24615 - Wijziging van de Wet op de ondernemingsraden en titel 7.10 (arbeidsovereenkomst) van het nieuw Burgerlijk Wetboek

Dit wetsvoorstel werd op 19 februari 1996 ingediend door de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, Melkert¹, de minister van Justitie, Sorgdrager², en de minister van Economische Zaken, Wijers³.

Dit voorstel is gebaseerd op de overweging, dat het wenselijk is de effectiviteit van de medezeggenschap in ondernemingen te bevorderen alsmede de werknemers bescherming te bieden tegen het eenzijdig wijzigen van arbeidsvoorwaarden en dat in verband hiermee enkele wijzigingen in de Wet op de ondernemingsraden en in het Burgerlijk Wetboek dienen te worden aangebracht.

Wijziging van de Wet op de ondernemingsraden en titel 7.10 (arbeidsovereenkomst) van het nieuw Burgerlijk Wetboek

Van deze pagina bestaat een uitgebreide versie met het inleidende gedeelte van de memorie van toelichting, alle documenten in dit dossier, een overzicht van door dit wetsvoorstel gewijzigde wetten, een overzicht van Kamerleden en bewindslieden die bij de behandeling van dit dossier het woord hebben gevoerd en een overzicht van verwante dossiers.

• 1. 

  Gewiekste en ambitieuze PvdA-politicus die in 2002 Wim Kok opvolgde als partijleider, maar direct na de verkiezingsnederlaag aftrad. Aanvankelijk actief in de PPR en begin jaren tachtig secretaris van een jeugdforum. Stapte in 1982 over naar de PvdA en kwam voor die partij in 1986 in de Tweede Kamer. Spoedig een vooraanstaand lid en vanaf 1989 financieel woordvoerder. Kruiste in het eerste kabinet-Kok als minister van Sociale Zaken regelmatig de degens met minister van Financiën Zalm. Als fractievoorzitter hield hij strak de hand aan de fractiediscipline. Had het imago van carrièrepoliticus en bond daardoor moeilijk kiezers aan zich. Bète noire voor de aanhangers van Fortuyn. Na zijn vertrek uit de Haagse politiek werkzaam bij de Wereldbank, vicepresident van het Ontwikkelingsprogramma van de VN en in 2009-2011 VN-gezant voor Irak. Maakte in 2016-2022 deel uit van de Afdeling advisering van de Raad van State.
   
• 2. 

  D66-minister tijdens Paars I, die als bekwaam juriste en wetgever optrad, maar desondanks later aan politiek gezag inboette. Was officier van justitie en procureur-generaal en daarna minister van Justitie in het kabinet-Kok I. Wist belangrijke wetgeving tot stand te brengen, zoals de reorganisatie van het Openbaar Ministerie en een nieuwe regeling voor TBS. Kreeg te maken met de nasleep van de IRT-affaire. Een ruime 'gouden handdruk' aan de Amsterdamse procureur-generaal Van Randwijck bracht haar in politieke problemen. Kwam in 1998 bovendien in conflict met de top van het OM. Moest na haar ministerschap afzien van een benoeming tot Nationale Ombudsman en verliet al na enkele maanden de Eerste Kamer om voorzitter te worden van de Raad voor Cultuur. Was daarna 12 jaar lid van de Raad van State. Sinds 2018 is zij minister van staat.
   
• 3. 

  Ambiteuze management-consultant, die als D66'er een succesvol minister van Economische Zaken was in het eerste kabinet-Kok. Verantwoordelijk voor de verruiming van de winkeltijden en voor het besluit (op termijn) de kerncentrales Borsele en Dodewaard te sluiten. Meer strateeg dan politicus. Weigerde in 1998 na vier jaren ministerschap het lijsttrekkerschap van D66, omdat hij voorrang wilde geven aan zijn gezin en trok zich terug uit de politiek. Vervolgde daarna zijn carrière in het bedrijfsleven als topman van Akzo Nobel. Invloedrijke manager. Pragmatisch en sociaal vaardig man, die als minister soms Haagse rituelen doorbrak.
   
• 4. 

  Groningse sociaaldemocraat uit een 'rood nest' die in de Tweede Kamer uiteenlopende onderwerpen op een gedreven en betrokken wijze behandelde. Zette zich onder meer in voor oorlogsgetroffenen, mensen in de bijstand en asielzoekers, en was verder woordvoerder sport, medezeggenschap en minderheden. Na twaalfenhalf jaar stapte hij over naar de Eerste Kamer, waar hij woordvoerder buitenlandse zaken en defensie werd. Voor hij in de Haagse politiek kwam actief in de PvdA-afdeling Groningen en raadslid in Assen. Hij was directeur van een instituut voor scholing, vorming en training in Havelte en Oosterhesselen. Schreef na zijn vertrek uit de Tweede Kamer een openhartig boek over de PvdA-fractie. Was burgemeester van Smallingerland en daarna dijkgraaf.
   
• 5. 

  Werklustige CDA-politica, dochter van een oud-minister en oud-gouverneur van Limburg. Kwam via de christelijke werkgeversorganisatie en het Europees Parlement tussentijds in het tweede kabinet-Lubbers. Als staatssecretaris van Economische Zaken leidde zij vele handelsmissies. Keerde na een korte periode in de Kamer in 1990 terug als staatssecretaris. Leidde de Nederlandse delegatie bij de onderhandelingen over liberalisering van de wereldhandel. Was in 1994 tweede op de CDA-lijst en voerde daarna drie jaar oppositie tegen het kabinet-Kok. Vertrok in 1997 uit de politiek na het burgemeesterschap van Tilburg te zijn misgelopen. Maakte na haar politieke carrière furore als universitair bestuurder. Werd voor vrijwel elke bestuurlijke functie als mogelijke kandidaat genoemd.
   
• 6. 

  Energieke, actieve en nonconformistische VVD-politica. Domineesdochter uit Bergen op Zoom. Zat één termijn in de Tweede Kamer. Behoorde zeker op het gebied van het privaatrecht tot de vooruitstrevende vleugel van haar partij. Was als enige van haar fractie voorstander van een parlementaire enquête naar de IRT-affaire. Velerlei activiteiten op emancipatorisch terrein (onder andere in de homobeweging) en gemeentebestuurder in Amsterdam. Er was, niet alleen in haar eigen fractie, meer van haar verwacht, maar zij slaagde er als Kamerlid niet in die beloften waar te maken. Keerde later terug naar de lokale (Amsterdamse) politiek. In 2013-2014 was zij waarnemend burgemeester van Teylingen en in 2018-2019 was zij dat in Landsmeer.
   
• 7. 

  D66-Tweede Kamerlid dat zich vooral inzette om de mogelijkheden voor combinatie van arbeid en zorg te bevorderen. Als jonge moeder (zij beviel tijdens haar Kamerlidmaatschap van een zoon) was zij ook persoonlijk bij dat onderwerp betrokken. Groeide op in Zeeland en was voor zij Kamerlid werd lerares maatschappijleer in Rotterdam. Daarna beleidsmedewerker arbeidsvoorwaarden bij de concernstaf van de PTT. In de Kamer nam zij veelvuldig met doorwrochte betogen deel aan debatten over sociale zaken, met name over sociale zekerheid, en ambtenarenzaken.
   
• 8. 

  Vertegenwoordiger van de christelijke vakbeweging, die acht jaar voor het CDA in de Eerste Kamer zat. Afkomstig uit de streek rond Kampen en daar aanvankelijk werkzaam in de tuinbouw. Begon zijn vakbondsloopbaan bij de Nederlandse Christelijke Agrarische Bond (NCAB) en klom, als selfmade man, bij het CNV via de functies van secrertaris en tweede voorzitter op tot voorzitter. In de Eerste Kamer was hij een sociaal bewogen woordvoerder sociale zaken die ook regelmatig het woord voerde over economische zaken, ontwikkelingssamenwerking en beroepsonderwijs.
   
• 9. 

  Eerste Kamerlid voor GroenLinks, die als hoofdfunctie coördinator leefbaarheid bij het stadsdeel Amsterdam-Osdorp had. Begon haar loopbaan als onderwijzeres in het speciaal onderwijs en werkte daarna onder meer bij organisaties op het gebied van ontwikkelingssamenwerking. Was ook enige tijd in Kameroen werkzaam bij ontwikkelingsprojecten. Afkomstig uit de PSP. In de Eerste Kamer woordvoerster buitenlandse zaken, Europese samenwerking en ontwikkelingssamenwerking en op laatstgenoemde terrein voorzitter van de Kamercommissie. Had daarnaast zitting in diverse internationale parlementen. Na haar Kamerlidmaatschap actief op internationaal terrein, onder meer via het NDI (National Democratic Institute).
   
• 10. 

  Actief Eerste Kamerlid voor D66. Van huis uit architecte. Hield zich vooral bezig met volkshuisvesting en buitenlandse zaken. Later tevens woordvoerster sociale zaken, op welk terrein zij zich in dossiers kon vastbijten. Leidde het verzet tegen de Nabestaandenwet van staatssecretaris Ter Veld. Zette zich in voor verbetering van de verhouding tussen christenen en joden. Was tevens lid van de Haagse gemeenteraad en van het Benelux-parlement en het parlement van de Raad van Europa. Enkele malen waarnemer bij verkiezingen in voormalig Joegoslavië.
   
• 11. 

  Strijdlustig Eerste Kamerlid. Was actief in de JOVD en zeven jaar voorzitter van de Kamercentrale Den Haag van de VVD. Na belastinginspecteur te zijn geweest, werd hij directeur van de Vereniging van Effectenbezitters. Tevens Statenlid in Zuid-Holland. Als Kamerlid hield hij zich onder meer met fiscale zaken bezig.
   
• 12. 

  Twintig jaar vooraanstaand Eerste Kamerlid voor de PvdA. Was als zelfstandig ondernemer werkzaam op het gebied van vormgeving en publiciteit. In de Senaat woordvoerder op het gebied van onderwijs en sociale zaken. Geducht tegenspeelster voor de bewindslieden op die beleidsterreinen. Maakte zich onder meer sterk voor goede regeling van het overgangsrecht bij ingrepen in de sociale zekerheid. Was een klein jaar fractievoorzitter van de PvdA in de Senaat.