Diederik en Obama

Met dank overgenomen van C.G. (Kees) van der Staaij i, gepubliceerd op dinsdag 3 maart 2009.

We hadden in Den Haag iets te vieren vandaag! Ik doel niet op het feit dat de Kamer na een week reces vandaag weer aan het vergaderen is geslagen. Nee, de feestelijkheid was dat onze beleidsmedewerker Diederik van Dijk 12,5 jaar aan onze fractie is verbonden.

Dat was de reden waarom we vanmorgen na onze gebruikelijke fractievergadering naar de fraaie Schrijfkamer aan het Binnenhof trokken om daar een feestelijke lunch te gebruiken. Het was goed gelukt om Diederik hiermee te verrassen. Ook zijn vrouw Jacqueline was in het complot betrokken en was bij deze gezellige bijeenkomst aanwezig. We hadden (door ijverige opsporing van secretaresse Janie) een mooie ets van het Binnenhof als kado voor Diederik op de kop kunnen tikken.

Op zo’n moment besef je nog weer eens te meer wat een groot voorrecht het is, om als hecht fractieteam in Den Haag ons werk te kunnen doen. Waar zouden we zijn zonder Diederik en de andere medewerkers?

Er zijn bij de lunch veel vriendelijke, ernstige en humoristische woorden gesproken. Ik vond het heel aansprekend dat Diederik in zijn spontane toespraak aangaf hoe in zijn leven het persoonlijke geloof vervolgens ook handen en voeten kregen in de inzet voor de christelijke politiek.

Natuurlijk ontbrak ook een passend boeket bloemen voor Jacqueline niet. Dit was in dit geval zeker meer dan een plichtmatig gebaar.. Toen Diederik eens eenmaal bijna voor de verleiding dreigde te bezwijken op een aantrekkelijk aanbod voor een andere baan in te gaan, was zij het die met een aantal kritische vragen hem op het spoor naar het Binnenhof wist te houden! Waar zouden de SGP-mannen zijn zonder hun vrouw?

Op mijn beleidsterreinen werd er vandaag nog niet veel gedebatteerd. Dat bood de mogelijkheid om vanmiddag aan te schuiven bij een gesprek met de Nederlandse ambassadeur in de Verenigde Staten, mevr. Jones. Het was interessant om ‘uit de eerste hand’ te horen welke veranderingen we in het buitenlandse beleid kunnen verwachten na het aantreden van president Obama en minister van buitenlandse Zaken Clinton. Bredere agenda, minder opgeheven vinger, meer samenwerking en pragmatisme, waren de trefwoorden die te horen waren. In de omgang met fundamentele rechten, moet Amerika het goede voorbeeld geven. “Not the example of the power, but the power of the example”.

Dat klinkt aansprekend. Helaas is het met de rechten voor ongeboren leven er niet op voor uitgegaan met de nieuwe president.. Een van de eerste regeringsdaden van Obama was immers om het verbod op subsidie aan abortusklinieken en -organisaties in het buitenland op te heffen...