverdeeleenheid, in het perspectief van de ambities voor de toekomst.

Relevante beleidsnota’s

Landelijk Kader Politie: Tweede Kamer, vergaderjaar 2003–2004,

28 824, nr. 18;

Bolkesteingelden: Tweede Kamer, vergaderjaar 2003–2004, 28 824,

nr. 12;

Kabinetsstandpunt n.a.v. het rapport van de stuurgroep Leemhuis;

Wettelijke voorziening gericht op samenwerking tussen korpsen:

Tweede Kamer, vergaderjaar 2003–2004, 29 703, nr. 1.

Instrument 5: Personeels- en arbeidsvoorwaardenbeleid en onderwijs politie

Motivering

Arbeidsvoorwaarden, onderwijs en kennis zijn essentiële instrumenten om de politieorganisatie in staat te stellen veiligheid en de prestaties te realiseren. De veelsoortige vraag naar politiezorg noodzaakt tot een professionele politieorganisatie met voldoende flexibiliteit. Dit vraagt

gekwalificeerd en gemotiveerd personeel. Daarom zijn een goed functionerend opleidingsstelsel, loopbaanmogelijkheden en arbeidsomstandigheden noodzakelijk. Voor het optimaliseren van de personele kant van de bedrijfsvoering zijn samenwerking, afstemming en standaardisatie belangrijke kernwoorden. Het klassieke sturen in termen van input (mensen en middelen) maakt plaats voor meer outputgericht denken; resultaat en effecten staan voorop.

Activiteiten 2006

In 2004 hebben de korpsen en BZK gezamenlijk een visie- en beleidsplan

HRM 2005–2010 opgesteld dat is gebaseerd op de vier pijlers van de

politieorganisatie: betrouwbaar/integer, handelend, gezaghebbend,

uitvoerder van wettelijke taken en maatschappelijke betrokkenheid. In

2006 volgen uit dit plan de volgende activiteiten:

+ het gefaseerd tot stand brengen van een landelijk functiegebouw voor de politie;

+ het vernieuwen van het systeem voor functiewaardering bij de politie;

+ een landelijk vacaturesysteem zodat vraag en aanbod effectief en efficiënt bij elkaar worden gebracht;

+ het stimuleren van de ontwikkeling van loopbanen en loopbaanbeleid binnen de politie;

+ het borgen van de integriteit binnen de politie;

+ het stimuleren en behouden van de diversiteit van het personeelsbestand bij de politie vanuit het bedrijfsbelang;

+ het afronden van de implementatiefase politieonderwijs door middel van het programma «Evaluatie en ijking»;

+ het evalueren van de bekostiging van het politieonderwijs in aansluiting op het programma «Evaluatie en ijking»;

+ het flexibiliseren van het onderwijsprogramma van de Politieacademie door verkorte leerwegen;

+ het extra investeren in fit- en gezondheid, loopbaanplanning en om- en bijscholing vanwege de aanzienlijke toename van het aantal vijftigplussers en het stimuleren van langer doorwerken;

+ verder transformeren van het projectbureau Arbeid en Politie naar een kennis- en adviescentrum over arbo-, verzuim- en reïntegratiebeleid;

+ het bekostigen van de Politieacademie.

De minister van BZK bekostigt het politieonderwijs, dat wordt verzorgd door de Politieacademie. De Politieacademie is een zelfstandig bestuursorgaan. De Politieacademie voert ook contractactiviteiten uit. De bekostiging is opgebouwd uit een algemene bijdrage en een aantal bijzondere bijdragen.

• 1. 

  De algemene bijdragekent de componenten werving, selectie, voorbereidende activiteiten, initieel- en postinitieel onderwijs en onderzoek & ontwikkeling (O&O). De bijdragen voor werving, postinitieel onderwijs en O&O zijn lumpsumbudgetten met een taakstellend karakter. De overige componenten zijn onderbouwd op basis van «prijs maal hoeveelheid». Daarbij is de nominale studieduur van het onderwijsniveau bepalend voor de lengte van de bekostiging. Voor het onderwijs gelden tarieven per aspirant-jaar; voor selecties een tarief per selectie.

• 2. 

  De minister van BZK verstrekt in 2006 ook bijzondere bijdragenaan de Politieacademie, zoals ICT en Leren, Commissie Politie en Wetenschap en Internationaal Politieonderwijs.

Als alle niveaus van het initiële onderwijs minimaal eenmaal doorlopen zijn (begin 2006), wordt het bekostigingsstelsel geëvalueerd.

Activiteiten 2006

Overige activiteiten op het terrein van arbeidsvoorwaarden zijn:

+ verlenging van het project capaciteitsmanagement om de efficiëntie van de politieorganisatie te verhogen;

+ gevolg geven aan de bevindingen van het onderzoek van de Arbeidsinspectie naar de arbeidstijdenwet bij de Nederlandse Politie;

+ werkzaamheden voortkomend uit de wijzigingen in de sociale zekerheid, prepensioen/Vut/levensloop en ziektekosten die voor 1 januari 2006 moeten zijn doorgevoerd.

Doelgroep

De korpsen

Prestatieindicator

Basiswaarde (2000)

Realisatie (2004)

Streefwaarde (2006)

Ziekteverzuim (%)

9,4%

6,7%

8%

Het streefcijfer (8%) is het cijfer dat is vastgelegd in de convenants-afspraken 2003–2006. Toen de afspraak werd gemaakt was het verzuimcijfer hoger (in 2000 9,4%). Gemiddeld zitten de korpsen al onder het streefcijfer, maar er zijn korpsen die nog niet op het streefcijfer zitten.

Relevante beleidsnota’s

Arboplusconvenant 2004–2007

Instrument 6: DGVP

Motivering

Per 1 januari 2006 is de Zorgverzekeringswet (Zvw) van kracht. De uitvoering van de huidige Regeling Geneeskundige Verzorging Politie (GVP) door AGIS Zorgverzekeringen (AGIS) komt daardoor te vervallen. In verband met de Zvw wordt voor 1 januari 2006 een collectieve regeling afgesproken voor het politiepersoneel, gepensioneerden en hun gezinsleden. Deze collectieve voorziening heeft betrekking op de basisverzekering. Daarnaast worden voor het personeel medische voorzieningen getroffen (m.n. fysiotherapie, psychische hulp) die specifiek zijn gericht op de inzetbaarheid van het personeel.

In de begrotingscijfers, zowel bij de uitgaven als bij de inkomsten, is nog geen rekening gehouden met de gevolgen van de voorziene wijziging van het zorgstelsel. Cijfers zullen worden aangepast in de 1e suppletore wet, nadat er meer duidelijkheid zal zijn over de afwikkeling van geneeskundige verzorging 2005 en eventuele overgangsregelingen voor het politiepersoneel.

Activiteiten 2006

De aanspraken van de deelnemers op basis van de Regeling GVP 2005 worden afgewikkeld en er worden afspraken gemaakt over de financiële gevolgen van de beëindiging van de overeenkomst tussen BZK en AGIS. De eindproducten hiervan zijn: + een overeenkomst tussen BZK en AGIS, waarin afspraken over de

financiële gevolgen voor beide partijen van het beëindigen van de

overeenkomst zijn vastgelegd; + een overeenkomst waarin afspraken over het feitelijk beëindigen van

de werkzaamheden voor de DGVP zijn vastgelegd.

Doelgroep

Doelgroep voor de DGVP is het actieve en niet- en post actieve politiepersoneel en hun gezinsleden.

• 6. 

  Evaluatieonderzoek

CRISISBEHEERSING (BELEIDSARTIKEL 15)

• 1. 

  Algemene beleidsdoelstelling

Een bijdrage leveren aan een veilige samenleving door de effectiviteit en de kwaliteit van het stelsel van crisisbeheersing te versterken en te verbeteren.

De herinrichting van het stelsel van crisisbeheersing beoogt de besluitvorming en operationaliteit op alle niveaus beter af te stemmen op de toegenomen complexiteit en grootschaligheid van crises. BZK vervult hierbij een sturende rol op het gebied van beleidsontwikkeling, coördinatie en regievoering.

Van de burger mag het nodige worden verlangd om zijn zelfredzaamheid te vergroten, maar hij moet erop kunnen vertrouwen dat de overheid goed voorbereid, snel en doortastend te werk gaat bij een dreigende of uitgebroken crisis. Op deze manier draagt de overheid bij aan een weerbare, robuuste en daardoor veiliger samenleving.

• 2. 

  Verantwoordelijkheid minister

De minister van BZK, aangewezen als coördinerend minister voor crisisbeheersing, is verantwoordelijkheid voor het bewerkstelligen van een samenhangend, multi-sectoraal en minder vrijblijvend crisisbeheer-singsstelsel. Vakministers zijn in geval van een crisis op hun terrein in eerste instantie verantwoordelijk voor de aanpak hiervan. Zo is de minister van Justitie verantwoordelijk voor de aanpak van terrorismebestrijding en de minister van VROM voor de kernongevallenbestrijding. De minister van BZK is verantwoordelijk voor de coördinatie en de aanpak van crises in het geval deze sectoroverstijgend zijn.

• 3. 

  Succesfactoren

Een belangrijke succesfactor om te komen tot een verbeterd stelsel van crisisbeheersing is de betrokkenheid van bestuurlijke partners, bedrijfsleven en burgers. Kernwoorden hierbij zijn eenvoud, eenheid en eenduidigheid. Tevens is het van belang dat er duidelijke afspraken zijn en worden nageleefd over de taakverdeling tussen de direct betrokken bewindslieden.

• 4. 

  Budgettaire gevolgen van beleid

• 5. 

  Operationele doelstellingen

De bijdrage van de minister van BZK aan de versterking en de verbetering van de effectiviteit en de kwaliteit van het stelsel van crisisbeheersing wordt ingevuld door drie doelstellingen: + Pro-actie en preventie + Preparatie en nazorg + Respons

Operationele doelstelling 2: Pro-actie en preventie. Het beïnvloeden van de politiek-bestuurlijke besluitvorming op internationaal, rijks-, provinciaal, regionaal en gemeentelijk niveau, waar veiligheid en crisisbeheersing worden meegewogen.

Motivering

Veel rampen en crises kunnen worden voorkomen of worden beperkt in de ontwikkeling, door in de besluitvorming rekening te houden met de crisisbestendigheid van het beleid en veiligheidsaspecten, als zelfredzaamheid en hulpverlening. Bestuurders, bedrijven en burgers zijn zich vaak onvoldoende bewust van dit feit en betrekken veiligheidsaspecten niet consequent bij hun overwegingen en besluitvorming. Het zoveel mogelijk beperken van de kans op rampen en crises en de gevolgen hiervan draagt bij aan de veiligheid en aan de bescherming van de vitale infrastructuur.

Activiteiten 2006

Voor het in beeld brengen van potentiële (aanleidingen tot) crises worden instrumenten voor risicobeleid ontwikkeld en toegepast (monitoring, scenario-ontwikkeling, risico- en kwetsbaarheids-analyses).

Om te bevorderen dat bij de besluitvorming de veiligheid- en crisisaspecten worden betrokken, wordt op een aantal terreinen intensief samengewerkt met andere departementen aan veiligheidsvraagstukken, zoals externe veiligheid (in het bijzonder Besluit risico’s zware ongevallen – Brzo), tunnelveiligheid en grote infrastructurele projecten. Hiernaast worden criteria en methoden ontwikkeld, om de crisisbestendigheid van het beleid van de diverse overheidssectoren te kunnen beoordelen.

In het kader van het project Vitale Infrastructuur wordt een haalbaarheidsstudie uitgevoerd naar een expertisecentrum security. Daarnaast wordt, om de gevoeligheid van vitale infrastructuur te kunnen beoordelen, een algemene methodiek van kwetsbaarheidsanalyse ontwikkeld. Tevens wordt, in verband met het vóórkomen van het geografisch samenvallen van verschillende vitale objecten, een pilot gebiedsgerichte aanpak uitgevoerd.

Om de medeoverheden bewust te maken van hun rol ten aanzien van vitale infrastructuur, wordt een communicatietraject opgezet en uitgevoerd.

Er zal een substantiële bijdrage worden geleverd aan het op te stellen Europees programma voor de bescherming van de Vitale Infrastructuur door middel van een afgestemd Nederlands standpunt. Als het Europees programma Bescherming Vitale Infrastructuur gereed is, wordt de nationale uitvoering gecoördineerd.

Extra aandacht wordt besteed aan veiligheidscommunicatie, om het veiligheidsbewustzijn van burgers en bedrijven te versterken. Om de ontwikkeling van het veiligheidsbewustzijn te kunnen volgen, wordt met de hiervoor ontwikkelde monitor een jaarlijkse meting uitgevoerd. Eveneens zal het Nationaal Voorlichtingsprogramma (Brand)veiligheid wordt voortgezet en verbreed. Hierin wordt de eigen verantwoordelijk-

Doelgroep Prestatie indicator

heid benadrukt. Doel is dat burgers en bedrijven kennis hebben van risico’s en eigen handelingsopties om te zorgen voor veilig gedrag.

Overheden, burgers en bedrijfsleven.

Indicator

Basiswaarde 2006

Streefwaarde 2006

Gebruik van de risicokaart, gebaseerd op het landelijk overeengekomen model

3 provincies maken gebruik van de risicokaart, volgens het landelijk model

Alle provincies maken gebruik van de risicokaart, volgens het landelijk model

Bron

Relevante beleidsnota’s

Motivering

Activiteiten 2006

www.risicokaart.nl

Beleidsplan Crisisbeheersing 2004–2007, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 29 668, nr. 1

Operationele doelstelling 3: Preparatie en nazorg. Het scheppen van randvoorwaarden voor een optimale voorbereiding op rampen en crises en de terugkeer naar de normale situatie.

Het huidige stelsel van crisisbeheersing is onvoldoende toegesneden en voorbereid op hedendaagse dreigingen die complexer zijn en meerdere sectoren kunnen treffen dan voorheen. In het beleidsplan crisisbeheersing 2004–2007 zijn verbeteringen geschetst die in het stelsel van de crisisbeheersing en de rampenbestrijding nodig zijn. Het gaat daarbij om beter voorbereid te zijn op rampen en crises op lokaal/regionaal, nationaal en Europees niveau, onder andere door de slagvaardigheid van de bestuurlijke en operationele organisatie te vergroten.

+ In 2006 wordt verder invulling gegeven aan de bestuurlijke organisatie van de veiligheidsregio’s om voor, tijdens en na een ramp of crisis efficiënt en daadkrachtig te kunnen optreden. Begin 2006 is de communicatie met en maatwerk voor de begeleiding van de regio’s vormgegeven in een projectmatige planning. Hierin zijn, naast resultaten, ook de randvoorwaarden en de rol van verschillende partijen, inclusief die van BZK, uitgewerkt. Eind 2006 zijn samen met de regio’s en de toezichthoudende instanties duidelijke kwaliteitscriteria voor proces en resultaten opgesteld. Deze worden vertaald in invoeringsplannen per regio.

+ Eind 2006 zijn de kwaliteits- en prestatie-eisen, als basis voor de

werking van het stelsel voor crisisbeheersing en rampenbestrijding in alle fasen van de veiligheidsketen, geformuleerd. Voor een succesvolle crisisbeheersing is tevens de samenhang tussen de verschillende departementen nodig in de voorbereiding op crises. Dit gebeurt onder andere door het formuleren van rijksbrede kwaliteitseisen aan de crisisbeheersing en door systematische evaluaties van crises. Ook in het Nationaal Handboek Crisisbesluitvorming komt deze samenhang tot uitdrukking. In het handboek is beschreven hoe crisisbesluitvorming op het nationale niveau is georganiseerd. In 2006 wordt dit handboek in wetgeving verankerd.

+ Een goede voorbereiding op crises kan niet zonder oefenen. De in 2005 gehouden oefening Bonfire en de nationale stafoefening nucleair zijn hier goede voorbeelden van. Ook in 2006 zal veel aandacht worden besteed aan het oefenen ten behoeve van de interdepartementale en decentrale multidisciplinaire samenwerking en ten behoeve van de

samenwerking tussen het nationale en het decentrale niveau en tussen het nationale en het internationale niveau. In 2006 worden de competentieprofielen van de belangrijkste functies in de crisisbestrij-ding geformaliseerd en is er een opleiding voor oefenleiders ontwikkeld.

De Adviescommissie Coördinatie ICT Rampenbestrijding (ACIR) doet de aanbeveling tot het oprichten van een taskforce, samengesteld uit staande, operationele organisaties, om de informatievoorziening, ook in geval van crises, te verbeteren. Zij wil de taskforce in eerste instantie onder verantwoordelijkheid van de minister van BZK laten opereren. In het kabinetsstandpunt ACIR is aangegeven welke punten uit het ACIR-advies zijn overgenomen.

Eind 2005 dienen de NBC-steunpuntregio’s voldoende te zijn ingericht om een minimumniveau aan ondersteuning aan de andere regio’s te kunnen leveren bij eventuele NBC-aanslagen. 2006 zal een jaar zijn van beheren, oefenen, toetsen en meten of de resultaten voldoen aan de landelijke afspraken. De regionale resultaten van het Nationaal Plan Kernongevallenbestrijding en diverse andere vanuit het rijksniveau te coördineren voorbereidingen op specifieke ramp- en crisisscenario’s zullen worden beheerd. Op landelijk niveau zal, samen met de ministeries van VROM en VWS, de operationele kwaliteit van de landelijke faciliteiten en regelingen met betrekking tot die scenario’s worden beproefd en geëvalueerd en waarnodig verbeterd. Nederland levert een bijdrage aan het opzetten van crisisbeheersings-arrangementen, zoals bedoeld in het Haags Programma. Ook levert Nederland een bijdrage aan de mogelijke invoering van een Europees systeem van alertering.

Doelgroep

Overheden (lokaal, regionaal, de waterschappen, provinciaal, nationaal en internationaal), hulpverleningsdiensten, maatschappelijke organisaties, bedrijfsleven en burgers.

Prestatie indicator

Indicator

Basiswaarde 2006

Streefwaarde 2006

Multidisciplinaire samenwer- Er zijn geen multidisci-          Er zijn in 2006 twee

king op het terrein van                    plinaire samenwerkings- multidisciplinaire

crisisbeheersing                               oefeningen gehouden           samenwerkings-

oefeningen gehouden

Relevante beleidsnota’s

Beleidsplan Crisisbeheersing 2004–2007, Tweede Kamer, vergaderjaar

2004–2005, 29 668, nr. 1.

Kabinetsstandpunt Veiligheidsregio’s, Tweede Kamer, vergaderjaar

2003–2004, 29 517, nr. 1

Kabinetsstandpunt ACIR, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 26 956,

nr. 37

Operationele doelstelling 4: Respons. Het optreden als bestuurlijk en operationeel coördinator en facilitator met betrekking tot crisis- en rampenbeheersing en het zorgen voor een adequate voorbereiding en respons.

Motivering

Wanneer er sprake is van een ramp of crisis, zijn hier doorgaans vele bestuurlijke en operationele (overheids)diensten bij betrokken. Coördinatie ten tijde van een crisis is dan ook cruciaal. Dit betreft tevens de informatievoorziening en de integrale advisering aan de leden van het Interdepartementaal Beleidsteam (IBT) en het Ministerieel Beleidsteam

(MBT). De kwaliteit van de bestuurlijke en operationele coördinatie, alsmede van de informatievoorziening vraagt voortdurende aandacht.

Activiteiten 2006

Het Nationaal Coördinatiecentrum (NCC) treedt op als coördinator en facilitator met betrekking tot crisis- en rampenbeheersing. Het NCC heeft een actieve rol in de verwerking van de bestuurlijke informatie, de coördinatie en ondersteuning van de bestuurlijke crisisbesluitvorming. Daarnaast fungeert het NCC als National Point of Contact in een internationaal netwerk voor internationale bijstands- en hulpverle-ningsverzoeken. Ten tijde van (dreigende) crises zal de interdepartementale coördinatie worden gefaciliteerd. De meer «reguliere»activi-teiten betreffen het organiseren van coördinerende vergaderingen bij te voorziene grootschalige evenementen, het verzorgen van bestuurlijke informatie bij individuele beveiligingssituaties alsmede de advisering over de bijstandsverzoeken.

Het Landelijk Operationeel Coördinatiecentrum (LOCC) verzorgt de operationele afstemming tussen de hulpdiensten, zowel in de voorbereidingsfase als in de responsfase (brandweer, ambulance, politie en marechaussee) en kan rijksmateriaal en -expertise ter beschikking stellen.

Het Expertisecentrum Risico- en Crisiscommunicatie (ERC) draagt zorg voor een goede afstemming ten tijde van een crisis en voor een verdere professionalisering van de crisiscommunicatie. Het ERC fungeert als National Point of Contact inzake de communicatie bij crises. In 2006 wordt een tweetal oefeningen voor het Nationaal Voorlichtingscentrum (NVC) georganiseerd. Door middel van de realisatie van het project Shared Services Crisisbeheersing worden de producten en diensten gezamenlijk georganiseerd en wordt de kwaliteit en de slagvaardigheid van de nationale crisisbeheersingsorganisatie als geheel vergroot. Het basisproductenpakket moet in 2006 gestalte krijgen. Ten behoeve van de besluitvorming bij dreigende crises of rampen is een alerteringsstelsel opgezet voor terrorismebestrijding. Wat betreft andere type crises wordt op dit moment een alerteringsstelsel ontwikkeld.

Het proces en de verdeling van verantwoordelijkheden en bevoegdheden tijdens de uitvoering van de responsfase zal worden verduidelijkt. Tevens wordt onderzoek gedaan ten behoeve van internationale bijstandsafspraken.

Potentiële crises scenario’s en hun communicatieve uitwerking worden ontwikkeld en beoefend en er wordt een crisis(data)netwerk gerealiseerd.

Doelgroep

Bestuurlijk Nederland (gemeenten, provincies en departementen), operationele hulpverleningsdiensten en diensten communicatie.

Relevante beleidsnota’s

Beleidsplan Crisisbeheersing 2004–2007, Tweede Kamer, vergaderjaar

2004–2005, 29 668, nr. 1.

Risico en crisis gecommuniceerd (rapport Voorlichtingsraad 4 december

2003)

• 6. 

  Evaluatieonderzoek

Soort onderzoek                                                  Onderwerp                                                                                                                      Periode

Beleidsdoorlichting                                             +geen                                                                                                                             nvt

Effecten van beleid                                              +geen                                                                                                                             nvt

Overige beleidsevaluatie                                   + Eerste beleidscyclus Bescherming Vitale Infrastructuur                                   2005

+ Versterken Veiligheids-bewustzijn                                                                         2006

BRANDWEER EN GHOR ((BELEIDSARTIKEL 16)

• 1. 

  Algemene beleidsdoelstelling:

Een bijdrage leveren aan een veilige samenleving door het verbeteren van het prestatievermogen van de regionale en gemeentelijke brandweer en de Geneeskundige Hulpverlening bij Ongevallen en Rampen (GHOR).

Bij het veiligheidsbeleid staat de burger centraal. De beleidsactiviteiten moeten dan ook bijdragen aan een veiliger samenleving en een gevoel van veiligheid bij burgers. Aangezien op dit moment de verschillen in schaal, kwaliteit en kwantiteit tussen de verschillende gemeentelijke en regionale brandweerorganisaties groot zijn, wordt aan de burgers in verschillende delen van het land een uiteenlopend hulpverleningsniveau geboden. BZK wil zorgdragen voor een adequate en gelijkwaardige taakuitvoering (uitgaande van het recht op een bepaald minimum hulpverleningsniveau voor iedere Nederlander) door de brandweer en de GHOR in de veiligheidsketen en vervult hierbij een sturende rol op het gebied van beleidsontwikkeling, coördinatie en regievorming. In 2006 staan daarbij de volgende kernpunten centraal: + Realisatie van de veiligheidsregio’s met daarbij het maken van

prestatieafspraken met de partners in het veld; + Implementatie van het rapport «De Vrijblijvendheid Voorbij» van de

Adviescommissie Coördinatie ICT Rampenbestrijding (ACIR); + Versterken van de GHOR; + Wijziging van het Besluit brandweerpersoneel.

• 2. 

  Verantwoordelijkheid minister

De minister van BZK vult zijn verantwoordelijkheid in door het kader te stellen voor de brandweer, wat onder meer tot uitdrukking komt in wet- en regelgeving. De minister is ook bestuurlijk verantwoordelijk voor de structuur van de GHOR. Hij schept de randvoorwaarden door middel van o.a. wetgeving en financiering waarbinnen de GHOR als verantwoordelijkheid van het openbaar bestuur gestalte kan krijgen. De minister van VWS is verantwoordelijk voor de kwaliteit van de geneeskundige hulpverlening. Het is de verantwoordelijkheid van het college van burgemeester en wethouders om zorg te dragen voor een veilige leefomgeving voor hun burgers. Dat betekent dat het waarborgen dient te treffen om branden, rampen en zware ongevallen te voorkomen, te beperken en te bestrijden. Deze waarborgen worden geleverd door de hulpverleningsdiensten (brandweer, politie en geneeskundige diensten).

• 3. 

  Succesfactoren

De minister van BZK rekent op de steun en inzet van alle betrokken partijen. Alleen door een goede en daarmee geen vrijblijvende samenwerking tussen BZK, brandweer, GHOR en gemeenten kan bovenstaande doelstelling behaald worden. Dit vergt een sterke regie van de minister van BZK en een duidelijke visie waar hij samen met de betrokken besturen en organisaties naar toe werkt. Vanuit BZK wordt gewerkt aan een eenduidige communicatie naar het veld en het creëren van draagvlak.

• 4. 

  Budgetaire gevolgen van beleid

Aan gemeenten wordt conform het Bijdragebesluit kosten ruiming explosieven Tweede Wereldoorlog 1999, het BKRE¹ een bijdrage verstrekt in de kosten ter grootte van ca € 31 mln. Aan de partners in de rampenbestrijding (brandweer- en GHOR-regio’s) wordt conform het Besluit doeluitkering bestrijding van rampen en zware ongevallen, het BDUR² een financiële bijdrage verstrekt in de kosten van de organisatie van de rampenbestrijding en hulpverlening ter grootte van ca € 62 mln

• 5. 

  Operationele doelstellingen

De bijdrage van de minister van BZK aan het verhogen van het prestatievermogen van de regionale en gemeentelijke brandweer en de GHOR wordt geoperationaliseerd door drie doelstellingen:

Operationele doelstelling 2: Het scheppen van randvoorwaarden voor het realiseren van een slagvaardige bestuurlijke organisatie.

Motivering

In het kabinetsstandpunt Veiligheidsregio’s (april 2004) en in het beleidsplan Crisisbeheersing (juli 2004) is aangegeven dat de huidige structuur van rampen- en crisisbeheersing onvoldoende slagvaardig en professioneel is georganiseerd om adequaat rampenen crisissituaties te voorkomen en te bestrijden. De brandweerorganisatie dient evenals de politie en de geneeskundige hulpverlening op regionaal niveau te worden georganiseerd om adequaat bij te kunnen dragen aan de veiligheid van de burger in Nederland. Tevens heeft de ACIR geconstateerd dat er knelpunten zijn in de informatievoorziening. In deze context bezien zal de realisatie van de veiligheidsregio’s een belangrijke rol spelen bij het versterken en uniformeren van de landelijke informatievoorziening.

Activiteiten 2006

Staatsblad 1999, nr. 402. Staatsblad 2001, nr. 113.

De realisatie van de veiligheidsregio wordt in 2006 vorm gegeven door het ondersteunen van de kolommen brandweer, politie, GHOR en gemeenten (o.a. door stimuleringsbijdragen, best practices, workshops en communicatieactiviteiten); door onderzoeken naar de financieringsstromen en het wettelijk verankeren van het regionaal veiligheids-bestuur.

Ten aanzien van de verdergaande regionalisering beheer van de brandweer wordt conform het kabinetsstandpunt veiligheidsregio’s nader bepaald welke leidinggevende en specialistische functies in 2006

regionale functies worden. Verder wordt gezorgd dat het Regionaal Veiligheidsbestuur gemeenten adviseert bij verlening van specifieke vergunningen.

Met betrekking tot de verantwoordelijkheid van het veiligheidsbestuur (ten aanzien van de GHOR-taak) moet een duidelijke visie worden ontwikkeld over de relatie met het beleidsveld volksgezondheid. De Regionaal Geneeskundig Functionaris (RGF) is hierbij de schakel tussen het veiligheidsbestuur en de zorg. De versterking van de positie van de RGF, om die schakelrol beter te kunnen invullen, zal door diverse maatregelen worden nagestreefd.

Het verstrekken aan de partners in de rampenbestrijding van financiële bijdragen in de kosten van de organisatie van de rampenbestrijding en hulpverlening conform het BDUR en het verstrekken aan gemeenten van een bijdrage in de kosten voor ruiming van explosieven uit de Tweede Wereldoorlog conform het Bijdragebesluit kosten ruiming explosieven Tweede Wereldoorlog 1999.

Het kabinetsstandpunt dat is opgesteld naar aanleiding van het ACIR-rapport (m.b.t. het versterken van de informatievoorziening bij brandweer en GHOR) wordt geïmplementeerd voor zover dit betrekking heeft op het inrichten van vraagorganisaties. De gehele implementatie richt zich op ondersteuning van ICT-faciliteiten, waarbij een zeker niveau gestandaardiseerd dan wel geharmoniseerd moet worden, om een uniform landelijk niveau te borgen en eilandautomatisering te voorkomen.

Het versterken van de kwaliteit van de organisatie van de brandweer krijgt verder vorm door de implementatie van door de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) en Nederlandse Vereniging voor Brandweer en Rampenbestrijding (NVBR) ontwikkelde Handboek Kwaliteitszorg Brandweer. Bij deze implementatie ligt de nadruk op het creëren, respectievelijk vergroten van draagvlak bij bestuur en veld en het stimuleren van lokale en/of regionale initiatieven waardoor maatwerk mogelijk is.

Doelgroep

Het beleid is gericht op de burger met het oog op een gelijkwaardig hulpverleningsniveau en het vergroten van het gevoel van veiligheid. Bij de vorming en implementatie van dit beleid staan partners van BZK voorop. De partners zijn o.m. de besturen en het management van de brandweer- en GHOR-regio’s (straks de veiligheidsregio’s); de politieregio’s; gemeenten en provincies en organisaties in de zorgsector.

Relevante beleidsnota’s

Kabinetsstandpunt veiligheidsregio’s, Tweede Kamer, vergaderjaar

2003–2004, 29 517, nr. 1

Beleidsplan Crisisbeheersing 2004–2007, Tweede Kamer, vergaderjaar

2003–2004, 29 668, nr. 1

Kabinetsstandpunt GHOR, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005,

26 956, nr. 25.

ACIR-rapport : «De vrijblijvendheid voorbij» (maart 2005)

Kabinetsstandpunt over het ACIR-rapport Tweede Kamer, vergaderjaar

2004–2005, 26 956, nr. 37

Het bevorderen van een kwaliteitszorgsysteem voor de brandweer is

een actiepunt dat voortvloeit uit Enschede/Volendam/Actiepunt Bewust

Veiliger 2002/2006, Tweede Kamer, vergaderjaar 2002–2003, 27 157,

nr. 55

Prestatieindicator

Indicator

Basiswaarde 2006

Streefwaarde 2006

Aantal veiligheidsregio’s

25

1  Friesland

2 Groningen

3 Drenthe

4 IJsselland

5 Twente

6 Noord- en Oost Gelderland

7 Flevoland

8 Gelderland-Midden

9 Gelderland-Zuid

10 Utrecht

11  Noord-Holland-Noord

12 Zaanstreek-Waterland

13 Kennermerland

14 Amsterdam-Amstelland

15 Gooi en Vechtstreek

16 Haaglanden

17 Hollands Midden

18 Rotterdam-Rijnmond

19 Zuid-Holland-Zuid

20 Zeeland

21  Midden- en West Brabant

22 Brabant-Noord

23 Brabant-Zuid-Oost

24 Limburg-Noord

25 Limburg-Zuid

Operationele doelstelling 3: Het bijdragen aan een betere taakuitoefening door het bestuur en de uitvoerende diensten brandweer en GHOR in de veiligheidsketen

Motivering

Voor de veiligheid van de burger is het van groot belang dat de hulpdiensten zo optimaal en zo efficiënt mogelijk hun taken kunnen uitvoeren. Dit geldt voor kleinschalige incidenten (dagelijkse hulpverlening) tot en met rampen en crises (grootschalige en multidisciplinaire inzet). In steeds belangrijker mate worden de hulpdiensten vroegtijdig betrokken bij veiligheidsvraagstukken op de terreinen Ruimtelijke Ordening, Infrastruc-

0

tuur, Transport en Milieu waarbij afstemming met de diverse partners binnen de gehele veiligheidsketen noodzakelijk is om duidelijkheid te verschaffen over wie welke taak uitvoert.

Activiteiten 2006

Bevorderen van de rol van de (regionale) brandweer t.a.v. externe veiligheid en brandveiligheid en zorgen voor uitbreiding van de kwaliteit en capaciteit van de brandweer op deze terreinen. Daarbij zal geanticipeerd worden op versterking van de rol van de veiligheids-regio op het terrein van proactie en preventie. Instrumenten hiervoor zijn: de programmafinanciering externe veiligheid (VROM), het vuurwerkbesluit en het Besluit risico’s zware ongevallen (Brzo). Het op basis van de uitgangspunten van het kabinetsstandpunt nav «de GHORdiaanse knoop doorgehakt» versterken van de GHOR, door het stimuleren (financiële bijdrage) van interregionale samenwerking (hele veiligheidsketen). Gedacht wordt o.a. aan thema’s als evenementen, geneeskundige combinatie, opleiden, oefenen, productbegrotingen, kwaliteitssystemen, meldkamer, bijstand, operationele samenwerking. De kennis en ervaring van regio’s voortvloeiend uit de diverse projecten moet worden gedeeld en periodiek landelijk bekend worden gesteld.

Er op toezien dat de brandweer en de GHOR hun taken binnen de rampenbestrijding goed kunnen uitvoeren. Dit geldt voor de coördinerende en ondersteunende taken van de regionale brandweer t.a.v. rampenplannen, rampbestrijdingsplannen regionale beheersplannen en bestuurlijke oefeningen in de regio. Daarnaast geldt dit voor de invulling van de deelprocessen binnen het rampenplan door de brandweer en de GHOR.

Visie uitwerken t.a.v. de repressieve brandweerzorg. Voor de brandweer dient duidelijk gedefinieerd te zijn wat basisbrandweerzorg inhoudt, waar de grensvlakken liggen met de bedrijfsbrandweer en wat de inzet moet zijn voor grootschalig brandweeroptreden (brandweercompagnie). Daarbij wordt ook betrokken een takendiscussie op de diverse werkzaamheden van de brandweer.

Relevante beleidsnota’s

Kabinetsstandpunt veiligheidsregio’s, Tweede Kamer, vergaderjaar

2003–2004, 29 517, nr. 1

Kabinetsstandpunt GHOR, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005,

26 956, nr. 25

Programmafinanciering Externe Veiligheid, Tweede Kamer, vergaderjaar

29 800 XI, nr. 2

Operationele doelstelling 4: Het borgen van de kwaliteit van de organisatie, het personeel en het materieel

Motivering

Er zijn grote verschillen in schaal, kwaliteit en kwantiteit tussen de verschillende gemeentelijke en regionale brandweerorganisaties met als gevolg dat burgers in verschillende delen van het land een uiteenlopend hulpverleningsniveau wordt geboden. Door het stellen van landelijke kwaliteitseisen aan personeel en materieel wordt een extra impuls gegeven aan het gelijkwaardig presterend vermogen van de Brandweer en GHOR. Het vaststellen van de eisen zal in overleg met de sector geschieden. Naast het vaststellen van de eisen zal in de diverse realisatietrajecten mede worden geïnitieerd en gefaciliteerd.

Activiteiten 2006

+ Om de kwaliteit van het brandweerpersoneel te verbeteren en te borgen zal het Besluit brandweerpersoneel fundamenteel worden

gewijzigd. De nadruk zal niet alleen liggen op het opleiden en examineren maar ook de selectie, oefeningen en nascholing.

+ In 2006 worden de laatste activiteiten afgerond ten aanzien van het functie- en competentiegericht opleiden voor brandweerofficieren en zullen de opleidingen voor bevelvoerders en manschappen worden aangepast. In 2006 starten de bijscholingscursussen voor bevelvoerders en officieren van dienst. Het presterend vermogen van de GHOR zal gestimuleerd worden door op basis van de gedefinieerde operationele GHOR-functies op competentie gerichte wijze op te gaan leiden in aansluiting met de opleidingsbehoefte van de witte sector, zoals benoemd in het kabinetsstandpunt GHOR. In 2006 vindt de implementatie plaats van initiatieven op het terrein van oefenen (o.a. actualisatie Leidraad oefenen, oefenkaarten, visie ten aanzien van oefencentra).

+ De Tweede Kamer is in 2005 akkoord gegaan met de ontwikkeling van het Nederlands Instituut voor Brandweer en Rampenbestrijding (NIBRA) tot een «centre of competence», gericht op de brandweer en op de GHOR, de crisisbeheersing en rampenbestrijding. Dit «centre of competence» is gebaseerd op zes pijlers, te weten: opleidingen, oefenen, onderzoek, deskundigenhelpdesk, documentenbeheer en overige taken (wettelijk toegestane werkzaamheden). Gegeven de zich wijzigende context en de gevolgen daarvan voor de ministeriële verantwoordelijkheid, zal ook voor het ZBO Nederlands Bureau voor Brandweerexamens (NBBe), in navolging van het NIBRA, een positionpaper NBBe tot stand moeten komen.

+ De uitkomsten van het onderzoek naar motivatie en beschikbaarheid van vrijwilligers, nu en in de toekomst, vormen de basis voor de activiteiten zoals die in 2005 zijn gestart en in 2006 e.v. zullen doorlopen. Tevens wordt bezien op welke wijze uitvoering kan worden gegeven aan een te houden campagne voor «Vrijwilligers in de veiligheid», die is gericht op samenhang en samenwerking tussen de verschillende vrijwillige hulpverleningsorganisaties binnen het veiligheidsdomein.

+ In het door BZK en Europa gesubsidieerde project «De brandweer van Binnen naar Buiten» wordt door middel van diverse projecten gewerkt aan een cultuuromslag binnen de brandweerorganisaties opdat vrouwen en minderheden een vast onderdeel vormen van de beroepspopulatie.

+ In afwachting van de status als agentschap zal voor de Landelijke Faciliteit Rampenbestrijding (LFR) i.o. het proefdraaien naar 2006 worden verlengd, waardoor deLFR i.o. zal blijven functioneren als zijnde een baten-lasten dienst.

+ De beleidswijzigingen voortkomend uit de evaluatie Brandweercompagnie en GNK worden geïmplementeerd. De in 2005 opgestelde visie verantwoordelijkheidstoedeling rampenbestrijdingsmaterieel rijk-regio wordt omgezet in uitwerkingsvoorstellen richting betrokken partners.

Relevante beleidsnota’s                          + Position Paper NIBRA. Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 26 956,

nr. 27

+ Brief Tweede Kamer Kwaliteit brandweerpersoneel 11 oktober 2004, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 26 596, nr. 22

+ Verslag AO Vakbekwaamheid brandweer 9 november 2004, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 26 596, nr. 26

+ Verslag AO Position Paper 10 maart 2005, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 26 596, nr. 32

+ Brief nav rapport IOOV mbt veiligheidsbewustzijn brandweerpersoneel, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 26 956, nr. 21

+ Kabinetsstandpunt GHOR, 26 596, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, nr. 25

• 6. 

  Evaluatieonderzoek

PARTNERS IN VEILIGHEID (BELEIDSARTIKEL 4)

• 1. 

  Algemene beleidsdoelstelling:

Een bijdrage leveren aan een veilige samenleving door de samenwerking en samenhang tussen de partners in veiligheid verder te vergroten.

De samenwerking tussen de verschillende partners in veiligheid (politie, brandweer, ambulancediensten, marechaussee, centrale overheid, gemeenten en bedrijven) moet verder worden verbeterd. De partners in veiligheid hebben verschillende verantwoordelijkheden in het handhaven van de openbare orde en veiligheid. Een integrale aanpak van het veiligheidsbeleid is van belang om daadwerkelijk de veiligheid in Nederland te verbeteren. Daarbij hoort het eenduidig communiceren over de veiligheid in en buiten Nederland. Daarnaast is een samenhangende informatiehuishouding nodig, die bijdraagt aan het vergroten van het presterend vermogen van de verschillende partners in veiligheid. In toenemende mate vervult het lokaal bestuur een spilfunctie in het veiligheidsbeleid, omdat vooruitgang in de veiligheidssituatie vooral wordt bereikt door een consequente en consistente aanpak die aan de basis begint. Daardoor is de regierol van de gemeente vergroot, maar zal deze vooral bij middelgrote en kleine gemeenten verder moeten worden versterkt.

Het vergroten van de samenwerking en samenhang tussen de partners in veiligheid zal moeten leiden tot het vergroten van de veiligheid en veiligheidsgevoelens in Nederland. Een betere en snellere informatieuitwisseling tussen de partners in veiligheid moet uiteindelijk leiden tot minder slachtoffers en schade en meer veiligheid voor de hulpverleners zelf. Op internationaal gebied merken de burgers in toenemende mate direct de gevolgen van de vergrote samenwerking, zoals buitenlandse politieagenten met bevoegdheden op Nederlands grondgebied, internationale bijstand bij rampen, maar ook het innen van in het buitenland opgelegde boetes.

• 2. 

  Verantwoordelijkheid minister

De minister van BZK is samen met de minister van Justitie verantwoordelijk voor de samenhang van het veiligheidsbeleid. De ministers voeren het veiligheidsbeleid uit in samenwerking met de partners in veiligheid op lokaal, regionaal, landelijk en internationaal niveau. De partners in veiligheid worden door de ministers aangesproken op hun verantwoordelijkheid om onderling samen te werken zodat een veiliger samenleving gerealiseerd wordt.

• 3. 

  Succesfactoren

De minister van BZK rekent op de steun en inzet van de betrokken partners in veiligheid zowel nationaal als internationaal. Succes hangt af van het nemen van eigen initiatieven, maar ook van het tijdig inspelen op actuele ontwikkelingen in de samenleving (onder andere terrorisme, crisisbeheersing). Alleen door een goede samenwerking met de partners in veiligheid kan bovenstaande doelstelling worden bereikt.

• 4. 

  Budgetaire gevolgen van beleid

• 5. 

  Doelgroep

Het veiligheidsbeleid is gericht op de veiligheidspartners in brede zin (politie, brandweer, ambulancediensten, marechaussee, centrale overheid, gemeenten en bedrijven, EU- en kandidaat lidstaten, andere landen) en op de burger.

• 6. 

  Operationele doelstellingen

Operationele doelstelling 2: Het bevorderen van veiligheidsbeleid op nationaal niveau

Motivering

De partners in veiligheid hebben verschillende verantwoordelijkheden in het handhaven van de openbare orde en veiligheid. Een integrale aanpak van het veiligheidsbeleid is van belang om daadwerkelijk de veiligheid in Nederland te verbeteren, waardoor de veiligheid en veiligheidsgevoelens in Nederland vergroot worden. Dit vergt een geïntegreerde aanpak van de veiligheidsproblematiek op alle bestuurlijke niveaus.

Activiteiten 2006

Uitvoeren van afspraken, gemaakt in kader van het programma Naar een Veiliger Samenleving, waaronder het project Urgente Aanpak. Doel van dit project is specifieke problemen bij gemeenten (wijk, winkellocatie of uitgaansgebied) op individuele basis op te lossen. Uitvoeren van het project Veilige Gemeenten. Het doel van dit project is het presterend vermogen van de gemeenten te verhogen door hun regierol op gebied van integraal veiligheidsbeleid te versterken. In het kader hiervan worden knelpunten bij het invullen van de regierol gesignaleerd en ondervangen, worden gemeenten gefaciliteerd met noodzakelijke kennis, instrumenten en expertise en worden prestaties van gemeenten transparant gemaakt.

Lokale aanpak Radicalisering: stimuleren lokale partners tot het nemen van hun verantwoordelijkheid en wegnemen van knelpunten in het aanpakken van zowel de radicalisering van moslims als rechtsextremisme.

Het continueren en versterken van publiek private samenwerking. BZK is een van de partners van het Actieplan Veilig Ondernemen en het

Nationaal Platform Criminaliteitsbeheersing. BZK stimuleert het Keurmerk Veilig Ondernemen en bevordert beveiliging van diefstal-gevoelige producten.

Gemeenten en private partners worden bij het implementeren van preventieve maatregelen ten behoeve van een veiliger samenleving ondersteund door het Centrum voor Criminaliteitspreventie Veiligheid (CCV).

Formuleren van een Strategische Kennis Agenda in samenwerking met de partners in veiligheid en vanuit de veiligheidsregio’s. Onderzoeken van departementale veiligheidsvraagstukken en het opstellen van gegevensrapportages, zoals de Jaarrapportage Veiligheid en de Monitor Bedrijven en Instellingen (MBI). Samen met Justitie invoeren van één nieuwe veiligheidsmonitor, samengesteld uit drie bestaande monitors (Politiemonitor, Leefbaarheid en Veiligheid, module Rechtshandhaving & Veiligheid van de CBS enquête/Permanent Onderzoek Leefsituatie (POLS/CBS). Realiseren van een datasysteem met gegevens over sociale en fysieke veiligheid, voor het op maat en realtime kunnen leveren van informatie over de veiligheidssituatie. Dit systeem dient in eerste aanleg voor de ondersteuning van het Project Veilige Gemeenten.

Relevante beleidsnota’s

Programma «naar een veiliger samenleving» Tweede Kamer, vergaderjaar

2002–2003, 28 684, nr. 1;

Aktieplan Veilig Ondernemen (januari 2004)

Operationele doelstelling 3: Het realiseren van een samenhangende informatiehuishouding en gemeenschappelijk gebruik van ICT-voorzieningen bij de OOV-diensten en overige veiligheids-partners

Motivering

De huidige onderlinge samenwerking tussen de partners in veiligheid is onvoldoende om een goede informatie-uitwisseling en communicatie tijdens (grootschalig) optreden mogelijk te maken. Daarom wordt gestreefd naar een samenhangende informatiehuishouding, met als uiteindelijk doel het vergroten van het presterend vermogen van de veiligheidspartners.

Activiteiten 2006

Uitvoeren van het advies van de Adviescommissie Informatievoorziening Rampenbestrijding (ACIR). Er is een Task Force opgericht die er voor moet zorgen dat de informatie die «in ieder geval moet worden geregeld» (zoals objectinformatie, planinformatie, bevolkingsinformatie, geo-informatie) in 2006 beschikbaar komt voor de hulpverleningsdiensten.

Realiseren van een Informatie Basisvoorziening Veiligheid (IBV) voor alle veiligheidspartners, naast het verder ontwikkelen van ICT-voorzie-ningen per (hulpverlenings)sector. De IBV is een concept voor een gemeenschappelijke informatiehuishouding voor de veiligheids-partners. De producten die deze voorziening oplevert zijn onder andere een uniforme bevraging van registers, een gemeenschappelijk beveiligingsbeleid en voorzieningen. Hierdoor wordt de uitwisseling van gegevens en communicatie tussen veiligheidspartners verbeterd. De IBV zal een aantal van de door de ACIR gemelde knelpunten oplossen.

Realiseren van een uniforme informatiehuishouding voor de politie, bestaande uit een gezamenlijke basisinfrastructuur, gemeenschappelijke applicaties en registers voor de verschillende bedrijfsprocessen,

volgens de uitgangspunten in het Herijkt Bestek 2005–2008, waarin de balans opgemaakt over het tot nu toe afgelegde traject in de Besteksoperatie ICT-politie.

Eindevaluatie van het project C2000. Deze evaluatie maakt standaard onderdeel uit van de procedureregeling Grote Projecten. Herijking exploitatiekosten C2000. Vanaf 2006 is, met de strategische partners van C2000 (VWS en Defensie), de hoogte van de kosten vastgesteld voor het gebruik van het communicatiesysteem voor de hulpverleningsdiensten.

Prestatie indicator

Indicator

Basiswaarde 2005

Misbruik 112 terugbrengen

Nieuwe toegangsprogrammatuur voor

politieregio’s

Brandweerregio’s op de Nutsvoorziening OOV

Eén geografisch informatiesysteem in de

meldkamers

60% 0

Streefwaarde 2006

55% 25

0                                    5

05

Bronnen

Korps Landelijke Politiediensten; ICT-servicecentrum Politie, Justitie en Veiligheid (ISC); projectrapportages over uitrol Nutsvoorziening OVV

Relevante beleidsnota’s

+ ACIR-rapport «De vrijblijvendheid Voorbij» (21 oktober 2004) + Herijkt bestek 2005–2008 (maart 2005)

+ Stand van zaken herstructurering GMS, Tweede Kamer, vergaderjaar 2003–2004, 25 124, nr. 37.

Operationele doelstelling 6: Het bevorderen van veiligheidsbeleid op internationaal niveau

Motivering

De internationale samenwerking op veiligheidsgebied moet verbeterd worden. Dit kan worden verwezenlijkt door proactief te opereren in de diverse internationale gremia. Het opereren impliceert onder andere het, bij voorkeur met andere lidstaten, starten van initiatieven, het uitvoeren van internationaal gemaakte afspraken en het op basis van programma’s samenwerken met andere landen.

Activiteiten 2006

Stimuleren van de samenwerking met landen door het hebben/ plaatsen van ambassaderaden, alsmede het organiseren van een jaarlijkse bijeenkomst voor de JBZ-gerelateerde ambassaderaden (JBZ = Justitie en Binnenlandse Zaken).

Uitvoeren van landenprogramma’s (kandidaat-lidstaten, buurlanden, Frankrijk, Suriname). In brede zin leveren deze programma’s een bijdrage aan samenwerkingsvormen binnen de Europese Unie. Uitvoeren van programma Antillen/Aruba. Dit programma met de Nederlandse Antillen en Aruba ondersteunt en ontwikkelt de samenwerking op het gebied van veiligheid.

Continueren van beleid inzake de inzet van politiefunctionarissen voor vredesmissies.

Uitvoeren van het Haags Programma (noodzaak van intensievere internationale samenwerking op veiligheidsgebied) zoals dat in 2004 tijdens het Nederlandse EU-voorzitterschap tot stand is gekomen, met name inzake het opzetten van het EU-crisismanagement.

• 7. 

  Evaluatieonderzoek

TOEZICHT EN ONDERZOEK OPENBARE ORDE EN VEILIGHEID (BELEIDSARTIKEL 14)

• 1. 

  Algemene beleidsdoelstelling:

Een bijdrage leveren aan een veilige samenleving en het vertrouwen van de burger in de overheid vergroten door onafhankelijk toezicht en onafhankelijk onderzoek en het doen van aanbevelingen die verantwoordelijken in staat stellen de veiligheid te verbeteren

De Inspectie Openbare Orde en Veiligheid draagt bij aan het behoud c.q. het vergroten van het vermogen van politie, brandweer, rampenbestrijding en crisisbeheersing om publieke taken naar behoren uit te voeren. Er ligt een belangrijke verantwoordelijkheid bij de minister van BZK in de bewaking van het algemene, publieke belang van de veiligheid van burgers. Ook bestaat in de praktijk het gevaar van afwenteling van veiligheidsvraagstukken van de ene overheid op de andere. Deze evident publieke belangen worden niet afdoende geborgd door reguliere vormen van controle en verantwoording en vormen derhalve het motief voor rijkstoezicht. Het toezicht is gericht op kwaliteitsverbetering van de uitvoering van de publieke taken van politie, brandweer, rampenbestrijding en crisisbeheersing.

De rapportages van de Inspectie OOV zijn openbaar en worden actief publiekelijk gemaakt. De rapportages worden aangeboden aan de eerstverantwoordelijke besturen en de daarbij behorende democratische controleorganen. Op deze wijze voeden de rapportages van de Inspectie OOV het politiek-bestuurlijke debat over (aspecten van) openbare orde en veiligheid en dragen bij aan publieke verantwoording. De aanbevelingen van de Inspectie OOV hebben tot doel om de kwaliteit van de taakuitvoering te verbeteren.

De Onderzoeksraad voor Veiligheid (OvV) verricht onafhankelijk, integraal en thematisch onderzoek en stelt op grond daarvan aanbevelingen op voor het structureel vergroten van de veiligheid.

Het Onderzoeksrapport van de Commissie Onderzoek Vuurwerkramp en het eindrapport van de Commissie Onderzoek Cafébrand hebben het nut en de noodzaak onderschreven van het uitvoeren van onafhankelijk integraal ongevallenonderzoek. Het Kabinet heeft dit in het regeringstandpunt bevestigd. Uit onderzoeken moet lering worden getrokken ter voorkoming van herhalingen en ter vergroting van de veiligheid. De Ovv besluit op eigen gezag en in volledige onafhankelijkheid tot het doen van onderzoek naar de oorzaak van (ernstige) ongevallen en rampen of een dreiging daartoe. Als uitzondering hierop zijn de bij wet of internationaal voorgeschreven onderzoeken (waar onder luchtvaart en scheepvaart).

• 2. 

  Verantwoordelijkheid minister

IOOV:

De minister van BZK is, op rijksniveau, verantwoordelijk voor toezicht ten

aanzien van openbare orde en veiligheid (artikelen 53a van de Politiewet

1993 en 19 en 19a van de Brandweerwet 1985).

De minister van BZK vult zijn verantwoordelijkheid voor het toezicht in

door onderzoek te laten verrichten naar en te rapporteren over de kwaliteit

waarmee politie, brandweer, rampenbestrijding en crisisbeheersing hun

publieke taken uitvoeren.

OvV:

De Onderzoeksraad is een ZBO-orgaan met rechtspersoonlijkheid en is gelet op de onafhankelijke positie op afstand geplaatst van de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. De werkzaamheden van de raad zijn gekoppeld aan het zich voordoen van een voorval of een reeks van voorvallen.

De minister van BZK draagt geen verantwoordelijkheid voor de individuele onderzoeken en aanbevelingen die de onderzoeken mogelijk vergezellen. De Rijkswet Onderzoeksraad voor Veiligheid bevat op dit punt ook geen bevoegdheden. De minister heeft wel een toezichthoudende rol als het gaat om de bij algemene maatregel van rijksbestuur of algemene maatregel van bestuur aangewezen verplicht te onderzoeken voorvallen. De minister van BZK vult zijn ministeriële verantwoordelijkheid in door het afleggen van verantwoording aan de Staten-Generaal. In de Rijkswet Onderzoeksraad voor Veiligheid is een aantal bevoegdheden opgenomen die het mogelijk maken invulling te geven aan de ministeriële verantwoordelijkheid voor de raad. De wet bevat met het oog op het toezicht op de raad nagenoeg gelijke bepalingen als het ingediende voorstel voor de Kaderwet zelfstandige bestuursorganen.

• 3. 

  Succesfactoren

IOOV:

Het behalen van de doelstelling is vooral afhankelijk van de juiste keuze van de onderwerpen, en (brede) opvolging van de aanbevelingen van de Inspectie OOV door de eerstverantwoordelijke bestuurders en betrokken organisaties. Daarnaast is het behalen van de doelstelling afhankelijk van de mate waarin de Inspectie OOV er in slaagt het politiek bestuurlijke en het publieke debat te voeden.

De minister heeft invloed ten aanzien van de gemaakte keuzes en de aanbevelingen die aan hem worden geadresseerd. Immers, de minister kan overgaan tot het formuleren van nieuw dan wel het aanscherpen van bestaand beleid. Daarnaast heeft de minister, vooral door bestuurlijk overleg, indirect invloed op de opvolging van de aanbevelingen door medeoverheden.

OvV:

De aanbevelingen, als gevolg van een concreet voorval, moeten suggesties in zich hebben tot het aanbrengen van verbeteringen met het oog op het voorkomen van een dergelijk voorval in de toekomst of de beperking van de omvang van de gevolgen.

• 4. 

  Budgettaire gevolgen van beleid

• 5. 

  Operationele doelstellingen

Operationele doelstelling 1: Inspectie Openbare Orde en Veiligheid

Motivering

Activiteiten 2006

De Inspectie OOV draagt bij aan het behouden cq. het vergroten van de kwaliteit van politie, brandweer, rampenbestrijding en crisisbeheersing door te toetsen of wet- en regelgeving en geformuleerd beleid in de praktijk daadwerkelijk tot de gewenste resultaten leiden.

+ Systematisch toezicht op het niveau van de brandweerregio ten aanzien van de voorbereiding op de rampenbestrijding

+ Thematisch onderzoek op de verschillende domeinen van openbare orde en veiligheid

+ Incidenteel onderzoek naar aanleiding van politiek of maatschappelijke actualiteiten of incidenten.

+ Instrumentontwikkeling ten behoeve van het toezicht op de crisisbeheersing, zowel centraal als decentraal, de politie- en brandweerzorg.

Doelgroep

Relevante beleidsnota’s

Motivering

De toezichtsobjecten van de Inspectie OOV zijn bestuursorganen belast met taken, verantwoordelijkheden en bevoegdheden ten aanzien brandweer, politie, rampenbestrijding en crisisbeheersing.

De activiteiten van de Inspectie OOV worden verder uitgewerkt in het werkplan 2006, dat in het najaar van 2005 aan de Tweede Kamer wordt aangeboden.

Operationele doelstelling 2: Onderzoeksraad voor de Veiligheid

De Onderzoeksraad voor de Veiligheid fungeert per 1 januari 2005 als onafhankelijk onderzoeksorgaan, dat op eigen gezag kan besluiten tot het doen van onderzoek naar de oorzaak van (ernstige) ongevallen en rampen of een dreiging daartoe. Uit het onderzoek dient lering te worden getrokken en aanbevelingen te worden gedaan om de structurele veiligheid te vergroten. De aanbevelingen van de OvV zijn gericht aan overheden en bedrijfsleven om een bijdrage te leveren aan het vergroten van de structurele veiligheid binnen het Koninkrijk.

Activiteiten 2006                                      Doen van onderzoek en aanbevelingen naar aanleiding van een voorval of

(reeks van) incidenten.

Relevante beleidsnota’s                          Rijkswet Onderzoeksraad voor Veiligheid, Tweede Kamer, vergaderjaar

2003–2004, 28 634, nr. 1

• 3. 

  BESTUUR EN DEMOCRATIE

GRONDWET EN DEMOCRATIE (BELEIDSARTIKEL 1)

• 1. 

  Algemene beleidsdoelstelling:

Het goed functioneren van de democratische rechtsstaat en het constitutioneel bestel zoals neergelegd in Grondwet, Statuut, internationale en Europese verdragen.

Het ministerie van BZK staat voor handhaving en bevordering van de democratische rechtsstaat. Hierin stelt BZK de Grondwet als een nationaal samenbindend document centraal. Het behoud van een goed functionerende democratische rechtsstaat vraagt een effectieve democratische bestuursvoering en een actieve civil society van geïnteresseerde en georganiseerde burgers. Nieuwe ontwikkelingen dienen te leiden tot het opnieuw overwegen van de grondwettelijke regeling van het bestel, zoals bij de groei van de betekenis van de Europese Unie. Het verdedigen en handhaven van de basiswaarden van de democratische rechtsstaat is een belangrijke thema dat steeds in ontwikkeling is. Terrorismedreiging maakt dit alleen nog maar noodzakelijker. Hiervoor is Europese en internationale inspanning noodzakelijk. De klassieke en sociale grondrechten, de organisatie en democratische werking van bestuursorganen, de macht en invloed van de burger op de overheidsorganisatie staan hoog op de agenda van BZK.

Vertrouwen tussen de burger en de overheid is essentieel. Het uitgangspunt van de democratische vernieuwingsagenda is daarom herstel van vertrouwen waar dat ontbreekt, zodat burger en de politiek dichter bij elkaar worden gebracht.

• 2. 

  Verantwoordelijkheid minister

De ministers van BZK en voor BVK zijn verantwoordelijk voor het beleid en de wetgeving over de Grondwet, het Statuut en internationale en Europese verdragen.

• 3. 

  Succesfactoren

Iedere burger is in de eerste plaats zelf verantwoordelijk voor zijn bijdrage aan het functioneren van de democratische rechtsstaat. De ministers kunnen het goed functioneren van de democratische rechtsstaat en het constitutioneel bestel bevorderen door op een transparante wijze burgers en andere maatschappelijke actoren te betrekken. In de uitwerking van de democratische vernieuwingsvoorstellen waaronder onderzoek naar de versterking van de relatie tussen kiezer en gekozenen en versterking van de democratische legitimatie van het bestuur, grondwetsherzieningen-beleid en de positie van diverse staatsinstellingen, wordt steeds de burger centraal geplaatst.

• 4. 

  Budgettaire gevolgen van beleid

• 5. 

  Operationele doelstellingen

Operationele doelstelling 2: Het bevorderen en vernieuwen van een levendige democratie en een actueel constitutioneel bestel.

Motivering

Het Kabinet acht het noodzakelijk aan het herstel van vertrouwen te werken. We vinden het noodzakelijk om burgers meer te betrekken bij democratische vernieuwing. Juist omdat het vertrouwen van de burger noodzakelijk is om het democratische vernieuwingsproces vorm te geven. Het Kabinet heeft daarover in juli 2005 een brief geschreven aan de Tweede Kamer¹.

Activiteiten 2006

¹ Bestuurlijke vernieuwing, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 30 184, nr. 1).

Burgerforum. Het kabinet gaat een Burgerforum instellen naar het model van British Columbia (Canada). Dit Burgerforum doet een voorstel voor het kiezen van volksvertegenwoordigers in de Tweede Kamer. Het huidige kiesstelsel maakt nadrukkelijk deel uit van de discussie. Het Burgerforum krijgt een mandaat om publieke hoorzittingen te organiseren door het hele land. Het kabinet zal het advies van het burgerforum voorzien van een kabinetsstandpunt versturen naar de Tweede Kamer. In het kader hiervan worden de volgende activiteiten verricht: – Organiseren van bijeenkomsten voor draagvlakverwerving en

informatieoverdracht (2005/2006) – Organiseren en uitvoeren van de samenstelling van het Burgerforum (2006) – Organiseren en begeleiden van de 15 tot 20 debatten (2006) – Verzorgen van alle voorlichting en communicatie (2006) Nationale Conventie. Het kabinet zal in 2006 een conventie bijeenroepen die op basis van een grondige analyse met een samenhangend pakket aan voorstellen moet komen dat een basis kan bieden voor de constitutie van de eenentwintigste eeuw. De inhoud van de Conventie zou zich kunnen richten op de gevolgen van de Europese integratie voor Nederlandse staatsinstellingen, de positie van de Eerste Kamer, de Raad van State ook in het licht van rechterlijke toetsing van de wet aan de Grondwet, de functie van de Grondwet ten opzichte van burgers, de grondwetsherzieningprocedure en de relatie tussen de representatieve democratie en elementen van directe democratie. Het rapport van de Nationale Conventie zal, voorzien van een standpunt van het kabinet, aan de Tweede Kamer worden gezonden. Invloed van Europa op Nederlandse staatsinrichting. Voor dit vraagstuk is in de afgelopen jaren meermaals aandacht gevraagd door onder andere de Raad van State en de Eerste Kamer. Het kabinet

streeft er naar in 2006 de gedachtevorming over de invloed van Europa op de Nederlandse staatsinrichting – die mede in het kader van de Nationale Conventie zal worden voortgezet te laten uitkristalliseren in concrete besluitvorming.

Standpuntbepaling referendum. Aan de hand van de voor- en nadelenanalyse en de behandeling hiervan – wellicht in samenhang met het initiatiefwetsvoorstel van de leden Duyvendak en Dubbelboer – zal een nadere standpuntbepaling over het instrument referendum plaatsvinden.

Versterking van de positie van de minister-president. Voortzetting van het debat over de mogelijkheden tot versterking van de positie van de minister-president.

Kiezen op Afstand (KOA). Het project KOA gaat een volgende fase in. Voor 2006 staan de volgende activiteiten op stapel: – Alle gemeenten krijgen de mogelijkheid om bij de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2006 mee te doen aan het eerste experiment van het eerste KOA deelproject: Stemmen in een willekeurig stemlokaal (SWS). In deze gemeenten bepaalt de kiezer op de dag van de verkiezingen zelf in welk stemlokaal hij binnen zijn eigen gemeentezijn stem uitbrengt. – Er is een wetswijziging van de Kieswet in voorbereiding waarmee het stemmen in een willekeurig stemlokaal (binnen de eigen gemeente) landelijk mogelijk wordt. Na voltooiing van deze wijziging rond de jaarwisseling 2006/2007 kan de nieuwe aanpak met ingang van de Provinciale Staten verkiezingen en de Tweede Kamerverkiezingen van 2007 landelijk worden toegepast. – In het najaar van 2005 vindt nadere besluitvorming plaats over een ander KOA-deelproject genaamd: Internet- en/of telefoonstemmen. Beoogd wordt het gehele stemproces voor Nederlandse kiezers in het buitenland te digitaliseren en als experiment uit te voeren bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2007. Bij succesvol verloop van deze experimenten wordt in een volgende fase van het project KOA onderzocht hoe internetstemmen in Nederland ingevoerd kan worden. Daarmee zal naar verwachting een belangrijke bijdrage worden geleverd aan het terugdringen van de administratieve lastendruk voor burgers in het kiesproces. Voorlichtingscampagne gemeenteraadsverkiezingen 2006. Verkiezingen vormen het hart van het democratisch proces. In 2006 worden op 7 maart de verkiezingen voor de gemeenteraad gehouden. Om de belangstelling voor de verkiezingen te bevorderen wordt een voorlichtingscampagne gehouden: «U komt toch ook?». Verlaging voorkeurdrempel. Bij de verkiezingen van 2007 zal de voorkeurstem een groter gewicht hebben. Het Kabinet ziet de verlaging van de voorkeurdrempel als enige maatregel om de band tussen kiezer en gekozene in het huidige kiesstelsel al bij de komende verkiezingen te versterken. Het Kabinet bereidt een voorstel voor tot wijziging van de Kieswet. Het wetsvoorstel tot verlaging van de voorkeurdrempel van 25% naar 12,5% moet uiterlijk op 1 januari 2007 in werking treden.

Versterking Kiesraad. Vanwege de toegenomen aandacht voor de democratie en het democratisch proces is het secretariaat van de Kiesraad aan versterking toe. In 2006 vinden de volgende activiteiten plaats:

– de opbouw van een secretariaat van de Kiesraad dat op meer onafhankelijke wijze ten opzichte van het ministerie is gepositioneerd (tevens toevoeging nieuwe kennis en uitbouw van het secretariaat van de Kiesraad).

– het concentreren van taken bij de Kiesraad zoals de uitbouw van een expertisecentrum dat o.a. gaat over het borgen van stem-geheim en integriteit bij vormen van internetstemmen, inbreng over electronic voting bij de Raad van Europa; – het versterken van de kennisfunctie van de Kiesraad ten behoeve van de gemeenten, politieke partijen en andere betrokkenen bij het verkiezingsproces; – het verder uitbouwen van de CBS taak (statististische taak met betrekking tot verkiezingsuitslagen) bij de Kiesraad. Verder is het de bedoeling dat nog in 2005 een wetsvoorstel over de financiering van politieke partijen in procedure wordt gebracht. Overwogen wordt de Kiesraad te belasten met de subsidiëring van politieke partijen en met het toezicht op de financiën en integriteit van politieke partijen. Het streven is erop gericht dat de parlementaire behandeling van dit wetsvoorstel eind 2006 is afgerond. + Verlenen van financiële bijdragen aan intermediaire instituties IPP en FDO. BZK stimuleert het instandhouden en bevorderen van de werking van het democratisch bestel door het verlenen van financiële bijdragen aan de intermediaire instituties het Instituut voor publiek en politiek (IPP) en het Forum voor Democratische Ontwikkeling (FDO). Deze instituties verrichten tal van stimulerende activiteiten op het terrein van politiek-maatschappelijke participatie alsmede op het terrein van het bevorderen van de belangstelling voor en de betrokkenheid bij de democratie. + Centrum voor geschiedenis en democratie. In samenwerking met de ministers van OCW, VROM, VWS, de gemeente Den Haag, het Instituut voor publiek en politiek (IPP), de stichting Anno en andere samenwerkingspartners wordt gewerkt aan de ontwikkeling van een Centrum voor geschiedenis en democratie. Dit centrum heeft als doel het draagvlak voor c.q. de binding met onze veelzijdige samenleving en bijbehorende waarden van rechtsstaat en democratie (cohesie) over de breedte van de Nederlandse bevolking te verstevigen. OCW en BZK laten een onderzoek uitvoeren naar de realisatie van het centrum, waarbij ook een goede projectbeschrijving, een realistische kosten-onderbouwing opgesteld worden en op onderdelen nader onderzoek en/of specifieke marktverkenningen plaats zullen vinden.

Doelgroep                                                Burgers, al dan niet verenigd in maatschappelijke organisaties zijn

onderwerp van beleid dat er op is gericht het democratisch proces te bevorderen. De voorlichting voor de verkiezingen is gericht op alle stemgerechtigde burgers.

Prestatie indicator

Relevante beleidsnota’s

Bestuurlijke vernieuwing, brief minister voor BVK, Tweede Kamer,

vergaderjaar 2004–2005, 30 184, nr. 1.

KoA, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 29 800 VII, nr. 11.

Operationele doelstelling 3: Verbeteren van de wetgeving van BZK.

Motivering

Goede wetgeving is een noodzakelijke randvoorwaarde voor het goed functioneren van de democratische rechtsstaat en het constitutioneel bestel. Onder goede wetgeving wordt verstaan kwalitatief hoogwaardige wetgeving die binnen de gestelde tijd wordt vervaardigd. De effectiviteit van het bestuur en de rechtsbescherming van de burger staan centraal bij de handhaving en verbetering van het bestuursrecht. In 2006 zijn toegankelijkheid en vereenvoudiging speerpunten van dit aandachtsgebied.

Activiteiten 2006

Regeldrukte. In 2005 is een begin gemaakt met de derde evaluatie van de Algemene wet bestuursrecht (Awb). Ook in 2006 loopt deze evaluatie door en wordt afgerond. Verminderen van regeldruk in het kader van het programma Andere Overheid: In het project Minder Regeldrukte wordt de BZK-regelgeving doorgelicht op de vraag of het minder, eenvoudiger en/of gebruiksvriendelijker kan. Deze doorlichting wordt in maart 2006 afgerond, waarna de goedgekeurde verbeteringsvoorstellen zullen worden uitgevoerd.

Gelijke behandeling. Om de inzichtelijkheid van de gelijkebehande-lingsregelgeving te vergroten en onderling beter af te stemmen, integreren we alle gelijke behandelingswetten in de Algemene wet gelijke behandeling (Awgb). In het vervolg op de tweede evaluatie van de Awgb bezien we in hoeverre het huidige stelsel van gelijkebehande-lingswetgeving verdere aanpassing behoeft. Een wetsvoorstel voor de implementatie van de Richtlijn gelijke behandeling op grond van geslacht voor het terrein van goederen en diensten dienen we in 2006 in bij de Tweede Kamer. Statuut. Belangrijk voor de toekomst zijn de gevolgen van het advies

van de koninkrijkscommissie Jesurun voor het Statuut. Ook de referenda van september 2004 tot april 2005 op de Antillen en de politieke en staatsrechtelijke gevolgen daarvan zijn van invloed. Na afloop van een gezaghebbende Rondetafelconferentie (RTC) zijn de nodige wetsvoorstellen gereed.

Doelgroep

Alle burgers van Nederland hebben met wetgeving te maken. Einddoel is goede wetgeving voor alle burgers.

Prestatie indicator

Relevante beleidsnota’s

Modernisering van de Overheid (regeldrukte), brief minister voor BVK, Tweede Kamer, vergaderjaar 2003–2004, 29 362, nr.17 Bestuurlijke vernieuwing (burgerforum), brief minister voor BVK, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 30 184, nr. 1

• 6. 

  Evaluatieonderzoek

FUNCTIONEREN OPENBAAR BESTUUR (BELEIDSARTIKEL 6)

• 1. 

  Algemene beleidsdoelstelling:

Het bevorderen van een doeltreffende, doelmatige en democratische werking en inrichting van het openbaar bestuur en optimalisering van de interbestuurlijke samenwerking.

Het gaat om een slagvaardig openbaar bestuur met goed functionerende interbestuurlijke verhoudingen. BZK beheert en vernieuwt de bestuurlijke en financiële kaders waarbinnen de bestuurders en de organisaties in het openbaar bestuur invulling geven. BZK draagt ook zorg voor facilitering van politieke partijen en de rechtspositie van ambtsdragers. Dit gebeurt niet alleen door wetgeving, maar ook door discussie en onderzoek. Onderhoud van het systeem van regelgeving dient niet alleen periodiek plaats te vinden, maar ook naar aanleiding van signalen uit de praktijk.

• 2. 

  Verantwoordelijkheid minister

De Minister van BZK is verantwoordelijk voor het bevorderen van een

goed functioneren van het openbaar bestuur en de interbestuurlijke

samenwerking.

De Minister voor BVK is verantwoordelijk voor de uitvoering van de

agenda voor democratische vernieuwing.

• 3. 

  Succesfactoren

De ministers van BZK en BVK rekenen op de steun en inzet van alle betrokken partijen. Alleen door een goede niet vrijblijvende samenwerking met de andere verantwoordelijke ministers, VNG, IPO, UVW, gemeenten, provincies en hun bestuurlijke vertegenwoordigers, kan hun opdracht slagen. De Code Interbestuurlijke Verhoudingen geeft hiervoor de geactualiseerde spelregels. De brede bekendheid hiervan is daarmee ook een belangrijke succesfactor.

• 4. 

  Budgettaire gevolgen van beleid

Motivering

• 5. 

  Operationele doelstellingen

Operationele doelstelling 2: Een slagvaardig openbaar bestuur door het ontwikkelen en onderhouden van beleid en regelgeving op het terrein van de inrichting van de rijksoverheid, de medeoverheden en de financiële en bestuurlijke verhoudingen.

Een slagvaardig openbaar bestuur veronderstelt kaderstelling door middel van (organieke) wetgeving en ander beleidsinstrumentarium. Het gaat hierbij in de kern om het tot uitdrukking brengen van heldere bestuurlijke verantwoordelijkheden en daarbij passende financiële verhoudingen. Voor de democratische legitimatie van het bestuurlijk handelen en de actieve betrokkenheid van de burger bij het bestuur, is het van belang dat voor de burger herkenbaar is welke bestuurslaag waarover beslist. Het openbaar bestuur zelf staat voortdurend voor de opgave zich te vernieuwen en aan te passen aan gewijzigde maatschappelijke omstandigheden.

Activiteiten 2006

Paasakkoord:

De herkenbaarheid en de aanspreekbaarheid van gekozen vertegenwoordigers voor de burger wordt verbeterd door de beoogde invoering van de gekozen burgemeester in aanvulling op de reeds ingevoerde dualisering van provincies en gemeenten. De gekozen burgemeester zal op termijn zijn intrede doen in ons lokale bestuur. In het Paasakkoord van 26 maart 2005 zijn daarover nadere afspraken gemaakt. Vanuit de erkenning dat de democratische legitimatie van het bestuur fundamentele versterking behoeft, is in het Paasakkoord tevens een brede agenda voor democratische vernieuwing vastgelegd. Hierop staan voor het lokaal bestuur de volgende activiteiten:

+ Burgemeestersreferenda. Vooruitlopend op de invoering van de gekozen burgemeester zal het houden van burgemeestersreferenda actief worden bevorderd. Verder zal de behandeling worden voortgezet van het wetsvoorstel waarbij het voorzitterschap van de burgemeester van de gemeenteraad en van de commissaris van de Koningin van provinciale staten uit de Grondwet wordt geschrapt. + Spreiding raadsverkiezingen. Op basis van een beleidsnotitie zal worden verkend in hoeverre de spreiding van de verkiezingen voor de gemeenteraden een bijdrage kan leveren aan de herkenbaarheid en de versterking van de lokale democratie. Door de huidige inrichting van de raadsverkiezingen is er sprake van een vermenging van lokale politiek met nationale politiek. Dit vertroebelt het zicht van de burger op de lokale politiek. De lokale democratie behoeft op een zodanige wijze versterking dat de samenstelling van de gemeenteraden meer een afspiegeling vormt van de opvattingen van de kiezers over de lokale politieke thema’s. Uitgaande van een combinatie van burgemeestersverkiezingen met raadsverkiezingen zal een spreiding van raadsverkiezingen voor 2010 leiden tot een meer geleidelijke invoering van de gekozen burgemeester, maar gedurende enkele jaren ook tot twee verschillende wettelijke regimes voor het gemeentebestuur. + Middenbestuur. De discussie over het middenbestuur («alles tussen rijk en gemeenten»), die door BZK breed wordt opgepakt, resulteert eind 2006 in een notitie aan Eerste en Tweede Kamer. Het is de bedoeling te komen tot een realistische probleemverkenning bezien vanuit meerdere perspectieven en gevoed door in gesprek te gaan met alle betrokken partijen.

Overige activiteiten

+ Herindeling. In 2002 is een omslag gekomen in het gemeentelijk

herindelingbeleid. Sindsdien zijn bestuurskracht en draagvlak in het beleid de sleutelbegrippen. Wanneer de betrokken provincie of gemeenten hiertoe de wens kenbaar maken, kan de minister van BZK het initiatief tot wetgeving nemen. Vanuit de provincies NoordHolland, Zuid-Holland en Limburg zijn verschillende voorstellen aangeboden. Naar verwachting zal dit in 2006 tot wetgeving leiden. OZB en financiële verhoudingen. BZK zorgt ervoor dat voldoende algemene middelen op de juiste wijze via gemeente- en provinciefonds worden verdeeld, dat gemeenten en provincies daarover adequaat worden geïnformeerd en dat die systematiek permanent wordt onderhouden. Voor 2006 geldt dat de OZB gebruikersheffing wordt afgeschaft. Bovendien is de samenstelling van het eigen inkomstengebied onderwerp van gesprek n.a.v. het advies «Eenhoorn». Specifieke uitkeringen. Vergroten van de decentrale beleidsvrijheid door minder specifieke uitkeringen. Verminderen van de verantwoor-dings- en controlebureaucratie door het invoeren van single information- en single audit voor specifieke uitkeringen. Beide activiteiten komen voort uit het kabinetsstandpunt over de stuurgroep Brinkman «anders gestuurd, beter bestuurd».

Administratieve lasten. Het reduceren van administratieve lasten in de bestuurlijke kolom door opschoning van sturingsarrangementen waarbij sprake is van stapeling van instrumenten. Daarnaast zal gewerkt worden aan het vereenvoudigen van het Toezichtstelsel tot effectieve, efficiënte en transparante interbestuurlijke toezichtarran-gementen, waardoor de bestuurlijke drukte en administratieve lasten worden terug gedrongen.

Functionele besturen en bestuurlijke hoofdstructuur. Formuleren van een visie op de relatie tussen functionele besturen en bestuurlijke hoofdstructuur, waarbij de aandacht uitgaat naar de positie, verantwoordelijkheid, democratische legitimatie, effectiviteit en efficiëntie van functionele organen.

Gedeconcentreerde rijksdiensten. Verkenning naar positie van gedeconcentreerde rijksdiensten binnen de interbestuurlijke verhoudingen.

Europa. BZK zal in 2006 verder bevorderen dat het binnenlands bestuur Europa-«proof» functioneert door middel van de opname in wetgeving van toezichtinstrumenten bij niet-naleving van EU-recht op decentraal niveau en handreikingen over EU-regels en -programma’s voor gemeenten en provincies. BZK trekt voorts in samenwerking met andere lidstaten de ontwikkeling van een Europees breed stedelijk kennisnetwerk. Doel van dit kennisnetwerk is het versterken van stedelijk beleid in Europa en de kracht van steden te vergroten door middel van internationale kennisuitwisseling.

Instrumentenpakket voor grensgemeenten en -provincies. BZK zal in 2006 in samenwerking met de decentrale overheden en de buurlanden een steviger instrumentenpakket voor grensgemeenten en -provincies ontwikkelen om beter de specifieke knelpunten in onze grensregio’s (zoals in Limburg) te kunnen aanpakken. Een onderdeel daarvan is het bestuurlijk-juridisch mogelijk maken van een grensoverschrijdend publiekrechtelijk lichaam waarin Nederlandse, Belgische en Duitse decentrale overheden met elkaar samenwerken. Evaluatie dualisering provinciebestuur. Eind 2005 zal de commissie Hermans haar rapport evaluatie dualisering provinciebestuur afronden. In het eerste kwartaal van 2006 zal het kabinetsstandpunt hierover gereedkomen.

Doelgroep

Doelgroep van beleid is het gehele openbaar bestuur. Met behulp van verschillende instrumenten worden de lagere bestuurslagen in staat gesteld doelmatig, doeltreffend en democratisch te functioneren. Hier profiteert ook de burger van.

Prestatie indicator

Relevante beleidsnota’s

+ Paasakkoord, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 30 056, nr. 1. + Rapport Eenhoorn, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 26 213, nr.

• 14. 

  + Kabinetsstandpunt over de stuurgroep Brinkman «anders gestuurd,

beter bestuurd», Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 29 800 B, nr.

• 16. 

  + Bestuurlijke vernieuwing, brief minister voor BVK, Tweede Kamer,

vergaderjaar 2004–2005, 30 184, nr. 1.

Operationele doelstelling 3: Het scheppen van randvoorwaarden om de politieke ambtsdragers in staat te stellen hun functie optimaal uit te oefenen.

Motivering

Activiteiten 2006

BZK wil optimale randvoorwaarden scheppen om de toegang tot het openbaar bestuur en de volksvertegenwoordiging te waarborgen als mede de kwaliteit van de functievervulling te kunnen garanderen. Personele zorg van burgemeesters blijft noodzakelijk omdat de burgemeestersfunctie sterk in beweging is. Dit als gevolg van de veranderende en steeds complexere lokale context waarin het ambt moet worden uitgeoefend.

Het vooruitzicht van de invoering van de gekozen burgemeester dwingt de huidige beroepsgroep nadrukkelijk na te denken over de toekomstige loopbaan.

+ Rechtspositie politieke ambtsdragers. In de integrale beleidsnotitie rechtspositie politieke ambtsdragers is een aantal voorstellen gedaan, waarvan de uitvoering dient te leiden tot normalisering en modernisering van de rechtspositie van politieke ambtsdragers. Deze notitie is door het kabinet voor advies aan de tijdelijke adviescommissie beloning en rechtspositie ambtelijke en politieke topstructuur voorgelegd. Het kabinet heeft in de zomer 2004 een standpunt op dit advies uitgebracht dat door de Tweede Kamer is besproken. Wetsvoorstellen benodigd voor de uitvoering van de voorstellen zullen aanstonds worden ingediend.

+ Commissie Dijkstal II. De commissie Dijkstal is om een vervolgadvies gevraagd voor wat betreft de salariëring van de overige politieke ambtsdragers, de bestuurders van publiekrechtelijke ZBO’s en het pensioenstelsel in de Algemene pensioenwet politieke ambtsdragers. Daartoe is de commissie Dijkstal II aangesteld.

+ Burgemeestersprofiel. De verdere ontwikkeling van het burgemeestersambt zal worden gevolgd. Daartoe zal de kennis van de kern-

Doelgroep Prestatie indicator

eigenschappen van de burgemeesters worden verdiept. Met behulp van de onderscheiden bestuurscompetenties zal de verandering van het huidige burgemeestersprofiel naar het gekozen burgemeestersambt worden beschreven.

+ Loopbaanbegeleiding. Op grond van een onder burgemeesters uit te voeren behoeftepeiling wordt een op deze beroepsgroep afgestemd instrumentarium ontwikkeld en aangeboden dat ondersteunt bij het inzichtelijk maken van de loopbaanwensen en de werking van de arbeidsmarkt en een handreiking biedt voor verkrijgen van een passende functie.

+ Opleidingsprogramma. Het opleidingsprogramma dat door de

beroepsorganisatie aan burgemeesters wordt aangeboden zal door het beschikbaar stellen van een subsidie aan het Professionaliseringsfonds worden gecontinueerd (tot 2008).

+ Voorlichting. Communicatie met de beroepsgroep moet worden geïntensiveerd. De veranderingen in het ambt, de invoering van de gekozen burgemeester, de wijzigingen in het rechtspositiebesluit en de aanpassingen van sociaal stelsel vragen vanwege de grote consequenties voor burgemeesters om gerichte voorlichting.

Onderwerp van beleid zijn de politieke ambtsdragers

Indicator

Basiswaarde

Streefwaarde

Realisatie

% burgemeesters dat een loopbaan oriëntatietraject volgt

58,8%

60%

2006

Relevante beleidsnota’s

Beleidsnotitie rechtspositie politieke ambtsdragers, Tweede Kamer, vergaderjaar 2001–2002, 28 479, nr. 1.

Kabinetsstandpunt over het advies van de Adviescomissie beloning en rechtspositie ambtelijke en politieke topstructuur (commissie Dijkstal); Tweede Kamer, vergaderjaar 2003–2004, 28 479, nr. 7.

Operationele doelstelling 4: Het faciliteren van politieke partijen door uitvoering van de Wet op de subsidiëring politieke partijen

Motivering

Politieke partijen vervullen een essentiële functie binnen het stelsel van de representatieve democratie. Uit de voorwaardenscheppende taak van het Rijk voor het democratisch bestel vloeit de zorg voort voor een adequaat niveau alsmede een inzichtelijk systeem voor financiering van politieke partijen, dat past bij de maatschappelijke ontwikkelingen.

Activiteiten 2006

Subsidieverstrekking. Aan partijen die zetels hebben behaald in de Eerste en/of Tweede Kamer wordt jaarlijks subsidie verstrekt. Het streven is een nieuwe Wet op de partijfinanciering te realiseren. In de zomer 2005 is een wetsvoorstel aangenomen tot wijziging van de hoogte en het systeem van de subsidie en het uitbreiden van de subsidiabele doelen. Deze wijziging is met terugwerkende kracht tot 1-1-2004 in werking getreden. In voorbereiding is een tweede wetsvoorstel gericht op het aanscherpen van de regels voor giften en partijsponsoring.

Doelgroep

Onderwerp van beleid zijn de politieke partijen.

• 6. 

  Evaluatieonderzoek

GROTESTEDENBELEID (BELEIDSARTIKEL 9) 1. Algemene beleidsdoelstelling:

Krachtige steden met een minimum aan bureaucratie

Het (rijksbrede) doel van het grotestedenbeleid (GSB) voor de derde convenantsperiode 2005–2009 is te komen tot krachtige steden. Steden waarin zichtbare resultaten worden geboekt met een minimum aan bureaucratie. Krachtige steden zijn veilige steden. Steden die in staat zijn op een goede manier in te spelen op de eisen die bewoners, bedrijven, instellingen, bezoekers en recreanten aan een stad stellen. Een economisch vitale stad, met hoogwaardige vestigingslocaties en hechte sociale samenhang, die werk biedt aan wie dat zoekt. Een stedelijke samenleving die sociaal, fysiek, economisch en bestuurlijk vitaal genoeg is om eigen problemen op te lossen. Kortom, een stad die kansen biedt aan zijn burgers en waar het veilig en prettig is om te verblijven. De grootstedelijke problematiek heeft een meervoudig karakter en moet daarom integraal aangepakt worden. De grote steden moeten hun beleid naar eigen inzicht kunnen vormgeven. Maatwerk is vereist zodat de stedelijke aanpak beter aansluit op vragen en behoeften van burgers, bedrijven en instellingen.

Voor de convenantsperiode 2005–2009 zijn in maart 2005 prestatieconven-anten gesloten met de 31 GSB-steden. Met ingang van 2006 zal dit ook voor Sittard-Geleen gebeuren.

De algemene doelstelling «krachtige steden» is vertaald in vijf outcome-doelstellingen voor de steden in GSB III.

• 1. 

  Het verbeteren van de objectieve en subjectieve veiligheid;

• 2. 

  Het verbeteren van de kwaliteit van de leefomgeving;

• 3. 

  Het verbeteren van de sociale kwaliteit van de samenleving;

• 4. 

  Het binden van de midden- en hogere inkomens aan de stad;

• 5. 

  Het vergroten van de economische kracht van de stad.

De contouren van het GSB III zijn neergelegd in de nota Samenwerken aan de Krachtige Stad¹. Voor meer informatie over het stelsel Grotes-tedenbeleid 2005–2009 wordt verwezen naar deze nota.

Deze doelstellingen hebben een nauwe onderlinge afhankelijkheid en dienen dus ook in onderlinge samenhang tot ontwikkeling te worden gebracht. Dit vergt een intensieve rijksbrede samenwerking met de andere departementen (JUS, VROM, EZ, OCW, VWS, LNV). De outcomedoelstel-lingen zijn vervolgens vertaald in outputdoelstellingen met bijbehorende output-indicatoren (zie bijlage ECO-GSB). In de prestatieconvenanten zijn afspraken gemaakt op dit outputniveau. Een aantal steden heeft gebruik gemaakt van de mogelijkheid om stadsspecifieke indicatoren te gebruiken. Om de resultaten te bereiken ontvangen de steden een financiële bijdrage van het rijk in de vorm van drie brede doeluitkeringen voor de onderdelen «fysiek», «economie» en «sociaal, integratie en veiligheid».

¹ Tweede Kamer, vergaderjaar 2003–2004, 21 062, nr. 116.

De steden van het Grotestedenbeleid

Alkmaar

Almelo

Amersfoort

Amsterdam

Arnhem

Breda

Den Haag

Deventer

Dordrecht

Emmen

Enschede

Eindhoven

Groningen

Haarlem

Heerlen

Helmond

Hengelo

's-Hertogenbosch

Leeuwarden

Leiden

Lelystad

Maastricht

Nijmegen

Rotterdam

Schiedam

Sittard-Geleen

Tilburg

Utrecht

Venlo

Zaanstad

Zwolle

^

1

A

0

V rS

• ! 

  'V-

7

.—/

> /

X

r V-^

WJ

}w--% •

/V

C

• c. 

  V

>

r

• 2. 

  Verantwoordelijkheid minister

Het kabinet is gezamenlijk verantwoordelijk voor een samenhangend en ontkokerd GSB. Om te realiseren dat steden krachtiger worden faciliteert het rijk de steden door in te zetten op ingrijpende vermindering van de rijksbureaucratie, beperking van de rijkssturing tot hoofdlijnen, ontschotting van geldstromen, vereenvoudiging van de programmavereisten, afschaffing van de dubbele verantwoording en meerjarige zekerheid voor de duur van het convenant.

De steden dienen hun inzet zoveel mogelijk te kunnen richten op het bereiken van meetbare en concrete resultaten. Daarbij moet voor ogen

worden gehouden dat de daadwerkelijke uitvoering van het GSB een verantwoordelijkheid van de steden is.

Voor de inhoudelijke samenhang en het beheer van de brede doeluitkeringen in het domein fysiek, het domein economie en het domein sociaal, integratie en veiligheid zijn respectievelijk de minister van VROM, de staatssecretaris van EZ en de minister voor BVK verantwoordelijk. In de desbetreffende begrotingen treft u een nadere uitwerking aan. De overige bij het GSB betrokken vakministers zijn en blijven beleidsmatig verantwoordelijk voor het eigen sectorale GSB-beleid.

De minister voor BVK is verantwoordelijk voor de rijksbrede inhoudelijke samenhang en stelselmatige aanpak van het grotestedenbeleid. Deze rol wordt uitgeoefend ten opzichte van alle bij het GSB betrokken departementen, steden en de op steden gerichte Europese structuurfondsenprogramma’s Doelstelling 2 Stedelijke gebieden en Urban. Hiertoe heeft hij tevens budgettaire medeverantwoordelijkheid, die hem de bevoegdheid geeft mee te beslissen over de departementale onderwerpen binnen het GSB ten einde de inhoudelijke samenhang en stelselmatige aanpak te bewaken. Rijksbreed zijn de voor GSB relevante regelingen en hun budgettaire omvang weergegeven in het Extra Comptabel Overzicht (ECO) GSB. Daarnaast is de minister tevens verantwoordelijk voor de coördinatie van het Europese GSB en van de uitvoering van de programma’s voor steden (Doelstelling 2 en Urban II) in tien Nederlandse steden.

• 3. 

  Succesfactoren

Het behalen van de algemene beleidsdoelstelling «krachtige steden» is afhankelijk van een aantal elementen. Ten eerste valt of staat de doelstelling met een goede uitvoering van de convenanten; door de steden die hun uiterste best moeten doen om hun ambities te realiseren, maar ook door het rijk. Uit de convenanten vloeien voor het rijk een aantal acties voort, zoals aanvulling met prestatieafspraken over volwasseneneducatie, onderwijsachterstanden en inburgering, en het samen met de steden ontwikkelen van een strategische agenda. Daarnaast kunnen de uitkomsten van de eindevaluatie GSB II gevolgen hebben voor de uitvoering van de convenanten. Dit betekent dat het grotestedenbeleid in de loop van de convenantsperiode doorontwikkeld moet worden. Verder is het intact houden van de condities van het Grotestedenbeleid een kritische succesfactor. Dat betekent o.a. het in stand houden van de Brede Doeluitkeringen en de uitwisselbaarheid van de geldstromen daarbinnen. Een goede samenwerking tussen alle bij het GSB betrokken partners op rijks- en stedelijk niveau is tevens van groot belang. Openheid ten aanzien van nieuwe beleidsvoornemens en de wil om samen te werken is essentieel. Tot slot zijn externe ontwikkelingen altijd van invloed op de doelstellingen van het GSB. De minister voor BVK zal zich sterk maken voor een goede uitvoering van de convenanten aan rijkszijde. In 2007 zal er een midterm-review worden gehouden waarin de tussenbalans wordt opgemaakt. De minister voor BVK zal de steden aanspreken die achterblijven bij het behalen van hun doelstellingen en bijsturen waar dat nodig is, om te zorgen dat in 2010 de afspraken zijn gerealiseerd.

• 4. 

  Budgettaire gevolgen van beleid

Budgettaire gevolgen van beleid

Artikel 9: Grotestedenbeleid

2004

2005

2006

2007

2008

2009

2010

Verplichtingen

Uitgaven

Juridisch verplicht

• 1. 

  apparaat

• 2. 

  faciliteren grotestedenbeleid

• 3. 

  stimuleren grotestedenbeleid

Ontvangsten

• 5. 

  Operationele doelstellingen

Operationele doelstelling 2: Krachtige steden faciliteren door het ontwikkelen van een samenhangend gecoördineerd en ontkokerd beleid

Motivering

De minister voor BVK ontwikkelt en coördineert de randvoorwaarden voor de aanpak en de inhoud van het GSB beleid richting de steden en de betrokken departementen.

De steden moeten ondersteund en gefaciliteerd worden bij de uitvoering van de convenanten. Ook het Rijk moet een aantal acties verrichten om aan de afspraken neergelegd in de convenanten te voldoen. Door deze inspanningen vanuit het Rijk/BVK hebben de steden meer kans daadwerkelijk krachtige steden te worden.

Activiteiten 2006

Faciliteren steden bij de uitvoering convenanten GSB III. De steden moeten in 2006 aan de slag met de uitvoering van de conve-nanten. Zij moeten zorgen voor een gerichte uitvoering van de convenanten die bijdraagt aan het behalen van hun prestatieafspraken. Waar nodig faciliteert BZK hun daarbij. BZK ondersteunt de steden middels het monitoren van de voortgang, het voeren van stadsgesprekken, het organiseren van kennisuitwisseling en het meedenken over problemen die zich voordoen.

Coördinatie rijk uitvoering van convenanten GSB III. Het rijk heeft zich met het ondertekenen van de convenanten op verschillende manieren gecommitteerd aan het Grotestedenbeleid. BZK is op rijksniveau verantwoordelijk voor het bewaken en faciliteren van de operationalisatie van het Grotestedenbeleid. Voor wat betreft het sociale domein coördineert BZK de rijksbrede beleidsinhoudelijke samenhang en procesmatige voortgang en afstemming (frontoffice). De vakdepartementen zijn en blijven verantwoordelijk voor het eigen beleidsterreinen binnen dit domein (backoffice). Eén van de aandachtspunten binnen de rijksbrede coördinatie is dat nieuwe specifieke uitkeringen voor de G31 voorkomen worden; nieuwe geldstromen gaan bij voorkeur op in een BDU, zodat er niet opnieuw een woud aan regelingen ontstaat. Zie hiervoor ook de kabinetsreactie op het rapport «Anders gestuurd, bester bestuurd» (kamerstuknummer).

Buurtoffensief. Onderdeel van de coördinatie van het sociale domein is het bepalen van een Sociale Agenda. De nadruk van de minister

voor BVK ligt hierbij bij de buurt en de burger. De waarde van de inzet van iedere burger voor de buurt, en omgekeerd, is groot, en kan een grote bijdrage leveren aan de kracht van de stad. De minister voor BVK zal najaar 2005 namens het Kabinet reageren op het WRR-rapport «Vertrouwen in de buurt». VROM, VWS en V&I (JUS) zullen hierbij een actieve rol vervullen.

Stedelijk beleid. De toekomst van het stedelijk beleid na 2010 is een prioriteit in 2006. In 2006 zullen concrete scenario’s worden uitgewerkt voor het beleid na 2009. De bedoeling is om in 2007 te komen tot een visie op stedenbeleid na 2009. Uitgangspunt hierbij is dat er wel degelijk voor en door de grote steden beleid nodig is. Maatschappelijke problemen zullen zich blijven concentreren in de grote steden. De vraag is in welke mate en in welke vorm de betrokkenheid en de ondersteuning van het rijk daarbij geboden is. Middelgrote gemeenten. Meer gemeenten kunnen hun voordeel doen met de GSB-aanpak, zonder dat zij tot het Grotestedenbeleid worden toegelaten. Het gaat dan om het aanbieden van bepaalde faciliteiten die ook voor de G31 beschikbaar zijn; bijvoorbeeld het Kenniscentrum Grote Steden (KCGS) en het ontwikkelen van maatregelen voor middelgrote steden.

Verantwoording GSB III. In GSB III wordt er éénmaal beleidsmatig en financieel door de steden aan het rijk verantwoord, en dat is in 2010. De voortgang in de steden wordt op drie momenten gemonitord: bij de nulmeting in 2005, bij de midterm review in 2007 en bij de eindmeting in 2010. De voorbereidingen voor de midterm evaluatie worden in 2006 getroffen. Bij de verantwoording in 2010 gaat het om een programmatische eindverantwoording op outputniveau met één financiële verantwoording voor elk van de BDU’s. Er kan voor de financiële verantwoording door de steden gebruik worden gemaakt van de gemeenterekening. De eindverantwoording over de output-resultaten zal plaatsvinden op basis van de monitorgegevens. Op basis van de financiële verantwoording en de programmatische eindverantwoording wordt de definitieve rijksbijdrage per BDU vastgesteld. Structuurfondsen. De nationale coördinatie van de URBAN II-programma’s en Doelstelling 2 Stedelijke Gebieden gebeurt door het ministerie van BZK. De structuurfondsenprogramma’s Doelstelling 2 Stedelijke Gebieden en het URBAN II programma zijn in aanvulling op het nationale GSB gericht op een verdere ontwikkeling van een aantal achterblijvende gebieden in tien grote steden. Het doel is het verkleinen van sociaal economische achterstanden. Jaarlijks wordt eind juni het jaarverslag gepresenteerd. De programma’s lopen in 2006 af. De eindverantwoording zal in 2009 plaatsvinden.

Met ingang van 2007 zal, indien Nederland middelen uit de structuurfondsen ontvangt, voor de G4 (Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht) een apart stedelijk programma tot stand komen. De Tweede kamer wordt in 2006 over de invulling van dit programma nog nader geïnformeerd.

Facilitering en kennisuitwisseling over GSB in Nederland en Europa. Een belangrijk element van het Grotestedenbeleid is kennisuitwisseling tussen steden over problemen en oplossingen. Met de ondertekening van de convenanten hebben Rijk (BZK en andere departementen) en BVK zich vastgelegd aan een subsidiëring van het Kenniscentrum Grote Steden (KCGS) tot en met 2009. Het doel van het kenniscentrum is het stimuleren van de uitwisseling van kennis en ervaringen tussen de steden.

Op Europees niveau vraagt BZK om meer aandacht voor stedelijke problematiek en integrale benadering van het GSB. Samen met de

steden worden daartoe in het kader van URBAN II en Doelstelling 2 acties ondernomen om op Europees niveau uitwisseling van ervaringen en best practiceste bewerkstelligen, mede met het oog op de inzet voor stedelijk beleid na 2006. Onder het URBACT-programma van de EU zijn bijvoorbeeld zogenaamde thematische netwerken opgericht. De wederzijdse leereffecten kunnen tevens worden benut voor het Nederlandse GSB.

Daarnaast is op initiatief van de minister voor BVK het Europees kennisnetwerk gestart waarbij het KCGS de implementatie in de 15 deelnemende lidstaten verzorgt. Dit «European Urban Knowledge Network» heeft als doel vraaggestuurde kennisuitwisseling tussen lidstaten te bevorderen. Het streven is om het netwerk per 1-1-2007 volledig operationeel te laten zijn.

Doorzettingsmacht. In het kader van het traject doorzettingsmacht zijn twee trajecten afgerond, voor Rotterdam en de G4. De «Wet bijzondere maatregelen grootstedelijke problematiek» ligt op het moment van schrijven bij de Tweede Kamer. Doel is dat de Wet op 1-1-2006 inwerking treedt. Of er nog andere trajecten in gang zullen worden gezet voor andere steden valt nog te bezien en is afhankelijk van wat de steden aan het rijk voorleggen. De minister voor BVK heeft de steden tijdens de ondertekeningsceremonie nadrukkelijk uitgenodigd met initiatieven te komen.

Sittard-Geleen. Op 1-1-2006 zal Sittard-Geleen als 31^ste stad tot het Grotestedenbeleid toetreden.

Doelgroep

De 31 GSB steden. De steden zijn primair de doelgroep van het Grotes-tedenbeleid. Met hulp van het rijk worden steden in staat gesteld de problemen in de stad op te lossen. De burger plukt hier natuurlijk de vruchten van.

Prestatie indicator

Voor de doelstellingen en indicatoren behorende bij GSB-III wordt verwezen naar het ECO-GSB verderop in deze begroting

Relevante beleidsnota’s

Nota samenwerken aan de Krachtige stad, Tweede Kamer, vergaderjaar 2003–2004, 21 062, nr. 116.

Kabinetsreactie op rapport «Anders gestuurd, beter bestuurd», Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 29 800 B nr. 16.

Brief Minister BVK over prestatieafspraken derde periode Grotesteden-beleid 2005–2009, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 30 128, nr. 1.

Wet bijzondere maatregelen grootstedelijke problematiek, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 30 091, nr. 1.

Operationele doelstelling 3: Krachtige steden faciliteren door het verstrekken van middelen in het kader van de Brede Doeluitkering Sociaal, Integratie en Veiligheid

Motivering

Om krachtige steden te worden en de prestatie-afspraken met het rijk te realiseren ontvangen de steden middelen van het rijk uit hoofde van drie Brede Doeluitkeringen (BDU’s). De middelen op artikelonderdeel 9.3 betreffen de budgetten die BZK budgetten beschikbaar stelt aan de steden in het kader van de BDU Sociaal, Integratie en Veiligheid (SIV). Op dit artikel staat derhalve het totale meerjarige budget voor de BDU, aangezien BZK verantwoordelijk is voor de procesmatige en inhoudelijke afstemming en samenhang op het domein Sociaal (zie operationele doelstelling 2). De bijdragen van de ministeries van OC&W en VWS aan de BDU zijn middels een bijdrageconstructie op dit artikelonderdeel geplaatst en worden door BZK aan de steden uitgekeerd. Op dit artikelonderdeel komt tot de verantwoordelijkheid tot uitdrukking die BZK heeft voor de financieel administratieve afhandeling die komt kijken bij de uitvoering van de BDU SIV gedurende GSB III.

Activiteiten 2006

Interdepartementale financiële ontwikkelingen. BZK is verantwoordelijk voor de operationalisatie op rijksniveau van de BDU SIV vanaf 2005. BZK bewaakt in dit kader de interdepartementale financiële ontwikkelingen op het gebied van de BDU SIV.

Jaarlijkse betalingen. Verzorgen van de jaarlijkse gecoördineerde betalingen aan de steden in het kader van de BDU SIV. Nieuwe geldstromen. Financiële coördinatie opname nieuwe geldstromen in BDU SIV in de begroting van BZK. Coördinatie financiële verantwoording. Coördinatie proces rondom financiële verantwoording door steden en uitvoeren sanctio-neringbeleid in 2010. Wanneer sprake is van verwijtbaar achterblijvende resultaten of van onrechtmatigheden worden middelen door BZK teruggevorderd. In de BDU regelgeving is opgenomen dat de teruggevorderde middelen als een bonus kunnen worden verdeeld over de best presterende steden.

Doelgroep Prestatie indicator

De 31 GSB-steden

Indicator

Uitvoering convenanten

Basiswaarde

Streefwaarde

Realisatie

Ondertekening van 30 prestatie-convenanten in 2005

In 2010 hebben alle steden al hun prestaties gehaald

In 2010

Voor de doelstellingen en indicatoren behorende bij de BDU Sociaal, Integratie en Veiligheid wordt verwezen naar het ECO-GSB verderop in deze begroting

• 6. 

  Evaluatieonderzoek

• 4. 

  KWALITEIT OPENBARE SECTOR

INNOVATIE EN INFORMATIEBELEID OPENBARE SECTOR (BELEIDSARTIKEL 7)

• 1. 

  Algemene beleidsdoelstelling:

Door inzet van informatie- en communicatietechnologie (ICT) en innovatie van werkprocessen verbeteren van het presterend vermogen van de overheid.

Burgers en de overheid ontmoeten elkaar veelvuldig: burgers nemen

diensten af van de overheid (vergunning, paspoort etc.) of komen hun

plichten tegenover de overheid na (bijv. belastingaangifte). Die contacten

verlopen niet altijd even soepel. Daarom werkt BZK aan oplossingen voor

een klantgerichte en efficiënte overheidsdienstverlening.

De focus van het beleid is gericht op overheidsorganisaties (in de meest

brede zin), burgers, bedrijven en maatschappelijke instellingen en heeft

als doel: een beter presterende overheid, die

+ transparant is en de burger in staat stelt te participeren in wat de

overheid doet; + zich bij de publieke dienstverlening klant- en vraaggericht opstelt en

via meerdere kanalen (multichannel-gedachte) benaderd kan worden; + elektronische authenticatie mogelijk maakt; + werkt aan het principe van eenmalige gegevensverstrekking door

burgers en bedrijven (dus niet naar de bekende weg vraagt); + openstaat voor vernieuwende werkwijzen en -processen; + geen onnodige administratieve lasten veroorzaakt; + in het gebruik van ICT binnen de overheid (op basis van beschikbare

benchmarks), tot de koplopers in Europa behoort; + de gegevens uit de Gemeentelijke Basis Administratie (GBA) on-line

beschikbaar stelt aan gebruikers die deze gegevens nodig hebben voor

het uitvoeren van hun publiekrechtelijke taak; + haar burgers voorziet in paspoorten en identiteitskaarten voor

identificatie in het maatschappelijk verkeer en bij grensoverschrijding.

• 2. 

  Verantwoordelijkheid minister

De minister voor BVK is verantwoordelijk voor:

+ de regie over de ontwikkeling, de toepassing en de samenhang van de basisvoorzieningen van de elektronische overheid [waaronder de uitvoering van de wet op het BurgerServiceNummer (BSN) en het opnemen van de elektronische handtekening op de Nederlandse IdentiteitsKaart in de paspoortwet (e-NIK)];

+ het faciliteren van overheidsorganisaties, in het bijzonder de rijksoverheid, bij de vermindering van de administratieve lasten voor burgers;

+ het stimuleren en ondersteunen van overheidsorganisaties bij de

innovatie van werkprocessen en bij de toepassing van ICT ten behoeve van complexe ketenvraagstukken;

+ het beheren van de reisdocumentenketen en het stelsel van de GBA;

+ het invoeren van biometrische kenmerken op de reisdocumenten;

+ het realiseren van de modernisering van de GBA.

• 3. 

  Succesfactoren

De minister voor BVK, die coördinerend minister is voor het overheidsin-formatiebeleid, werkt voor het welslagen van het beleid nauw samen met de andere departementen, zelfstandige bestuursorganen, en met gemeenten, provincies en waterschappen. De minister kan de samenwerking niet afdwingen, maar is afhankelijk van de vrijwillige medewerking van de andere overheden. Afstemming en overleg met alle actoren is daarom van groot belang. Binnen het Rijk vindt de bestuurlijke afstemming plaats in het ELO-bewindsliedenoverleg (BVK, EZ, FIN, SZW), tussen Rijk en gemeenten in de Regiegroep ICT en Overheid. Voor de bestuurlijke afstemming tussen Rijk en provincies is er de stuurgroep e-Provincies.

• 4. 

  Budgettaire gevolgen van beleid

• 5. 

  Operationele doelstellingen

In het Programma Andere Overheid (PAO) en in de vervolgrapportage op de Rijksbrede ICT-agenda is op hoofdlijnen aangegeven hoe het kabinet invulling wil geven aan haar ambities. De notitie «Op weg naar de elektronische overheid»(hierna kortweg Elektronische Overheidof ELO genoemd) en de voortgangsrapportages ELO, zijn hiervan een nadere uitwerking. De activiteiten uit de ELO-notitie zijn opgenomen in operationele doelstelling 2.

Operationele doelstelling 2: De innovatie van werkprocessen binnen de overheid, het verbeteren van de publieke dienstverlening, het vergroten van de toegankelijkheid van overheidsinformatie, het verminderen van de administratieve lasten voor burgers en het daartoe bewerkstelligen van een adequate en betrouwbare ICT-infrastructuur voor de openbare sector.

Motivering

Burgers en bedrijven willen een overheid die goed toegankelijk en klantgericht is, efficiënt werkt en de administratieve lasten minimaliseert.

Activiteiten 2006

De minister voor BVK bevordert de ontwikkeling van de elektronische dienstverlening door:

Regie over ontwikkeling basisvoorzieningen(elektronische authenticatie, éénduidige nummers voor personen en bedrijven, basisregisters, elektronische identificeringsmiddelen, elektronische informatie-uitwisseling en een verbetering van de zoekmogelijkheden op overheidswebsites. + In 2006 voert het programma Advies.overheid.nl experimenten uit met nieuwe zoektechnologieën zodat informatie van de overheid nog beter kan worden gevonden. + DigiD (voorheen OTV = overheidstoegangsvoorziening) is een overheidsbrede voorziening, waarmee burgers en bedrijven zich kunnen identificeren bij elektronische overheidsdienstverlening. In 2006 zal DigiD verder worden uitgerold. Het betreft uitbreiding van het aantal diensten en overheidsorganisaties en het aantal burgers en bedrijven dat van DigiD gebruik maakt. Daarnaast zullen, naast het basisniveau (waarin gebruik wordt gemaakt van gebruikersnaam/ wachtwoord), middelen beschikbaar komen voor in de hogere betrouwbaarheidsniveaus. + Het BurgerServiceNummer (BSN) wordt per 1 januari 2006 ingevoerd. Het BSN is een uniek identificerend persoonsnummer dat iedereen krijgt, die ingeschreven staat in de GBA of de nog te vormen registratie niet-ingezetenen. + In 2006 wordt gewerkt aan de ontwikkeling van een stelsel van

basisregistraties. Met behulp van basisregistraties kan hergebruik van gegevens gerealiseerd worden (ter invulling van het beginsel van eenmalige gegevens verstrekking). + De beoogde invoeringsdatum voor de elektronische identiteitskaart (eNIK) is 1 oktober 2006, in lijn met besluitvorming omtrent het contract reisdocumenten. Voor de eNIK werd bij Voorjaarsnota 2005 een structureel budget toegekend oplopend van ca. € 3 mln. in 2006 tot ca. € 9 mln. in 2010. + Strevend naar meer uniformiteit wordt onder regie van BVK in 2006 verder gebouwd aan een ICT-architectuur van de overheid. BVK faciliteert de ontwikkeling van generieke ICT-voorzieningen, -instrumenten en -standaarden.

Regie over de ontwikkelingen bij andere overheden:

+ Voor het laten samenwerken van de productencatalogi van Rijk,

gemeenten, provincies en waterschappen zal een architectuur worden uitgerold.

+ In samenwerking met VNGen IPO wordt in 2006 binnen de programma’s EGEM (Elektronische Gemeente) en e-Provincies gewerkt aan verbetering van de gemeentelijke en provinciale dienstverlening.

+ Bij de uitvoering van de activiteiten vindt afstemming plaats met ontwikkelingen in het buitenland en Europa (E-Europe)

Regie over administratieve lastenreductie:

+ De ontwikkelingen op het terrein van de administratieve lastenreductie voor burgers zal worden gemonitord.

+ Bij de administratieve lastenreductie voor burgers worden alle actoren betrokken die een rol spelen bij het verlenen van een dienst (ketenaanpak)

Transparantie:

+ Ten behoeve van een betere toegankelijkheid van overheidsinformatie wordt in 2006 decentrale wetgeving op Internet gepubliceerd; ook wordt gewerkt aan de elektronische publicatie van vergunningen en bekendmakingen, ondermeer op http://www.overheid.nl/.

Innovatie:

+ Het programma InAxis stimuleert en ondersteunt organisaties in het openbaar bestuur bij het werken aan vernieuwing. Dit doet zij o.a. door het subsidiëren van bepaalde, veelbelovende innovatieve experimenten die op deze wijze doorontwikkeld kunnen worden voor een breder gebruik. (de zogenaamde «experimentenregeling» van de Commissie Innovatie Openbaar Bestuur).

Doelgroep

Alle burgers en overheidsorganisaties (Rijk, provincies, gemeenten en ZBO’s)

Prestatie indicator

Bron: Overheid.nl Monitor (www.advies.overheid.nl).

Relevante beleidsnota’s

Rijksbrede ICT-agenda Beter presteren met ICT 2006–2006, Tweede

Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 26 643, nr. 63

Rijksbrede ICT-agenda Beter presteren met ICT 2006–2006, Tweede

Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 26 643, nr. 47

Notitie ELO; Tweede Kamer, vergaderjaar 2003–2004, nr. 26 387, nr. 23.

Voortgangsrapportage ELO; Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005,

nr. 29 362, nr. 34 en bijlage 2

Operationele doelstelling 3: Het instandhouden en optimaliseren van bestaande overheidsbrede ICT-voorzieningen, alsmede de bevordering van het gebruik hiervan.

Motivering

De overheid moet zorgen dat de toegang tot haar informatie, het behoud van de aanwezige kennis en de veiligheid van de aangeboden voorzieningen altijd kan worden gewaarborgd.

Activiteiten 2006

+ In 2006 zal de overheid een aantal programma’s continueren die van het grootste belang zijn voor de toegankelijkheid van overheidsinformatie, kennisuitwisseling en het waarborgen van de veiligheid van de aangeboden voorzieningen. Deze programma’s zijn ondergebracht bij de Stichting ICTU:

+ De elektronische overheidsportal Overheid.nl. + Het Kenniscentrum Elektronische Overheid (ELO). + BurgerOverheid.

Voor de programma’s Kenniscentrum ELO en Overheid.nl is een kwaliteitsindex ontwikkeld waarbij – onder andere – gebruik en klanttevredenheid worden gemeten. Het streven is voor elk van deze voorzieningen een gepercipieerd (constant) kwaliteitsniveau te realiseren van tenminste een 7 op een schaal van 10 (zie de prestatiegegevens). Dit streven kan als voldoende ambitieus worden

beschouwd daar wensen en eisen van gebruikers en aantal en vorm van te leveren diensten jaarlijks toenemen. Het realiseren van tenminste een constant kwaliteitsniveau van een 7 op een schaal van 10 kan dus in feite gezien worden als een kwaliteitsverbetering. Er komt een Gemeenschappelijke Beheer Organisatie (GBO), die een aantal beheertaken op het terrein van de elektronische overheid op zich zal nemen. In eerste instantie zullen het beheer van de DigiD, de Policy Authority (PA) van de Public Key Infrastructure (PKI) van de overheid en de Overheidstransactiepoort (OTP, een infrastructurele ICT-voorziening die in opdracht van EZ is ontwikkeld ten behoeve van het berichtenverkeer tussen overheid en bedrijfsleven) en taken op het terrein van standaardisatie en veiligheid bij de GBO worden ondergebracht. Voor de GBO werd bij Voorjaarsnota 2005 een structureel budget van ca. € 14 mln. toegekend.

Voor de voormalige ICTU programma’s Policy Authority PKI en het Computer Emergency Response Team (GOVCERT.nl) is reeds een kwaliteitsindex ontwikkeld en zal ook in 2006 een meting worden uitgevoerd. In de loop van 2006 zal worden bezien of voor de overige beheerprogramma’s binnen de GBO ook een kwaliteitsindex kan worden ontwikkeld.

Doelgroep

Alle burgers en overheidsorganisaties (Rijk, provincies, gemeenten en zelfstandige bestuursorganen)

Prestatie indicator

Indicator

Basiswaarde

Overheid.nl Kenniscentrum ELO GOVCERT.nl Policy Authority PKI

77 7 7 7

Streefwaarde

Realisatie

2006 2006 2006 2006

Relevante beleidsnota’s

Notitie ELO; Tweede Kamer, vergaderjaar 2003–2004, nr. 26 387, nr. 23. Voortgangsrapportage ELO; Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, nr. 29 362, nr. 34 en bijlage 2

Operationele doelstelling 4: Het instandhouden en optimaliseren van de reisdocumentketen en het stelsel van de Gemeentelijke Basisadministratie Persoonsgegevens (GBA) zoals neergelegd in de Paspoortwet en de wet GBA

Motivering

Het stelsel van de GBA en de reisdocumentenketen hebben een belangrijke maatschappelijke functie. De GBA legt persoonsgegevens van ingezetenen vast en stelt deze beschikbaar aan gebruikers die deze nodig hebben voor het uitvoeren van hun publiekrechtelijke taak. De reisdocumentenketen voorziet in paspoorten en identiteitskaarten voor identificatie in het maatschappelijk verkeer en bij grensoverschrijding. In 2006 ligt de nadruk op het uitvoeren van twee grote projecten. De modernisering van de GBA bestaat onder andere uit de ontwikkeling van een startpakket gegevensverstrekking (SpG) en een startpakket actualisering (SpA). Het SpGbedient vanuit één centraal punt alle afnemers van gegevens afkomstig uit de (decentrale) gemeentelijke basisadministraties. Dit is een veel efficiëntere wijze van gegevensverstrekking en vergroot de mogelijkheden om de afnemers on-line en op maat van gegevens te voorzien. Het SpA zorgt voor een uniforme gegevensopslag en gegevensbeheer bij gemeenten. Noodzakelijke wijzigingen

kunnen hierdoor relatief snel en eenvoudig wordt doorgevoerd. SpGen SpA vergroten de kwaliteit van de gegevens in de basisadministratie. Er worden voorbereidingen getroffen, met name vanuit wetgeving, om de GBA onderdeel uit te laten maken van het stelsel van basisregistraties. Het reisdocumentenprogramma heeft als belangrijkste doel het opnemen van biometrische kenmerken op de reisdocumenten en het vervangen en vernieuwen van de infrastructuur voor het aanvragen en uitgeven van reisdocumenten. Op grond van een EU-verordening moeten de gezichtsopname op een chip en de vingerafdrukken worden opgenomen op het reisdocument. Bij de invoering van de vingerafdrukken zal ook worden voorzien in het on-line raadplegen van de vingerafdrukken in de reisdocumentenadministratie.

Activiteiten 2006

Uitrol van het startpakket gegevensverstrekking (SpG) vanaf eind 2006. Voorbereiding aanwijzing GBA als basisregistratie per 1 januari 2007. Invoering van de gezichtsopname op een chip op de reisdocumenten in 2006.

Voorbereiden van de invoering van de vingerafdrukken op de reisdocumenten in 2007.

Ontwikkelen van een centrale reisdocumentenadministratie (CRA). Vervangen van de infrastructuur voor de aanvraag en uitgifte van reisdocumenten.

Afsluiten van het contract met de producent van de reisdocumenten per 1 oktober 2006. Gratis NIK verstrekken aan 14-jarigen.

Beheer van de GBA en de reisdocumentenketen bij een kostendekkende exploitatie. Uitvoeren van circa 150 GBA-audits bij de gemeenten.

Doelgroep

De doelgroep van de modernisering GBA bestaat primair uit de gemeenten en alle gebruikers die gegevens uit de gemeentelijke basisadministratie nodig hebben voor het uitvoeren van hun publiekrechtelijke taak. De modernisering van de GBA richt zich ook op de burger. De burger hoeft straks slechts éénmalig zijn gegevens te verstrekken en vervolgens kunnen alle overheidsdiensten gebruik maken van deze gegevens als onderdeel van het stelsel van basisregistraties. De doelgroep van het reisdocumentenprogramma zijn enerzijds de burgers die zich met de reisdocumenten kunnen identificeren en naar het buitenland kunnen reizen en anderzijds publieke en private organisaties voor wie het van belang is om de identiteit van burgers (als klant, werknemer e.d.) vast te kunnen stellen. De gemeenten, de buitenlandse posten, de marechaussee en de Nederlandse Antillen en Aruba waar de reisdocumenten worden uitgegeven zijn ook als doelgroep van belang.

Prestatie indicator

Indicator

Basiswaarde

Streefwaarde

Realisatie

Percentage vandegemeenten datin            33% (2004)                     40% 2006 één keer slaagt voor GBA-audit

Invoeren gelaatscanopdereis-                        Erisgeen              Eriseen 2006

documenten                                                        gelaatscan          gelaatscan

Relevante beleidsnota’s

Brief minister met de kabinetsreactie n.a.v. het advies «Gemeentelijke basisadministratie persoonsgegevens in de toekomst», Tweede Kamer, vergaderjaar 2000–2001, 27 859, nr. 1.

+ Verslag algemeen overleg van 28-11-2001, inzake modernisering GBA

en voortgang programma Stroomlijning basisgegevens, Tweede

Kamer, vergaderjaar 2001–2002, 27 859, nr. 2. + Brief minister inzake voortgang programma modernisering GBA,

Tweede Kamer, vergaderjaar 2003–2004, 27 859, nr. 3. + Brief minister BVK met implementatie verordening EU betreffende

biometrische gegevens in paspoorten en reisdocumenten, Tweede

Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 25 764, nr. 26. + Brief ministers BZK en Justitie over terrorismebestrijding, Tweede

Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 29 754, nr. 5. + Brief minister BVK over praktijkproef biometrie, Tweede Kamer,

vergaderjaar 2004–2005, 25 764, nr. 24.

• 6. 

  Evaluatieonderzoek

Jaarlijks zullen een viertal evaluatieonderzoeken worden uitgevoerd op respectievelijk de beleidsgebieden van elektronische dienstverlening, eenmalige gegevensverstrekking, planning en voortgang ELO-basisvoor-zieningen en de kwaliteit van diensten van de beheerprogramma’s bij ICTU. Tot en met 2007 zal er tevens jaarlijks een evaluatieonderzoek worden uitgevoerd op het vlak van administratieve lasten(-reductie) voor burgers.

ARBEIDSZAKEN OVERHEID (BELEIDSARTIKEL 10)

• 1. 

  Algemene beleidsdoelstelling:

Het bevorderen van de kwaliteit en legitimiteit van de openbare sector door er voor te zorgen dat er:

a)  voldoende gekwalificeerd en integer personeel werkzaam is binnen een verantwoorde kostenontwikkeling en er

b)  in de bedrijfsvoering van overheidsinstellingen steeds meer transparantie en ontvankelijkheid voor leren en verbeteren ontstaat.

Het streven naar een kwalitatief betere openbare sector moet direct merkbaar zijn voor de burgers in de zin van voldoende handen aan het bed, voldoende gediplomeerde leraren/onderwijzers voor de klas en dergelijke. Het toenemende streven naar transparantie en integer handelen zal op korte termijn een mogelijk averechts effect hebben op de waardering van de burgers voor het optreden van de overheid. Immers in eerste instantie zal door een verscherpte focus de aard en omvang van het probleem gevoelsmatig toenemen. Op termijn zal van deze transparantie echter een normerende en daarmee ook voelbare corrigerende werking uitgaan. Mede door de beoogde transparantie wordt de mogelijkheid om prestaties te meten en processen te vergelijken groter. De vrijgekomen informatie kan, indien goed gesystematiseerd en voorzien van concrete verbetermogelijkheden, een belangrijke impuls voor leren en verbeteren geven.

• 2. 

  Verantwoordelijkheid minister

Het kabinet, in deze de Minister van BZK, is verantwoordelijk voor het vaststellen van de arbeidsvoorwaardelijke ruimte, het formuleren van speerpunten bij de arbeidsvoorwaardenvorming en het onderhouden van het betreffende systeem/overlegstelsel binnen de openbare sector. Bij het invullen van haar verantwoordelijkheden zal BZK met name recht moeten doen aan de geschetste arbeidsmarkt- en financieringsproblematiek. Daarnaast beziet de minister van BZK periodiek of het gedecentraliseerde en al in enige mate genormaliseerde stelsel als zodanig nog adequaat is. Tevens is de Minister van BZK vanuit de bovensectorale positie verantwoordelijk voor het bevorderen van integriteit en transparantie binnen de openbare sector. Daarvoor creëert de Minister van BZK vanuit zijn kennispositie o.a. een bovensectoraal leerplatform. Daar waar het het proces van arbeidsvoorwaardenvorming betreft, zijn naast BZK in het bijzonder Financiën, Sociale Zaken en de decentraal verantwoordelijke 14 overheidssectoren als actoren te onderscheiden. Voor de werkzaamheden rond transparantie en integriteit en het bevorderen van leerprocessen zijn individuele organisaties in de openbare sector, overkoepelende sectororganisaties en de ministeries van Financiën, Economische Zaken naast BZK als actoren te onderscheiden. In het proces van arbeidsvoorwaardenvorming staat BZK voor de doelstelling voldoende gekwalificeerd personeel binnen een verantwoorde kostenontwikkeling in dienst te hebben. Met deze doelstelling eist BZK een duidelijk te onderscheiden rol op in een krachtenveld waar streven naar kostenbeheersing en budgetmaximalisatie zich nadrukkelijk manifesteren. Bij het bevorderen van leerprocessen zijn de relaties van een andere orde. Met de overkoepelende sectororganisaties wordt bij voorkeur een partnerschap ontwikkeld zodat op het betreffende thema niet alleen doublures worden voorkomen maar juist ook individuele acties elkaar, waar mogelijk, versterken. Het nog te ontwikkelen partnerschap

met de genoemde ministeries heeft als achterliggend doel een meer integrale aanpak te bewerkstelligen (en dus niet een op een enkel bedrijfsvoeringsaspect gerichte aanpak). Individuele organisaties zijn in eerste aanleg doelgroep van dit beleid. Daarnaast kunnen zij als voorbeeld dienen naar anderen.

• 3. 

  Succesfactoren

Voor het realiseren van de doelstellingen is een aantal succesfactoren te identificeren.

• a) 

  Het inlevingsvermogen, de omgevingsgerichtheid, maar ook de professionaliteit/spitsvondigheid van BZK-zijde (van «bovenmeester» naar «partner»).

• b) 

  Goede samenwerking met andere coördinerende en voor bedrijfsvoeringaspecten verantwoordelijke ministeries.

• c) 

  Goede samenwerking met overkoepelende sectororganisaties.

• d) 

  De mate waarin de toenemende mogelijkheid voor horizontaal toezicht gepaard kan gaan met een afname van verticaal toezicht.

• e) 

  De mate waarin individuele organisaties door de omgeving worden gesanctioneerd bij ongewenste beleidsuitoefening.

• 4. 

  Budgettaire gevolgen van beleid

• 5. 

  Operationele doelstellingen

Operationele doelstelling 5: Uitvoeren van pensioenregelingen van Nederlandse ambtenaren uit de (voormalige) overzeese gebiedsdelen en hun nagelaten betrekkingen.

Motivering

De verantwoordelijkheid voor de pensioenen van Nederlandse ambtenaren uit de (voormalige) overzeese gebiedsdelen en hun nagelaten betrekkingen liggen van oudsher bij het ministerie van BZK. Het gaat hierbij om de verantwoordelijkheid voor het onderhoud en het beheer van de regelingen en het adequaat uitbetalen van de uitkeringen. Het uitkeren van de pensioenen zelf is uitbesteed aan de hiervoor opgerichte Stichting Administratie Indonesische Pensioenen (SAIP).

Activiteiten 2006

+ Inhoudelijke en beleidsmatige ondersteuning van de SAIP.

+ Het beschikbaar stellen van voldoende middelen voor het kunnen

uitvoeren van de betreffende werkzaamheden en voor het kunnen

uitbetalen van de uitkeringen.

Doelgroep

De Nederlandse ambtenaren uit de (voormalige) overzeese gebiedsdelen en hun nagelaten betrekkingen.

Operationele doelstelling 6: Het scheppen van randvoorwaarden (te weten kaderstellen, stimuleren en faciliteren) richting sectoren/overheidsinstellingen om de algemene beleidsdoelstelling in de sfeer van arbeidszaken en «good governance» te kunnen realiseren.

Motivering

De toenemende arbeidsmarktkrapte mede als gevolg van de toenemende vergrijzing zal mogelijk op vrij korte termijn leiden tot productieproblemen of beter gezegd een overheid die haar taken niet meer kan vervullen. De openbare sector is van oudsher zeer arbeidsintensief. Door de toenemende vraag naar kwalitatief hoogwaardige diensten en de nog steeds te beperkte productiviteitswinst door ICT e.d. is een gericht arbeidsmarktbeleid noodzakelijk om de dreigende problemen op te lossen. Daarnaast heeft de openbare sector een aantal systeemkenmerken welke onbedoeld bijdragen aan het arbeidsintensieve karakter zoals verkokering of beperkte omgevingsgerichtheid, aanmerkelijke regulering, beperkt evaluatief en innovatief vermogen, neiging tot bureaucratische tendensen en een specifiek op input gerichte financieringsstructuur.

De legitimiteit van de overheid is de afgelopen jaren zo sterk onder druk komen te staan dat naast impulsen ter versterking van de democratische legitimering ook de organisaties binnen de openbare sector zelf actief moeten meewerken aan het herstel van dit vertrouwen. Samengevat dient er beleid te worden ontwikkeld om de volgende problemen op te lossen.

• 1. 

  Dreigende tekorten op de arbeidsmarkt.

• 2. 

  Tekortkomingen in kwalitatieve zin van het personeel binnen de openbare sector.

• 3. 

  Dreigende financieringsproblemen van de factor arbeid.

• 4. 

  Niet integer handelen, fraude en corruptie.

• 5. 

  Geringe transparantie/accountabillity in de bedrijfsvoering.

• 6. 

  Een gebrek aan leervermogen binnen organisaties.

Activiteiten 2006

A. Bevorderen van de aanwezigheid van voldoende gekwalificeerd personeel

• 1. 

  Specifieke knelpunten signaleren (arbeidsmarktbeleid).

• 2. 

  Sectoren stimuleren om arbeidsvoorwaardenpakket aantrekkelijk/ prikkelend te maken.

• 3. 

  Sectoren stimuleren om arbeidsuitval tegen te gaan.

• 4. 

  Sectoren stimuleren om arbeidsproductiviteit te vergroten.

B. Bevorderen van kostenbeheersing/beperking

• 1. 

  Bevorderen van een verantwoorde loonkostenontwikkeling (waarbij voor 2006 het streven marktconformiteit is).

• 2. 

  Bevorderen van de betaalbaarheid van pensioenen.

• 3. 

  Bevorderen van de beperking van arbeidsuitval door het zoveel mogelijk beperken van ziekteverzuim, arbeidsongeschiktheid en vervroegde uittreding.

• 4. 

  Bevorderen van de reductie van ondoelmatigheid (bijvoorbeeld reductie van overhead binnen de openbare sector).

Voor het onder A en B gestelde worden onder meer de volgende meer

concrete acties uitgevoerd.

+ Sturen op de ruimte voor arbeidsvoorwaarden.

+ Formuleren van speerpunten/prioriteiten.

+ Overreding vaak via bestuurlijk overleg.

+ Waarneming gedurende CAO-overleggen.

+ Bevorderen van afstemming tussen sectoren (o.a. door subsidiering Verbond Sectorwerkgevers Overheid).

+ In stand houden van een adequaat overlegstelsel, o.a. door subsidiering Stichting Verdeling Financiële Overheidsbijdrage (SVO) en het Centrum Arbeidsverhoudingen Overheidspersoneel (CAOP).

+ Ontwikkelingen in de openbare sector inzichtelijk maken op sectoraal niveau.

+ Tevens daarbij signaleren van ondoelmatigheden.

C.  Bevorderen van integriteit binnen de openbare sector

• 1. 

  Vastleggen van regels rond integriteit in ambtenarenwet.

• 2. 

  Faciliteren door middel van beschikbaarstelling van integriteitsinstru-menten (w..o. Integriteitsprotocollen).

• 3. 

  Monitoring integriteitsbeleid openbare sector. Onder meer via het bureau integriteitsbevordering openbare sector (BIOS).

D.  Bevorderen van transparantie

• 1. 

  Bevorderen van het gebruik van kwaliteitshandvesten.

• 2. 

  (Zo nodig) nadere regelen stellen aan de openbaarmaking van topinkomens.

• 3. 

  Vervolg geven aan de uitkomsten IBO «Normalisatie rechtspositie overheidspersoneel».

• 4. 

  Inzichtelijk maken van ondoelmatigheid binnen de openbare sector.

E.  Bevorderen van de ontvankelijkheid voor leren

• 1. 

  Stimuleren van organisaties tot het gebruik van onder meer:

• a. 

  Klanttevredenheidsonderzoek;

• b. 

  Medewerkertevredenheidsnderzoek;

• c. 

  Stakeholdertevredenheidsonderzoek.

• 2. 

  Stimuleren van benchmarken

• a. 

  Door het creëren van een ontmoetingsplaats voor organisaties die willen benchmarken;

• b. 

  Beschikbaar stellen van databestanden ter vergelijking;

• c. 

  Ondersteuning verschaffen bij het uitvoeren van o.a. rijksbrede benchmarks.

• 3. 

  Samenwerking met koepels en andere bedrijfsvoeringministeries entameren om tot een meer integrale verbeteraanpak te komen.

Doelgroep                                                Onderwerp van beleid: Overheidssectoren en overheidsinstellingenIndi-

rect is dit beleid gericht op alle burgers

Prestatie indicator

Zie 6 activiteiten clusters

• * 

  Aangezien dit jaar voor het eerst op de specifieke punten een meting wordt uitgevoerd ontbreken basiswaarden. Het rapportcijfer 7 kan vooralsnog als streefcijfer worden gehanteerd.

Relevante beleidsnota’s

Trendnota Arbeidszaken Overheid, Tweede Kamer, vergaderjaar, 2004– 2005, 29 801, nr. 2

• 6. 

  Evaluatieonderzoek

KWALITEIT RIJKSDIENST (BELEIDSARTIKEL 11)

• 1. 

  Algemene beleidsdoelstelling:

Het verbeteren van het presterend vermogen van het Rijk, door het zorgdragen voor een optimale inrichting en werking van de Rijksoverheid als geheel.

De verbetering van de inrichting en werking van de Rijksoverheid is een belangrijk aandachtspunt van het kabinet en vormt één van de pijlers van het PAO. In de brief¹ aan de Tweede Kamer van de Minister voor BVK is focus aangebracht binnen de prioriteiten van het actieprogramma. De centrale doelstellingen van PAO die door de Kamer en de Minister voor BVK gezamenlijk zijn vastgesteld zijn:

• 1. 

  de kwaliteit van de dienstverlening moet omhoog;

• 2. 

  de bureaucratie en de regelzucht moeten omlaag;

• 3. 

  de organisatie en de werkwijze van de overheid moet worden verbeterd.

Deze verbetering vergt onder meer maatregelen in de sfeer van personeelsbeleid, organisatiebeleid en informatievoorziening. Algemene noemer voor de activiteiten op dit vlak is «Het Rijk als Concern». Door meer als één organisatie op te treden kan het Rijk haar presterend vermogen vergroten, maar ook kosten besparen.

Onder de noemer «Concern Rijk» wordt in 2006 onder meer gewerkt aan de harmonisatie van de arbeidsvoorwaarden bij het Rijk, aan de bouw van de gemeenschappelijke dienst voor de personeels- en salarisadministratie, P-direkt, en aan de ontwikkeling van Rijksweb, het intranet voor de gehele Rijksoverheid. Voorts wordt in 2006 uitvoering gegeven aan het kabinetsstandpunt inzake verzelfstandiging bij het Rijk en aan de kaderstellende visie op toezicht.

• 2. 

  Verantwoordelijkheid minister

De minister van BZK is als sectorwerkgever verantwoordelijk voor het rijksbrede personeelsbeleid. De minister van BZK vult zijn verantwoordelijkheid in door kaders te stellen voor de subwerkgevers binnen de sector, bijvoorbeeld op het vlak van integriteit. Daarnaast is de Minister van BZK verantwoordelijk voor de primaire arbeidsvoorwaarden. De minister voor BVK heeft een coördinerende rol voor de inrichting en werking van de rijksoverheid en vult dit in via coördinatie van het PAO. Elke (vak)minister is zelf verantwoordelijk voor een goede inrichting en werking van zijn organisatie, inclusief de daaraan gelieerde inspecties, uitvoeringsorganisatie en adviescolleges. De minister voor BVK vult zijn verantwoordelijkheid in door het stellen van kaders, zoals de kaderstellende visie op toezicht en het kabinetsstandpunt inzake verzelfstandiging bij het Rijk. Daarnaast is de minister voor BVK verantwoordelijk voor het ontwikkelen en beheren van rijksbrede voorzieningen zoals de bestaande Centrale Archief Selectiedienst (CAS) en het in oprichting zijnde P-Direkt.

• 3. 

  Succesfactoren

Succesfactor bij de verbetering van de inrichting en werking bij het Rijk is allereerst het draagvlak bij het management en bij de medewerkers van de Rijksoverheid. De inzet van het PAO op dit punt wordt door het (top)management stevig gesteund. Voor het personeelsbeleid is daarnaast

¹ Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005,

29 362, nr. 34, 17 mei 2005.                               steun en instemming van de centrales van overheidspersoneel van

belang. Deze steun staat onder druk als gevolg van de krappe ruimte, en als gevolg van de forse personele krimp bij het Rijk.

• 4. 

  Budgettaire gevolgen van beleid

• * 

  Het betreft hypotheekgarantie voor rijkspersoneel. Zie operationele doelstelling 5 Garantieregelingen.

• 5. 

  Operationele doelstellingen

Operationele doelstelling 2: Het Rijk beschikt nu en in de toekomst over professioneel topmanagement, dat vorm en inhoud geeft aan de invulling van de taken waar het rijk voor staat

Motivering

Meer dan ooit is op alle niveau’s een Rijksoverheidsorganisatie nodig die beantwoordt aan de hogere verwachtingen van burger en politiek. Eén van de sleutels tot de daarvoor benodigde verandering ligt in herkenbaar leiderschap en kwaliteit van het management. Het management schept kaders, heeft invloed op de werkwijze en resultaten en zijn belangrijke cultuurdragers. Het voeren van management development (MD) voor het concern Rijk is daarom van wezenlijk belang voor het slagen van de veranderwensen van de omgeving en het effectief functioneren van het Rijk ten behoeve van de maatschappij.

Door een intensieve rijksbrede samenwerking en goede taakverdeling op het gebied van MD komt MD binnen de rijksdienst tot wasdom. Dit creëert een situatie waarin het Rijk ook in de toekomst kan blijven beschikken over kwalitatief goed management die uitvoering geven aan het door het kabinet gewenste beleid. Professioneel MD investeert ook in 2006, vanuit de behoefte van de organisatie, op het concernbrede inzicht op talent en levert specifieke ontwikkeltrajecten voor managers waardoor de selectie voor en de opvolging op cruciale posities in het Rijk gewaarborgd is. De komende periode zal extra aandacht worden gegeven aan het vergroten van de diversitiet (o.a. gender, culturele achtergrond, leeftijd) van het personeelsbestand zeker ook op leidinggevend niveau.

Activiteiten 2006

Realiseren van de Algemene Bestuursdienst (ABD)-schouw 2006 en daarmee beter zicht krijgen op de behoefte aan managers in de rijksdienst en de kwaliteit en ontwikkelpotentieel van aanwezige managers waardoor strategische planning mogelijk wordt. Professionaliseren van MD-beleid op centraal en decentraal niveau binnen de Rijksoverheid.

Organiseren van de invulling van de rol van volledige werkgever voor de topmanagementgroep, daar waar het gaat om de aspecten benoeming, beloning en ontslag.

Adviseren in vacaturevervulling van ABD-functies, waarbij de in de ABD schouw benoemde prioriteiten als belangrijk uitgangspunt dienen.

Realiseren van ABD-Interim opdrachten door ABD-leden, hetgeen bijdraagt aan de terugdringing van externe inhuur en de kennis behoudt binnen de rijksdienst.

Coördineren en bevorderen van de plaatsing van Nederlanders op (top)posities in de Europese Instellingen. Adviseren op het gebied van loopbaanbegeleiding, opleiding, coaching en Intercollegiale Consultatie (ICC) in het kader van individuele ontwikkeling.

Organiseren van ICC-, thema- en netwerkbijeenkomsten ten behoeve van individuele ontwikkeling van managers en het bevorderen van interdepartementale samenwerking.

Uitvoeren van het Kandidatenprogramma; waarmee managementtalent wordt ontwikkeld naar ABD-niveau.

Doelgroep Prestatie indicator

De Algemene Bestuursdienst

Indicator

Basiswaarde (2002)

Streefwaarde

Herkomst benoemingen (verhouding ABD/overig rijk/markt)

6:3:1

6:3:1

Relevante beleidsnota’s

+ Vaststelling van de begrotingsstaten van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (VII) voor het jaar 2005, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 29 800 VII, nr. 2

+ Brief minister over ontwikkelingen in de Algemene Bestuursdienst (ABD), Tweede Kamer, vergaderjaar, 2004–2005, 29 800 VII, nr 23

Operationele doelstelling 5: Garantieregelingen.

Motivering

In 1974 is door de toenmalige minister van Binnenlandse zaken de mogelijkheid geschapen om een hypotheekgarantie te verlenen. Voor het burgerlijk rijkspersoneel is deze met ingang van 8 december 1990 ingetrokken, zodat deze regeling in principe geen uitvoeringskosten meer met zich meebrengt. Wel is sprake van een theoretisch risico op de reeds toegekende garanties. Daarom wordt de voortgang van de aflossingen van de hypotheken en het uitstaande risico nog gevolgd. Aangenomen kan worden dat indien niet aan een aflossingverplichting kan worden voldaan, de opbrengst van gedwongen verkoop voldoende zal zijn om de resterende schuld te voldoen. Daarom wordt € 0,905 miljoen als theoretisch risico beschouwd per 1-1-2006.

Activiteiten 2006

N.v.t.

Doelgroep

Burgerlijk rijkspersoneel

Operationele doelstelling 6: Goed functionerend Personeel

Motivering

Het Rijk moet om te kunnen voldoen aan de eisen van burger en politiek steeds beschikken over hoogwaardig personeel. Daartoe dient zij over moderne arbeidsvoorwaarden te beschikken en een hoogwaardig personeelsbeleid te voeren. Daarbij dient het Rijk als werkgever waar mogelijk ook het goede voorbeeld te geven aan andere werkgevers. In de nabije toekomst staat het Rijk voor duidelijke veranderingen in het arbeidsaanbod en veranderingen in de arbeidsvraag. De veranderingen in het arbeidsaanbod worden bepaald door economische groei, ontgroening en vergrijzing en tenslotte door de snellere veroudering van kwalificaties. De veranderingen in de arbeidsvraag worden veroorzaakt door steeds hogere eisen die politiek, burger, bedrijfsleven en Europese Unie aan de overheid stellen en de beoogde krimp van de personele omvang van het Rijk. Ook bij doorgaande krimp blijft als gevolg van de relatief hoge vergrijzing van het zittend personeel de vervangingsvraag groot.

Activiteiten 2006

Arbeidsvoorwaarden:De huidige CAO Rijk loopt tot en met 31-12-2004. Naar verwachting zullen de onderhandelingen voor een nieuwe CAO in de 2^e helft van 2005 van start gaan. Onderwerpen voor de nieuwe CAO van werkgeverszijde zijn in elk geval de gevolgen voor de arbeidsvoorwaarden van de wijziging van de fiscale regelgeving over vervroegd uittreden en van de invoering van het nieuwe zorgstelsel. Deregulering en harmonisatie in arbeidsvoorwaardenregelingen: Teneinde concurrentie tussen ministeries te voorkomen en tevens interne administratieve lasten te verminderen, is het programma Harmonisatie Arbeidsvoorwaarden Rijkspersoneel (HARP) van start gegaan. De grote diversiteit aan afzonderlijke departementale regelingen wordt geharmoniseerd. Tevens vindt een dereguleringsslag plaats.

Topbeloningen:Het kabinetsbesluit over de voorstellen van de commissie Dijkstal zal voor de TopManagementGroep (TMG) uitgewerkt en vervolgens geïmplementeerd worden. Arbeidskwaliteit:Het faciliteren van een betere interne arbeidsmarkt zal de arbeidsmarktpositie en de arbeidskwaliteit versterken, d.w.z. het meer transparant maken van vacatures voor werkzoekenden binnen de sector Rijk; meer uniforme en flexibele arbeidsvoorwaarden scheppen als gevolg van het programma HARP en meer flexibiliteit van individuele medewerkers door o.a. gebruikmaking van al bestaande instrumenten als detachering en poolconstructies. In overleg met de vakorganisaties zullen in het kader van de af te sluiten CAO 2005 hierover nadere afspraken worden gemaakt. De samenwerking zal onder meer gericht zijn op de kwaliteit van het personeel door middel van de implementatie van de visies op integriteit en ARBO die in 2005 tot stand zijn gekomen.

In 2006 zal de externe inhuur worden teruggedrongen zoals beschreven is in het plan van aanpak Meer Focus Externe Inhuur (Interdepartementale databank, versterken opdrachtgeverschap & gebruik mantelcontracten en opzetten interdepartementale pool beleidsadvies). Integriteit is een kernwaarde voor het Rijkspersoneel, omdat de overheid het vertrouwen van de burger moet hebben, als deze haar wetten uitvoert. In 2006 worden, in navolging van het rapport van de Algemene Rekenkamer over integriteitsbeleid, samen met de ministeries de beleidsdoelstellingen verder vormgegeven. Tevens is er

Doelgroep Prestatie indicator

een Commissie voor het Integriteitsbeleid, de CIR, die de klachten van het Rijkspersoneel op het gebied van integriteit in behandeling neemt.

Leidinggevenden en medewerkers bij het Rijk

Relevante beleidsnota’s

Motivering

Activiteiten 2006

+ Arbeidsmarktmonitor, ARBOplusconvenant 2004.

+ Meer Focus Externe Inhuur, Tweede Kamer, vergaderjaar, 2004–2005,

nr. 29 362, nr. 21 + Zorg voor Integriteit: Een nulmeting voor Integriteitszorg 2004, Tweede

Kamer, vergaderjaar, 2004–2005, nr. 30 087, nrs. 1–2

Operationele doelstelling 7: Een goed functionerende organisatie

Het kabinet heeft zich als doel gesteld om de toezichtlast te verminderen en te komen tot een optimale dienstverlening aan burgers en bedrijven. Wat betreft de adviescolleges zet het kabinet in op een grotere transparantie om beter gebruik te maken van de kennis van de colleges. Ook zal ten aanzien van de (departementale) topstructuren grotere transparantie en een goede en kostenbewuste bedrijfsvoering bij het Rijk nagestreefd worden. De genoemde problemen hebben alle te maken met een goede inrichting en werking van de rijksoverheid.

+ Een goede organisatorische en bestuurlijke inrichting van de toezicht-functie binnen de rijksoverheid, waarbij het resultaat is dat burgers, bedrijven en overheidsorganisaties minder toezichtlast ondervinden: De nieuwe kaderstellende visie op toezicht zal worden geïmplementeerd. Deze visie is in de tweede helft van 2005 gereed en bevat ook een uitvoeringsagenda voor 2006 e.v..

+ Aanscherping van de organisatorische en bestuurlijke inrichting van de publieke taken van ministeries en van de mate waarin en de wijze waarop deze taken verzelfstandigd kunnen worden, met als resultaat dat er duidelijkheid is over de reikwijdte van de ministeriële verantwoordelijkheid voor de (verzelfstandigde) publieke taken, alsmede dat voorwaarden zijn gecreëerd voor een optimale publieke dienstverlening aan burgers en bedrijven: Het adviseren bij verzelfstandigings-

voorstellen van ministeries, het implementeren van het kabinetsstandpunt op de Interdepartementaal Beleidsonderzoek (IBO) Verzelfstandigde Organisaties op Rijksniveau (VOR) en beheren van het ZBO-register.

De zorg voor een sober en doeltreffend adviesstelsel, met als resultaat dat het kabinet op een optimale wijze van adviezen wordt voorzien: implementeren van de aanbevelingen uit het onderzoek naar verbetering en versobering van het adviesstelsel, het toetsen van voorstellen van ministeries voor het instellen van adviescolleges en het evalueren van de Kaderwet Adviescolleges.

Een goede organisatorische en bestuurlijke inrichting van de topstruc-tuur van de ministeries t.b.v. de primaire (beleids)processen, als randvoorwaarde voor een goede uitoefening van de taken waarvoor een minister verantwoordelijkheid draagt: het ontwikkelen van een actueel beleidskader voor de inrichting van een ministerie; Beoordeling van herinrichtingvoorstellen van de hoofdstructuur van de departementen.

Zorg voor een zo efficiënt mogelijke interdepartementale bedrijfsvoering door bedrijfsvoeringstaken, daar waar mogelijk, te bundelen en rijksbreed uit te voeren: ontwikkelen van een beleidskader voor shared services en het verspreiden van best practises op het terrein van de bedrijfsvoering.

In 2006 zullen de uitkomsten van de takenanalyses waar mogelijk zijn vertaald naar concrete resultaten voor burgers en bedrijven. Er is na de besluitvorming door het kabinet een aantal speerpunten benoemd op de terreinen. Van de overheid mag worden geëist dat waar zij optreedt, zij dit effectief doet. Het gaat om beleidsbeëindiging, andere sturingsmechanismen of een andere ordening van verantwoordelijkheden De uitkomsten van de takenanalyse geven dan ook mede richting aan het programma van eisen voor het herontwerp van de rijksdienst. De minister voor BVK zal daarover in 2006 een notitie aan de Tweede Kamer aanbieden.

Doelgroep

Alle medewerkers binnen de overheid en de daaraan gelieerde zelfstandige bestuursorganen. Burgers en bedrijven merken indirect en op de langere termijn effecten van bovenstaand beleid.

Prestatie indicator

Indicator

Basiswaarde

Streefwaarde

Realisatie

pm*

pm*

pm*

pm*

• * 

  Prestatieindicatoren zullen in 2006 worden ontwikkeld.

Relevante beleidsnota’s

Kabinetsstandpunt over het rapport «Een herkenbare staat: investeren in de overheid», Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 25 268, nr. 20.

Operationele doelstelling 8: Een goed functionerende informatievoorziening en een goed functionerende HRM-functie

Motivering

Op dit moment geeft elk ministerie eigen invulling aan zijn informatievoorziening, op basis van eigen standaarden, afspraken, contracten e.d. Met als gevolg dat de rijksambtenaar niet de beschikking heeft over alle voor hem/haar relevante informatie binnen de rijksdienst, dat ook niet alle beschikbare informatie snel en gemakkelijk toegankelijk is voor burgers en

bedrijven en dat voor het regelen van de informatievoorziening een grotere aanspraak wordt gedaan op de rijksmiddelen dan strikt noodzakelijk.

De politieke dimensie van dit probleem is drieledig. Ten eerste is de minister voor BVK verantwoordelijk voor de coördinatie en optimalisatie van de bedrijfsvoering bij de rijksdienst. Politiek uitvloeisel van deze verantwoordelijkheid is PAO. Ten tweede zijn door de minister voor BVK samen met de staatssecretaris voor Cultuur toezeggingen gedaan aan de Tweede Kamer op het gebied van archiefbeheer en digitalisering.Ten derde heeft de minister voor BVK voor het onderwerp afhandeling burgerbrieven als reactie op het rapport van de Nationale Ombudsman op 28 mei 2004 in het actieplan professioneel omgaan met brieven en elektronische berichten toezeggingen gedaan aan de Tweede Kamer gericht op versnelling van afhandelingtermijnen en verbetering van de tussentijdse informatieberichten van ministeries aan burgers¹. Wat de HRM-functie betreft is het oordeel dat toegevoegde waarde ervan bij het Rijk te laag TMGen de kosten ervan te hoog zijn. Een integrale herinrichting van deze functie is daarom noodzakelijk.

Activiteiten 2006

¹ Tweede Kamer, vergaderjaar 2003–2004, 29 362, nr. 16.

Moderniseren van het rijksintranet. Medio 2006 zal achterstallig onderhoud zijn weggewerkt, zal er een technische koppeling met Gemnet zijn, zal er een basisportaal beschikbaar zijn en zal er een beveiligde e-mail functionaliteit en samenwerkingsruimte beschikbaar zijn.

Uitvoering actieplan burgerbrieven. In de tweede helft 2005 wordt een uitvoeringsplan gemaakt. In 2006 zal worden begonnen met de uitvoering hiervan, waarbij ministeries acties zullen nemen om de afhandeling van burgerbrieven te verbeteren. Daarnaast worden acties gezet op de verbetering van afhandeling van klachten en bezwaarschriften.

Archiefbeheer. Project gericht op wegwerken achterstanden in bewerking van archieven van vóór 1975 wordt uitgevoerd volgens projectplan. Er wordt geïnventariseerd wat de achterstanden zijn in verwerking archieven van na 1975. Na de inventarisatie wordt een plan van aanpak gemaakt. En er zal door OCW en BZK samen een voorstel naar de Tweede Kamer worden gestuurd voor inrichting van de archiefketen, inclusief een goed functionerende CAS en het ter beschikking stellen van instrumenten voor digitale archiefverwerking, zodanig dat geen nieuwe verwerkingsachterstanden ontstaan. Het ter beschikkingstellen van middelen voor programma’s op het terrein van informatievoorziening binnen de Rijksdienst. Op 4 juli 2003 heeft het kabinet besloten tot oprichting van het Shared Service Centrum voor Personeelsregistratie en Salarisadministratie, inmiddels P-Direkt geheten. Door de bundeling van administratieve en registratieve taken op het gebied van HR wordt de efficiency en kwaliteit van de HR-functie bij de afzonderlijke ministeries en voor de rijksdienst in haar geheel sterk verbeterd. Een belangrijk uitgangspunt van het kabinetsbesluit is dat de organisatievorm «baten-lastendienst» de aangewezen vorm is om deze kwaliteitsverbetering en efficiency-vergroting te bevorderen. In 2006 verleent P-Direkt beperkte dienstverlening en wordt de opbouw van de fysieke organisatie afgerond (huisvesting, bemensing en inkoop ICT). Vanaf begin 2007 tot en met 1 januari 2008 sluiten alle ministeries aan en start de volledige integrale dienstverlening. In dit kader wordt aan P-Direkt een exploit-tiebijdrage gegeven.

Rijksbrede bundeling van ontwikkel- en expertisetaken en uitvoeren en evalueren van pilots met expertisetaken van HRM.

+ Versterking van de HRM-functie op de Ministeries door activiteiten gericht op de kwaliteit van de P&O-adviseur

Doelgroep

In alle gevallen richt het beleid zich op de rijksdienst als geheel, dwz alle departementen; dit ten einde ervoor te zorgen dat de backoffice van de rijksdienst goed is ingericht om te voldoen aan de vragen en behoeften van burgers en bedrijven.

Prestatie indicator

Relevante beleidsnota’s

brief staatssecretaris Cultuur en minister BVK aan Tweede Kamer over Selectie van rijksarchieven, Tweede Kamer, vergaderjaar 2004–2005, 29 800 VIII, nr. 248

Kabinetsbesluit tot oprichting van een Shared Service Center HRM voor Personeelsregistratie n Salarisadministratie, Tweede Kamer, vergaderjaar 2002–2003, 28 610, nr. 2

• 6. 

  Evaluatieonderzoek

Jaarlijks wordt het Sociaal Jaarverslag Rijk opgesteld waarin ex post verslag wordt gedaan op het terrein van goedfunctionerend personeel (operationele doelstelling 6). In de periode van 2005 tot en met 2008 zullen alle ZBO’s worden geëvalueerd en elk jaar wordt een aantal ter hand genomen.

• 3. 

  NIET – BELEIDSARTIKELEN ALGEMEEN (ARTIKEL 12)

• 1. 

  Algemene beleidsdoelstelling:

Op dit artikel worden díe uitgaven verantwoord die betrekking hebben op de ondersteuning van het BZK-beleid. Met ondersteuning worden alle beheersmatige taken binnen BZK bedoeld. In de ondersteuning wordt voorzien door de staf.

Tevens wordt op dit artikel de bijdrage van BZK aan de functionele kosten Koninklijk Huis verantwoord. Aan dit begrotingsartikel zijn geen kwantificeerbare prestatiegegevens gekoppeld.

• 2. 

  Verantwoordelijkheid minister

Het betreft hier een niet-beleidsartikel.

• 3. 

  Succesfactoren

Het betreft hier een niet-beleidsartikel.

• 4. 

  Budgettaire gevolgen van beleid

• 5. 

  Operationele doelstellingen

Operationele doelstelling 1: Apparaat

De staf wil op professionele wijze diensten verlenen aan haar klanten, i.c. de bewindspersonen en de organisatie. Deze dienstverlening kenmerkt zich door in een integrale, grotendeels vraaggerichte aanpak waarbij resultaatgericht en kostenbewust opereren centraal staan. Enkele van de stafdiensten richten zich deels op de beleidsaspecten en nemen zodoende een bijzondere positie in. Auditdienst (AD) en Financieel-Economische Zaken en Control (FEZ-C) zijn hier, mede door hun wettelijke vastgelegde positie, voorbeelden van.

De staf heeft naast haar dagelijkse dienstverlening een aantal speerpunten voor 2006, die een bijdrage leveren aan bovenstaande doelstelling. De belangrijkste speerpunten zijn:

• 1. 

  Verdere optimalisering van integraal en vraaggericht werken.

• 2. 

  Het verbeteren van het doelmatig en efficiënt inzetten van digitalisering middelen om het primair proces zo optimaal mogelijk te ondersteunen.

Operationele doelstelling 2: Bijdrage functionele kosten Koninklijk Huis

Op grond van de Wet van 10 december 1970, Stb. 573, houdende herziening van het financieel statuut voor het Koninklijk Huis, komen een aantal uitgaven van het Koninklijk Huis ten laste van de begroting van BZK. Het betreft een bijdrage in de functionele kosten Koninklijk Huis en een subsidie aan de Stichting Koninklijk Paleis te Amsterdam.

NOMINAAL EN ONVOORZIEN (ARTIKEL 13)

lastenstelsel voeren

• 4. 

  DIENSTEN DIE EEN BATEN-LASTENSTELSEL VOEREN

INFORMATIE- EN COMMUNICATIE TECHNOLOGIE ORGANISATIE (ITO)

• 1. 

  Inleiding

De Organisatie Informatie- en communicatietechnologie OOV (ITO) is onderdeel van het directoraat generaal Veiligheid (DG-V). Per 1 mei 1998 is aan ITO de status van batenlastendienst van BZK verleend. ITO verleent diensten op het gebied van informatie- en communicatietechnologie (ICT) ten behoeve van de politie, brandweer en rampenbestrijdingsorganisaties, Justitie en andere opsporings- en hulpverleningsorganisaties. De wettelijke basis voor de taken van ITO is 1 december 2002 van kracht geworden. In artikel 53d van de Politiewet 1993, het eerste tot en met vijfde lid, worden de taken van ITO geregeld.

• 1. 

  Onze Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties draagt zorg voor de landelijke informatie- en communicatievoorzieningen en het beheer daarvan voor de politie ten behoeve van de taakuitvoering door de politie.

• 2. 

  Onze minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties draagt op verzoek van een of meer korpsbeheerders zorg voor de informatiecom-municatievoorzieningen en het beheer daarvan, indien dit naar zijn oordeel noodzakelijk is voor de taakuitvoering van de politie

• 3. 

  Indien dit naar zijn oordeel noodzakelijk is voor de samenwerking tussen de politie en de desbetreffende diensten of organisaties draagt Onze Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties zorg voor de voorzieningen op het gebied van de informatie- en communicatiehuishouding en het beheer daarvan, op verzoek van

• a. 

  Onze Minister die het aangaat ten behoeve van de onder hem ressorterende diensten;

• b. 

  Een regionale brandweer als bedoeld in de Brandweerwet 1985;

• c. 

  Een centrale post ambulancevervoer als bedoeld in de Wet ambulancevervoer

• 4. 

  Onze Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties stelt voor de voorzieningen aan de regionale politiekorpsen en het Korps landelijke politiediensten, alsmede aan de diensten en organisaties, bedoeld in het derde lid, kostendekkende tarieven vast.

• 5. 

  De Organisatie Informatie- en communicatietechnologie OOV is belast met de uitvoering van de werkzaamheden ten behoeve van de in het eerste tot en met het derde lid bedoelde voorzieningen.

Het onderscheid tussen taken onder lid 1, lid 2 en lid 3 bestaat uit de wijze waarop de financiering van deze taken plaatsvindt. De taken onder lid 1 worden voornamelijk bekostigd door het moederministerie, de taken onder lid 2 betreft de vergoedingen die rechtstreeks in rekening worden gebracht bij de regionale politiekorpsen en de taken onder lid 3 betreft vergoedingen die rechtstreeks in rekening worden gebracht bij de bedoelde diensten.

In 2001 zijn twee coöperaties opgericht: de Coöperatie Informatiemanagement Politie (CIP) voor de ICT-vraagzijde en de ICT Service Coöperatie voor Politie, Justitie & Veiligheid (ISC) voor de ICT-aanbodzijde. In 2004 heeft de operationele integratie van ITO met ISC plaatsgevonden. De verdere uitwerking van de operationele integratie leidt geleidelijk tot het verder verleggen van de dienstverlening naar en via ISC, waarbij de ministeriele verantwoordelijkheid onverkort in stand wordt gehouden. Conform het Bestek ICT Politie zullen ITO en ISC opgaan in een nieuw te

lastenstelsel voeren

vormen publiekrechtelijk lichaam. De Politiewet 1993 is hiertoe gewijzigd. De wijziging treedt in werking op een bij koninklijk besluit te bepalen tijdstip.

Toegewerkt wordt naar effectuering per 1 januari 2006. Nu nog geen zekerheid bestaat over de datum van oprichting van het nieuw te vormen publiek rechterlijk lichaam is,de agentschapbegroting ITO 2006 opgesteld in de veronderstelling van een zelfstandige voortzetting van de activiteiten van ITO in het jaar 2006.

A: De zorg voor en het beheer van de landelijke informatie- en communicatievoorzieningen voor de politie

De moderne, toekomstvaste ICT infrastructuur voor de gehele Nederlandse politie, de Nutsvoorziening, is de opvolger van PolitieNet. Zowel het operationeel beheer van de landelijke informatiesystemen en infrastructuren alsmede het geïntegreerde meldkamer systeem (GMS) is belegd bij ITO, teneinde adequaat en betrouwbaar functioneren te waarborgen. Verder zullen de landelijke informatiesystemen adequaat worden ontwikkeld en beheerd op een dusdanige wijze dat deze systemen voldoen aan de eisen van deze tijd. Daarnaast wordt deskundigheid geleverd op het gebied van ICT en beveiliging bij de verdere vernieuwing van de landelijke ICT-voorzieningen. Tenslotte adviseert ITO aan CIP over de verdere integratie van de infrastructuren en applicatieportfolio. In de begroting is geen rekening gehouden met de overdracht van de uitvoering van het C2000-beheer per 1 januari 2006 van de projectdirectie C2000 naar ITO. De bestuurlijke afspraken hieromtrent moeten nog worden afgerond.

B: De zorg voor en het beheer van de informatie- en communicatievoorzieningen van politiekorpsen, CIP en ISC

Hieronder wordt verstaan het ontwikkelen en beheren van eigentijdse niet-landelijke informatiesystemen en infrastructuren van de Nederlandse politiekorpsen. De activiteiten richten zich op het beheren en de vernieuwing van ICT-voorzieningen van de regionale politiekorpsen en het Korps landelijke politiediensten in opdracht van ISC. CIP opereert als opdrachtgever naar ISC.

C: De zorg voor en het beheer van voorzieningen voor informatieen communicatiehuishouding van aangewezen overheidsdiensten die metde politie samenwerken, waaronder justitie, brandweer en ambulancediensten.

Onder dit deel wordt verstaan het verzorgen van de verdere migratie, realisatie en uitrol van het project GMS bij politie, Koninklijke marechaussee, brandweer en ambulancediensten. Dit onderdeel wordt aangestuurd door de projectorganisatie GMS. De projectorganisatie is belast met de optimalisatie en re-design van de huidige applicaties. Verder zal Directie Mobiele Diensten (DMD) het beheer van de mobiele radionetwerken verzorgen. De mobiele radionetten volgen uit het project C2000. De projectorganisatie C2000 zal ultimo 2005 grotendeels zijn afgebouwd. In de begroting voor 2006 is geen rekening gehouden met overdracht aan/ITO van het beheer van C2000, omdat nog niet duidelijk is welke juridische entiteit de ontvangende organisatie is.

D: De detachering van ITO personeel bij ISC.

De volledige ITO capaciteit is niet nodig voor de realisatie van taken en

diensten van ITO in 2006. Afspraken zijn gemaakt om binnen de operatio-

lastenstelsel voeren

neel geïntegreerde ISC/ITO organisatie de resterende capaciteit in te zetten voor het realiseren van de ISC doelen. Op kostprijsbasis wordt die capaciteit doorbelast aan ISC.

• 2. 

  Vermogensontwikkeling

Eigen vermogen t.o.v. gemaximeerde omvang (%) Materiële vaste activa gefinancierd met leningen (%) Verloop voorzieningen (x € 1 000)

89,3                   -

6,8                   -                  -                  -

Het eigen vermogen mag maximaal 5% bedragen over de gemiddelde omzet van de afgelopen jaren. Als gevolg van de dalende omzet van ITO (verleggen van opdrachtstromen naar ISC in verband met de operationele integratie en de mogelijk juridisch integratie per 2006) en het min of meer constante niveau van het eigen vermogen stijgt de realisatie van het eigen vermogen naar de maximaal toegestane grens. Dit betekent dat voor het jaar 2005 en 2006 de realisatie van het vermogen zal stijgen tot ca 85% respectievelijk 90% van het maximaal toegestane vermogen. ITO maakt geen gebruik meer van de leenfaciliteit. De leningen zullen in de komende jaren worden afgelost. Het procentuele aandeel van activa dat gefinancierd is met leningen neemt derhalve af.

• 3. 

  Investeringen

In 2006 zijn de investeringen in de producten en afdelingen begroot op € 1 mln. Hiervoor zal geen beroep worden gedaan op de leenfaciliteit. De aflossingen hangen samen met in het verleden aangegane verplichtingen.

Vanaf 1 januari 2004 is ITO operationeel geïntegreerd met ISC. Dit betekent dat geldstromen voor een deel al zijn verlegd naar ISC. ITO heeft in 2004 geen investeringen gepleegd. De investeringen zijn door ISC uitgevoerd. Voor de jaren 2005 en 2006 zal deze situatie zich voorzetten. Bovenstaande staat sluit aan bij de begroting 2005. ITO maakt geen

0

lastenstelsel voeren

gebruik meer van de leenfaciliteit voor investeringen. De openstaande leningen van de voorgaande jaren, zullen in 2005 en 2006 worden afgerond.

• 4. 

  Exploitatie

De verwachting is dat ingaande 2006 het ITO juridisch geïntegreerd zal zijn met ISC. Op dat moment zal dan het agentschap niet langer meer voortbestaan en worden opgeheven. Voorbereidingen hiertoe worden getroffen.