Schengenlanden - Hoofdinhoud

Bron: Wikimedia/Rob984

23 landen van de Europese Unie i en vier niet-lidstaten hebben in een overeenkomst vastgelegd de personencontrole aan hun gemeenschappelijke grenzen af te schaffen. De in totaal 27 landen die zich bij dit verdrag i hebben aangesloten, noemen we de Schengenlanden. De Schengenlanden hebben gezamenlijke afspraken gemaakt over het visumbeleid, het asielbeleid en de samenwerking tussen politie en jusitie.

De overeenkomst maakt thans een integrerend deel uit van de EU-verdragen en omvat nu onder meer alle EU-landen i, uitgezonderd Ierland, Roemenië, Bulgarije en Cyprus.

Het oorspronkelijke verdrag werd in 1985 in de Luxemburgse plaats Schengen gesloten door België, Duitsland, Frankrijk, Luxemburg en Nederland.

Voor twee landen geldt een speciale regeling:

• - 

  Ierland maakt formeel gezien geen deel uit van het Schengengebied, maar heeft de mogelijkheid om desgewenst wel deel te nemen aan alle bepalingen van het Schengen-akkoord of een gedeelte daarvan.
• - 

  Denemarken mag, hoewel zij het Akkoord van Schengen reeds in 1996 heeft ondertekend, in het kader van de Europese Unie zelf kiezen of het eventuele nieuwe besluiten die op basis van Schengen zijn genomen wel of niet toepast.

Van de EU-landen maken Roemenië en Bulgarije nog geen deel uit van de Schengenzone; voor Cyprus is het verdrag nog niet in werking getreden. Ook vier landen die geen lid zijn van de Europese Unie, maken wel deel uit van het Schengengebied: Noorwegen, IJsland, Zwitserland en Liechtenstein.

Meer informatie